“در نامه رئیسجمهور نه فقط نشانه چندانی از اراده جدی دولت برای پیگیری الزامات ۹ گانه اعلام شده رهبر دیده نمیشود، بلکه متأسفانه تاکید بر متن کنونی برجام و نادیده گرفتن نقاط ابهام و ضعفهای ساختاری آن نیز هست و در یک کلمه میتواند برای حریف حامل این پیام باشد که الزامات رهبر، چراغ قرمز نیست که قابل عبور نباشد، بلکه چراغ زرد چشمکزن است که آمریکا میتواند با رعایت احتیاط از آن عبور کند!”
این بخشی از اعتراض حسین شریعتمداری، نماینده ولی فقیه در کیهان، به پاسخ روحانی به شروط نه گانه خامنه ای در اجرای برجام است. پاسخ روحانی عملا نکته ای فراتر از برشمردن “دستاوردهای دولت” از توافق هسته ای و اظهار نظر کلی که “دولت الزامات رهبری را رعایت خواهد کرد” در بر نداشت. کیهان که از مخالفین آتشین توافق هسته ای است این پاسخ را کافی نمیداند و می نویسد “متاسفانه برخی دولتمردان وقتی از فصل الخطاب بودن نظر رهبر می نویسند منظورشان «تائید کامل برجام» و پایان ماجرا است و حال آن که ماجرا تازه آغاز شده …”.
در این که ماجرا تازه آغاز شده شکی نیست اما ماجرا دیگر به توافق هسته ای ربطی ندارد بلکه بر سر عادیسازی رابطه با غرب است. خامنه ای با رفع تحریمها و توافق اقتصادی مساله ای ندارد. نگرانی او همانطور که در الزامات نه گانه اش عنوان کرده، پیشرویهای بعدی آمریکا و غرب ” به بهانه تروریسم و حقوق بشر” است. او نگران آنست که هویت و بقول خود خامنه ای “سیرت” اسلامی- ضد آمریکائی حکومتش بر باد برود و بهمین دلیل در دوره بعد از امضای توافق هسته ای در عین تائید آن – که اگر چنین نبود توافقی هم در کار نبود- بر تبلیغات و خط و نشان کشیدنهای ضد آمریکائی خود افزوده است. خط قرمزهای خامنه ای اساسا بین توافق اقتصادی و عادیسازی رابطه با غرب ترسیم شده است بدون آنکه از جانب دولت روحانی که استراتژی عادیسازی را دنبال میکند چندان جدی گرفته بشود. روزنامه کیهان حق دارد این خط قرمزها را به چراغ زرد چشمک زن تشبیه کند. قبل از امضای توافق نیز الزاماتی نظیر لغو کامل همه تحریمها از جمله تحریمهای تسلیحاتی و الغای تحریمها در روز اجرای توافق جزو خط قرمزهای خامنه ای بود که عملا زیر پا گذاشته شد و خامنه ای هم هیچ عکس العملی نشان نداد. این نه تنها روحانی و آمریکا، بلکه خود ولی فقیه است که “با رعایت احتیاط” از خط قرمزهایش عبور میکند.
برای جمهوری اسلامی و همه جناحها و باندهای حکومتی اش، بن بست و رکود و فلج اقتصادی راه چاره ای بجز عقب نشینی از ضدآمریکائیگریهای مرسومشان باقی نگذاشته است. خط قرمزهای ضد آمریکائی خامنه ای تنها این خاصیت را دارند که سازش و تعامل عملی با غرب را در لفافه ای از تبلیغات ضد آمریکائی به پیش ببرند. در چنین شرایطی الزامات رهبر برای اجرای توافقی که فی الحال امضا و تایید شده حتی برای خود ولی فقیه و افراطی ترین اصولگراها عملا چیزی بیشتر از “چراغ زرد برای عبور با احتیاط” نیست.
٢۸ اکتبر ١٥