۲۸ آبان ۱۴۰۳، ۱۸ نوامبر ۲۰۲۴
۱- اقتصاد تحت حاکمیت جمهوری اسلامی یک اقتصاد عمیقا بحران زده و فلج است. هویت غرب ستیزانه جمهوری اسلامی و نقش کلیدی حکومت در جنبش اسلام سیاسی سیستم اقتصادی تحت تحریم و منزوی از بازار جهانی ایجاد کرده است که بر رانتخواری و ارز دو نرخی، بازار قاچاق، کسبه تحریم، سلطه باندهای مافیائی واسطه و پیمانکار بر واردات و صادرات و رشته های مختلف تولیدی، و نظایر آن مبتنی است. فساد و دزدسالاری جزء نهادینه این سیستم است. سیستمی که بی ثبات است، قابل پیش بینی و برنامه ریزی حتی در میان مدت نیست، از این ستون به آن ستون حرکت میکند و در نتیجه با یک بحران ساختاری و نهادینه مواجه است که بهایش را کارگران و توده مردم بزیر خط فقر رانده شده می پردازند.
۲- این شرایط یک بحران شدید معیشتی را ایجاد کرده که مختصات آن فقر کمر شکن و خرد کننده و زندگی زیر خط فقر بخشهای وسیع مردم، گرانی فزاینده و کاهش هر روزه قدرت خرید اکثریت مردم، بیکاری گسترده، و مصائبی نظیر محرومیت از تحصیل و کار کودکان است. کار برده وار و غیرقابل تحمل برای کارگران و معلمان و پرستاران و کارکنان ادارات و فشار معیشتی غیرقابل تحمل به بخشهای مختلف مردم از جمله بازنشستگان، جمعیت میلیونی بیکاران، کولبران و سوختبران، افراد دارای معلولیت، کشاورزان و مردم مناطق محروم از عوارض مستقیم این وضعیت است.
۳- در برابر این اوضاع سالهاست که جنبش گسترده ای بر سر معیشت و حقوق و رفاه جریان دارد که بخشهای عظیمی از جامعه را در بر میگیرد و ستون اصلی آنرا بازنشستگان و کارگران تشکیل میدهند.
۴- جنبش بر سر معیشت و رفاه بسیار گسترده است و هر روز ابعاد سازمانیافته تری بخود میگیرد. اعتراضات هر روزه بازنشستگان، اعتراضات گسترده در نفت و به میدان آمدن خانواده ها در این اعتراضات، اعتراضات پرستاران، تجمعات افراد دارای معلولیت، اعتراضات دانشجویان بر سر افزایش نرخ شهریه ها، اعتراضات معلمان، اعتراضات کشاورزان، نمونه های بارز آنست. اعتراضاتی در چنین ابعاد نقش بسیار مهمی در تقویت فضای سیاسی و اعتراضی در کل جامعه دارد.
۵- هدف فوری و بلاواسطه جنبش معیشت افزایش دستمزدها و حقوقها، مقابله با دزدیها و اختلاسها، گرفتن حقوقهای پرداخت نشده، درمان رایگان و بیمه های درمانی و بیمه های اجتماعی و امثال اینها است. از آنجا که مبارزه برای تحقق هر کدام از موارد فوق و سایر مطالبات کارگران با نیروی سرکوب حکومت مواجه میشود،. از همین رو جنبش بر سر معیشت یک جنبش و مبارزه سیاسی و ضد حکومتی است که با اعتراض علیه بساط چپاولگری حاکم، علیه سلطه پیمانکاران و باندهای مافیائی حکومت بر محیطهای کار، علیه جنگ افروزی حکومت، علیه اعدامها، دستگیریها و امنیتی کردن مبارزات، و با مبارزه علیه حجاب اجباری و آپارتاید جنسیتی، رویگردانی از مذهب و مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و سایر عرصههای مبارزه درهم آمیخته است.
۶- بحران معیشت با سیاست جنگافروزی حکومت هر چه بیشتر تشدید شده و مقابله با آن ضرورت دارد. جنبش معیشت در فضای تنش های جنگی میان جمهوری اسلامی و اسرائیل ابزار مهم این مقابله است وستون صف بندی مبارزاتی موثری علیه جنگ افروزی های حکومت است.
۷- جنبش معیشت و رفاه از نظر مضمون خواستها، و اهدافی که مقابل خود قرار میدهد، جنبشی ضد سرمایه داری است و کل سیستم اقتصادی و سیاسی حاکم را به مصاف میگیرد. بویژه این بخشهای مختلف کارگری هستند که نقش فعالی در این جنبش دارند. این جنبش هم از نظر مطالبات اقتصادی و هم رویکرد سیاسی و اجتماعی یک جنبش رادیکال، رزمنده و متعین است و توده مردم بزیر فقر رانده شده را نمایندگی میکند. “منشور مطالبات حداقلی تشکلهای مستقل صنفی و مدنی ایران” بیان فرموله این جنبش است.
۸- جنبش معیشت هم در شکلگیری انقلاب زن زندگی آزادی موثر بوده و هم از آن مستقیما تاثیر گرفته است. بعد از فوران این انقلاب فضای اعتراضات و تجمعات بازنشستگان و کارگران و پرستاران رادیکال تر و سیاسی تر شده و ریتم تعرضی تر و پیشروتری به خود گرفته است. “اتحاد اتحاد علیه فقر و فساد” یک شعار متحد کننده همین امروز این جنبش است.
حزب کمونیست کارگری تقویت و گسترش جنبش بر سر معیشت و رفاه را یک وظیفه مهم و عاجل خود میداند و تلاش میکند این جنبش از جنبه های مختلف تقویت شود و توسعه یابد:
الف: اتحاد عملی بخش های مختلف کارگری معلمان، بازنشستگان، پرستاران و دیگر بخش های معترض بر سر معیشت، یک گام مهم در پیشروی این جنبش است. این امر اساسا در گرو همسوئی و هماهنگی و همکاری عملی فعالین و نهادهای دست اندرکار جنبشهای اعتراضی حول خواستهای معیشتی بخشهای مختلف جامعه است. که باید برای آن فعالانه تلاش کرد.
ب- مقابله با اختلاسها و حقوق بگیران نجومی، پایان دادن به سرکوبگریها و تعرضات معیشتی حکومتی و خواستهای سراسری ای چون افزایش دستمزدها، پرداخت حقوقهای عقب افتاده، بیمه بیکاری مکفی برای همه بیکاران، درمان و آموزش رایگان، تامین مسکن مناسب برای همه، حذف پیمانکاران از محیط های کار و حقوق پایه برای همه شهروندان خواستهای مشخص و عرصه های مهم مبارزاتی همین امروز جنبش بر سر معیشت است.
بازنشستگان، کارگران، معلمان و پرستاران بخش سازمانیافته اعتراضات بر سر معیشتاند و میتوانند با تقویت این جنبه از مبارزات و برافراشتن پرچم این مطالبات نقش مهمی در متحد کردن و به میدان آوردن دهها میلیون مردم محرومی که به شدیدترین فقر و فلاکت رانده شدهاند ایفا کنند و جنبش عظیمی را علیه شرایط مشقتبار کنونی به راه اندازند.
ج- مقابله با سرکوبگریهای حکومت با خواست پایان دادن به امنیتی کردن مبارزات، بسته شدن تمام پروندهای امنیتی و آزادی همه زندانیان سیاسی، و لغو فوری مجازات اعدام، توقف اعدامها و لغو احکام صادر شده اعدام میتواند و باید بیش از پیش در جنبش معیشت گسترش یابد.
د – جنبش بر سر معیشت و رفاه هم ظرفیت رفتن بسوی اعتصابات سراسری را دارد و هم با تحرک وسیع میدانی خود میتواند بر گسترش و تقویت تجمعات و اعتراضات در کف خیابان تاثیر مستقیم بگذارد. رفتن به سمت اعتصابات سراسری و فراگیر میتواند و باید آگاهانه در چشم انداز جنبش کنونی قرار گیرد. اعتصابات سراسری معلمان، کارگران نفت و دیگر بخشهای کارگری، پرستاران و هماهنگی سراسری بازنشستگان با این بخشها باید در دستور کار رهبران جنبشهای اعتراضی و کلا جنبش بر سر معیشت قرار گیرد.
ه- مضمون و جهت گیری رادیکال و سیاسی جنبش معیشت، اهمیت زیادی در اوضاع سیاسی کنونی در کشور دارد و یک سنگر مهم به جریان افتادن گفتمانها و سیاستهای رادیکال و انسانی، و اهرم مهمی در خنثی کردن توطئه گریها از بالای سر مردم است. تقویت و تعمیق این جهت را باید فعالانه در دستور گذاشت.
و- گسترش اعتراضات و تجمعات و اعتصابات بخشهای مختلف مردم بر سر معیشت در فضای سیاسی و انقلابی جامعه بسیار مهم و حیاتی است و پاسخ موثری به سرکوب و اعدام و جنگ افروزی های حکومت است و ظرفیت بسیج جامعه در این عرصه ها و در این ابعاد را نیز دارد. حزب بخش های مختلف کارگری و همه مردم معترض جامعه را به همراهی با این جنبش و تقویت و گسترش مبارزات بر سر معیشت حول خواستهای سراسری و علیه تعرضات حکومت فرا میخواند.