جنگ و جایگاه ویژه جنبش سرنگونی در ایران- حمید تقوایی

انترناسیونال: شما در نوشته ها و مصاحبه های اخیرتان در مورد بالاگرفتن تنش جنگی و احتمال درگیری نظامی مستقیم بین اسرائیل و جمهوری اسلامی بر تداوم و تشدید مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی تاکید داشته اید. آیا این تاکید یکطرفه بر سرنگونی جمهوری اسلامی برای مقابله با جنگ کافی است؟ .

حمید تقوائی: حتما لازمست علیه همه نیروها و دولتهای درگیر در این جنگ موضع فعالی داشت. از مقابله با دولت راسیستی اسرائیل و متحدین غربی اش تا جمهوری اسلامی و نیروهای تروریستی نظیر حزب الله و حماس و حوثی و غیره. همه این دولتها و نیروهای درگیر در جنگ وحشیانه ای که بیش از یکسال است خاورمیانه را به آتش کشیده باید افشا و محکوم شوند. اما نهایتا نکته اصلی نه “چه باید گفت” بلکه “چه باید کرد” است. اساس بحث اینست که علیه جنگ و نیروهای درگیر در این جنگ چه اقدامات عملی ای میتوان و باید انجام داد و اینجاست که نقش مردم و اعتراضات و مبارزاتشان علیه جنگ برجسته و تعیین کننده میشود. توده مردم در بر پا کردن جنگ جاری در خاورمیانه دخالت و نقشی نداشته اند ولی میتوانند و باید بر روند جنگ به نفع خود و به ضرر دولتهای جنگ افروز تاثیر بگذارند.

ما در مقابله با این جنگ فراخوان تمام تفنگها بسوی دولت خودی را مطرح کرده ایم و این امر در هر کشور مابازای عملی متفاوتی دارد.

تا آنجا که به مردم اسرائیل مربوط میشود معنی مشخص این مقابله گسترش اعتراض علیه دولت نتانیاهو با خواست برکناری و محاکمه او است. مردم اسرائیل فی الحال درگیر این مبارزه هستند. در کشورهای غربی بویژه علیه دولت آمریکا که از نظر مالی و تسلیحاتی به دولت نتانیاهو بیدریغ حمایت و کمک میکند نیز فی الحال اعتراضات گسترده ای شکل گرفته است.

در این میان اما مبارزات مردم ایران نقش برجسته و تعیین کننده ای ایفا میکند. چرا که:

اولا جمهوری اسلامی فی الحال درگیر جنگ وحشیانه و جنایتکارانه ای علیه مردم در خود ایران است. و مردم بیش از دوسال است که مبارزه بی امان و قهرمانانه ای را علیه این جنایتکاران به پیش میبرند. حتی در دل این شرایط جنگی نیز مبارزات و اعتراضات بخشهای مختلف جامعه از کارگران نفت تا بازنشستگان و پرستاران و دادخواهان و زنان ادامه دارد. حکومت علیرغم همه تلاشهایش نتوانسته است با استفاده از فضای جنگی حاضر مبارزات مردم را به عقب براند.

در فروردین ماه امسال، در فردای روز موشک پرانی حکومت به اسرائیل، بزرگترین تجمع اعتراضی بازنشستگان در تهران برگزار شد. شعار نه به جنگ نیز بر مطالبات همیشگی تجمع کنندگان افزوده شده بود. امروز نیز در تجمعات اعتراضی و در مدیای اجتماعی مقابله با جنگ و سیاستهای جنگ افروزانه حکومت بالا گرفته است. حتی اقدامات و رجزخوانی های جنگی رژیم در ماه های اخیر به دستمایه مردم برای تحقیر و تمسخر حکومت بدل شده است. حتی کشته شدن مقامات سپاه و سران نیروهای تروریستی مورد حمایت جمهوری اسلامی با شادی و جشن مردم پاسخ میگیرد. این ابراز شادمانی خود یک شیوه مقابله توده مردم با حکومتی است که دستان “شهدای جنگی” اش تا آرنج به خون مردم ایران و مردم منطقه آلوده است.

ثانیا جمهوری اسلامی نیروی اصلی قطب تروریسم اسلامی، آنچه خود “محور مقاومت” مینامد، در جنگ جاری در خاورمیانه است. بدون جمهوری اسلامی نه نیروهائی مثل حزب الله و حماس و حشدالشعبی و حوثی که دستشان به خون مردم منطقه آلوده است سر بر می آوردند و نه راست افراطی در اسرائیل بجلو رانده میشد و زمینه ای برای پاکسازی قومی مردم فلسطین به بهانه مقابله با تروریسم و دفاع از دموکراسی می یافت.

امروز این دیگر به یک گفتمان عمومی در سطح جهانی تبدیل شده که سر مار اسلام سیاسی در تهران است و باید برای جمع کردن بساط تروریسم نیروهائی مثل حماس و حزب الله و حوثی و حشد العشبی و غیره ، سر مار را کوبید. مبارزات مردم ایران علیه کل حکومت اسلامی، که در دوسال اخیر با پرچم زن زندگی آزادی توجه جهانیان را بخود معطوف کرده، دقیقا آن نیروئی است که میتواند سر مار را بکوبد و بساط تروریسم اسلامی را از منطقه جمع کند، و به این اعتبار زیر پای دولت و نیروهای راست افراطی در اسرائیل که با ادعای مقابله با تروریسم جنایات خود را توجیه میکنند را نیز کاملا خالی کند. هر اندازه جنبش سرنگونی طلبانه مردم ایران به پیش برود به همان میزان میدان مانور و یکه تازی برای نیروهای تروریستی در هردو سوی جنگ تنگتر خواهد شد.

سرنگونی و درهم کوبیدن نظام جمهوری اسلامی معادلات سیاسی در منطقه و در کل جهان را به ضرر راست افراطی در اسرائیل و جنبش تروریسم اسلامی و به نفع آزادی و سکولاریسم و تمدن و انسانیت تغییر خواهد داد. در ایران است که میتوان تیشه به ریشه جنبش مافوق ارتجاعی و ضدبشری اسلام سیاسی زد و مردم منطقه را از شر سایه سیاه جنگ قومی- مذهبی بین اسلام و یهودیت رها ساخت.

تا آنجا که به مساله فلسطین مربوط میشود نیز خلاصی از شر جمهوری اسلامی راه را برای تحقق یک راه حل عملی و عادلانه و سکولار، نظیرطرح دو دولت، باز خواهد کرد.

همه این فاکتورها تاکیدی بر این واقعیت است که هر نیروی ضد جنگ و صلح طلب واقعی در ایران و در هر جای دنیا باید خواستار سرنگونی جمهوری اسلامی باشد.

۲۹ مهر ۱۴۰۳ ، ۲۰ اکتبر ۲۰۲۴

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *