حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
توضیح: این نوشته بعنوان یک سند داخلی در حزب توزیع شده است. با توجه به اینکه خط و سیاست و اقدامات طرح شده در این نوشته میتواند مورد توجه همه فعالین جنبشهای اعتراضی و انقلاب زن زندگی آزادی قرار بگیرد در سطح علنی نیز آنرا منتشر میکنیم.
حمید تقوایی
شرایط جنگی حاضر و جهتگیری و سیاست حزب کمونیست کارگری
– حمله تلافی جویانه اسرائیل بسیار محتمل است. این حمله جنگ به معنی کلاسیک آن نخواهد بود. حتی با حمله اسرائیل به غزه و لبنان بسیار متفاوت است. اسرائیل باحتمال زیاد با حملات نقطه ای برخی مراکز نظامی، اقتصادی و یا مقامات حکومتی را از طریق حمله هوایی، موشکی، یا عملیات خرابکارانه از داخل خود ایران هدف قرار خواهد داد.
– شکل مشخص تبعات و عواقب حمله اسرائیل بستگی به نوع و شدت آن دارد و از حالا قابل پیش بینی نیست. موضع و برخورد مشخص ما به این مساله تماما به نوع و شدت آن بستگی دارد (مثلا حمله به مراکز نظامی و یا سران حکومت و سپاه با حمله به مراکز اقتصادی و یا محلات مسکونی شرایط کاملا متفاوتی در جامعه ایجاد خواهد کرد و لذا موضعگیری کاملا متفاوتی می طلبد)
– در یک سطح عمومی میتوان گفت دو احتمال وجود دارد: ۱- پاسخ ج ا به حمله اسرائیل، پاسخ متقابل و … تداوم حملات، ۲- عدم پاسخگوئی ج ا و ختم این دوره درگیری. تنها حالت اول یعنی ادامه عملیات متقابل به معنی تبدیل تنش جنگی به یک جنگ بالفعل خواهد بود و نکات زیر اساسا ناظر بر این حالت است. (در این نوشته منظور از جنگ همین زنجیره عملیاتهای نظامی متقابل بین دو کشور است).
– با وقوع حمله اسرائیل، و حتی از هم اکنون، در دوره بالا گرفتن تنش جنگی، فضا و شرایط سیاسی ایران تغییراتی خواهد کرد که مستقیما بر سیاستها و فعالیتهای عملی حزب تاثیر میگذارد.
الف: تبعات اجتماعی- اقتصادی جنگ
۱- تلفات انسانی و خانه خرابی مردم. حمله اسرائیل هر اندازه موجب کشتار مردم و خانه خرابی مردم بشود به همان درجه میتواند جنبش انقلابی را به عقب براند و رژیم را از تیر رس اعتراضات مردم دور کند. حزب باید مشخصا هم از جنبه انسانی و هم سیاسی هر مورد صدمه به جان و زندگی مردم را محکوم کند، به آن شدیدا اعتراض کند، مردم را به اعتراض فرابخواند و دولت اسرائیل و جمهوری اسلامی هر دو را مسئول و باعث صدمات جنگ به مردم بداند.
۲- تشدید فقر و گرانی و کمبود مایحتاج عمومی وسخت تر شدن شرایط معیشتی توده مردم در اثر جنگ. باید در مقابله با این شرایط جنبش اتحاد علیه فقر و فساد و شعار فقر فساد گرونی میریم تا سرنگونی را تقویت کرد. هم اکنون جنبش کارگری (نفت و پتروشیمی و پرستاران و کارگران معدن و بازنشستگان و پرستاران و …) عملا نماینده و پرچمدار اعتراض کل جامعه به فقر و گرانی است و در شرایط جنگی میتواند مقبولیت و گسترش بیشتری پیدا کند.
۳- تلاش حکومت برای گسترش سرکوب و اختناق در جامعه به بهانه شرایط جنگی. راه مقابله با این امر نیز تداوم و گسترش اعتراضات میدانی و گفتمانی(بیانیه ها و فراخوانها و طومارها..) جاری در جامعه است.
ب: تبعات سیاسی جنگ
هر ضربه ای به مراکز نظامی و پایگاههای موشکی و مقامات رژیم میتواند موجب تضعیف موقعیت حکومت در مقابله با مردم شود و به گسترش و تقویت اعتراضات مردم، جنبشهای اعتراضی و عرصه ای، و جنبش سرنگونی (که امروز در شکل متعین و فعال جنبش زن زندگی آزادی به پیش میرود) منجر گردد. در عین حال وقوع جنگ و حتی گسترش و تداوم گفتمان و تنشهای جنگی علاوه بر تبعات اجتماعی اقتصادی مخرب اش میتواند گرایشها و گفتمانهای سیاسی منفی و بازدارنده ای را نیز در فضای سیاسی جامعه دامن بزند. تقویت و پیشبرد انقلاب زن زندگی آزادی مستلزم مقابله فعال با این گرایشها و گفتمانهای منفی و موانع عملی است که بر سر تداوم و گسترش مبارزات انقلابی مردم، در همه سطوح میدانی و سیاسی و گفتمانی و تبلیغی در داخل و خارج کشور میتواند ایجاد کند. این گرایشها و شرایط منفی عبارتند از:
۱- تغییر صورت مساله ایران از سرنگونی جمهوری اسلامی به مخالفت با جنگ و ختم عملیات جنگی در سطح داخل و خارج کشور. تمرکز رسانه ها، مدیای اجتماعی، افکار عمومی، و گفتمان و موضعگیری دولتها و نهادها و دیپلماتها و شخصیتها در سطح داخل و خارج کشور بر جنگ و قطع جنگ. تحت الشعاع قرار گرفتن امر سرنگونی رژیم و جنایات آن بوسیله گرایش ضد جنگ و صلح طلبی. این گرایش از هم اکنون قابل مشاهده است. در این رابطه جهتگیری حزب طرح و تاکید و تمرکز بر مبارزات و اعتراضات ضد حکومتی و سرنگونی رژیم به عنوان تنها راه پایان دادن نه تنها به جنگ جاری بلکه به کل تنش و جنگ افروزی و فضای جنگی مستمری است که منشاء آن سیاستهای جمهوری اسلامی بعنوان سر مار جنبش تروریسم اسلامی در منطقه است. گفتمان محوری ما: هر صلح طلبی باید سرنگونی طلب باشد. شعار محوری ما: مرگ بر حکومت جنگ افروز جمهوری اسلامی
۲- بازگشت نیروهای دوخردادی که در جریان انقلاب زن زندگی آزادی از رژیم فاصله گرفته بودند به مواضع سنتی شان یعنی حمایت آشکار و یا خجولانه از حکومت به بهانه جنگ. ترجمه صلح طلبی به حمایت از رژیم در برابر دشمن ایران. این شرایط نقد و مقابله وسیع با دوخردادهای و ناسیونالیسم مذهبی را دوباره در دستور حزب قرار میدهد.
۳- شکل گیری نوعی گرایش و گفتمان صلح طلبی در قالب محکوم کردن جنگ و کشتار در میان برخی روشنفکران و سلبریتی ها. کمرنگ کردن و تحت الشعاع قرار دادن اعتراض و مقابله با حکومت و خواست سرنگونی آن با ظاهری انساندوستانه.
۴- توکل به بالا و نتانیاهو برای سرنگونی رژیم. احیای گفتمان رژیم چنج (این بار از نوع اسرائیلی-آمریکائی) در میان بخشی از سلطنت طلبان
۵- تقویت گرایش ضد امپریالیستی ضد اسرائیلی در میان برخی نیروهای چپ سنتی و چپ پرو رژیمی مثل اکثریت- حزب توده. روی آوردن به تبلیغات ضدآمریکائی ضد اسرائیلی و حاشیه ای کردن و یا دست کشیدن از خواست و شعار سرنگونی در شرایط جنگی از جانب این نیروها. اینان همچنان در دوران قبل از جمهوری اسلامی سیر میکنند و نقش جنبش اسلام سیاسی و مشخصا جمهوری اسلامی را در مصادره کردن مساله و جنبش بر حق فلسطین و مسخ آن در قالب جنگی قومی مذهبی بین اسلامیت و یهودیت را نمی بینند. امروز حتی برای حل مساله فلسطین( طرح دو دولت) باید نیروهای اسلامی را از منطقه جارو کرد. این تحول زیر پای راست افراطی اسرائیل را هم خالی خواهد کرد. در برابر چپ جامانده از تاریخ باید بر این واقعیات تاکید کرد.
٦- گیجسری و تشتت و تفرقه در میان نهادها و فعالین انقلاب زن زندگی آزادی و جنبشهای اعتراضی در برخورد به جنگ در داخل و خارج کشور. تلاش ما باید حفظ وحدت و هماهنگی بین این نیروها حول محور تداوم مبارزه برای سرنگونی باشد.
ج- جهتگیری و سیاست حزب ما
ما خواهان و مدافع هیچ نوع حمله نظامی به ایران نیستیم. هر نوع جنگ و عملیات نظامی میتواند عواقب مخرب انسانی و سیاسی و اجتماعی بدنبال داشته باشد که رئوس آن در بالا توضیح داده شد. اما اگر جنگی صورت بگیرد در دل فضای جنگی و بالا گرفتن تنش و وقوع جنگ (حملات هوائی و موشکی متقابل) جهتگیری و سیاست حزب ما تاکید بر مبرمیت سرنگونی رژیم جنگ افروز جمهوری اسلامی، تمرکز بر جنبش سرنگونی طلبانه، و تقویت و پیشبرد آن خواهد بود. رئوس این سیاست عبارتست از:
۱- مقابله با جنگ افروزی حکومت، اعتراض به صدمات جانی و مالی مردم و گرانی و تورم و کمبود و هر نوع محدودیتی در زندگی روزانه به خاطر و یا به بهانه جنگ.
۲- مقابله با هر نوع تلاش و اقدام حکومت برای تشدید سرکوب و اختناق به بهانه جنگ از طریق اعتراض به این اقدامات در بیانیه ها و فراخوانها، در فضای مجازی و در جنبشهای اعتراضی جاری.
۳- تلاش برای تداوم مبارزات جاری در شرایط جنگی. تاکید بر مبارزه و حضور میدانی مردم و نهادها و تشکلها و کمیته ها و شبکه های مبارزاتی علیه جمهوری اسلامی و پیشبرد انقلاب زن زندگی آزادی و اعتراضات عرصه ای (بازنشستگان و کارگران نفت و معدن و پرستاران و ….) بعنوان مهمترین فاکتور در مقابله با جنگ.
۴- مقابله با تبعات سیاسی منفی و بازدارنده جنگ که در بالا توضیح داده شد. بمنظور خنثی کردن این گرایشها و تبعات که همگی مستقیم یا غیر مستقیم در خدمت رژیم قرار میگیرد باید هم در سطح آگاهگری و تحلیلی و ترویجی فعال بود و هم در سطح عملی-میدانی در میان فعالین و نهادهای مبارزاتی ( شوراهای اعتراضی کارگران و پرستاران و …، شبکه زن زندگی آزادی، کارزار نه به اعدام، شبکه آزادی زندانیان سیاسی و ….) این حقیقت را برجسته کرد که مسئول مستقیم جنگ و تنشها و فضای جنگی جمهوری اسلامی است و برای خاتمه بخشیدن نه تنها به حملات نظامی بلکه به سایه سیاه جنگ و تنشها و تبلیغات و تحرکات جنگی باید ایران و منطقه را از شر جمهوری اسلامی خلاص کرد.
۵- افشای احزاب و نیروها و چهره های سیاسی اپوزیسیون که به بهانه جنگ عملا در خدمت جمهوری اسلامی عمل میکنند.
٦- تلاش برای حفظ اتحاد و همراهی و هماهنگی فعالین انقلاب و دست اندرکاران جنبشها و کارزارهای عرصه ای در داخل و خارج کشور حول جهتگیری و سیاستهای فوق. انتشار بیانیه ها و فراخوانهای مشترک علیه جنگ افروزهای رژیم و علیه کلیه مصائب و سرکوبگریهایی که بویژه در دو سال اخیر مضمون مبارزات و اعتراضات بخشهای مختلف جامعه بوده است.
٧- طرح و اشاعه شعارها و عبارات و گفتمانهائی در تظاهرات و تجمعات میدانی در داخل و خارج و در پلاکاردها و بنرها و دیوار نویسی ها و در مدیای اجتماعی که جنگ و سرنگونی و مبارزات جاری را بهم مربوط کند نظیر: مرگ بر حکومت جنگ افروز (شعار محوری)/ جنگ افروزی را رها کن، فکری به حال ما کن/ جنگ افروزی کافیه، سفره ما خالیه/ هزینه جنگ حکومت را نباید مردم بپردازند/ موشکهای حکومت بر سفره خالی مردم فرو می آید / هر صلح طلب واقعی باید سرنگونی طلب باشد و …
سیاست و فعالیتهای فوق از هم اکنون، در شرایطی که هنوز حمله اسرائیل صورت نگرفته ولی احتمال و خطر این حمله فضای سیاسی را تحت تاثیر قرار داده است، و در صورت وقوع حمله نظامی، در دستور کار حزب در داخل و خارج کشور قرار میگیرد.
۱۴ مهر ۱۴۰۳ ، ۵ اکتبر ۲۰۲۴
