امسال روز جهانی زن روز مقابله با اسلامیسم است. زنان در بسیاری از کشورها از بسیاری از حقوق خود محرومند اما در کشورهای اسلامزده مانند ایران تبعیض و آپارتاید جنسی و تحمیل بیحقوقی مفرط تا حد توهین و تحقیر نسبت به زن امری رسمی و قانونی و علنی است. تبعیضاتی صد ها درجه بدتر از آنچه عملا در کشورهای غربی وجود دارد، بطور رسمی و قانونی علیه زنان در جوامع اسلامزده اعمال میشود.
امروز توحش داعش علیه زنان عمق زن ستیزی نیروهای اسلامی را به همگان نشان داده است اما مساله به داعش محدود نمیشود. رژیم جمهوری اسلامی و عربستان سعودی نیز بر مبنای همان ایدئولوژی و اعتقادات مذهبی نوع داعش به زنان برخورد میکنند. هر جا و در هر جامعه ای اسلام سیاسی نفودی به هم زده است قبل از هر چیز حقوق انسانی زنان را در پیشگاه احکام الهی و مقدسات اسلامی سر بریده است. این زن ستیزی اسلامی حتی در کشورهای اروپائی قابل مشاهده است. قتلهای ناموسی، برقعه و حجاب، آپارتاید جنسیتی در مدارس و ورزشگاهها و مجامع “ویژه مسلمانان” در چوامع غربی، و حوادثی نظیر آنچه در شب سال نو در کلن و در چند شهر دیگر اروپائی اتفاق افتاد نشاندهنده ضرورت و مبرمیت مقابله جهانی نیروها و فعالین جنبش زنان علیه اسلامیسم در همه جای دنیا است. با این همه چپ اروپا و فمنیسم کلاسیک از صحنه غایب است. نظراتی مانند نسبیت فرهنگی و تحمل فرهنگ دیگران فمینیسم و چپ سنتی غرب را به سکوت در مقابل جنایات اسلامیون نسبت به زنان نه تنها در کشورهای اسلامزده ای نظیر ایران بلکه در خود اروپا واداشته است. باید این سکوت را شکست و این وضعیت را دگرگون کرد.
جهان به یک جنبش نوین رهائی زن نیازمند است. جنبشی که با پرچم مبارزه با اسلامیسم و نیروها و دولتهای اسلامی در ایران و در منطقه و در سراسر دنیا در صف مقدم مبارزه برای رهائی زن در قرن بیست و یکم قرار بگیرد. تلاش کنیم که هشت مارس امسال روز تولد چنین جنبشی باشد!
٣ فوریه ۱٦