جمهوری اسلامی باید از آی ال او اخراج شود

انترناسيونال ٥٠٦
شهلا دانشفر

صد و دومین اجلاس سازمان جهانی کار، آی ال او در فاصله ٥ تا ٢٠ ژوئن یعنی ١٥ تا ٣٠ خرداد برگزار میشود. ما بعنوان کمیته همبستگی بین المللی کارگری- ایران، و کمپین برای آزادی کارگران زندانی، امسال نیز در اجلاس سالانه سازمان جهانی کار حضور یافته و صدای اعتراض کارگران و مردم ایران خواهیم بود. ما تلاش میکنیم که امسال نیز مثل گذشته با در دست داشتن عکس کارگران زندانی و زندانیان سیاسی، خواستار آزادی فوری همه کارگران زندانی و زندانیان سیاسی و اخراج مزدوران جمهوری اسلامی از این اجلاس شویم.
حضور آكسيوني ما در اجلاس سالانه سازمان جهانی کار طبعا در ادامه تلاش ما برای منزوی كردن جمهوری اسلامی در سطح بین المللی است. دولتها و نهادهاي بين المللي با اين حكومت در ظاهر خصومت و يا نقد و اعتراض دارند، اما عملا با آن مماشات و سازش ميكنند. ما تلاش ميكنيم و فشار مي آوريم كه به اين بازي ها پايان داده شود. ما خواهان بسته شدن سفارت خانههای رژیم اسلامی در همه كشورها هستیم. ما خواهان اخراج جمهوری اسلامی از تمام مراجع و سازمانهای بین المللی و از جمله سازمان جهانی كار هستیم. ما با حضور اعتراضی هر ساله خود در اجلاس های جهانی این سازمان اعلام کرده ایم که به حضور جانيان اسلامي تحت عنوان نمايندڴان كارڴران ايران اعتراض داريم. جمهوری اسلامی نماینده کارگران و مردم ایران نیست، دشمن آنهاست. رژیمی که کارگر را بخاطر مبارزاتش برای داشتن یک زندگی انسانی، بخاطر مبارزاتش برای ایجاد تشکل خود و یا فرضا بخاطر اینکه روز جهانی کارگر را گرامی داشته، دستگیر و زندانی میکند، مورد شکنجه و حتی شلاق زدن قرار میدهد، باید فورا از سازمان جهانی کار و همه مراجع جهانی اخراج شود. حرف ما در تمام این آکسیونهای اعتراضی این بوده است که جمهوری اسلامی ماشین جنایت و سرکوب است، جمهوری اسلامی ضد کارگر، ضد زن، و ضد انسان است و جای چنین رژیمی نه تنها در سازمان جهانی کار و هیچیک از مراجع بین المللی نیست، بلکه سران آن باید بخاطر جنایات و سرکوبگری هایشان در سطحی جهانی به محاکمه کشیده شوند.
این گفتمانی است که ما هر ساله تلاش کرده ایم به ميان نمايندڴان تشكلهاي كارڴري در اجلاس سازمان جهانی کار ببریم و اين حرف دل مردم ایران را در مقابل دوربین هایی که این اجلاسها را گزارش میکنند به مردم جهان مخابره کنیم.
ما با این كار و با جلب توجه جهانیان در واقع میکوشیم که به سازمان جهانی کار فشار بیاوریم تا هیات اعزامی از سوی رژیم اسلامی را بیرون كند. همچنین تلاش ما اینست که به سازمان ملل و ای ال او كه شعبهای از آنست و نیز به همه دولتهای جهانی اعلام كنیم كه اجازه نمیدهیم با سیاستهای سازشكارانه و مماشات جویانه شان در مقابل مبارزات انقلابی کارگران و مردم ایران بایستند.
به نظر من هر گام موفق ما در این راستا یک پیشروی مهم برای کارگران و مردم ایران است و پیش بردن این گفتمان و چنین حرکت اعتراضی ای بویژه در متن اوضاع پر التهاب امروز جامعه ایران اهمیت بسیاری دارد. خلاصه کلام اینکه ما میکوشیم با قدرت هر چه بیشتری کمپین برای انزوای بین المللی رژیم اسلامی را به جلو بریم.
واقعیت اینست که پیشروی های جنبش کارگری در ایران در یک دهه اخیر، انعکاس اخبار این اعتراضات در سطح جهانی، نظیر مبارزات با شکوهی که کارگران شرکت واحد در سال ٨٤ داشتند، و كمپينها و تلاشها وفعاليتهاي رفقاي ما در كشورهاي مختلف، موجب شده که همبستگی جهانی کارگری با مبارزات کارگران ایران اشکال عملی تری بخود بگیرد. از جمله ما در همین مدت شاهد اعلام روزهای همبستگی با کارگران و مردم ایران از سوی اتحادیههای كارگری و سازمانهای انساندوست در سراسر جهان بودهایم.
از سوی دیگر می بینیم که امروز جمهوری اسلامی بیش از هر وقت در سطح جهانی منزوی است. خیزش انقلابی مردم ایران در سال ٨٨، مبارزات هر روزه مردم علیه این رژیم، انقلابات كشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه، گفتمانهای جهانی را حول ایران و به یك اعتبار حول همه كشورهایی كه با انقلاب خود علیه دیكتاتورها بپا خاستند را تغییر داده است. اینها همه زمینه هائیست که بیش از پیش راه را برای پیشبرد گفتمان بايكوت جهانی جمهوری اسلامی فراهم کرده است. در دل چنین شرایطی است که ما از اتحادیههای كارگری و همه سازمانهای انساندوست در سراسر جهان خواسته ايم و میخواهیم كه به دولتهای خود و به سازمان جهانی كار فشار بیاورند كه مراودات سیاسی خود را با این حكومت قطع كنند، سفارتخانه هایشان را ببندند، جمهوری اسلامی را ازای ال او اخراج كنند، و غیره.
ما تا همین جا موفقیتهای خوبی در جاری کردن گفتمان بر سر انزوای سیاسی رژیم اسلامی داشته ایم. یک نمونه اخیر آن قطعنامه اتحادیه سراسری مونتاژ با ١٣٠ هزار عضو در کشور استرالیا در نشست روزهای ٢٦ و ٢٧ مارس این اتحادیه بود. این قطعنامه در ادامه تلاش و تماس های ارسلان ناظری نماینده “کمپین برای آزادی کارگران زندانی” و عضو کمیته همبستگی بین المللی کارگری در استرالیا، با اتحادیه مونتاژ استرالیا بود که به تصویب رسید. موضوع اصلی اين قطعنامه خواست انزوای سیاسی رژیم اسلامی در سطح جهانی و اخراج آن از سازمان جهانی کار در سطح جهانی بود. دربندهای دیگر این قطعنامه نیز کارگران اتحادیه سراسری مونتاژ استرالیا خواستار متوقف شدن فشار و تهدید بر روی فعالین و رهبران کارگری و آزادی فوری همه کارگران زندانی و زندانیان سیاسی در ايران شدند. در این قطعنامه همچنین بر حق تشکل، اعتصاب و حقوق پایه ای کارگران در ایران تاکید شده بود. روشن است که چنین حمایتهایی و چنین قطعنامه هایی یک موفقیت مهم در پیشبرد گفتمان ما و پیشبرد خواست انزوای رژیم اسلامی در سطحی جهانی است و راه را برای پیشروی های بیشتر ما در این راستا باز میکند.
همچنین در سومین کنفرانس سالانه لیبر استارت که در روزهای ۲۶ و ۲۷ نوامبر سال گذشته در شهر سیدنی استرالیا برگزار شد، قطعنامه “کمپین برای آزادی کارگران زنداني” که توسط ارسلان ناظری به آنجا برده شده بود، از سوی بسیاری از شرکت کنندگان در کنفرانس امضا و مورد حمایت قرار گرفت. ما در این قطعنامه خواستار آزادی فوری همه کارگران زندانی و زندانیان سیاسی، متوقف شدن فشار بر روی فعالین کارگری و رهبران کارگری در ایران و انزوای سیاسی رژیم اسلامی و بایکوت آن در سازمان جهانی کار و دیگر مراجع جهانی شده بودیم.
بعلاوه هر ساله از سوی تشکلهای مختلف کارگری، و یا فعالین و رهبران کارگری، بیانیه ها و نامه هایی اعتراضی خطاب به سازمان جهانی کار ارسال شده است. کارگران در این نامه ها اعتراض خود را به مماشات سازمان جهانی کار مبنی بر پذیرش نمایندگان تشکلهای دست ساز حکومتی بعنوان نماینده کارگران در ایران اعلام داشته و کوشیده اند تا به این شکل صدای اعتراض خود را به گوش کارگران در سراسر جهان برسانند.
اگر به مجموعه این اتفاقات و روندی كه شاهدش هستیم، نگاه كنیم، طبعا به این نتیجه خواهیم رسید كه فشارها تا همین جا زمینه های خوبی برای پیشبرد هدف و خواست فوري ما یعنی اخراج جمهوری اسلامی از همه مراجع جهانی و از جمله سازمان جهانی كار فراهم کرده است. بویژه با توجه به شرایط سیاسی متحول در ایران و اوضاع جهانی، به نظر من امروز شرایط بیش از بیش برای به انزوا كشاندن بیشتر جمهوری اسلامی و جلب حمایت بخشهای وسیعتری از كارڴران و مردم و سازمانهای كارگری با این خواست فراهم است. باید این كمپین اعتراضی را با تمام قوا به جلو ببریم.
در راستای چنین کارزار مهمی است که امسال نیز در اجلاس سازمان جهانی کار شرکت کرده و آنجا را به صحنه اعتراض خود تبدیل خواهیم کرد.
“شهلا دانشفر هماهنگ کننده کمیته همبستگی بین المللی کارگری- ایران و کمپین برای آزادی کارگران زندانی”*