جامعه علیه اعدام- شهلا دانشفر

جنبش علیه اعدام وارد فاز دیگری شده است. جنبش علیه اعدام جنبشی رزمنده برای تداوم انقلاب در برابر ماشین سرکوب و جنایت حکومت است. یک وجه باشکوه این جنبش دفاع از زندگی و جان انسان‌هاست و این خود جلوه‌ای از نماد انسانی انقلاب است که خود را در شعار “زن زندگی آزادی” بازتاب می‌داد. اکنون همه بخش‌های جامعه علیه اعدام‌ها برخاسته‌اند و جنگی بر سر زندگی در برابر حکومت اعدام و جنایت در جریان است. این‌چنین است که سپیده قلیان این زندانی سیاسی محبوب مردمی در اوین می‌نویسد: “باید با “زندگی” به جنگ “مرگ” رفت”.

با گسترش اعدام‌ها و احکام جدید صادر شده، به‌ویژه ارسال حکم اعدام پخشان عزیزی زندانی سیاسی و مددکار اجتماعی به دایره اجرای احکام، جامعه به تکان درآمده است. از جمله در این هفته یازده تشکل صنفی معلمان طی بیانیه‌ای حمایت خود را از کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام که دامنه‌اش به ۳۴ زندان کشیده شده اعلام داشتند و اعتراض شدید خود را نسبت به تأیید احکام اعدام زندانیانی همچون مجاهد کورکور، پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی ابراز کرده و بر اتحاد، همبستگی و عمل جمعی به‌عنوان تنها راه توقف روند اعدام‌ها تأکید کردند.

قبلاً نیز “شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران” با صدور بیانیه‌ای اعلام کرده بود که سکوت در برابر چنین احکام ظالمانه‌ای، به معنای همراهی با بی‌عدالتی و ظلم است. همچنین جعفر ابراهیمی از معلمان معترض و زندانی سیاسی سابق طی یادداشتی به بهانه تأیید حکم اعدام برای پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی اسلام‌لو بر ضرورت مخالفت معلمان با حکم اعدام تأکید کرده بود.

علاوه بر تشکل‌های معلمان نهادهای دیگر کارگری از جمله چهار تشکل مستقل، شامل سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه، گروه اتحاد بازنشستگان، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری و کارگران بازنشسته خوزستان در بیانیه‌ای مشترک، اعدام‌ها و صدور احکام جنایت‌کارانه اعدام را محکوم کرده‌اند. آن‌ها تأکید کرده‌اند که چنین احکامی تنها نشان‌دهنده تداوم سیاست سرکوب و خشونت ساختاری جمهوری اسلامی برای سرکوب مخالفان و ایجاد ترس در جامعه است.

شورای بازنشستگان و اتحاد بازنشستگان نیز در بیانیه‌های خود از تمام فعالان، تشکل‌ها و مردم آزادی‌خواه خواسته‌اند تا با اتحاد و اقدام جمعی، در دفاع از زندانیان محکوم‌به‌اعدام و توقف چرخه خشونت و سرکوب، موضع قاطع اتخاذ کنند. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت نیز ضمن بازنشر بیانیه‌ای که قبلاً در همبستگی با سه‌شنبه‌های نه به اعدام انتشار داده شده بود نوشت: “۳ بهمن سال گذشته بیانیه مشترکی با ده امضا از نهادهای کارگری و اجتماعی در همبستگی با کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام انتشار دادیم. اکنون درحالی‌که اعدام‌ها گسترده‌تر شده و هم اکنون حکم اعدام پخشان عزیزی از زنان معترض به دایره اجرای احکام داده شده و افرادی چون مجاهد کورکور (بازداشت شده انقلاب مهسا)، وریشه مرادی ، عباس دریس (از بازداشت‌شدگان خیزش مردمی سال ۹۸ در ماهشهر) و شماری دیگر در خطر اعدام هستند و هر روز احکام اعدام بیشتری صادر می‌شود. مناسبت دارد که با بازنشر آن بیانیه میثاقی جدید با این کارزار و اتحاد سراسری علیه اعدام‌ها داشته باشیم.”

همچنین سندیکای کارگران شرکت واحد بار دیگر تأیید حکم اعدام پخشان عزیزی توسط دیوان عالی کشور و دیگر احکام اعدام را محکوم کرده و خواستار توقف فوری اجرای احکام اعدام علیه پخشان عزیزی، بهروز احسانی، مهدی حسنی، وریشه مرادی، مجاهد کورکور و سایر محکومان به اعدام شده است. سندیکای واحد تأکید کرده و می‌نویسد: “ما با هرگونه مجازات اعدام به‌عنوان اقدامی غیرانسانی و ابزاری سرکوب‌گرانه قاطعانه مخالف هستیم.” یک نیروی فعال علیه اعدام‌ها دادخواهان هستند که با اکت‌های اعتراضی خود صحنه‌های پر شوری از اعتراض را آفریدند. همین‌طور نهادهایی چون دادخواهان، اعدام نکنید، شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیررسمی نفت (ارکان ثالث) با اشکالی چون بیانیه و گذاشتن پست‌ها و هشتگ‌های اعتراضی علیه اعدام دست به اعتراض زده‌اند.

در کنار همه اینها یک اتفاق مهم در این هفته تجمع روز چهارشنبه ۲۶ دی‌ماه مقابل استانداری کردستان سنندج است که در این حرکت اعتراضی باشکوه جمع قابل‌توجهی از مردم، خانواده‌های دادخواه، فعالین حقوق زن و فعالین کارگری و معلمان علیه مجازات ضدانسانی و قرون‌وسطایی اعدام و حکم اعدام پخشان عزیزی و دیگر احکام اعدام دست به تجمع زدند و فریاد اعتراض خود را بلند کردند. بدین ترتیب مردم سنندج راه را نشان دادند. چنین تجمعاتی را می‌شود در همه‌جا تکثیر کرد.

اعتراضات خیابانی، علنی و پرجمعیت به احکام اعدام یک راهکار مهم در مقابله با اعدام‌هاست.

جنبش علیه اعدام امروز کارگر، معلم، هنرمند، دادخواه، کارگردان سینما، ورزشکار، زندانی سیاسی در درون و بیرون زندان همه‌وهمه را در یک صف متحد و سراسری قرار داده است. جنبشی که بعدی جهانی دارد. از جمله شعار نه به اعدام شعار آذین‌بخش همه پست‌های اعتراضی در مدیای اجتماعی و درودیوار شهرهاست. شعارهای اعتراضی این جنبش به کف خیابان کشیده شده و اعتراض علیه اعدام یک موضوع اعتراض جامعه در مناسبت‌های مختلف به‌ویژه در دو‌ساله اخیر بوده است که خود را در بیانیه‌های نهادهای کارگری و اجتماعی و اکتیویست‌های معترض مردمی به‌صورت مشترک و یا مستقل، از درون زندان‌ها و یا از بیرون زندان بارهاوبارها بازتاب داده است. از جمله یک بند بیانیه خواست‌های حداقلی بیست تشکل در کوران انقلاب زن زندگی آزادی علیه اعدام بود.

مجموعه این اتفاقات نشانگر درجه بالایی از اتحاد جامعه و بخش‌های مختلف آن علیه اعدام، برای نجات جان انسان‌ها از چنگال حکومت اعدام و کشتار و برای تداوم انقلاب و رهایی از جهنم جمهوری اسلامی است. این اتفاقات همچنین نشانگر مناسب‌بودن توازن قوا برای به دست‌گرفتن ابزارهای قدرتمندتری چون تکثیر تجربه مردم در سنندج و برپایی تجمعات اعتراضی خیابانی علیه اعدام‌ها در تمام شهرها است و می‌شود روزی را برای برپایی چنین تجمعاتی انتخاب کرد که سراسری باشد. ضمن اینکه ضروری است که یک شعار اعتراضی تجمعاتی که همین‌الان از سوی بخش‌های مختلف بازنشستگان و یا بخش‌های دیگر جامعه به مناسبت‌های مختلفی شکل می‌گیرد علیه اعدام‌ها و برای لغو احکام اعدام باشد. و بالاخره اینکه برپایی اعتصابات سراسری ابزار قدرت کارگری در برابر تعرضات حکومت به زندگی و به جان مردم است. باید از تمام این ابزارها استفاده کرد و حکومت را با تمام قدرت عقب زد. اتحاد مبارزاتی سراسری علیه اعدام‌ها گام مهمی برای رفع موانع پیشروی انقلاب است. متحدانه و پر توان این گام را برداریم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *