اعتصاب عمومی کردستان و بازتاب سراسری آن- شهلا دانشفر

گفت‌وگو با شهلا دانشفر

اعتصاب عمومی در کردستان از جوانب مختلفی قابل‌بررسی و تعمق است. در مصاحبه زیر با شهلا دانشفر به‌عنوان مسئول کمیته سازمانده بیشتر سعی کردیم بر جنبه‌های عمومی و سراسری این اعتصاب متمرکز شویم.

انترناسیونال: همان‌طور که در جریان هستید روز سوم بهمن‌ماه اعتصاب موفقی در کردستان به فراخوان تعدادی از احزاب اپوزیسیون از جمله حزب کمونیست کارگری و همین‌طور نهادهای مدنی و دادخواهان در کردستان، برگزار شد. لطفاً برای خوانندگان ما توضیح دهید که میزان حمایت و همراهی نهادها و فعالین در سایر نقاط از این اعتصاب چگونه بود و عکس‌العمل‌ها در سطح سراسری به این فراخوان و اعتصاب به چه شکل بود؟

شهلا دانشفر: اعتصاب عمومی در کردستان در سوم بهمن‌ماه در اعتراض به احکام اعدام و گسترش اعدام‌ها و مشخصاً در برابر خطر اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی خیزشی مردمی علیه حکومت سرکوب و اعدام بود.

اعتصاب عمومی کردستان اعتصابی موفق بود که دامنه‌اش به دوازده شهر کشیده شد. این اعتصاب پاسخ مهمی در جهت نفی عملی مجازات اعدام بود و راهکاری در مقابل کل جامعه قرار داد.

در شرایطی که جمهوری اسلامی با شتاب بخشیدن بر سرعت ماشین سرکوب و جنایتش و اعدام‌ها می‌کوشد جلوی سر بلندکردن قدرتمندتر انقلاب را بگیرد، پاسخ به فراخوان اعتصاب عمومی در شهرهای کردستان یک اتفاق سیاسی مهم است و جنبش علیه اعدام‌ها را که کل جامعه در آن درگیر است گام مهمی به جلو برد.

اعتصاب عمومی در کردستان آن‌هم به دنبال تجمع اعتراضی باشکوه زنان و فعالین اجتماعی در شهر سنندج در بیست و ششم دی‌ماه در مقابل استانداری و نیز در متن فضای اعتراضی اجتماعی علیه اعدام‌ها که یک‌سرش در زندان‌ها و در کف خیابان‌ها و سر دیگرش در اقصا نقاط جهان است و همه بخش‌های جامعه در آن درگیرند، بعدی فراکردستانی و سراسری به این حرکت مهم اعتراضی می‌داد. این اعتصاب بار دیگر جایگاه مبارزات مردمی در کردستان این کانون داغ انقلاب زن زندگی آزادی را با اعتراضات سراسری در سطح جامعه علیه بساط جهنمی جمهوری اسلامی به نمایش گذاشت. به این اعتبار این اعتصاب مهر انقلاب زن زندگی آزادی را بر خود داشت.

این‌چنین است که فراخوان اعتصاب عمومی در کردستان به گفتمان وسیعی در مدیای اجتماعی تبدیل شد و حمایت‌های بسیاری از سوی بخش‌های دیگر جامعه را در پی داشت. این حمایت‌ها تصویری روشن از ابعاد اجتماعی اعتصاب عمومی در کردستان به دست می‌دهد. از جمله یک‌پایه مهم حمایت از اعتصاب عمومی در کردستان، کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام است که دامنه‌اش به ۳۴ زندان کشیده شده است. کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در بیانیه هفته ۵۲ خود می‌نویسند: ما به‌عنوان اعضای کارزار، ضمن قدردانی از حمایت‌های مردمی از کارزار، از اعتصاب عمومی علیه اعدام در روز چهارشنبه در شهرهای کردستان حمایت کرده و همه مردم را نیز به حمایت از آنها فرامی‌خوانیم.”

در همین راستا جمعی از زندانیان بند زنان اوین اعلام کردند که هم‌زمان با پنجاه و دومین هفته از کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام و در حمایت از اعتصاب سراسری مردم کردستان و به نشانه محکوم‌کردن احکام اعدام صادر شده، سه‌شنبه دوم بهمن و چهارشنبه سوم بهمن در اعتصاب‌غذا خواهند بود.

همچنین شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیررسمی (ارکان ثالث) ضمن بازنشر بیانیه‌ای در همبستگی با سه‌شنبه‌های نه به اعدام که قبلاً همراه با ۹ تشکل دیگر داده بودند نوشتند: “ما کارگران ارکان ثالث نفت، که خود زیر فشار اخراج و زندان و سرکوب و بردگی مزدی در شرایط سخت کاری بیشترین درد و رنج و بی حقوقی را متحمل گردیده‌ایم، یکبار دیگر هم‌صدا با اعتراضات و اعتصاب عمومی این روزهای مردم کردستان در محکومیت حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی و سایر انسان‌های عزیزی که جان ارزشمندشان زیر تیغ اعدام است و متحد با سایر جنبش‌های اعتراضی، یکبار دیگر با سه‌شنبه‌های علیه اعدام تجدید پیمان می‌نماییم.”

ندای زنان ایران نیز در همین جهت نوشت: “به مردم کردستان که روز چهارشنبه سوم بهمن با اعلام اعتصاب عمومی به احکام اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی اعتراض کرده‌اند، درود می‌فرستیم.”

همچنین گروه “دانشجویان پیشرو از ایران” حمایت خود را از فراخوان اعتصاب عمومی کردستان اعلام داشت. 

گفتنی است که خبر مازیار طاطایی وکیل پخشان عزیزی مبنی بر موافقت دیوان عالی کشور با درخواست توقف اجرای حکم پخشان عزیزی، نشانگر فشار اعتصاب عمومی کردستان و اعتراضات گسترده در سطح جامعه علیه اعدام‌ها و علیه خطر اجرای فوری اعدام پخشان و وریشه بود. در مدیای اجتماعی نیز همین بازتاب را داشت و در گروه‌های مختلف مبارزاتی در آن بر اینکه حکم اعدام پخشان هنوز لغو نشده و خطر اعدام او و دیگر کسانی که حکم اعدام گرفته‌اند را تهدید می‌کند، تأکید شده بود. بدین‌گونه در مدیای اجتماعی همراه با بازتاب اخبار اعتصاب عمومی در کردستان حمایت‌های مردمی را شاهد بودیم. 

در خارج کشور نیز کارزار جهانی نه به اعدام و نهادهای مختلف مبارزاتی همچون کمیته بین‌المللی علیه اعدام، کمپین برای آزادی کارگران زندانی، کمیته آزادی زندانیان سیاسی، انقلاب زنانه، نه به تابو و بسیاری دیگر طی بیانیه‌های پرشوری از اعتصاب عمومی در کردستان پشتیبانی کرده و در همین راستا در کشورهای مختلفی آکسیونهای اعتراض برپا شد.

اینها همه گوشه‌هایی از بازتاب حمایت‌های مردمی از اعتصاب عمومی در کردستان است؛ بنابراین اعتصاب عمومی در کردستان و انعکاس اجتماعی آن و حمایت‌هایی که در پی داشت نشانگر قدرت‌گیری جنبش علیه اعدام در سطح سراسری است.

انترناسیونال: باتوجه‌به سابقه‌دار بودن چنین اعتصاباتی در کردستان، چگونه می‌توان این تجربه را به سایر نقاط ایران تسری بخشید؟

شهلا دانشفر: وقتی به ابعاد اجتماعی جنبش علیه اعدام نگاه می‌کنیم جنبشی که بخش‌های مختلف کارگری، اجتماعی در زندان و در بیرون از زندان را در بر می‌گیرد، جنبشی که صف متحد جامعه برای تداوم انقلاب زن زندگی آزادی را به نمایش می‌گذارد و ابعادش همانطور که اشاره کردم جهانی است، آن‌هم در فضای انقلابی جامعه که مردم در اشکال مختلفی از مبارزه، ادامه انقلاب را فریاد می‌زنند. وجود جنبشی چنین قدرتمند نشان می‌دهد که تکثیر تجربیاتی چون اعتصاب عمومی در کردستان و تجمعی چون تجمع روز ۲۶ دی مردمی در سنندج در مقابل استانداری در دیگر شهرها و در سطح سراسری ممکن است. به‌ویژه اینکه اعتصاب عمومی در کردستان و تأثیر مستقیم آن بر جنبش علیه اعدام و بر فضای سیاسی جامعه راه را برای این کار هموارتر کرده است.

 به عبارت روشن‌تر با این ابعاد از گسترش جنبش علیه اعدام در ایران و در سطح جهانی توازن قوا برای اعتراضاتی سراسری از جمله رفتن به‌سوی اعتصابات و اعتراضات سراسری علیه اعدام‌ها و بر سر معیشت فراهم‌تر شده است؛ بنابراین باید با بسیج و سازماندهی همه این نیروها و اتحاد عملی گسترده اکتیویست‌ها و فعالین اجتماعی در این راستا به استقبال برگزاری چنین تجمعات و اعتراضاتی برویم. این موضوع فوری است.

 یک‌قدم مهم در این جهت ادامه حمایت از سه‌شنبه‌های نه به اعدام که سنگر مهمی در اعتراض علیه اعدام‌هاست، و گسترش دامنه این کارزار به دیگر زندان‌هاست.

خلاصه کلام اینکه موضوع بر سر نجات جان انسان‌ها و هموارکردن مسیر انقلاب برای رهایی از جهنم جمهوری اسلامی است. با تمام قوا برای آن گام برداریم!

 حکم اعدام پخشان عزیزی لغو نشده است. چند نفر دیگر در خطر اعدام فوری هستند و حدود شصت‌نفری هم حکم اعدام دارند. باید به نجات جان پخشان عزیزی و وریشه مرادی شتافت و بر لغو تمامی احکام اعدام ، آزادی تمامی زندانیان سیاسی و نفی عملی اعدام در سطح جامعه تأکید کنیم.

آخرین نکته من دستگیری‌هایی است که در جریان اعتصاب عمومی کردستان صورت‌گرفته است. هم‌زمان با اعتصاب کسبه و بازاریان در شهرهای مختلف استان کردستان هفت نفر به اسامی سهیلا مطاعی، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در دهگلان و شش نفر در سنندج به نام‌های امجد گریاخیز، نعیم دوستی، محمد سیف‌پناهی، سینا رضایی، محمد اطلسی و امید محمدی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.

همراه با خانواده‌های این عزیزان در اعتراض به این دستگیری‌ها و برای آزادی این بازداشت‌شدگان تجمعات اعتراضی شکل دهیم. این هفت نفت به‌خاطر اعتراض علیه اعدام بازداشت شده‌اند و در ادامه کارزار جهانی نه به اعدام باید بر آزادی فوری و بدون قیدوشرط آنها تأکید کنیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *