حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
کارگر کمونیست ۸۲۵
حکومت اسلامی را همه مردم به‌عنوان حکومت رکورددار جنایت، شکنجه، اعدام، تجاوز و ترور می‌شناسند. اما اینکه همین حکومت برای اجرای “عدالت اسلامی” دادگاه تشکیل دهد و یک نوجوان را به جرم کولبری به دو سال زندان و پرداخت جریمه و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کند، حتی در مورد همین حکومت در مخیله انسان نمی‌گنجد و گستاخی به این حد باورکردنی نیست. گزارش را بخوانید: “به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از کولبرنیوز، روز سه‌شنبه ۷ فروردین‌ماه ۱۴۰۳، دانیال مام احمد، متولد: ۱۳۸۵، اهل شهرستان مریوان از توابع استان کردستان، توسط قاضی دادگاهی، به تحمل حبس تعزیری، شلاق و پرداخت جریمه نقدی محکوم شد.بر اساس حکم صادره، دانیال مام احمد ۲ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و ۲ میلیارد (تومان) جزای نقدی محکوم شده است”.
باورکردنی نیست که موجوداتی بر این کشور حکومت می‌کنند که فکر می‌کنند و سیاستشان این است کهباید این نوجوان را به زندان و شلاق و جریمه محکوم کنند تا “عدالت” برقرار شود.اینها همان‌هایی هستند که در همین ایام عید نوروز چندین کولبر را به جرم کولبری به قتل رساندند. یکی از آنان جوانی به نام سوران عبدی اهل بانه بود. دوست همراهش در مورد او چنین می‌گوید”هیچ باری همراهش نداشت، نه خلافی کرده بود نه چیزی، بدون هیچ اخطاری به او تیراندازی کردند و گلوله به قلب و ریه‌اش برخورد کرد. بدهکار بود و از روی ناچاری برای کولبری به مرز رفت. یک پسر چهار‌ماهه دارد و برای لقمه‌ای نان رفته بود، ولی به‌ناحق کشته شد… “.
در همین سال گذشته حداقل۴۸ کولبر بر اثر شلیک مستقیم گلوله توسط پاسداران به قتل رسیدند. شمار بسیار بیشتری زخمی شدند و تعداد قابل‌ملاحظه‌ای گفته می‌شود که به زندگی معمول باز نخواهند گشت.
کولبران کارگران بیکار و بی‌تأمین هستند. معیشت و حقوق بدیهی کارگران بیکار توسط حکومت و امثال همین قضات و پاسداران و مفت‌خورانی که آنها را محکوم می‌کنند، دزدیده شده است. حق بدیهی همه بیکاران است که معیشت و زندگی‌شانبه‌عنوان انسان به‌خوبیتأمین شود تا ناچار به تن‌دادن به کارهای خطرناکی مثل کولبری و سوختبری نشوند. حق بدیهی و انسانی‌شان است که ناچار نشوند خود را به خطر بیندازند. حق بدیهی‌شان است که کسی به آنها شلیک نکند و آنها را به قتل برساند. یک‌مشت موجودات خبیث و بی‌رحم و چپاولگر با دزدی از معیشت همین کولبران و سوختبران به ثروت‌های عظیم و نجومی رسیده‌اند و همین‌ها برای کولبران “دادگاه” تشکیل می‌دهند تا عدالت برقرار شود!همین‌ها سیستمی را نمایندگی می‌کنند که اساس آن بر قاچاق مواد مخدر و کالاهاست و در ابعاد وسیع قاچاق وارد می‌کنند.به‌راستی تف بر این عدلت و این قوانین و این مذهب و این سیستم و این حکومت.
وقتی که پای کودکان و نوجوانان در میان است جنایت در حق آنها هزار بارکثیف‌تر وانزجارآورتر است. در بیشترین مناطق دنیا حداقل در مورد کودکان و نوجوانان عدالتی حاکم است. این انسان‌ها به‌عنوانافرادآسیب‌پذیری که حق آموزش و شادی و رفاه و زندگی انسانی دارند توسط همه حکومت‌هایی که مثل جمهوری اسلامی نماینده قهقرای جامعه بشری نیستند، حقوقشان به رسمیت شناخته می‌شود.
بهر رو خبر تکان‌دهنده و باورنکردنی است؛ اما واقعیتدارد. دانیال مام احمد یک نوجوانمریوانی است که محکوم شده است. سوران عبدی جوان بانه‌ای است که در ایام عید به جرم کولبری به قتل رسیده است. و..
پدیده کولبری درعین‌حال افشاگر یک واقعیت دیگر در این کشور نیز هست. این واقعیت که وضعیت این سیستم و اقتصاد حاکم آن‌چنانفلاکت‌بار و در حال فروپاشی است که کالاهایی که به‌راحتی در کشور بغل‌دستی یعنی کشور درب و داغانی مثل عراق به‌راحتیقابل‌دسترسی است، در ایران تحفه و بسیار ارزشمند و گران‌قیمت است و همین واقعیت به کولبران امکان می‌دهد که برای واردکردن کالاهای کمیاب در ایران، خود را به خطر بیندازند و از این طریق به لقمه نانی دست پیدا کنند. فقط در کشوری بحرانی و منزوی و با وضعیت اقتصادی و اجتماعی در حال اضمحلال ما با چنین پدیده‌ای روبرو خواهیم شد.
بهر رو انقلاب زن زندگی آزادی که سال گذشته شروع شد، انقلابی برای پایان‌دادن به کل این وضعیت و این نوع تراژدی‌هابود. این انقلاب، خیزش مردمی آگاه و مدرن و پیشرو برای دستیابی به جامعه‌ای انسانی بود. امروزآن رادر ابعاد و اشکال قبل در خیابان‌ها شاهد نیستیم؛ اما این به‌هیچ‌وجه به معنای پایان انقلاب نیست. این را همه مردم به‌خوبیمی‌دانند. فضا و اتمسفرانقلابی و عزم و اراده سرنگونی نه فقط متوقف نشده؛ بلکه عمیق‌ترشده است. مردم متحدتر و مصمم‌ترو آگاه‌تراز قبل می‌خواهندجامعه‌ای انسانی را با دست‌های خود در این کشور برپا دارند و حقوق انسانی را برای همگان به اجرا بگذارند. با سرنگونی حکومت “عدل اسلامی” دیگر نه فقط شاهد چنین دادگاه‌ها و جنایاتی نخواهیم بود، نه فقط تراژدی هر روز کولبری و سوختبری پایان خواهد یافت، بلکهاساساًشغل‌هایی مثل کولبری و سوختبری و امثالهم که از بی‌تامینی مطلق بیکاران و همه مردم ناشی می‌شود، نیز در شرایط رفاه عمومی و تأمین زندگی همه افراد شاغل و بیکار،ریشه‌کن خواهد شد.دست در دست هم دهیم و برای دفاع از زندگی انسانی برای تک‌تک کارگران و همه شهروندان متحد و مصمم به هر شکل ممکن گام برداریم. این حکومت و این سیستم و این اوضاع سزاوار هیچ مردمی نیست.
