” آمار ارائه شده نشان می دهد که وضعیت حجاب نسبت به ۱۰ سال گذشته بدتر شده و باید با ریشه یابی آن را بررسی کنیم. ” وزیر ارشاد
“بد حجابی” و بی حجابی نیاز به ریشه یابی ندارد. آنچه باید ریشه یابی شود تحمیل حجاب بر جامعه است. در ایران امروز حجاب نوعی پوشش و انتخاب شخصی زنان نیست بلکه یک اجبار دولتی است. اجباری که تخلف از آن مستحق ۷۴ ضربه شلاق است. حجاب اسلامی مظهر بردگی و بی حقوقی زن، بسته بندی زن بعنوان کالای جنسی، و یک رکن آپارتاید جنسی در جمهوری اسلامی است، و ۷۴ ضربه شلاق کیفر زنانی است که به این موقعیت فرودست و مادون انسانی تن نمیدهند.
فلسفه و ریشه های عقیدتی حجاب احکام مردسالارانه و زن ستیز شرع اسلام است. همانطور که ریشه های عقیدتی قوانین آپارتاید نژادی، راسیسم است. اما تحمیل حجاب صرفا یک مساله عقیدتی و ایدئولوژیک نیست. ریشه های سیاسی آپارتاید جنسی در ایران امروز، همانند آپارتاید نژادی در آفریقای جنوبی در سه دهه قبل، پاسداری از حکومت موجود است. حجاب برای جمهوری اسلامی یک ابزار حفظ سلطه و اعمال کنترل بر کل جامعه و مظهر و پرچم هویت سیاسی حکومت است و دقیقا بهمین دلیل حجاب در ایران امروز به یک بارومتر سیاسی در مقابله مردم با حکومت اسلامی بدل شده است. زنان ایران با کنار زدن حجاب نه تنها از حقوق پایه ای و انسانی خود دفاع میکنند بلکه کیفرخواست همه مردم ایران، اعم از زن و مرد، علیه کل حکومت اسلامی را بیان میدارند. رواج و گسترش بدحجابی و بی حجابی که به یک موضوع دائمی شکوه و شکایت مقامات حکومتی تبدیل شده در واقع بیانگر رواج و گسترش مقاومت و اعتراض مردم علیه کلیت رژیم است. “بد تر شدن وضعیت حجاب” نشاندهنده بدتر شدن وضعیت کل حکومت اسلامی است. وزیر ارشاد و دیگر مقامات حکومت با ریشه یابی مساله حجاب به هر نتیجه ای برسند، هر ناظر بیطرفی از مشاهده گسترش “بدحجابی”، که به اعتراف خود حکومتی ها امروز دیگر به بی حجابی تبدیل شده، به نتیجه ای جز این نمیتواند برسد که مردم ایران دست اندرکار ریشه کن کردن نظام جمهوری اسلامی هستند!
۱۰ نوامبر ۱٥