در هفته های اخیر در اعتراض به حکم اعدام نوید افکاری و سپس در اعتراض به قتل او حرکت گسترده ای در ایران و در سطح جهانی شکل گرفته است. این اعتراضات در روند پیشروی خود حول خواست و هدف طرد و تحریم سیاسی و ورزشی و فرهنگی جمهوری اسلامی در سطح جهانی متمرکز و هم جهت میشود. در روز اول مهر نامه سرگشاده ای خطاب به عفو بین الملل از جانب تشکلها و گروههایی از فعالین کارگری، بازنشستگان، دانشجویان و فعالین لغو کار کودکان منتشر شد که باید آنرا گام بلندی در این جهت به شمار آورد. در این نامه اعلام میشود:
“ما مردم ایران، بخشی از گستاخی حکومت در برابر مردم جامعه را نتیجه مماشاتهای بین المللی می دانیم که هنوز علیرغم کشتار و اعدام شهروندانش در محافل، مجامع و سازمانهای جهانی پذیرفته می شود و روابط سیاسیش با دنیای خارج برقرار است. بنابراین مجامع بینالمللی نیز مسئول هستند. ما مصرانه از شما میخواهیم تا با فشار آوردن به مجامع بین المللی، خواستار آن شوید که بر حکومت ایران فشار بیاورند تا دست از کشتار، شکنجه و اعدام بردارد و حقوق پایه ای مردم ایران را به رسمیت بشناسد. صدور بیانیه ها در محکومیت اعمال ضد حقوق بشری، برای به رسمیت شناخته شدن حقوق مردم ایران توسط حکومت کافی و چاره ساز نیست. باید محدودیت های سیاسی جدی و عملی در سطح جهانی تا زمان تن دادن به رعایت حقوق سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مردم علیه حکومت ایران اعمال گردد.”
این نامه از جانب انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه ، سندیکای نقاشان البرز، شورای بازنشستگان ایران، تشکل مستقل دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان، دانشجویان دانشگاه آزاد نجف آباد اصفهان، جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه های هنر تهران، گروهی از فعالین کارگری سقز و گروهی از فعالین لغو کار کودکان امضا شده است، اما خواست اکثریت عظیم مردم ایران را نمایندگی میکند. این تشکلها و گروهها پیشروان موج اعتراضی و جنبش تازه ای هستند در فراخواندن جامعه جهانی به طرد حکومت کشتار و اعدام در ایران. فراخوانی که با صدای بلند به جهانیان اعلام میکند” جمهوری اسلامی نماینده مردم ایرن نیست، قاتل مردم ایران است. آنرا به رسمیت نشناسید”!
باید تلاش کرد این حرکت هر چه گسترده تر بشود. این گام مهم و تعیین کننده ای در جهت متوقف کردن کشتارها و اعدامها و سرکوبگریها در ایران و نهایتا بزیر کشیدن جانیان حاکم است.
حمید تقوائی
٢٧ سپتامبر ٢٠٢٠، ٦ مهر ١٣٩٩