حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
درهفته گذشته چند اعتراض گسترده کارگری بوقوع پیوست.اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه برای نقد کردن طلبهایشان و به امنیتی کردن محیط کارشان یکی از این اعتراضات بود. یک اتفاق دیگر، حمله وحشیانه نیروهای انتظامی به کارگران معدن آق بود که به همراه خانواده هایشان تجمع کرده بودند. نگاهی به این اخبار داشته باشیم.
اعتراضات متحد کارگران نیشکر هفت تپه
کارگران شاغل و بازنشسته نیشکر هفت تپه از اولین هفته خرداد، بخاطرتعویق در پرداخت دستمزدهایشان و عدم پرداخت ٤ درصد سهم کارفرما به تامین اجتماعی بطور متوالی در اعتراض بوده اند. طی این مدت، مدیریت مرتبا با وعده و وعید کارگران را سردوانده است. در این تجمعات کارگران خواستار پرداخت فوری طلبهایشان شده اند، خواستار کوتاه شدن ساعت کاری شان با توجه به گرمای ٥٠ درجه این شهر شده اند، خواستار خروج نیروی انتظامی از کارخانه و جمع شدن دوربین های مداربسته وخاتمه دادن به امنیتی کردن محیط کارشان شده اند و خواستار پرداخت ٤ درصد سهم بیمه کارفرما به تامین اجتماعی شده اند.
در این اعتراضات کارگران شاغل و بازنشسته در کنار هم متحد ایستاده . در این اعتراضات خانواده های کارگران نیشکر هفت تپه سهم مهمی داشته و مشخصا در تجمع روز ١٧ خرداد ماه شرکت داشتند. در این اعتراضات کارگران اولتیماتوم میدهند. با مقامات مسئول به مذاکره می نشیننند و وقتی عمل نمیشود قرار بعدی را میگذارند. نیشکر هفت تپه یکی از کانون های داغ اعتراضات کارگری است که همواره الگوهای خوبی از اتحاد و مبارزه را برای کل جنبش کارگری بدست داده اند. این کارگران با مبارزات متحدشان در سال ٨٧ توانستند سندیکای خود را تشکیل دهند و با این کار خود، به جنبش کارگری راه نشان دادند.
کارگران شاغل در نیشکر هفته تپه ٤ ماه دستمزد و پاداش و بهربرداری سالهای ٩٤ و ٩٥ را طلب داشتند که بدبنال اعتراضات اخیرشان، یک ماه آن پرداخت شد. این کارگران همچنین، بعلت عدم پرداخت حق بیمه شان به تامین اجتماعی، با مشکلات بسیاری روبرو شده اند.
کارگران نیشکر هفت تپه بخاطر خلف وعده های کارفرما و برای پیگیری خواستهایشان از ٢٨ خرداد ماه تا روز ٣٠ خرداد در تجمع و اعتراض بودند. جدا از مطالبات معوقه؛ این کارگران به عدم برخورداری از مزایای بدی آب هوا و مصوبه‌ای که اخیرا ستاد بحران استانداری خوزستان برای کاهش ساعت کاری کارکنان دستگاه‌های اجرایی که در گرمای بالای ۵۰ درجه مشغول فعالیت هستند، ابلاغ کرده، اعتراض داشتند. روز ٣٠ خرداد با وعده کارفرما مبنی بر پرداخت یکساعت اضافه کاری به ازای کاهش ساعت کاری کارگران و پرداخت دستمزد فروردین ماه، کارگران موقتا به تجمعات اعتراضی خود پایان دادند. اما بعد توسط حراست کارخانه از ورود ۳۰ کارگر نیشکر هفت تپه تحت عنوان اینکه آنها اعتراضات کارگران را هدایت میکرده اند، ممانعت شد. این کارگران بین ۱۸ تا ۲۲سال سابقه کار دارند. در عکس العمل به این قلدری ها کارگران متحدانه در دفاع از همکاران اخراجی ایستاده و میگویند دستمزدهایمان را نپرداخته اند و در اعتراضات دو ماه گذشته همه آنها نقش کلیدی داشته اند و کارفرما باید جواب همه کارگران را بدهد. کارگران بازنشسته نیز در ادامه اعتراضاتشان صبح روز ٣١ خرداد مقابل شرکت تجمع کردند. حراست تلاش کرد از ورود آنان به کارخانه جلوگیری کند اما کارگران با فشار بر درب، وارد کارخانه شدند. مسئول حسابداری سراسیمه اعلام کرد که تا پایان وقت اداری این روز، سهم چهار درصدی کارفرما به حساب صندوق تامین اجتماعی واریز خواهد شد. بدین ترتیب بنا برخبرها با تامین اعتبار مشکل پرداخت هزینه بازنشستگی حدود ۳۴۱ کارگر مجتمع نی شکر هفت تپه مرتفع شد واین کارگران موفق شدند حق بازنشستگی خود را تحمیل کنند. در این دور از مبارزات اتحاد کارگر شاغل و بازنشسته، وارد شدن خانواده های کارگران به میدان مبارزه، ایستادن در مقابل امنیتی کردن فضای کارخانه، حمایت از کارگران معترض اخراجی و پیش بردن مبارزه ای متحد و عقب راند قدم به قدم کارفرما نقطه قوتهای اعتراضات کارگران هفته تپه است. زنده باد کارگران هفت تپه
حملە وحشیانه به تجمع اعتراضی کارگران معدن آق درە
پنجشنبه ۲۵ خرداد، تجمع اعتراضی کارگران اخراجی معدن طلای آقدره به همراه خانواده شان با حمله وحشیانه نیروی انتظامی روبرو شد. تجمع این کارگران علیه بیکارسازیها بود، تعدادی از جوانان جویای کار روستا نیز که بعضا قبلا در همین معدن کار میکردند، با در خواست کار در تجمع حضور داشتند. در جریان این حمله جنایتکارانه، حدود ١٣ نفر مجروح شدند و سه زن در همانجا از حال رفتند. در این حمله وحشیانه، ده نفر از تجمع کنندگان نیز دستگیر شدند. کارگران اخراجی معدن از روستاهای آقدره و انگورد در استان آذربایجان غربی هستند. کارگران اخراجی معدن آق دره خواهان بازگشت به کار و تبدیل قراردادهای موقت به قراردادهای دائم هستند. جوانان بیکار این منطقه نیز خواهان کار و تامین زندگی هستند.
حمله وحشیانه به تجمع کارگران معدن آق دره گوشه دیگری از جنایات حکومت اسلامی و دستگاه قضایی اش در قبال کارگران و مردم ایران است. در فروردین سال قبل طبق حکم دستگاه قضایی جمهوری اسلامی و با شکایت کارفرما، ۱۷ کارگر این معدن را در یک اقدام جنایتکارانه شلاق زدند و به جریمه نقدی محکوم کردند و در خرداد ٩٥ حکم بربریت شلاق آنان اجرا شد. در این رابطه کمپین برای آزادی کارگران زندانی، طی نامه ای به سازمانهای کارگری در سراسر جهان و نهادهای انساندوست، اطلاع رسانی کرده و خواستار محکوم کردن این عمل وحشیانه حکومت اسلامی و فشار آوردن به جمهوری اسلامی برای آزاد کردن کارگران بازداشتی شده است. در بخش پایانی این اطلاعیه چنین آمده است:
“اعتراض و تجمع و تشکل حق بدیهی و پایه ای همه کارگران و مردم است. ما از مراجع بین المللی میخواهیم که پایمال کردن مستمر حقوق کارگران که حمله وحشیانه به کارگران آق دره یک نمونه بارز آنست را محکوم کنند و جمهوری اسلامی را برای برسمیت شناختن حقوق پایه ای کارگران زیر فشار قرار دهند و بخواهند که ده کارگر بازداشتی در این اعتراضات فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند. به امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض پایان داده شود و تمامی احکام امنیتی صادر شدن زندان برای آنان فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند. کارگران زندانی و تمامی زندانیان سیاسی باید فورا آزاد شوند.”.
حمله وحشیانه به تجمع اعتراضی کارگران معدن طلای آق دره و خانواده هایشان، انعکاس بسیاری در سطح جامعه داشته است. بهنام ابراهیم زاده وبلاگ نویس و فعال کارگری و فعال حقوق کودک و عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری وجمعیت دفاع از کودکان کارو خیابان، طی بیانیه ای این عمل شنیع نیروهای انتظامی حکومت اسلامی را محکوم کرده و خواستار آزادی بازداشت شدگان شده اند. دانشجویانی که پیشتر بیانیه فراگیرشان را منتشر کردند، در عکس العمل به این وحشیگری حکومت اسلامی، طوفان تویتری به راه انداختند. یورش به کارگران معدن آق دره، باید با وسیعترین اعتراض کارگران روبرو شود.
توجیهات اداره کار جمهوری اسلامی در حمله به کارگران معدن” آقدره”!
نیروی انتظامی جنایتکار حکومت اسلامی، تجمع اعتراضی کارگران معدن آق دره و خانواده هایشان را مورد یورش وحشیانه خود قرار داده است. در این حمله ده کارگر معترض بازداشت شده اند. رضا نقی‌زاده» مدیر کل اداره کار آذربایجان غربی به هذیان گویی افتاده و کل ماجرای حمله نیروی انتظامی به تجمع اعتراضی کارگران در روز ٢٥ خرداد را کتمان میکند. او مدعی میشود که درگیری مربوط به نزاع دسته جمعی اهالی و کارگران معدن بوده است و مسئولین ضمن عدم بی‌طرفی تلاش در رفع مخاصمه داشته و با هیچ یک از طرفین برخورد تندی نداشته اند.(عجبا). پاسخ آخر تقی زاده نیز به خواست جوانان جویای کار و کارگران اخراجی این معدن اینست که این معدن ظرفیت به کارگیری تعداد افراد مدنظر اهالی را ندارد و با این پاسخ آب پاکی روی دست آنها میریزد. اما ماجرا چیست؟
این گفته ها بیش از هر چیز استیصال جانیان اسلامی را نشان میدهد. وحشتشان از گسترش انعکاس بیشتر خبر و اعتراضات کارگران در کل منطقه را نشان میدهد. برای همین است که به هر شکلی که شده تلاش میکنند موضوع را لاپوشالی کنند. اما ماجرا چیست؟
ماجرا از این قرار است که از آغاز سال جاری تا کنون تعداد ۴۵۰ نفر به عنوان کارگر فصلی در معدن طلای آق دره به کار گرفته گرفته شده اند. کارگران اخراجی این معدن به همراه خانواده هایشان و جوانان جویای کار روستای آق دره با خواست بازگشت به کار، بستن قراردادهای دائمی کار و اشتغال در معدن در یک ماه گذشته بارها در مقابل در اصلی معدن تجمع برگزار اند. کارفرما نیز از فضای این همه بیکاری و فقر استفاده کرده، به قیمتی ارزانتر کارگر از جاهای دیگر آورده و با قراردادهای فصلی و موقت شیره جان کارگران را میکشد و بعدهم آس و پاس آنها را رها میکند. و حتی، بعضا همین دستمزدهای چندرغاز را هم به آنها پرداخت نمیکند. کارگران معدن آق دره در برابر این بربریت ایستاده اند و حق و حقوقشان را میخواهند.
