حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
ثبت نام کاندیداها برای مضحکه ای که آنرا “انتخابات ریاست جمهوری” می نامند از ۲۲ تا ۲۷ فروردین انجام می گیرد. پس از آن و به روال معمول، شورای نگهبان تعدادی را که بحد کافی ملتزم به اسلام، نظام و ولایت فقیه تشخیص دهد، از صافی عبور میدهد و تایید صلاحیت میکند. نامزدها بعد از عبور از قیف نظام، قرار است از ۸ تا ۲۷ اردیبهشت وارد کارزار تبلیغاتی شوند. اخذ رای در ۲۹ اردیبهشت صورت میگیرد. انتخابات شوراهای شهر و روستا نیز در همین روز برگزار میگرد.
علیرغم این زمانبندی ها، رقابت و کشمکش جناحی عملا، کلید خورده است. دستگیری تعدادی روزنامه نگار از جمله احسان مازندرانی، هنگامه شهیدی و مراد ثقفی و همچنین دوازده نفر از مدیران کانال های تلگرامی نزدیک به دولت و اصلاح طلبان با رقابت های جناحی مرتبط است. دستگیری ها به اطلاعات سپاه نسبت داده می شود. محمود علوی وزیر اطلاعات اعلام کرد که دولت با این دستگیری ها مخالف است. جنتی به جناح مقابل در مورد برقراری رابطه با آمریکا تشر میزند و تاکید میکند که صلاحیت روحانی باید از نو، بررسی شود. احمدی نژاد در سخنرانی خود در اهواز در حملاتی که بعضا آنرا متوجه خامنه ای و پاره ای متوجه روحانی میدانند، با لحنی تند میتازد و آنها را نفهم مینامد. اینها فقط چند نمونه از کشمکش جناح ها پیش از شروع انتخابات است.
نه فقط رقابت و کشمکش جناحی بلکه، تبلیغاتشان هم، شروع شده است. مد شده است که با زنان کم حجاب و آرایش کرده عکس بگیرند و تصویر تلطیف شده و شبیه به آدمیزاد از خود بنمایش بگذارند. انتشار عکس های روحانی و احمدی نژاد در کنار زنان آرایش کرده که تقریبا حجابی هم ندارند، یک گوشه این تبلیغات و تصویرسازی مضحک شان است. جالب است که ابراهیم رئیسی هم، خود را به مسابقه تصویر سازی رسانده است. در کمپین انتخاباتی رئیسی، عکسی از او در دست زنان آرایش کرده و کم حجاب دیده میشود که روی آن عبارت “رئیسی بیا” نوشته شده است.
زمان کوتاهی تا برگزاری انتخابات باقی است و هنوز تکلیف برخی از رقبای اصلی نامشخص است. اصول گرایان که صفوفشان متشتت تر است با اعلام کاندیداتوری ابراهیم رئیسی در پی اتحاد صفوفشان هستند. این در حالی است که تکلیف روحانی که امید اصلاح طلبان است، هنوز نامشخص است.
علیرغم همه اختلافات جناحی، یک مشغله جدی همه دار و دسته های آدمکش و دزد این است که چگونه مردم را بپای صندوق های رای بکشانند. این سئوالی است که در همه انتخابات ها و در اتاق های فکری همه باندهای حکومتی روی میز است. همزمان که زیر پای یکدیگر را خالی می کنند، طرح و نقشه می ریزند که با توسل به کدام تمهیداتی تنور گرمی برای انتخابات بر پا کنند.
همزنانی انتخابات شوراهای شهر و روستا با انتخابات ریاست جمهوری امکانی را فراهم میکند که جمعیت بیشتری را بپای صندوق ها بکشانند و تصویر گسترده تری از مشارکت مردم در انتخابات را، بنمایش بگذارند. در انتخابات شوراها شرایط سهل تر است. کاندید شدن با موانع کمتری روبروست. تعداد کاندیداها بسیار زیاد و در پی آن نیز، رقابت ها گسترده است. این شرایط منجر به ایجاد حس توهم و امکان تغییر در شرایط شهر و روستا می شود و تعداد بیشتری را بپای صندوق ها می کشاند. این هم بخشی از مهندسی انتخابات در جمهوری اسلامی است.
در کنار این تمهیدات، اینبار هم، سناریو تکراری “بد و بدتر” و تحریک مردم برای شرکت در انتخابات در دستور است. به این خاطر، اصولگرایان یکی از دزدان و آدمکشان حرفه ای خود را بجلو صحنه فرستاده اند. ابراهیم رئیسی داماد احمد علم‌الهدی امام جمعه مشهد، از نزدیکان خامنه ای و رئیس تولیت آستان قدس رضوی، با سوابق حضور در ارگانهای مختلف حکومتی و همچنین، مشارکت در قتل های زندانیان سیاسی در دهه شصت، بحق کاندید مناسبی برای این سناریو است.
انتخابات فرصتی برای تجدید آرایش درونی رژیم و تحکیم موقعیت باندهای حکومتی در مقابل یکدیگر است. کشاندن مردم به پای صندوق های رای و مشروعیت دادن به انتخابات و نظامشان اما، دغدغه و اولویت اول همه آنها است. به همین خاطر، همه دستجات حکومتی و از جمله خامنه ای هر بار مردم را به مشارکت در انتخابات، ولو مخالف نظام هم باشند، ترغیب کرده اند.
با این تفاصیل و علیرغم تمهیداتی که جناح های رژیم برای از سر گذراندن انتخابات در دستور دارند، واقفند که انتخابات فقط میدان بازی آنها نیست. انتخابات فرصتی برای ورود گسترده مردم به میدان سیاست، دخالت در روندها و برهم زدن بازی جناح ها هم، می تواند باشد. بویژه اینکه، نمایش انتخاباتی در پی افشای فسادهای متعدد سران و کارگزاران رژیم، بر متن نارضایتی عمیق در جامعه و اعتراضات گسترده کارگران، معلمان و دیگر اقشار مردم برگزار می شود.
