مندرج در ژورنال شماره ۷۰۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در ٢۴ ساعت گذشته “حمله قریب الوقوع” جمهوری اسلامی به اسرائیل به صدر اخبار رفته است. رسانهها از احتمال حمله “صدها پهپاد و موشک” به مراکز نظامی اسرائیل سخن میگویند، بایدن هشدار میدهد که حمله نکنید، و نتانیاهو بهمراه وزیر دفاع و وزیر خارجه اش اعلام میکنند که هر حمله ای از ایران در خود ایران پاسخ خواهد گرفت. فضا شدیداً پرتنش و جنگی است و … همه هدف جمهوری اسلامی نیز همین است.
حمله ده روز قبل دولت اسرائیل به کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق برای حکومت یک نعمت آسمانی بود. در نتیجه این اتفاق فضای تعرضی جامعه که در تعطیلات نوروزی تمام بساط ماه رمضان و مقدسات و خط و نشان کشیدنهای حکومت را سکه یک پول کرده بود، و فضای تعرض تازهای که پس از گزارش کمیته حقیقتیاب و محکومیت جمهوری اسلامی بخاطر جنایت علیه بشریت در جهان شکلگرفته بود، کنار رفت و جای خود را به “بحران” رویاروئی نظامی ایران و اسرائیل داد. جمهوری اسلامی، درمانده و سردرگم در برابر جامعه بپاخاسته در خود ایران، به استقبال این “بحران” رفت و در آن دمید. رجزخوانی خامنهای که “اسرائیل ادب خواهد شد” و موعظه امامجمعههای هفته قبل در مزایای صبر انقلابی، و خط و نشانهای این جمعهشان علیه بدحجابی، همه اجزای سیاست حکومت مفلوکی هستند که تلاش دارد با جنگ تبلیغاتی علیه اسرائیل جنگ واقعی که در خیابانهای ایران جاری است را تحتالشعاع قرار بدهد و به عقب براند. اما این ترفند هم حکومت را با بنبست تازهای روبرو کرده است. اگر بزند از پاسخ اسرائیل جان سالم بدر نخواهد برد و اگر نزند پیشاپیش به شکست خود اعتراف کرده است. احتمالاً انتقام سختشان را با موشک پراکنی به منطقه پرتی خارج از اسرائیل، آنطور که بعد از کشتهشدن قاسم سلیمانی عمل کردند، سرهمبندی خواهند کرد. این کوه یکبار دیگر موش خواهد زایید.