“در ایران هیچ کس حق ندارد برای پیروان یک مذهب امتیاز قائل شود”
روحانی
درست است! به همین دلیل حکومت متبوعه جناب روحانی باید شرش را از سر جامعه کم کند.
روحانی رئیس جمهوری حکومتی است که اعمال تبعیض نسبت به مذاهب دیگر یک امر ساختاری و هویتی آنست. از قانون اساسی تا قوانین قصاص و از حجاب اجباری و آپارتاید جنسی تا به شلاق کشیدن مردم و تا خرافات و خزعبلاتی که هر روزه از منبرها و رادیو تلویزیون و نشریات و سایتهای حکومتی بخورد مردم داده میشود همه و همه بر اسلام و قوانین اسلامی مبتنی است.
تبعیض مذهبی اساس چنین نظامی است. همین هفته قبل بود که مقامات و رسانه های حکومتی موج تازه ای از بهائی ستیزی براه انداختند و بر اساس فتوای فاشیستی رهبرشان اعلام کردند که “بهائیان نجس هستند.” آزار و اذیت دراویش و یهودیها و سنی ها و پیروان سایر مذاهب یک کار همیشگی حکومت بوده است. در مورد بی خدایان و از دین برگشتگان و “کافرین و مرتدین” هم که حتی کلمه تبعیض حق مطلب را ادا نمیکند. اینان بر اساس نص صریح قوانین اسلامی واجب القتل اند. وقتی رئیس جمهور چنین حکومتی از عدم تبعیض مذهبی دم میزند اگر احمق نباشد عوامفریبی است که شعور مردم را دست کم گرفته است.
اما این حماقت و عوامفریبی تماما امری سیاسی است. روحانی و جناح طرفدارش خیلی تلاش میکنند خود را بخش معتدل و میانه رو حکومت معرفی کنند، از افراطیون طرفدار خامنه ای فاصله بگیرند و حسابشان را از جانیان و ارتجاعیون رسوا و آبروباخته حکومتی جدا کنند. راه نجات نظامشان را در این میدانند. اظهار لحیه هائی نظیر مخالفت با امتیازات مذهبی این هدف حفظ نظام را دنبال میکند. اما مدتهاست دوره این ترفندها به پایان رسیده است. سیاهی کمرنگ و پررنگ ندارد. افراطی و میانه رو بقول رهبر مشترکشان “دوبال یک نظام” هستند. باید هر دو بال را شکست. اولین شرط رفع تبعیض، نه تنها میان مذاهب بلکه میان زن و مرد و میان فقیر و غنی و میان مردم منتسب به ملیتهای مختلف، جارو کردن بساط مذهب از دولت و قوانین و سیستم قضائی و آموزشی و از کل جامعه است.
۱ ژوئن ۱۶