حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اول مه و دو صف کارگران و معلمان در کنار هم
بیانیه مشترک جعفر عظیم زاده از رهبران شناخته شده کارگری و اسماعیل عبدی از رهبران جنبش اعتراضی معلمان یک اتفاق سیاسی مهم در آستانه روز جهانی کارگر است.
این بیانیه در گرامیداشت روز جهانی کارگر، و بیش از هر چیز اتحاد دو صف اعتراض بزرگ در جامعه، صف کارگران و معلمان را در کنار یکدیگر و با خواستهای مشترکشان به نمایش گذاشت. و به این معنا اقدامی تاریخی و بی سابقه است.
این بیانیه در عین حال اعتراض به تشدید ریاضت اقتصادی و سرکوبگری های حکومت است. صدای اعتراض همه کارگران، معلمان، و اکثریت عظیم مردم علیه فقر و ٨١٢ هزار تومان حداقل دستمزد و شرایط مشقت بار کار و زندگی است.
خواست مشخص این بیانیه خارج کردن اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور” و دیگر اتهامات امنیتی از پرونده های مفتوح کارگران و معلمان معترض و برداشتن اینگونه اتهامات جعلی و ساختگی از پرونده های خود و دیگر فعالین کارگری و معلمان زندانی است.
به این اعتبار این بیانیه در واقع خواستار نقطه پایانی به سرکوب فعالین و رهبران کارگری و معترضین سیاسی و کیفر خواست کارگران زندانی، معلمان دربند و همه زندانیان سیاسی است که بخاطر مبارزات برحقشان برای داشتن یک زندگی آزاد، برابر و انسانی، با اتهاماتی چون “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور”، تحت پیگرد قرارگرفته و احکام سنگین زندان گرفته اند.
از جمله ٩ کارگر معدن بافق یزد بخاطر مبارزات درخشان ٥٠٠٠ کارگر این معدن در سال گذشته که تمام شهر را به تحرک درآورد، با اتهاماتی از همین دست در ٢٣ فروردین دادگاهی شدند. انتظار است که ٥٠٠٠ کارگر معدن بافق یزد در دفاع از ٩ همکار خود و در دفاع از همه کارگران زندانی و زندانیان سیاسی از خواسته های این بیانیه حمایت کنند.
و خلاصه کلام اینکه این بیانیه صدای اعتراض همه کارگران، معلمان، و اکثریت عظیم مردم است و فراخوان و سخنش رو به همه مردم است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران طی اطلاعیه ای ضمن اعلام حمایت قاطع خود از اعتراض جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی بر خواست مشخص بیانیه مشترک آنان تاکید گذاشته و مینویسد:” خواست مشخص جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی، رفع کلیه مشقات معیشتی و بر قراری امنیت شغلی و حذف نابرابریهای آموزشی و در دسترس قرار گرفتن امکانات تحصیلی رایگان و یکسان مطابق با استانداردهای پیشرفته برای همه است که ضمانت رسیدن و برخورداری از این مطالبات، حذف کلیه اتهامات امنیتی موجود در پرونده های فعالین زندانی و آزادی آنها، مختومه شدن پرونده های قضائی علیه معترضان به وضعیت موجود، آزادی اعتراض و اعتصاب، حق ایجاد تشکلهای مستقل و آزادی عضویت در آنها می باشد.” و در آخر همگان را به حمایت از این دو رهبر زندانی فرامیخواند.
بیانیه مشترک جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی بطور واقعی میتواند محوری برای اتحاد کارگران، معلمان، پرستاران و کل مردم باشد.
با حمایت وسیع از خواستهای این بیانیه کیفرخواست خود را علیه توحش سرمایه داری و سرکوبگریهایش اعلام کنیم و به استقبال یک اول مه بزرگ و اجتماعی برویم.
بهنام ابراهیم زاده در کنار جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی
بهنام ابراهیم زاده کارگر زندانی و از چهره های شناخته شده کارگری و فعال دفاع از حقوق کودک، طی بیانیه ای در گرامیداشت روز جهانی کارگر حمایت خود را از اعتراض برحق جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی اعلام داشت. در این بیانیه بهنام ضمن اعلام اعتراض به دستمزدهای زیر خط فقر و تاکید بر خواست حداقل دستمزد سه میلیون و پانصد هزار تومان، مینویسد:”من از خواستهای جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی از جمله لغو احکم زندان برای کارگران و زندانیان سیاسی که بخاطر مبارزه برای اولیه ترین حق و حقوشان در زندانند و با اتهام واهی “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور” محاکمه و احکام سنگین گرفته اند، اعلام همبستگی میکنم. خود من یک نمونه از چنین احکام ناعادلانه هستم که ٦ سال در زندانم و در حکم جدیدی هم به هفت سال و ده ماه دیگر حبس محکوم شده ام.”
و در آخر با تاکید بر اینکه این حرکت اعتراضی یکی از اقدامات مهم در گرامیداشت اول مه امسال است از همگان خواستار وسیعترین حمایت ها شده و مینویسد: “من در عین حال نگران این عزیزان هستم. بعضا ما زندانیان در شرایطی اضطراری قرار میگیریم که ناگزیر میشویم با شیوه ای چون اعتصاب غذا حرف و اعتراضمان را بیان کنیم، تا صدای اعتراضمان شنیده شود. اما همیشه حمایت مردم و جامعه یار و یاور ما بوده است. و امروز همکاران من جعفر و اسماعیل چنین رسالتی را بر دوش گرفته اند. من ضمن اعلام حمایت قاطع از بیانیه مشترک جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی انتظار وسیعترین حمایتها را از این عزیزان دارم.”.
یک تاکید درست بهنام در این بیانیه حمایت قاطع از اعتراض جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی و برداشتن فشار از روی آنان است که ناگزیر اخطار به اعتصاب غذا داده اند، تا صدای اعتراضشان شنیده شود.
این حمایت ها میتواند مقدمه ای برای گسترش ابعاد اجتماعی این حرکت اعتراضی و برپایی یک اول مه همه گیر باشد.
خلاصه کلام اینکه دو هفته به اول ماه مه ، روز جهانی کارگر مانده است. اعتراضات کارگری هر روز گسترده و تعرضی تر میشود و همه این اتفاقات در متن یک جامعه پر تب و تاب میگذرد. نزاعهای درون حکومتی هر روز بیشتر شده و بشدت از این اوضاع بیمناکند. در چنین شرایطی گفتمان در میان تشکلها، جمع ها، فعالین کارگری و معلمان و مراکز مختلف کارگری بر سر برگزاری یک اول مه گسترده که صف متحد کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و بخش های مختلف جامعه را در بر گیرد، است. و این گفتمان ها را در مدیای اجتماعی و در بیانیه ها و فراخوانهای روز جهانی کارگر می بینیم.
از جمله تا کنون فراخوان هایی از سوی جمع ها و مراکز کارگری ای چون شرکت کفش بلا و کفش ملی، پارس الکتریک، ایران- معدن منگنز قم، جمعی از کارگران و بازنشستگان تولیدی لوازم خانگی آزمایش، جمعی از کارگران کارخانه‌های جنوب غرب تهران، کارگران پروژه های پارس جنوبی، جمعی از کارگران پتروشیمی های منطقۀ ماهشهر و بندر امام، فعالان کارگری جنوب، جمعی از کارگران محور تهران – کرج، فعالان کارگری شوش و اندیمشک برای گرامیداشت اول مه منتشر شده است. یک ویژگی مهم این بیانیه ها اعتراض به ٨١٢ هزار تومان حداقل دستمزد است. باید شاهد فراخوان های هر چه بیشتری از همین دست، از سوی تشکلها، فعالین و چهره های شناخته کارگری و معلمان معترض و مراکز مختلف کارگری و بخش های مختلف جامعه باشیم.
طبعا جنب و جوش و فضای اعتراضی ای که حول روز جهانی کارگر دارد شکل میگیرد، به اول مه خلاصه نمیشود و میتواند نقطه شروع جدیدی در جنبش اعتراضی کارگری باشد.
هفته ای پر از اعتراض
هفته گذشته نیز هفته اعتراضات گسترده کارگری بود. از جمله برجسته ترینشان اعتراضات سراسری کارگران در نیشکر هفت تپه، معدن پابدانا در کرمان، کمباین سازی اراک، واگن سازی زرند، کارگران اخراجی زاگرس، بازنشستگان ذوب آهن اصفهان، معلمان بازنشسته و کارگران پیمانکاری عسلویه است. این مراکز کانونهای داغ اعتراضات کارگری هستند که اعتراضات کارگران در آنها از ماههای آخر سال ٩٤ جریان داشته و اکنون نیز ادامه دارد. کارگران نیشکرهفت تپه در مقابل بیکارسازیها ایستاده اند. یک اعتراضشان به حداقل دستمزد ٨١٢ هزار تومان است. و بعد از یک هفته اعتراض بخشی از طلبهایشان را گرفتند.
کارگران اخراجی زاگرس قروه خواستار بازگشت به کار و یا بیمه بیکاری مکفی هستند. این کارخانه در واقع تنها منبع در آمد اهالی بیش از ٣٠ روستا در منطقه قروه است که توقف فعالیتش به زندگی اهالی منطقه ای وسیع لطمه میزند و به زمزمه های اعتراضی بسیاری دامن زده است.
٤٦ هزار بازنشسته ذوب آهن اصفهان به قطع بیمه درمانی خود اعتراض دارند. خواهان برقراری فوری بیمه درمانی شان هستند. و قبلا طی بیانیه ای بر خواست درمان رایگان برای همه تاکید کرده بودند و این خواست اصلی آنان است.
در چنین فضایی از اعتراض و مبارزه است که به استقبال روز جهانی کارگر میرویم.
