حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
کارگران و انتخابات
یک نکته جالب در هفته گذشته این بود که کمیته مزد جمهوری اسلامی در جلسه ٢٨ بهمن ماه خود، برگزاری جلسه تصمیم گیری بر سر میزان حداقل دستمزد کارگران را به بعد از انتخابات موکول کرد، به این دلیل که از “بهره برداری سیاسی” از تعیین مزد سال ٩٥ جلوگیری کند. از همین نگرانی میتون فهمید که چه خوابی برای کارگران دیده اند. و منظور از جلوگیری از “بهره برداری سیاسی” نیز از سر گذراندن آرام اوضاع پر از تنش و اضطراب پیشا انتخاباتی شان است. اوضاعی که در اظهاراتشان آشکارا خطر تکرار اتفاقی را که در سال ٨٨ افتاد به هم گوشزد کرده و هشدار میدهند. وحشت اینان از اعتراضات گسترده کارگری است.
علاوه بر این وزیر نفت جمهوری اسلامی بخشنامه داد و در آن بر پرداخت دستمزدهای معوقه کارگران تا قبل از ٥ اسفند تاکید کرد. مفاد این بخشنامه از سوی حراست نفت طی نامه ای در سی ام بهمن ماه خطاب به مسئولین تمامی مراکز وابسته به نفت در جنوب ابلاغ گردید و دلیل این تصمیم گیری انتخابات پیش روی مجلس خبرگان و حساسیت اوضاع و ممانعت از “هرگونه سوء استفاده های تبلیغاتی” اعلام شده بود.
در خبری دیگر در رابطه با انتخابات حکومتی میخوانیم که: بهنام ابراهیم زاده از رهبران کارگری در زندان طی نامه ای از زندان نوشته است:” من قبلا هم اعلام کرده ام انتخابات ها برای من به عنوان کارگری که جوانیم را در زندان گذرانده ام، برای من که همسرم و خانواده ام همراه با من در زیر فشار و آزار دائم قرار داشته اند، جایی ندارد. انتخابات برای ما کارگران که نپرداختن دستمزد به روشی معمول در جامعه تبدیل شده است و سی و چند سال است که زندگی زیر خط فقر فرزندانمان و جانمان را تباه کرده است، معنا و مکانی ندارد. این چیزی است که داریم با اعتراض هر روزه مان در کارخانجات مختلف فریاد میزنیم. این چیزی است که من و امثال من بخاطرش در زندانیم. ما در این انتخابات شرکت نمیکنیم. ما به آنچه بر سر من کارگر و توده محروم مردم آمده است اعتراض داریم. ما به ستم ملی که همواره مردم کردستان را در حاشیه نگاهداشته است، اعتراض داریم.
اعتراضی خواست ما مردم آزادی، برابری ، عدالت اجتماعی است.”
همچننین هاشم خواستار معلم معترضی که در طول یک دهه گذشته مورد اذیت و آزار دائم رژیم قرار داشته در مورد انتخابات این دوره رژیم اسلامی می گوید: “اگر ایران را به باغی تشبیه كنیم كه دارای ٨٠ میلیون سهم و به ٨٠ میلیون ایرانی بصورت مساوی تعلق دارد، باغبان برای ملت ٨٠ میلیونی تعدادی از میوه های كرمو را آورده و میگوید این سهم شماست. … فقط خلاصه بگویم كشور در حال پوست اندازی است. كشور در بن بست كامل اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و بخصوص سیاسی قرار دارد و زایمان در پیش است.”
این اخبار به روشنی گویای فضای جنبش کارگری و حرف و سخن کارگران است.
کمیته مزد چه خوابی برای کارگران دیده است
تصمیم دولت و شورایعالی کار بر سر میزان حداقل دستمزد سال آتی روشن است. اینان بر سر تحمیل دستمزدهای بازهم چند بار زیر خط فقر به کارگران به اجماع رسیده اند. اینرا از ادعاهای دروغینشان بر سر پایین آمدن نرخ تورم و آمارهای مهندسی شده بر سر خط فقر و اظهارات ضد و نقیضشان بر سر سبد هزینه کارگران و… به روشنی میتوان فهمید. اعلام ٩ درصد افزایش حقوق برای کارمندان، مقدمه این تعرض بود. نشست برای تصمیم گیری نهایی را به بعد از انتخابات موکول کردند چون در بحبوحه مضحکه انتخابات و در شرایطی که بر سر گرفتن کرسی بیشتر در مراجع تصمیم گیری قدرت چنین به جان هم افتاده اند و نیز در فضای پر التهاب جامعه و اعتراضات گسترده کارگری، از اعلام تصمیم نهایی شان به کارگران و کل جامعه وحشت دارند.
بنا بر خبر در جلسه ٢٨ بهمن کمیته مزد، هر سه جانب شورایعالی کار، یعنی نمایندگان دولت، کارفرمایان و تشکلهای دست ساز حکومتی تحت عنوان نماینده کارگران بر سر هزینه‌های خانوار و سبد جدید معیشت کارگران، به نتیجه رسیده اند. اما ظاهرا موارد اختلاف بعدی شان بر سر ابعاد خانوار کارگری و کالری لازم برای بدن کارگران است. اینها به اسم کمیته مزد نشسته اند و حتی در مورد میزان غذای کارگر و اینکه تا کجا میتوانند به سطح دستمزدها تعرض کنند که جانی برای کارگر برای کار کردن باقی بمانند، بحث میکنند.
تصمیمات شورایعالی کار جمهوری اسلامی برای کارگران اعتباری ندارد. کارگران با تشکلهایشان و با اعتراضاتشان دارند این را بیان میکنند. هفت تشکل کارگری اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، سندیکای نقاشان استان البرز، کانون مدافعان حقوق کارگر، کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در ٢١ بهمن طی بیانیه ای خواهان افزایش فوری دستمزدها تا سطح سه میلیون و پانصد هزار تومان شدند. بدنبال این اقدام مشترک کارگران پروژه ھای پارس جنوبی، جمعی از کارگران پتروشیمی ھای منطقۀ ماھشھر و بندر امام ، فعالان کارگری جنوب ،جمعی از کارگران محور تھران – کرج ، فعالان کارگری شوش و اندیمشک طی بیانیه ای از این خواست حمایت کرده اند. و این خواست امروز خواست کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و بخش عظیمی از حقوق بگیران جامعه است. به این صف بپیوندیم. علاوه بر افزایش دستمزدها، کارگران و کل جامعه باید از بیمه های اجتماعی چون درمان رایگان، تحصیل رایگان، بیمه بیکاری ، تسهیلات برای تامین مسکن و غیره برخوردار باشند.
اعتراضات گسترده کارگری در هفته ای که گذشت
اعتراضات کارگری با شتاب جلو میرود. از نکات قابل توجه در این هفته اعتراضات سراسری و گسترده در فازهای مختلف عسلویه و در معادن است. در عسلویه چندین هزار کارگر در فازهای ١٤، ١٧، ١٨، ۱۹، ۲۰ و ۲۱ بخاطر پرداخت نشدن دستمزد هایشان دست به تجمعات اعتراضی هر روزه زدند و با استناد به بخشنامه وزارت نفت خواهان پرداخت طلبهایشان تا قبل از ٥ اسفند شدند. نکته قابل توجه اینکه در فضای پر تحرک اعتراضی در این مناطق زمزمه دو خواست مهم یکی لغو قوانین ویژه اقتصادی و دیگر کوتاه شدن دست پیمانکاران از سرکارگران بالا گرفته است. در این مناطق بدلیل حساسیت صنایع نفت و موسسات وابسته به آن که از مراکز کلیدی کارگری هستند، تحت عنوان مناطق تجاری- آزاد قوانین سختگیرانه تری بر کارگران حاکم است. این قوانین منجر به تحمیل شرایط برده وار تر کاری و حاکم شدن فضای امنیتی بالاتری در این مناطق شده است. جلو آمدن این خواستها در میان کارگران نفت و صنایع وابسته به آن یک گام مهم به جلو در جنبش کارگری است.
در معادن نیز اعتراضات گسترده است و این اعتراضات در چند ماه اخیر در اشکال نوینی خود را نشان داده است. اعتراضات همزمان کارگری در معادن مختلف و یا در مواردی چون معدن سرچشمه شرکت خانواده های کارگری در اعتراضات، از جمله نقاط قدرت این مبارزات است. در هفته ای که گذشت ما شاهد اعتراضات سه روزه هزار و هشتصد کارگر شرکت معدنی زغال سنگ کرمان که از ۵ واحد زیر مجموعه «همکار»، «هشتونی»، «پابدانا»، «هجدک باب نیزو» و «آبنیل» تشکیل شده ، اعتراضات کارگران معدن چشمه پودنه ، اعتراضات بیش از ١٠٠٠ کارگر معدن طرزه و دو روز تجمع اعتراضی کارگران معدن تحت در مینو دشت بودیم. از اعتراضات قدرتمند دیگر کارگری در هفته گذشته راهپیمایی کارگران نساجی مازنداران در ٥ اسفند در وسط شهر، تجمع اعتراضی بیش از هزار کارگر صنعتی مجتمع نیشکر هفت تپه در اعتراض به خصوصی سازی ها و خطر از دست دادن کارشان، اعتصاب رانندگان اتوبوسرانی بی، آر، تی در تهران و اولتیماتوم معلمان خوزستان به اعتصاب در اعتراض به عدم پرداخت حق اضافه کاری شان است. علاوه بر این ها دو روز تجمع اعتراضی کارگران رینگ مشهد، تجمع اعتراضی کارگران شرکت اولک، تجمع اعتراضی کارگران الیاف پرند، تجمع اعتراضی کارکنان خدماتی شهرداری، تجمع اعتراضی کارکنان شرکتی و خدماتی شهرداری ایلام، تجمع اعتراضی کارگران خدمات شهرداری منطقه ٢ کرمانشاه، تجمع اعتراضی کارگران شرکت تولیدی لوله پلیکاری تک ستاره، از جمله سرتیترهای مهم اخبار اعتراضات کارگری در هفته گذشته بودند.
بدین ترتیب در هفته ای که گذشت هزاران کارگر در اعتراض و مبارزه بودند. در این اعتراضات و در آخرین ماه از سال و موعد تعیین میزان حداقل دستمزدها برای سال آتی، جنب و جوش بر سر خواست افزایش دستمزدها شدت بیشتری یافته است و کارگران با بیانیه ها و اعلام خواستهایشان، بر خواست افزایش دستمزدها تاکید میکنند. همچنین با نزدیک شدن به سال نو و فشار اقتصادی سنگین بر کارگران، خواست پرداخت دستمزدهای معوقه به امری اضطراری تر برای بخش عظیمی از کارگران است که با این معضل روبرویند.
اعتراضات گسترده کارگران پاسخ درخور به مضحکه انتخابات رژیم اسلامی و سیاست تشدید ریاضت اقتصادی و سرکوبگری های دولت بعد از برجام است.
