حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
روزهای ۲۴ و ۲۵ و ۲۶ آبان روزهای گرامیداشت یاد جانباختگان آبان خونین ۹۸ بود و در سراسر جامعه اعتصابات و تظاهرات و تجمعات گسترده ای با شعارهای سرنگونی به جریان افتاد. جامعه یک پارچه خشم خود را از کشتار آبان بیرون ریخت و فریاد مرگ بر خامنه ای و مرگ بر حکومت اسلامی و آخوند باید گم بشه در سراسر کشور طنین انداخت. اعتصابات عمومی و تظاهرات و تجمعات بزرگ در بیش از ۱۰۰ شهر جریان پیدا کرد. در تهران و برخی شهرهای دیگر سرکوبگران مورد تعرض مردم انقلابی قرار گرفتند و فراری داده شدند. دانشگاهها تماما کانون اعتصاب و تظاهرات و تجمعات دانشجویان بود. محلات و بعضا شهرهایی در کنترل مردم در آمدند. در یک کلام حکومت در محاصره انقلاب قرار گرفت. این روزها یک نقطه عطف در سیر انقلاب را شاهد بودیم.
با گرامیداشت گسترده آبان خونین مردم در سراسر کشور با صدای رسا اعلام کردند که قاتلان آبان را نه می بخشند و نه فراموش میکنند. مردم اعلام کردند کهگریبان جانیان را رها نخواهند کرد. مردم اعلام کردند و نشان دادند که آرمان و هدف خیزش آبان ۹۸و خیزشهای قبل از آنرا که سرنگونی حکومت بود بطور جدی دنبال میکنند و به چیزی کمتر از سرنگونی تمام عیار این حکومت منفور رضایت نمیدهند.
با رویدادها و جوش و خروش انقلاب در این روزها انقلاب یک گام تاریخی و حیاتی به پیش برداشت. فضای انقلاب تعرضی تر شد. اعتصاب عمومی به عنوان یک ابزار قدرتمند انقلاب بدست گرفت شد. نمادهای حکومت از شهرها به زیر کشیده شد. کنترل اوضاع در بسیاری از شهرها از دست حکومت خارج شد. عزم و روحیه انقلابی بسیار تقویت شد. و توازن قوا به نحو برگشت ناپذیری به نفع مردم و علیه حکومت تقویت شد.
تحولات و فضایی که در این مقطع ایجاد گردید قطعا باعث خواهد شد که روند انقلاب سرعت و گسترش بیشتری بخود بگیرد و به فاز تعرضی تر و توده ای تر و تازه تری وارد شود. بدون تردید در هفته ها و روزهای آینده در کنار اعتصابات عمومی کسبه و بازاریان شاهد اعتصابات گسترده کارگران، معلمان و کارکنان ادارات و دیگر بخشها نیز خواهیم بود و تظاهرات و تجمعات بیشتر از قبل به اعتصابات گره خواهند خورد و قیامهای شهری و توده ای را شاهد خواهیم بود.
جمهوری اسلامی در این روزها هر روز جنایات متعددی را در شهرهای مختلف مرتکب شده است. در زاهدان و کامیاران و ایذه و شهرهای دیگر با بیرحمی به سوی مردم شلیک کردند و شماری از عزیزان مردم را به قتل رساندند.
این جنایات نه فقط کمکی به حکومت قاتلان اسلامی نمیکند و نکرده، بلکه باعث فوران گسترده تر خشم اجتماعی شده است. این حکومت باید برود. این توحش افسار گسیخته را مردم با جسارت و از خودگذشتگی و اتحادشان از جامعه جارو خواهند کرد. همه شواهد بیانگر اینست که جایی برای ماندن این حکومت در این جامعه نیست. هیچ ترفند و توطئه و جنایتی نمیتواند آنرا از سرنگونی محتوم نجات دهد.
هیچ بخشی از جامعه به ادامه عمر این حکومت چپاول و جنایت و عقب ماندگی رضایت نمیدهد. دانشجویان، دانش آموزان، کارگران، بازاریان، پزشکان، معلمان،وکلا،و همه مردم خود را بخشی از این انقلاب میدانند و عزم کرده اند خود را از شر این حکومت خلاص کنند. زنان بخش پیشرو و فعال در این انقلاب هستند که با شعار زیبای “زن زندگی آزادی” سر بلند کرده است و میخواهد بنیان تمام نابرابریها و تبعیضات و ستمگریها را از ریشه نابود کند. جایی برای این چنین حکومت خبیث و کثیفی در این جامعه مدرن و آگاه و رزمنده نیست. دور نخواهد بود روزی که سران و دست اندرکاران و شکنجه گران این حکومت در دادگاههای مردمی به محاکمه کشیده شوند. دست اندرکاران حکومت باید بدانند که با ادامه جنایات کمکی به ادامه عمر حکومت کثیف شان نخواهند کرد بلکه پرونده خود را در دادگاههای مردمی سنگینتر میکنند. نابود باد حکومت اسلامی!*
