كاظم نيكخواه:
روز سه شنبه اين هفته ( سه شنبه ٧ اوت) تونس شاهد يكي از بزرگترين تظاهراتهاي ضد دولتي در ماههای اخیر بود. خبرگزاریها خبر دادند كه دهها هزار نفر از كارگران و مردم در شهر تونس پایتخت این كشور جمع شدند و خواستشان كنار رفتن فوری دولت النهضه بود. برخی از گزارشها از حضور بیش از ٤٠ هزار نفر و یك گزارش از تظاهرات بیش از صد هزار نفر از مردم در این تظاهرات خبر دادند. فدراسیون عمومی اتحادیه های كارگری تونس (UGTT) كه ٦٠٠ هزار عضو دارد یكی از فراخوان دهندگان اصلی این تظاهرات بود. این تظاهرات به مناسبت ششمین ماه ترور یكی از رهبران چپ اپوزیسیون یعنی شكری بالعید صورت گرفت.
تونس از زمان ترور بالعید در فضایی از تظاهرات و اعتراضات دائم علیه جریانات اسلامی و حزب حاكم النهضه بسر میبرد. این فضا با ترور محمد البراهمی یكی دیگر از رهبران اپوزیسیون ضد اسلامی در ٢٥ ماه ژوئیه امسال شدت بیشتری یافت. مردم تونس این ترورها را كه گفته میشود توسط جریانات اسلامی سلفی صورت گرفته٬ با چراغ سبز النهضه میدانند. با فشار مردم معترض روز ٥ اوت راشد الغنوشی رهبر حزب اسلامی النهضه اعلام كرد كه مجلس موسسان را كه بیشتر اعضای آن از حزب النهضه بودند منحل میكند و آماده است كه با جریانات سیاسی مختلف برای یك دولت فراگیر مذاكره و سازش كند. اما این عقب نشینی و پیشنهاد مذاكره نیز با بی اعتمادی و بی اعتنایی مردم مواجه شد. كارگران و مردم كه از ترورها و همچنین تقلاهای اسلامی كردن جامعه توسط النهضه به خشم آمده اند و اعتمادی به آنها ندارند٬ به چیزی جز كنار رفتن حكومت رضایت نمیدهند.
روی كار آمدن جریان ارتجاعی النهضه بعد از سرنگونی بن علی٬ بیانگر اینست كه انقلاب تونس كه الهام بخش انقلابات و جنبش های وسیعی در سطح جهان گردید٬ همچون انقلاب مصر از یك ضعف جدی و اساسی رنج میبرد. حزب اسلامی النهضه كه در واقع كپی اخوان المسلمین مصر است٬ هیچ نقشی در انقلاب مردم نداشت. گرچه همچون اخوان المسلمین فرصت نكرد وارد ساخت و پاخت و مراوده با دیكتاتوری حاكم شود٬ اما بارها به بن علی قبل از سرنگونیش چراغ سبز داد و مردم را از “تندروی” (كه منظورش تظاهرات و انقلاب و قیام و سرنگونی رژیم بود) برحذر داشت. النهضه یك جریان اسلامی با پلاتفرم و برنامه ای كاملا ارتجاعی است كه تحمیل آنها به جامعه به معنای عقب گرد كامل است. فضای رادیكال و انقلابی در تونس تاكنون اجازه نداده است كه این حزب بتواند برنامه و سنتهای اسلامی را بر جامعه تحمیل كند. اما در عمل تونس در دوره كنونی نسبت به دوره بن علی نیز عقب تر رفته است. این را میتوان بویژه به وضعیتی كه به زنان عملا تحمیل شده است مشاهده كرد. تحقیر و توهین به زنان٬ و فضای ناامنی و سنتی و اسلامی علیرغم مقاومت هرروزه زنان و جوانان٬ كاملا در مناطق زیر نفوذ النهضه قابل مشاهده است.
روشن است كه مردم تونس برای دست یابی به آزادی و رفاه و زندگی انسانی دست به انقلاب زدند. و اكنون نیز كارگران و مردم با همین هدف مصممند حكومت النهضه را به زیر بكشند. اما جبهه انقلاب استراتژی و برنامه روشن و شفافی برای این هدف در دست ندارد و همین ضعف است كه فضا را برای قدرت گیری نیروهای اسلامی آماده میكند. اولین وظیفه هر انقلابی باید دست یابی مردم به قدرت و اداره جامعه توسط خود مردم باشد. و این بدون حزب انقلابی و پلاتفرم و برنامه روشن و رادیكال و رهبران شناخته شده و با نفوذ غیر ممكن است. انقلاب باید بتواند این ضعف را هرچه زودتر برطرف كند. در غیر اینصورت خطر توطئه گری نیروهای بورژوایی مدام بالای سر مردم قرار خواهد داشت. ٨ اوت ٢٠١٣*