حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
شهلا دانشفر:
هشت مارس روز جهانی زن و روز آزادیخواهی و برابری طلبی است. ما این روز را امسال در جهانی متفاوت از هر سال گرامی میداریم. از یکسو تحرکات جریانات اسلامیست در خاورمیانه و در گوشه گوشه جهان را می بینیم و از سوی دیگر جنبشی انسانی علیه توحش و جنایات آن را شاهدیم در این راستا اتفاقاتی تاریخی چون به خیابان آمدن سه میلیون انسان در اعتراض به حمله جنایتکارانه تروریست های اسلامی و در دفاع از آزادیخواهی در فرانسه با شعار من شارلی ابدو هستم و یا جنبش چپی که در جایی چون یونان خیابانها را از آن خود کرد و با دست بردن به قدرت سیاسی راه را برای گفتمان چپ و آزادیخواهی باز کرده است، نشانگر تحولات سیاسی جهان امروز است. به عبارت روشنترصحنه سیاسی امروز جهان از دو تقابل آشکار جنبش ارتجاع اسلامی و جنبش چپ، و از رو در رویی دو طبقه حکایت دارد. به این معنی که اگر جنبش ارتجاع اسلامی و پدیده های جنایتکار و آدمخواری چون داعش، جمهوری اسلامی و بوکوحرام و غیره اوج انحطاط سرمایه داری به بن بست رسیده جهانی را نمایندگی میکنند، جریانات چپ و آزادیخواه متعین تر و سازمانیافته تر دارند به جلو می آید و پاسخ واقعی به توحش سرمایه داری و انحطاطش هستند. در این شرایط است که به استقبال هشت مارس میرویم. و در چنین شرایطی این روز بیش از هر وقت جایگاه طبقاتی خود را باز می یابد. خصوصا اینکه یک نیروی مهم این جدالها امروز جنبش رهایی زن است.
واقعیت اینست که تحرکات جریانات ارتجاعی اسلامی بیش از هر چیز خود را در تعرض به زنان نشان میدهد. چرا که یک رکن پایه ای مذهب ضدیت با زن است. از جمله در ایران آپارتاید جنسی هویت حکومت است و حجاب پرچم آنست و قوانین ارتجاعی اسلامی علیه زنان عمل میکند و دستگاههای سرکوب حکومت در خدمت اجرای آن قرار دارند. در عراق و سوریه و غیره داعش با به اسارت کشیدن زنان و تجاوز و سربریدن و غیره قلدری میکند و در گوشه ای هم خلافت اسلامی اش را بنا کرده است. در نیجیریه بوکوحرام در جنگ بر سر قدرت زنان ودختران دانش آموز در مدارس را دسته دسته از خانواده هایشان ربوده و آنها را برده جنسی میخواند و بفروش میرساند. در برابر این اوضاع چپ و جنبش نوین آزادی زن را می بینیم که هر روز قوی تر جلو میآید. جنبشی که رنگ جهان امروز را بخود دارد و مشخصه هایش را میتوان در فعالیت های اعتراضی هر روزه آن در سطح جهانی دید. این جنبشی است که در جریان انقلات مردم مصر و تونس و تداوم اعتراضات مردم برای حق و حقوقشان توانست جریانات اسلامی را از قدرت به کنار زند و مقابل قوانین ارتجاعی اسلامی ضد زن بایستد. این جنبشی است که در ایران در جنگی هر روزه با حکومت آپارتاید جنسی است. این جنبشی است که در ترکیه مقابل تلاش های دولت اسلامگرای اردوغان و فتواهایش ایستاده و با کارزارهایی چون خنده آنلاین تویتری و غیره پاسخ مزخرفاتشان را میدهد. این جنبشی است که با اعتراض عریانش علیه تابوهای اسلامی ایستاده و با گفتن اینکه زن ناموس مردم نیست، در برابر بردگی جنسی قدم علم کرده است. این جنبش صدای اعتراضی جهانی علیه بردگی جنسی زن و برای یک زندگی آزاد، برابر و انسانی است. این جنبش را در قامت جهانی اش ببینیم و با اتکا به قدرت آن به استقبال هشت مارس روز جهانی زن برویم.
در ایران این جنبش را همانطور که اشاره کردم در جنگ هر روزه با آپارتاید جنسی حاکم و قوانین ارتجاعی اسلامی می بینیم. این جنبشی است که با حجاب برگیرانش ضربه ای جدی بر ارکان پایه ای حکومت زده است. مقابل گشت ارشاد ایستاده است و خواستار جمع شدن بساط آنها از خیابانها و گذر مردم است. و در این جنگ رژیم اسلامی با وجود بسیج تمام نیروهای سرکوبش و قوانین ارتجاعی اسلامی اش بازنده است. این جنبشی است که برای حق ورود زنان به استادیوم ورزشی کارزاری به راه انداخته و در مقابل قوانین تفکیک جنسیتی ایستاده است و توانسته است صدای اعتراضش را جهانی کند. این جنبشی است که طومارهای اعتراضی برای حق طلاق برای زن به راه انداخته است و هر روز برای آن می جنگد. از حق بیمه بیکاری برای همه افراد آماده بکار زن و مرد سخن میگوید. و اینها همه رئوس خواستهای فوری آنست و با خواست برابری کامل زن و مرد در تمام عرصه های زندگی کل حکومت و قوانین ارتجاعی اسلامی اش را به چالش کشیده است.
همچنین این جنبشی است که در برابر اسیدپاشان حکومتی ایستاد و جمهوری اسلامی را به غلط کردن انداخت و اولین خواست آن کوتاه شدن دست مذهب از زندگی اجتماعی مردم و دولت بعنوان یک شرط مهم رهایی زن است. این جنبش میلیونها مردم به جان آمده از تبعیض علیه زن و قوانین ضد انسانی است که کل حاکمیت را به چالش کشیده است. و این جنبش است که امروز با خواست های رادیکال و انسانی خود دارد به استقبال هشت مارس میرود.
تاکید اینجاست که برای برگزاری هشت مارس، روز جهانی زن در ایران نیز باید با چنین تصویری از اوضاع به استقبال این روز برویم. این ها همه گفتمان ما در شبکه های اجتماعی وایبر و فیس بوک و غیره و در قطعنامه ها و بیانیه هایمان به مناسبت این روزباشد. باید با تمام قوا بکوشیم تا هشت مارس، روز جهانی زن را وسیعا به میان مردم و توده های معترض جامعه ببریم. در این راستا کارهای بسیاری میتوان انجام داد. از جمله می توانیم سمینارها و کنفرانس ها سازمان دهیم و در آن بربریت و توحش اسلامی را به چالش بکشیم. به تدارک آکسیونهای اعتراضی برویم. کلیپ های زیبا تهیه کنیم و با تصاویری گویا پیام آزادیخواهی خود را به گوش جهان برسانیم. با شعارهایمان و با اعلام خواستهایمان کل جامعه را حول جنبش نوین رهایی زن متحد کنیم. اعلام کنیم که دیگر این بردگی جنسی و تحقیر و ستم سیستماتیک هر روزه علیه زن را نمی پذیریم. اعلام کنیم که زن و مرد برابرند و ما خواهان جامعه ای برابر و انسانی هستیم. و تلاش کنیم که در روز هشت مارس حضور خود را به هر شکلی که میتوانیم به نمایش بگذاریم و این روز مهم اعتراضی را گرامی داریم. میتوانیم در محلات هشت مارس را جشن بگیریم و با پر کردن همه جا از شعاریمان فضای همه شهرها را به رنگ این روز درآوریم. در کلوپهای ورزشی و گلگشت هایمان این روز را جشن بگیریم. در میان اقوام و دوستان و همکارانمان این روز را جشن بگیریم. به خیابان بیائیم و بصورت آکسیونهای کوتاه مدت فریاد اعتراضمان را علیه بردگی جنسی و تبعیض علیه زن بلند کنیم. در مترو بصورت گروهی و سازمان یافته حجاب برگیران کنیم و با شعار نه به حجاب نه به آپارتاید جنسی، اعتراض خود را علیه قوانین ضد زن اسلامی بلند کنیم. همچنین فراموش نکنیم که هشت مارس روزیست که حمایت خود را از قربانیان اسیدپاشی رژیم اسلامی اعلام کنیم و نشان دهیم که آنها را هرگز فراموش نمی کنیم.
خلاصه کلام اینکه هشت مارس روز کیفرخواست جنبش رهایی زن علیه اسلامیسم و تحرکات آن در اوج انحطاط و توحش سرمایه داریست. هشت مارس میتواند یکی دیگر از روزهای تاریخی در برابر داعش ها و جریانات ارتجاعی اسلامی و روز قدرتنمایی آزادیخواهی و انسانیت باشد. به استقبال چنین روزی برویم.
