چاقوی جراحی اقتصادی بر گلوی مردم!

حمید تقوائی:
گرانی چهل درصدی قیمت نان حلقه ای از سیاست اقتصادی جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی از زمان “بازسازی اقتصادی” در دوره رفسنجانی تا به امروز بدنبال پیاده کردن توصیه های بانک جهانی بوده است. قطع سوبسیدها و سپردن قیمتها به دست نوسانات بازار یک رکن مهم این سیاست است که تحت نام جراحی اقتصادی و هوشمندانه کردن یارانه ها در دوره احمدی نژاد شروع شد و هنوز ادامه دارد.

تورم و گرانی تصاعدی در ایران نه میراث “سوء مدیریت” و ناتوانی دولت احمدی نژاد است (آنطور که طرفداران دولت روحانی ادعا میکنند) و نه ثمره به نتیجه نرسیدن مذاکرات با غرب و یا کاهش قیمت نفت و مسائل مقطعی ای از این قبیل. این تلاشی است برای “متعارف کردن” اقتصاد در ایران. افزایش قیمت نان تلاشی است برای پیاده کردن سیاست ریاضت کشی اقتصادی مورد توصیه بانک جهانی و سپردن قیمتها (و همچنین دستمزدها و کل معیشت کارگران و توده مردم کارکن جامعه) بدست بازار آزاد.

تاکنون جمهوری اسلامی اساسا بدلایل سیاسی در تلاش برای متعارف کردن شرایط اقتصادی در ایران موفق نبوده است و همین امر اقتصاد ایران را در مرز فروپاشی کامل قرار داه است اما حتی تنش زدائی با غرب و رفع تحریمها معنائی بجز تشدید ریاضت کشی اقتصادی و کاهش سطح معیشت کارگران و توده مردم کارکن نخواهد داشت. نه تنها اقتصاد مافیائی و بحران زده جمهوری اسلامی بلکه اقتصاد متعارف سرمایه داری در ایران نیز بمنظور اینکه بتواند در بازار جهانی رقابت کند و سودآور باشد ناگزیر است تسمه از گرده کارگران بکشد. راه مقابله با گرانی و تورم و بیکاری و کاهش مدام سطح معیشتی توده مردم ایران بزیر کشیدن حکومت اسلامی سرمایه در ایران است. شکل دان به یک جنبش تعرضی گسترده علیه گرانی نان گام مهمی دراین جهت خواهد بود.

به نقل از ژورنال ۱۸ آذر ۱۳۹۳
http://journal-ruzaneh.com