حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
نسان نودینیان-داوود رفاهی
٢٨آبان ـ ٤آذر ماه ١٣٩٣
اعتراضات
تجمع کارگران شرکت واحد مقابل ساختمان شهرداری تهران
٣آذر: ٢٠٠نفر از کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در اعتراض به دریافت نکردن تسهیلات مالی که وعده داده شده بود بصورت بلاعوض بابت کمک‌هزینه خرید مسکن به آنها پرداخت شود در مقابل ساختمان شورای شهر و شهرداری تهران تجمع کردند.
عتصاب کارگران پیمانی پتروشمی فجر
٢ آذر: ٢٤٠ نفر از کارگران پیمانکاری پتروشیمی فجر در اعتراض به عدم پرداخت دستمزدها دست به اعتصاب زدند. در حال حاضر کارگران علاوه بر دستمزد آبان ماه بابت پاداش افزایش تولید نیز طلبکار هستند. اعتصاب کارگران پتروشیمی فجر از اول آذر ماه شروع شده است.
ادامه اعتراضات کارگران سیمان لوشان
کارگران سیمان لوشان تجمعات اعتراضی مداوم را در مقابل فرمانداری در شهر رودبار و تهران مقابل ساختمان بنیاد مستضعفان (به عنوان سهام دار اصلی کارخانه) برگزار کرده اند. اعتراضات مداوم کارگران سیمان لوشان علیه بیکاری و اخراج ٥٥ کارگر قراردادی و ١٧ کارگر رسمی است. بیش از یکسال است این گارخانه تعصیل و هنوز فرصت شغلی برای کارگران بیکار شده ایجاد نشده است. خواست کارگران در تجمعات اعتراضی مداوم بازگشت به کار است،
تجمع اعتراضی کارگران اخراجی کارخانه راک سرامیک
١ آذر: ٣٠٠ نفر از کارگران کارخانه راک سرامیک شهرضا با تجمع در اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرضا در اعتراض به اخراج ٣٠٠نفر از کارگران دست به تجمع اعتراضی زدند. در کارخانه راک سرامیک ٦٠٠ کارگرمشغول به کار بوده که به تازگی حکم اخراج ٣٠٠ نفر از این کارگران صادر شده است.
اعتصاب کارگران روزمزد در خیابان طالقانی تهران
١ آذر: کارگران ساختمان سازی، وابسته به وزارت جهاد کشاورزی، در خیابان طالقانی در تهران دست از کار کشیده و اعتصاب کردند. این کارگران دو هفته است که حقوق روزانه‌شان را دریافت نکرده‌اند.
تجمع اعتراضی در شهرک اسلام شهر
٢٦آبان: مردم شهرک مسکن مهر ضیاآباد اسلامشهر در اعتراض به عدم احداث جاده تکمیل نشدن بیمارستان شهرک مسکن مهر و نبود فضای سبز دست به تجمع اعتراضی زدند.
تجمع دانشجویان دراعتراض به کرایه ای شدن سرویس های رفت و آمد
٢٧ آبان: دانشجویان دانشگاه بجنورد در اعتراض به کرایه ای شدن سرویس های رفت و آمدشان با تجمع خودشان به کرایه ای شدن سرویس های رفت و آمد اعتراض کردند و با هیئت رئیسه دانشگاه جلسه مناظره ای برگزار کردند که در نهایت بی نتیجه ماند.
تجمع کارگران مقابل دیوان عدالت اداری
٢٦ آبان: کارگران پتروشیمی ایلام با تجمع در مقابل مجلس شورای اسلامی در تهران، برای دومین روز متوالی در اعتراض به دریافت نکردن پنج ماه حقوق و اخراج بیش از ٧٠ نفر از کارگران پتروشیمی ایلام با سوابق کاری ٢ تا ١٠ سال مقابل ساختمان دیوان عدالت اداری تجمع کردند.
گزارش
زندگی یک‌چهارم خانوارها با کمتر از یک‌میلیون و ١٠٠ هزار تومان
نزدیک به یک‌چهارم خانوارهای شهری ایرانی در سال ٩٢ با هزینه‌ای کمتر از یک‌میلیون و ١٠٠ هزار تومان در ماه گذران زندگی کرده‌اند و کمتر از ٨ درصد خانوارها بوده‌اند که توانسته‌اند بیش از پنج‌میلیون تومان در ماه برای زندگی خود هزینه کنند. بررسی‌های «اقتصادنیوز» از گزارش «نتایج بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری ایران در سال ١٣٩٢» که توسط بانک مرکزی منتشر شده، نشان می‌دهد: سال گذشته متوسط درآمد خانوارهای شهری ٢٧ میلیون و ٦٨٧ هزار تومان در سال (حدود ٢ میلیون و ٣٠٧ هزار تومان در ماه) و متوسط هزینه این خانوارها ٢٨ میلیون و ٤٤٦هزار تومان در سال (حدود ٢میلیون و ٣٧١ هزار تومان در ماه) بوده است. با این حال، بررسی جزئیات این گزارش نشان می‌دهد: ٢٤.٨ درصد از خانوارهای شهری ماهانه کمتر از یک میلیون و ١٠٠ هزار تومان برای زندگی‌شان هزینه کرده اند. از سوی دیگر تنها ١٨ درصد خانوارها توانسته‌اند بیش از ٣ میلیون و ٤٢٠ هزار تومان در ماه برای زندگی خود خرج کنند و درصد خانوارهایی که بیش از ٥ میلیون تومان در ماه خرج کرده‌اند، به ٨ درصد محدود شده است. این گزارش همچنین نشان می‌دهد: در حالی که بیش از ٤٠.٧ درصد از خانوارهای شهری ایران ماهانه بین یک‌میلیون و ٩٩ هزار تومان تا دو میلیون و ٣٤٢ هزار تومان خرج کرده‌اند؛ در دو سوی طیف درآمد و هزینه، ١.٢ درصد از خانوارهای شهری ایران با کمتر از ٣٥٣ هزار تومان در ماه زندگی کرده‌اند و ١.٢ درصد دیگر از خانوارها ماهانه بیش از ١٠ میلیون و ٦٢٦ هزار تومان هزینه داشته‌اند.
کودکان کار در چنگ استثمار شهرداری و پیمانکاران در تهران
با خصوصی کردن جمع آوری زباله ها در تهران توسط شهرداری تهران پیمان کاران نیروی کودکان کار با لباسهای یونیفروم شهرداری را بکار گرفتند. و رئیس سازمان بازرسی شهرداری تهران در مورد کودکانی که با یونیفرم شهرداری در سطح شهر به جمع آوری زباله می‌پردازند، گفت: من این مساله را رد نمی‌کنم. فیضی توضیح داد: برخی اشخاص، افراد کم سن و سال را اجیر میکنند که صبح‌ها زباله‌های خشک را جمع آوری کنند که ما به آنها «کوله‌ای» و یا «کتفی» می‌گوییم، البته ما ضابط اجرایی نیستیم که آنها را جمع‌آوری کنیم.
خط تولید بیسکویت مادر از ١٢ نفر به ٥ نفر کاهش
از ابتدای سال جاری قرارداد کار ٩ نفر از کارگران رسمی کارخانه ویتانا به دلیل تغییرات یک جانبه‌ای که از سوی کارفرما در شرایط کار آنها ایجاد شده به حالت تعلیق درآمده است. در تاریخ ١٦ فروردین ماه سال جاری کارفرمای ویتانا شرایط کاری ١٢ نفر از کارگران رسمی این واحد تولیدی را تغییر داد.
به گفته کارگران ویتانا، در خط تولید بیسکویت مادر کارخانه ویتانا سه دستگاه وجود دارد و کارگران مورد نظر این قسمت مشغول کار بودند؛ سه کارگر مسئولیت کار و مراقبت از هر دستگاه؛ دو کارگر مسئولیت پرکردن کارتن‌ها و یک کارگر مسئولیت جمع آوری کارتن‌های پرشده را برعهده داشتند. از روز ١٦ فروردین ماه که نخستین روز کاری سال ٩٣ بود، مدیریت کارخانه شرایط کاری آنها را با کاستن دو نفر از کارگران مسئول هر دستگاه و یک نفر از کارگران مسئول پرکردن کارتن‌ها تغییر داد. با تغییرات ایجاد شده تعداد کارگران خط تولید بیسکویت مادر از ١٢ نفر به ٥ نفر کاهش یافت.
تعلل سازمان تامین اجتماعی برای بازنشسته کردن کارگران شاغل در صنعت نساجی
کارگران شاغل در صنعت نساجی به دلیل سخت‌گیری‌های سازمان تامین اجتماعی از سال ٩٠ نمیتوانند از بازنشستگی تحت قانون مشاغل سخت و زیان آور استفاده کنند. در حال حاضر حدود ٣٠٠ کارگر رسمی در این کارخانه و ١٢٠ نفر در کارخانه حریر مخمل ابریشم کاشان در انتظار اجرایی شدن این قانون هستند. بهانه سازمان تامین اجتماعی برای صدور احکام بازنشستگی کارگران شاغل در صنعت نساجی؛ پیشبینی نشدن منابع مالی در بودجه سال ٩٣ است.
نرخ عوارض دو آزادراه قم – تهران و کرج – قزوین با مصوبه شورای اقتصاد به دو برابر افزایش یافته است.
نرخ عوارض خودروهای سواری در این دو آزادراه از ٢٥٠ به ٥٠٠ تومان، وانت و مینی بوس از ٥٠٠ به ١٠٠٠ تومان افزایش یافته است. همچنین عوارض کامیون‌های دو محور و تریلی در دو آزادراه قم – تهران و کرج – قزوین از ١٠٠٠ به ٢٠٠٠ تومان و کامیون‌های سه محور و تریلی به ٢٥٠٠ تومان افزایش یافته است
وجود بیش از ٣ هزار کارتن‌خواب زن در پایتخت
رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران: بیش از ٣ هزار کارتن‌خواب زن در پایتخت(تهران). ١٥ هزار کارتن‌خواب در شهر تهران وجود دارد؛ و از این رو به نظر می‌رسد که زنان کارتن‌خواب نیز در این میان، ٢٠ تا ٢٥درصد کارتن‌خواب‌های شهر تهران را تشکیل میدهند
اخراج و بیکارسازی
اخراج٣٥٦ کارگردرصومعه سرا در نیمه نخست سال جاری
٢آذر: در نیمه نخست سال در صومعه‌سرا ٣٥٦ نفر از کارگران اخراج شده اند.
اخراج ٣٥ کارگر لوله‌سازی خوزستان طی ٦ ماه گذشته
٢ آذر: ٣٥ کارگر قراردادی کارخانه لوله سازی خوزستان در شش ماه گذشته به دلیل کاهش تولید به مرور اخراج شده اند. لوله سازی خوزستان در گذشته دو هزار و ٤٠٠ کارگر داشت که با خروج تعداد زیادی از کارگران از کارخانه در نهایت تعداد کارگران به حدود ٢٧ کارگر رسمی رسید.
تعطیلی کارخانه قند خراسان جنوبی
کارخانه قند قهستان بزرگترین کارخانه قند واقع در استان خراسان جنوبی ، به‌دلیل خشکسالی‌های متوالی و تأمین نشدن نقدینگی تعطیل شد و ٢٨٠ کارگری که به‌صورت مستقیم با این کارخانه قرارداد کار داشتند بدون دریافت حقوق ٨ ماه اخیر بیکار شدند.
اخراج بیش از ٢٠٠ کارگر شهرداری مریوان
٢٧آبان: بیش از ٢٠٠کارگر وابسته به شهرداری که با شرکت های طرف قرارداد شهرداری کار می کردند از کار اخراج شدند.
اخراج ٢ کارگر دیگر شرکت پیمانکاری کیسون( قطار شهری اهواز)
شرکت پیمانکاری کیسون، مجری ساخت قطار شهری اسامی ٢٨ نفر از کارگران پروژه قطار شهری اهواز را که در تجمعات اعتراضی تعویق حقوقهای پرداخت نشده شرکت کرده اند در لیست اخراج قرار داده است. شش مفر از کارگران را اخراج و اخیرا اقدام به اخراج دو تن دیگر از کارگران کرده است.
حقوقهای پرداخت نشده
عدم پرداخت مطالبات ٢ سالهٔ کارگران پارسیلون
حقوق و مزایای کاری کارگران کارخانه نخ پارسیلون، نزدیک به ٢ سال است که معوق مانده است.
علاوه بر معوقاتی که از سالهای گذشته باقی مانده و شرکت باید به کارگران پرداخت کند، حقوق جاری کارگران نیز تقریبا هر سه ماه یک بار پرداخت میشود.
تأخیر در پرداخت ٥٨ ماه دستمزد ٣٢٢ کارگر شاغل و پرداخت نشدن سنوات ٣٥٠٠ نفر از کارگران بازنشسته کارخانه ریسندگی وبافندگی کاشان
٢ آذر: عدم پرداخت ٥٨ ماه دستمزد ٣٢٢ کارگر شاغل و پرداخت نشدن سنوات ٣٥٠٠ نفر از کارگران بازنشسته. کارفرما ماهانه ١٠٠ تا ٢٠٠ هزارتومان به هریک ازکارگران شاغل پرداخت می‌کند.
عدم پرداخت ٣ ماه حقوق ١٢٠ کارگر حریر مخمل ابریشم کاشان
٢آذر: معوقات حقوقی کارگران حریر مخمل ابریشم کاشان ده ماه بود. کارفرما با فروش بخشی از املاک کارخانه منابع مالی برای پرداخت چند ماه از معوقات حقوقی کارگران را تامین کرده است.
عدم پرداخت٣ماه حقوق ومزایای١٥٠ کارگر کارخانه فولاد و چدن درود
١ آذر: ١٥٠ کارگر قراردادی و رسمی کارخانه فولاد و چدن درود به مدت سه ماه حقوق و مزایای کار دریافت نکرده اند.
سه ماه حقوق معوقه
٢٨آبان: تاخیر٣ماهه پرداخت حقوق کارکنان و کارگران شهرداری زابل.
کارگران بیمارستان ایران خرم آباد ٧ تا ١٤ ماه حقوق طلبکارند
٢٨آبان: ٤٠ کارگر بیمارستان ایران در خرم اباد لرستان از ٧ تا ١٤ ماه حقوق و معوقات حقوقی طلبکارند. تعدادی از پرسنل این بیمارستان به دلیل از کار بیکار شوند از طرح شکایت در ارتباط با عدم پرداخت حقوقهای معوقه خودداری میکنند.
تأخیر ٦ ماهه در پرداخت حقوق کارگران
به ٣٢١نفر از کارگران معدن سنگرود ٦ماه حقوق پرداخت نشده.
عدم پرداخت ١٢تا ١٥ ماه حقوق
٢٦آبان: در کارخانه فارسیت دورود ٨٥ کارگر رسمی و ٢٦٣ کارگر پیمانی مشغول به فعالیت هستند که کارگران رسمی ١٥ ماه و کارگران پیمانی حدود یک سال حقوق دریافت نکرده بودند.
افزایش قیمت نان از اول آذر
افزایش حداقل بیش از ١٠ درصدی و حداکثر ٣٠ درصدی قیمت. براساس مصوبه ستاد تنظیم بازار، قیمت گندم و آرد ١٠ درصد افزایش می‌یابد.
ناامنی محیط کار
تصادف در مسیر رفتن به محل کار
برخورد مینی بوس و نیسان در جاده هراز ١١ کارگر شرکت آب معدنی آمولو را روانه بیمارستان کرد. حال سه نفر از آنها وخیم گزارش شده است. مسافران مینی بوس همگی از کارگران شرکت آب معدنی «آمولو» بودند که در مسیر رفتن به محل کار دچار این سانحه شدند.
واژگونی مینی‌بوس سرویس
٢آذر: درپی واژگونی مینی‌بوس سرویس کارکنان یک کارخانه شیمیایی در محور سراوان – فومن شش کارگرمصدوم شدند.
مرگ دردناك یکی ازکارکنان راه آهن لارستان دامغان در برخورد با قطار
١آذر: كارمندان ٣٢ ساله راه آهن شمالشرق در برخورد با قطار در ایستگاه لارستان دامغان استان سمنان جان خود را از دست داد.
جان باختن٩٢کارگر در سال١٣٩٢
٣٠ آبان: خبرگزاری فارس طی گزارشی، ازجان باختن٩٢کارگر مازندرانی درسال١٣٩٢ در حوادث حین کار ،خبرداد.
کشته وزخمی شدن ٢کارگر کارخانه موتور بشل
٢٨آبان: در برخورد یک دستگاه پژو ٤٠٥با کامیون سیمان بونکر در شهر زیراب، یک نفر کشته و یک نفر زخمی شد. سرنشینان خودروی تصادفی از کارگران کارخانه موتور بشل بودند.
برق، جان یک کارگر را در بهاباد یزد گرفت
٢٧آبان: یک دستگاه کامیون درحال بتن ریزی ‘چنگک’ دستگاه بین کابل های برق فشار قوی قرار گرفت و موجب مرگ یک کارگر٣٠ ساله شد.
مصدومیت ٨کارگربدنبال آتش سوزی در کارخانه کفش سازی
٢٦ آبان: تهران. هشت کارگرکارخانه کفش سازی در اثر آتش سوزی دچار مصدومیت شدند. هشت کارگر دچار مسمومیت با گاز co و درجاتی از سوختگی شده بودند.
عدم ایمنی جانی در کارخانه فولاد و چدن درود
طبق کزارشهای منتشر شده در کارخانه فولاد و چدن درود علی رغم تمام شرایط ویژه‌ای که در این شرکت به لحاظ سختی کار وجود دارد، کارگران از حداقل حفاظت ایمنی برخوردار نیستند.
افزایش حوادث کاری با ورود پیمانکاران به کارخانه های دولتی
مجتمع فولاد اسفراین که در فاصله‌ی ١٢ کیلومتری جاده‌ی اسفراین به بجنورد قرار دارد و با تعداد ٨٠٠کارگر فنی و ٢٠٠ پرسنل خدماتی و اداری یکی از بزرگترین بنگاه هایی کار استان خراسان شمالی است. این مجتع فولادسازی به ساخت قطعات سنگین فولادی مشغول است و حتی برای سازمان کشتیرانی هم قطعات سنگین فولادی می‌سازد. ماهانه تعداد زیادی کارگر به دلیل عدم کنترل صحیح واحد HSE (ایمنی و آتش نشانی) کارخانه دچار آسیب دید‌گی می‌شوند و گاها شاهد آن هستیم که پرداخت دیه و غرامت کارگران به درازا می انجامد. برای مثال امین ابراهیمی که در تاریخ چهارم فرورودین سال ١٣٩١ به دلیل حرکت جرثقیل‌های سقفی و برخورد جسم در حال حمل با صورت دچار شکستگی دندان های بالا و پایین طرف راست، شکستگی فک و گونه، و ورم و کبودی چشم و خونریزی از دماغ شده بود تا امروز پرداخت نشده است. یا رضا جعفری که در حین باز کردن زنجیر حمل کننده‌ی جرثقیل در تاریخ ٨/٤/٩٣ از ناحیه دست دچار شکستگی شد است. نمونه دیگر آقای علی مالدار است که در تاریخ ٢٩/٦/٩٣ در حین تعمیر کوره‌ی LF ساعد دست راستش از چند نقطه دچار شکستگی شدید شد و یا مجید کشوری در ١٣/٧/٩٣ در حین جا زدن جک اسلاید کیت ترانس ریخته‌گری با در رفتن جک از ناحیه سر و ابرو دچار شکستگی شده است. یکی از دلایل اصلی بالا رفتن خسارات جانی خصوصی سازی بخش‌های جدا از هم کارخانه است. با این که مالکیت کارخانه متعلق به دولت است ولی با باز شدن پای پیمانکاران و بخش خصوصی به کارخانه شاهد پایین آمدن بحث ایمنی در محیط کار هستیم. همچنین با انحلال سندیکای کارگران و جایگزینی شورای اسلامی کار که با رد صلاحیت و عدم اجازه شرکت نمایندگان واقعی کارگران در انتخاب این شورا ها همراه بوده است، عملا حق اعتراض به شرایط بد کار از لحاظ ایمنی و تامین جانی از پرسنل گرفته شده است و کسانی که تحت عنوان نماینده کارگران در شورای اسلامی کار وارد شده‌اند عملا پیغام‌آور کارفرمایان و مدیریت شرکت و اعتصاب شکن هستند و راپورت کارگران به به مدیران کارخانه میدهند. بخشهایی از گرارش طبقه دات کام- بهمن شاهمرادی-٢٦آبان
کارگران خدمات شهری در معرض بیماری های خطرناک
مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری اهواز گفت: کارگران خدمات شهری بیشتر در معرض بیماری های پرخطر همچون ایدز و هپاتیت هستند. بیش از پنج هزار کارگر خدمات شهری در شهرداری اهواز به صورت شرکتی و پیمانی مشغول کار هستند.
کارگران
جعفر عظیم زاده: ما هر گونه تلاش حکومتی و غیر حکومتی را برای نهادینه کردن تشکلهای زرد کارگری به شکست خواهیم کشاند
اخیرا و بدنبال طرح ایجاد تشکل سراسری کارگران توسط برخی از فعالین جنبش کارگری، مقالات متعددی از سوی موافقین و مخالفین این رویکرد بر روی سایتها درج شده است. گذشته از اینکه مخالفین این پروژه به جای یک نقد زمینی و پیش برنده دست به حملاتی هیستریک بر علیه آن زده اند اما نوشته ها و مقالات مدافعین و فعالین این پروژه نیز در خور توجه است. در این میان مقاله آقای علیرضا ثقفی حکایت از این دارد که تا آنجا که به رویکرد ایشان برمیگردد این پروژه، پروژه ای برای سازش با نسل دوم تشکلهای دست ساز حکومتی و تطهیر آندسته از نهادهایی است که در طی چند سال گذشته با هدف تحمیل تشکلهای زرد کارگری بر طبقه کارگر ایران به صورت دست سازی ایجاد شده اند. من در مقاله ای که دو روز پیش در رابطه با اجتماع خانه کارگریها در ورزشگاه معتمدی که به مناسبت سالروز تصویب قانون کار برگزار شده بود بطور خلاصه ای به یک شق این تحرک از سوی حکومت پرداختم و در آن نوشتم که خانه کارگر و دیگر تشکلهای دست ساز حکومتی بدنبال عروج جنبش کارگری ایران در سال ١٣٨٣ و در طول ده سال گذشته تحت فشار و تعرض این جنبش در حال تغییر ریل از نهادهایی سیاه به نهادهایی زرد بوده اند اما از آنجا که مقاله مزبور بطور معینی مربوط به خانه کارگر و تلاشهای این نهاد ضد کارگری برای این تغییر ریل بود دیگر به کل تلاشهای حکومت برای حقنه کردن تشکلهای زرد به طبقه کارگر ایران نپرداختم. هر چند که ما قبلا در این مورد اینجا و آنجا نوشته بودیم که ایجاد و گسترش انجمنهای صنفی در سطح کشور بدلیل فشار سازمان جهانی کار در مورد ماهیت شوراهای اسلامی از سوی حکومت صورت میگیرد و چنین تشکلهایی هیچ ربطی به تشکل مستقل کارگری در ایران ندارند. اما با مقاله آقای ثقفی بیش از پیش روشن شد که ما در این زمینه کم کاری کرده ایم و ابعاد این پروژه حکومتی را دست کم گرفته ایم. دست کم گرفتن به این دلیل که اکنون و با مقاله آقای ثقفی بیش از پیش روشن شد که نه تنها ایجاد و گسترش انجمنهای صنفی یک پروژه صرفا از بالا نبوده است بلکه حکومت توانسته است با فشارهای خود بر جنبش کارگری این پروژه را از پایین به پروژه ای مشترک و نانوشته مابین خود و حلقه ای از فعالین مستقل این جنبش نیز تبدیل کند. بطوریکه این حلقه از فعالین کارگری اکنون در نقطه ای قرار گرفته اند که در تلاش برای ایجاد تشکلی سراسری از این انجمنها به عنوان تشکلهایی نام می برند که خود خواسته و توسط کارگران بر پا شده اند. البته با کمی تردید نسبت به آقای ثقفی و با استناد به نوشته اش میتوان اذعان کرد که خود ایشان نیز بر این مسئله واقف است چرا که در نوشته اش به جای اسم بردن از انجمنهای صنفی در پتروشیمی های ماهشهر و تبریز و بافق و… از واژه تشکل کارگری در این رابطه استفاده کرده است. وی می نویسد: “ما امروز شاهد ایجاد تشكل‌های كارگری زیادی در موسسات مختلف توسط خود كارگران و زحمتكشان هستیم كه از آن جمله میتوان به تلاش معلمان و روزنامه نگاران و پرستاران برای ایجاد تشكل خود اشاره کرد و همچنین تشكل كارگران در پتروشیمی‌های ماهشهر، لوله سازی اهواز، پتروشیمی تبریز، كارگران معدن بافق، كارگران مخابرات روستائی، كارگران ساختمانی دماوند، كارگران خبازیهای سنندج و سقز و اتحادیه كارگران پروژه ای و… این تشكل‌ها هرچند در مراحل اولیه رشد هستند اما نه تنها به وسیله خود كارگران ایجاد شده، بلكه از جانب فعالان كارگری تا سر حد امكان حمایت شده و گسترش آنها بستگی به تلاش خود كارگران و فعالان كارگری و همچنین شرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه ایران دارد” در نقل قول فوق، آقای ثقفی با سرپوش گذاشتن بر عنوان انجمن صنفی در رابطه با نهادهای موجود در پتروشیمی های ماهشهر و تبریز و….، و آوردن اسامی آنها در کنار دیگر تشکلهای کارگری خوشنام از قبیل اتحادیه کارگران پروژه ای و انجمن های صنفی کارگران خبازیهای سنندج و سقز، تلاش کرده است تا از طریق وارد کردن آنها در جرگه تشکلهای خود ساخته کارگری برای آنها و به معنای عام تری برای پروژه انجمنهای صنفی حکومتی نسل دومی مشروعیت سازی کند. اینکه چگونه و طی چه پروسه ای آقای ثقفی به چنین رویکردی رسیده اند باید خود جوابگو باشند اما تا آنجا که به ما کارگران مربوط میشود باید بگوئیم ما در مقابل چنین رویکردهایی از سوی هر فرد و نهاد خوشنام و غیر خوشنامی ایستادگی خواهیم کرد و اجازه نخواهیم داد سرمایه داری ایران برای دوره ای دیگر با حقنه کردن تشکلهای زرد به ما کارگران زندگی و حیات ما را به گرو بگیرند و دست به سازماندهی شرایط برده وار دیگری در تحولات کنونی و پیش روی ایران بزنند. ما متعاقبا و بطور مفصلی به همه این مسائل خواهیم پرداخت. جعفر عظیم زاده – دوم آذر ماه ١٣٩٣.
جنبش کارگری ایران، خواستهای ما کارگران و تلاشهای ریاکارانه خانه کارگر برای تطهیر قانون کار موجود
جعفر عظیم زاده! یک دهه از مقطعی که جنبش کارگری ایران در سال ١٣٨٣ در پس یک دوره خاموشی و سرکوب سر برآورد میگذرد. در همین سال بود که به موازات تلاش جمعی از کارگران شرکت واحد تهران برای احیای سندیکای این مرکز مهم کارگری، کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای آزاد کارگری و بدنبال آن کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری نیز پا به عرصه وجود گذاشتند و جنبش کارگری ایران پس از سالها سرکوب تا حدودی کمر راست کرد و در ادامه با اعتصاب پرشکوه کارگران شرکت واحد تهران و ایجاد برخی دیگر از تشکلهای کارگری از جمله سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، کانون مدافعان حقوق کارگر، اتحادیه آزاد کارگران ایران و همچنین تجمعات اول ماه مه توسط هزاران کارگر تهرانی در آبشار خور و بوجود آمدن فضائی پرشور در میان محافل و فعالین کارگری، این جنبش وارد دوره ای از تعرض شد که تا به امروز با فراز و فرودهایی ادامه داشته است. هر چند که ارزیابی برخی از فعالین چپ و کارگری از جنبش کارگری ایران مبتنی بر تدافعی بودن این جنبش است اما به نظر من واقعیت عینی موجود و تمامی آن چیزهایی که طی ده سال گذشته در جنبش کارگری ایران به منصه ظهور رسیده است به چیزی جز آگاهانه و تعرضی بودن این جنبش دلالت ندارد و اگر واقعیت جنبش کارگری ایران را بر متن تاریخ واقعی و عینی ایی که پس از سالها سرکوب در سال ١٣٨٣ عروج کرد و امروزه همچنان به پیش میرود قرار بدهیم به نتیجه ای جز آنچه که گفته شد نخواهیم رسید. دقیقا از همین رو و تحت فشار و تعرض این جنبش هم بوده است که ما در طول ده سال گذشته شاهد تغییراتی در خانه کارگر و دیگر تشکلهای دست ساز حکومتی و تغییر ریل آنها از نهادهایی سیاه به نهادهایی زرد بوده ایم بطوریکه کسانی که در آخرین دوران طلائی سرکوبگری هایشان در سال ١٣٨٤ زبان بریدند و محل جلسات سندیکای کارگران شرکت واحد تهران را به آتش کشیدند امروزه صحبت از تشکل مستقل از دولت و سه جانبه گرایی و سندیکا میکنند و در شرایطی که کارگران ایران دولت و کارفرمایان را در تداوم بخشی به وضعیت مشقت بار موجود در مخمصه قرار داده اند بطور ریاکارانه ای در مقام دفاع از حقوق کارگران ایران بر آمده اند و اینجا و آنجا به جای لفظ “جامعه کارگری” از لفظه “طبقه کارگر” استفاده میکنند و در دفاع از کارگران مقاوله نامه ها و حقوق جهانی آنان را به رخ حاکمان میشکند تا در جنبش رو به اعتلای کارگری ایران خود را به عنوان تشکلها و نهادهایی در سطح جناح رفرمیزم آن نهادینه کنند.
اما به این آقایان باید گفت دیر جنبیده اید و آن چنان دوره ای طولانی از همدستی با دولت و کارفرمایان را در تحمیق و سرکوب ما کارگران ایران طی کرده اید که چنین رویکردی به بخشی از شرایط زیست تان تبدیل شده است. همین دیروز بود که دم خروس خانه کارگریها و همپالگی هایشان در پس بکار بردن واژه “طبقه کارگر” به جای “جامعه کارگری” و صحبت شان از حقوق جهانشمول کارگران و مقاوله نامه های بین المللی و ادعایشان در عدم دخالت دولت در امور تشکلهای کارگری بیرون زد و در سخنرانی ها و قطعنامه شان در ورزشگاه معتمدی، قانون كار موجود را حاصل مبارزات یكصد سال گذشته جامعه كارگری شیعه!؟ نامیدند و در دفاعی ریاکارانه از امنیت شغلی کارگران، قانون کار موجود را که باعث و بانی نابود شدن تمامی دستاوردهای مبارزاتی کارگران ایران در دهه های پیشین بوده است تطهیر کردند و در دفاع از دولت روحانی به عنوان جناح مورد قبول شان به مجلس تاختند تا این دولت را که همچون خلف اش رفسنجانی در پی تعرضی بنیادین به زندگی و معیشت ما کارگران است و حداقل در این یک زمینه همسو و متحد با مجلس شورای اسلامی است از تهاجم طبقه کارگر ایران در امان نگاه دارند. اینان با بالا رفتن سن شان و از سر دست پاچگی برای بدست آوردن موقعیتی در شرایط امروز و پیش روی ایران، چنان دچار آلزایمر و خود فراموشی شده اند که فکر میکنند ما کارگران ایران نیز فراموشکار شده ایم و فراموش کرده ایم که مسائلی از قبیل خروج کارگران کارگاههای پنج نفره و ده نفره و کارگران قالیباف از شمول قانون کار که در قطعنامه شان به عنوان مواردی از اعتراض شان به آنها اشاره کرده اند دست پخت خودشان و دولتهایی بوده است که اینان همیشه حامی اش بوده اند. اینان از حول حلیم چنان در دیگ جوشان افتاده اند که به احمقانه ترین شکلی به بهانه دفاع از امنیت شغلی کارگران قانون کاری را تقدیس کردند که باعث و بانی قراردادهای موقت و تا بدینجای کار عامل اصلی نابود شدن امنیت شغلی ٩٣ درصد از کارگران ایران بوده است. اینان چنان در واقعیت سرکوبگرانه دهه های پیشین خود مانده اند که علیرغم تمامی جان کندنهای ریاکارانه شان برای کسب موقعیتی در جنبش کارگری، قادر به فهم این مسئله نیستند که نمیتوانند بر موج ضدیت ما کارگران با ایجاد تغییرات ضد کارگری تر در قانون کار سوار شوند و ما را در موقعیت دفاع از این قانون بغایت ضد کارگری قرار بدهند و آنرا به عنوان دستاوردی آنچنانی به خورد ما بدهند. این قانون از نظر ما کارگران ایران یکی از ضد کارگری ترین قوانین کار موجود در جهان است و ما همزمان و به موازات اعتراض به ایجاد تغییرات ضد کارگری تر در آن، خواهان ایجاد تغییرات بنیادی تر در این قانون هستیم. این قانون حتی ذره ای تطهیر بردار نیست و اساسی ترین مواد آن که مربوط به ماده ٧ و رواج قراردادهای موقت است و همچنین فصل ششم آن که مربوط به تشکلهای کارگری است تماما بر علیه ما کارگران است، بر علیه زندگی و معیشت مان و هموار کننده تحمیل حداقل مزد زیر خط فقر بر ماست، به نفع کارفرمایان برای تحمیل برده وارترین شرایط بر ما کارگران و عدم پرداخت به موقع دستمزدهای ماست، بر علیه فرزندان ما و آینده آنان و در یک کلام قانون کار موجود بر علیه نفس حیات و بقا ما کارگران است چرا که بر اساس ماده ٧ آن، قرارداد موقت به یگانه شکل قرارداد تبدیل شده است و بر اساس فصل ششم آن ما کارگران نمیتوانیم دست به ایجاد آن نوعی از تشکلهایی بزنیم که مدافع معیشت و امنیت شغلی ما باشند. به همین دلیل و در دفاع از زندگی خود و آینده فرزندانمان نه تنها ایجاد تغییرات ضد کارگری در قانون کار موجود مورد اعتراض ما کارگران است بلکه و مهمتر از آن کلیت قانون کار موجود مورد اعتراض مان و ایجاد تغییرات بنیادی در آن برای برچیده شدن قراردادهای موقت و برپائی تشکلهای مستقل کارگری از فوری ترین اهداف مبارزات کنونی ما کارگران ایران است. جعفر عظیم زاده – ٣٠ آبانماه ١٣٩٣
بهنام ابراهیم زاده :بیست نوامبر روز مبارزه با کودک آزاری و لزوم حمایت از کودکان
بیست نوامبر روز مبارزه با کودک آزاری بهانه ای شد تا بار دیگر مثل همه سالهای گذشته از درون زندان اما این بار نه از درون زندان اوین، بلکه از تبعید گاه و مخوف ترین و فوق امنیتی ترین زندان کشور، از زندان رجایی شهر از کودکان و از درد و رنج این قشر ضعیف جامعه بنویسم. خشونتی که هم اکنون با دور بودن ما زندانیان از خانواده هایمان توسط دولتمردان ایران در مورد فرزندانمان اعمال میشود .
کودکان ضعیف ترین و بی دفاعترین قشر هر جامعه هستند که به شیوه های گوناگون مورد خشونت ها و اذیب و آزارها قرار میگیرند. ضعیفترین انسانهایی که توان هیچ گونه دفاعی در مقابل رفتارهای خشن از خود ندارند. توهین، تحقیر، ترساندن و دادکشیدن، آزار عاطفی، بهره کشی برای کار در خانه و در محل کار همگی اشکالی از کودک آزاری هستند. خشونت جسمی، جنسی، عاطفی ، و حتی غفلت پدر و مادر از تغذیه و بهداشت ، سردی و گرمی بدن کودک و امثال آن مصداق بارز کودک آزاری هستند. نوع دیگری از سوء استفاده از کودکان و آزار آنان اینکه بسیاری از کودکان در خیابانها توسط باندهایی که معمولا از معتاد تشکیل شده می باشد . باندهایی که کودکان را دزدیده و مورد شکنجه و آزار و تهدید های روانی قرار میدهند و در نهایت از این کودکان میخواهند که برایشان گدایی کنند و پول در بیاورند و شبها نیز از آنها بهره کشی جنسی میکنند. و حتی در بسیاری از موارد از این کودکان برای جا به جا کردن مواد مخدر استفاده میکنند. بدین ترتیب کودک آزاری انوع و اقسام مختلف دارد و نوع دیگری از آن، کودک آزاری پنهان است. که کودک نمیتواند ابرازش کند. و متاسفانه در ایران در بیشتر خانواده ها اعمال میشود. نوع دیگر خشونت ها، خشونت اجتماعی است که تعریف نشده است. این خشونت اجتماعی در مرحله اول از طریق آموزش و پرورش صورت میگیرد. دور بودن کودک از نیازهای اساسی خود از ابعاد دیگر خشونت اجتماعی است که مبارزه با آن بسیار مشکل است. کوبیدن کتاب بر سر دانش آموز تا زندانی کردن در انباری در کنار تنبیه روانی که هنوز زیر پوست بیشتر مدارس می لولند . هر چند آمار دقیقی از این فجایع در دست نیست. تنها محکم ترین دلیل برای اثبات وجود تنبیه های روانی است. توهین، تحقیر، کوچک شمردن، سرکوب کردن نظرات و دست کم گرفتن بچه ها این روزها در خیلی از مدارس وجود دارد که شاید جایگزینی است برای تنبیه بدنی که چون مردم نسبت به آن زیاد حساس شده اند و مجازاتی هم دارد و نمیتواند زیاد استفاده شود. فرجام سخن اینکه ما بزرگسالان در قبال این کودکان مسئولیم. باید از حق کودک برای داشتن یک زندگی شاد و انسانی دفاع کنیم. کودک باید تامین باشد. کودک باید از حق تحصیل رایگان برخوردار باشد. کار کودک باید ممنوع باشد و خانواده ای که ناگزیر میشود کودکش را از تحصیل بیرون بکشد و راهی کار کند، باید تحت پوشش تامین اجتماعی قرار گیرد. کودک حق زندگی و شادی کردن دارد. ان جی او ها و سازمانهای دولتی غیر دولتی مردمی نقش مهمی در مبارزه برای این حقوق پایه ای کودکان داشته باشند. باید در برابر زورگویی و خشونت علیه کودک قد علم کنیم. مقابلش بایستیم. هر نوع تعرض و خشونتی علیه کودک باید جرم محسوب شود. ان جی او های دفاع از حقوق کودک میتوانند با ارائه آموزش به مدارس و خانواده ها و کودکان نقش موثری در مبارزه علیه هر نوع خشونتی علیه کوکان داشته باشند. این نهادهای مردم میتوانند با فعالیت خود در دفاع از حقوق کودکان و گذاشتن میزهای تبلیغی در مدارس و دانشگاهها و نمایشگاههای کتاب و غیره و اماکن عمومی نقش فعال و تاثیر گذاری در آگاهی رسانی و آموزش به بزرگسالان برعهده داشته باشند. تا بیشتر از این کودکان معصوم مورد هجمه انواع خشونت ها قرار نگیرند. بدون شک هر کدام دهها کودک مورد آزار قرار گرفته اند و هنوز در یاد و خاطره هایمان نقش بسته است و فراموش نشدنی است. به مناسبت ٢٠ نوامبر روز مبارزه علیه خشونت علیه کودکان، به صف دفاع از حقوق کودکان برای داشتن یک زندگی انسانی بپیوندیم.
بهنام ابراهیم زاده، (اسعد)، وبلاگ نویس و فعال حقوق کودکان و کارگری ، عضو جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، آذر ٩٣
موج بیکار سازی کارگران در کارخانه های پروفیل ساوه و نورد لوله صفا
اتحادیه آزاد کارگران ایران: بدنبال چندین سال بحران در کارخانه های پروفیل ساوه و نورد لوله صفا و اعتراضات و اعتصابات مکرر توسط کارگران این کارخانه ها، موجی از اخراج سازی و استعفا، این دو کارخانه را که متعلق به یک کارفرماست در بر گرفته است. بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران علاوه بر اخراج ٧٠ کارگر در کارخانه پروفیل ساوه در طول سه ماه گذشته، دیروز ٢٠ نفر از کارگران قسمت تراشکاری نیز پس از اتمام قراردادشان تمدید قرار داد نشده و از کارشان اخراج شدند. بنا بر اظهار کارگران این کارخانه مدیریت تلاش دارد با تعدیل تدریجی نیرو، تولید را یک شیفته کند. کارگران این کارخانه تا سال ١٣٩١ با قرارداد یک ساله مشغول بکار بودند اما طی دو سال گذشته کارفرما قراردادهای آنان را تا یک ماه تقلیل داده و از این طریق توانسته براحتی با عدم تمدید قرارداد کارگران دست به اخراج آنان بزند. بنا بر این گزارش در کارخانه نورد لوله صفا نیز که اخیرا کارگران آن بمدت ٢٠ روز دست به اعتصاب زدند تاکنون ٥٠ نفر از آنان بدلیل شرایط مشقت بار کار از قبیل عدم پرداخت مزد و تمدید دفترچه درمانی مجبور به استعفا شده اند و کار در این کارخانه را رها کرده اند. بدنبال پایان اعتصاب ٢٠ روزه کارگران این کارخانه در روز ١٧ آبانماه، هنوز از تحقق وعده کارفرما برای حل مشکل عدم تمدید دفترچه های درمانی کارگران خبری نیست. مدیریت این کارخانه متعهد شده بود تا دو هفته پس از پایان اعتصاب این مشکل را حل کند اما با گذشت ١٢ روز از آن تاریخ تاکنون اقدامی در این زمینه انجام نداده است. کارگران نورد لوله صفا در پایان اعتصاب خود تاکید کرده بودند چنانچه کارفرما به تعهد خود عمل نکند بار دیگر دست به اعتراض و اعتصاب خواهند زد. اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٢٩آبان ١٣٩٣
ابراهیم مددی: دستمزدها واقعی نیستند
برای تعیین دستمزد کارگری مطابق نرم¬هایی که وجود دارد؛ حداقل دستمزد بر پایه تعیین حداقل معیشت درنظر گرفته می¬شود. این درحالی است که درنظر گرفتن حداقل¬ها اجحاف در حق خانوارهای کارگری است و چرا باید همواره حداقل¬ها در مورد این قشر در نظر گرفته شود. صحبت‌هایی که در خصوص افزایش دستمزد بر اساس قدرت چانه‌زنی یا نرخ تورم میشود بر اساس همان روش‌هایی است که در گذشته بدون درنظر گرفتن حقوق کارگران دنبال می‌شد. لذا مسئولین باید هزینه‌های یک خانوار کارگری را بر اساس مجموع هزینه‌ها از قبیل هزینه‌های درمانی و بهداشتی، مسکن، آموزش، ایاب و ذهاب و غیره درنظر بگیرند و سپس بر اساس داده‌های بدست آمده اقدام به تعیین دستمزد نمایند. یعنی حداقل دستمزد بر اساس تورم سالانه افزوده شود. هم‌اکنون دستمزد سالانه چیزی حدود ٦٥٠هزار تومان است؛ این درحالی است که هزینه یک خانوار ٤ نفره در شهر تهران ٢میلیون تومان است. به‌طور مثال بررسی شود که هزینه یک خانوار در تهران، اصفهان یا دیگر شهرها به چه میزان است. البته به‌طور نسبی هزینه یک خانوار ٤ نفره در ایران چیزی حدود ٢ میلیون تومان می‌باشد. این تناقضات نشان‌دهنده این است که متاسفانه مسئولین و دولتمردان این مقدار فاصله را یا نمی‌بینند یا نادیده میگیرند. این درحالی است که این فاصله هروز در حال افزایش است. بنا به گفته آقای ربیعی، وزیر کار در ایران چیزی حدود ٦ تا ٧ میلیون نفر در حد ثروتمندان جهان هستند، اما این درحالی است که آقای نوربخش، رئیس سازمان تامین‌اجتماعی عنوان می‌کند که حدود ٦٠ درصد از بازنشستگان کشور با همان حداقل حقوق کارگری ٦٥٠ هزار تومان زندگی خود را می‌گذارنند. این فاصله گویای این است که روزبه‌روز سفره خانواده‌ها کوچک‌تر میشود یا مجبورند تن به آسیب‌های اجتماعی دهند. متاسفانه جامعه کارگری درکشور ما به دلیل اینکه هیچ تشکل و صنفی ندارد که بتواند اعتراض خود را به گوش مسئولین امر برساند، حقوق خود را از دست‌رفته می‌پندارد. در این بین به نظر می‌رسد دولت تدبیر و امید هم همان رویه دولت قبلی را دنبال می‌کند و کارگران ما چاره‌ای ندارند جزاینکه با مشکلات دست و پنجه نرم کنند. در هر صورت اگر این اصل را مبنا قرار دهیم، بر اساس آنچه در قانون کار آمده است؛ گفته شده که حداقل دستمزد کارگری در کشور ما باید تامین‌کننده مخارج زندگی خانوار چهار‌نفره باشد. اما مطابق آماری که توسط بانک مرکزی و مراکز آمار و مراکز اقتصادی مستقل دیگر کشور اعلام می¬شود، رقم-های اعلام شده از سوی وزارت کار طی ٢٥ سال گذشته با این مبلغ اصلا تطابق ندارد و هرسال فاصله این رقم تعیین‌شده دستمزد از سوی وزارت کار با رقم واقعی درحال زیادشدن است. و همواره این بهانه مطرح میشود که بنگاه‌های اقتصادی نمیتوانند بر اساس تورم موجود دستمزدها را تعیین کنند و با این بهانه کارگران را از حقوق مسلمشان محروم کرده‌اند. باید بر اساس آمارهای بانک مرکزی و تمامی دستگاه‌های اقتصادی مشخص شود طی این سالها بر اساس تورم، میزان مطالبات کارگری چقدر است و بر اساس آن دستمزدها اصلاح شود. مرجع:آرمان-٢٧آبان
خیاطی که کمی تا قسمتی در کوزه افتاد
قاضی!سعید مرتضوی از خاندان نور چشمی های آهنین که روزگاری نه چندان دور وسلیه ی نان بری و زندانی کردن بسیاری از مردمان بی گناه بوده است ،و تیغ اش کارگران حق طلب سندیکایی شرکت واحد تهران، و زن و بچه های ایشان را نیز زخمی کرده و آثاراین خونریزی تا کنون هم ادامه داشته ،بالاخره با رعایت رافت بسیار مجرم شناخته شده و محکوم شد.اگر چه محکومیت این نور چشمی معروف و منفور کارگران بسیار سبک و به قول معروف چوب نعناعی بوده است اما تا همین مقدار هم باعث شادی دل داغداران و ستم دیدگان و کتک خوردگان و نان بریدگان ،ودر این شرایط وانفسا یاد آور ضرب المثل کاچی به ازهیچی ست.این عزیز کرده وخودکامه که باعث اخراج و بازداشت و زندانی شدن کارگران حق طلب سندیکایی شده ،از حامیان اصلی حمله ی مهاجمان چماقدار ضد سندیکایی عوامل شوراهای فرمایشی و سرکوبگر خانه کارگر، و مانع تعقیب قضایی این دارو دسته ی ضارب و سارق که اکنون از سرکردگان اتحادیه پیشکسوتان شعبون خانی هستند می باشد.پدران و مادران داغدیده فجایع زندان کهریزک و کارگران و بازنشستگان مظلوم سازمان تامین اجتماعی که اموالشان در زمان مدیریت تحمیلی این دردانه ،غارت شده و بر باد رفته است آرزومند رسیدگی عادلانه به فجایعی هستند که پرونده اش لااقل از سرکوب کارگران سندیکایی و بیکاری خیل روزنامه نگاران تا به زندان کهریزک و سازمان تامین اجتماعی گسترش دارد. در پایان دستور فله ای این قاضی متخلف علیه حق طلبان سندیکایی که با همکاری تنگاتنگ سردار مرتضی طلایی فرمانده وقت نیروی انتظامی و عضو کنونی شورای شهر تهران تهیه شده است رافقط به عنوان نمونه کوچکی از بی عدالتی های جاری نسبت به کارگران و زحمت کشان رابه آگاهی میرساند.ماجرای این بیدادگرای ها بخوبی نشان می دهد اگر تخلف خلافکاران حکومتی به وقت خودش رسیدگی شود بسیاری از فساد های بعدی روی نخواهد داد و به اصطلاح تخم مرغ دزد شتر دزد نخواهد شد. منبع:رسانه سندیکای کارگران شرکت واحداتوبوسرانی تهران وحومه
گزارشی از انتخابات فرمایشی سامانه یک شرکت واحداتوبوسرانی تهران وحومه
تخلفات سال گذشته شوراهای فرمایشی سامانه یک که با پیگیری‌ها و تجمعات در مقابل وزارت کار و مشخص شدن موضوع تخلف، برابر با قانون به یکسال تعویق افتاد. متاسفانه در این دوره با برنامه ریزی های مفصل و با هماهنگی و مشاوره‌های اداره کار استان و تجربه از گذشته این‌بار برای اینکه راحت‌تر حد نصاب قانونی انتخابات شورای فرمایشی تامین کنند. آمار شاغلین در سامانه یک که بالای هزار نفر را داشته پیش از شروع انتخابات تعدادی از کارگران را به بهانه‌های واهی به سامانه‌های دیگر انتقال دادند (برای نمونه افرادی که در استعلاجی بسر می بردند و افرادی که برای ماموریت به ادارات دیگر منتقل شدند را جزء شاغلین محاسبه نکردند) در این میان بودند افرادی هم به علت نداشتن سرویس در ساعات کاری مناسب به ناچار غیبت کردند و هر چه به مسئولین جهت برطرف کردن مشکلات مراجعه نمودند؛ هیچگونه پاسخی دریافت ننموده گویی که تصمیمات می بایست از جای دیگر انجام می شد و اینچنین آمار شاغلین سامانه یک به زیر هزار تن به اداره کار استان از طرف سامانه یک ارسال شد. انتخابات سامانه یک با رای‌گیری زوری جهت تعیین هیات تشخیص که خود از عوامل کارفرما بود انتصاب شد که متاسفانه هیچگونه اطلاعی از قوانین مربوط به نحوه برگزاری انتخابات را نداشته و تعداد آراء اعلام شده به هیچ وجه با واقعیت جور در نمی‌آید. امروزه به گواه همه شاغلین چه از کارگر و کارمند و حتی خود مسئولین و کارفرما متوجه زد و بند اداره کار استان با شرکت واحد جهت برگزاری انتخابات شوراها می باشند.
در مرحله انتخاب اعضاء شورای فرمایشی دو نفر از کاندیداها که در اخراج همکارمان آقای وحید فریدونی نقش داشته‌اند توسط عوامل کارفرما وظیفه توزیع لباس فرم را که قاعدتا می بایست اول مهر ماه توسط افراد مسئول توزیع می شد به ایشان واگذار گردید. آقایان از هر وعده دروغین و ابزارهای لازم جهت رای دادن کارگران استفاده کردند ولیکن کارگران با آگاهی هر چه تمامتر نقشه‌های آنان را خنثی نمودند. متاسفانه نمایندگان اداره کار که در تخلفات سال گذشته مسبب اصلی بودند باز هم دراین دوره برای نظارت بر انتخابات شوراهای فرمایشی انتخاب شده و همان رویه گذشته را تکرار نمودند. از تخلفات انتخابات میتوان به عدم برگزاری مجمع، نداشتن مدت زمان معین برای اخذ رای از کارگران، وجود سه صندوق برای رای‌گیری، همراه نبودن کارگران، دخیل نبودن آنها در انتخابات، اجبار به رای دادن مخصوصا ستادی و رانندگان کف و شب توقفگاه (چنانچه رای ندهید باید در خط شاغل شوید) تصمیم گیری و اجرای عوامل حراست و کارفرما و کلی مسائل که بخوبی کارگران و همچنین خود مسئولین با آن آشنایی دارند در این انتخابات رخ داد. در مورخ ٢٣/٠٧/٩٣ که انتخابات در حال برگزاری بود دقیقا ساعت ٧:٤٠ دقیقه اتوبوسم را بعلت نقص فنی به سیار اعزام نمودم، که مسئول مربوطه بلافاصله ٥ دقیقه بعد با هماهنگی های از قبل تعیین شده، اینجانب را به تعمیرگاه اعزام نمود. برای حضور در روند رای گیری به محل صندوق رای مراجعه کردم که طبق روال گذشته عوامل کارفرما در محوطه رای گیری جهت ترغیب کارگران به دادن رای مشغول فعالیت بودند، بعد از گذشت نیم ساعت مسئول حراست به بنده مراجعه و خواستار ترک محل شد که عنوان نمودم که باید عوامل کارفرما را از محل به بیرون هدایت کنند و تخلفات را گوشزد کردم با جواب های غیرقانونی و غیرمنطقی مواجه شدم و از شاهکارهای آقایان وزارت کار گفتگو با مامور نیروی انتظامی جهت بیرون کردن من از محل باصطلاح مجمع بود. و تخلفات مهم آنروز آقایان وزارت کار شمارش هر از گاه لیست و آمارها با هماهنگی نماینده هیات تشخیص به جهت به حد رساندن آن بوده، بطوریکه ساعت اتمام آن حدود ده صبح بوده و دفاعیه آقایان وزارت کار تشبیه آن با رای گیری انتخابات ریاست جمهوری بوده، مطالب یاد شده گوشه ای از تخلفاتی بوده که همه ساله همکاران شاغل در شرکت واحد با آن دست و پنجه نرم کردند و عواقب آن، برگزاری کمیته های انضباط کار، اخراج گروگانگیری و به کل بی اعتمادی اکثر نیروهای شاغل در شرکت واحد با مسئولین می باشد.علی اکبر نظری راننده سامانه یک. برگرفته ازرسانه سندیکای کارگران شرکت واحداتوبوسرانی تهران وحومه
بازداشت فردین میرکی از اعضای کمیته ی هماهنگی
صبح امروز یکم آذر ماه ١٣٩٣ مأموران لباس شخصی اداره¬ی اطلاعات شهر سنندج با یورش به منزل شخصی فردین میرکی از اعضای کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، اقدام به تفتیش و تخریب وسایل منزل اونموده ،وی را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل نمودند که تا زمان ارسال این خبر هنوز از محل نگهداری و دلیل بازداشت وی اطلاع موثقی در دست نمی باشد. کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن محکوم نمودن این تعرض، خواهان پایان بخشیدن به هر سطحی از فشار به فعالین کارگری و تشکل های کارگری بوده و آزادی فردین میرکی و سایر فعالین کارگری دربند را در اسرع وقت خواستار می باشد. کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
نامه ی زبیده حاجی زاده همسر بهنام ابراهیم زاده
بعد از ماه‌ها نبود امکان ملاقات با همسر زندانی‌ام بهنام ابراهیم‌زاده، در پی حوادث پنجشنبه سیاه بند ٣٥٠ و انتقال بهنام به سلول‌های انفرادی بند ٢٤٠ و ٢٠٩ و پرونده‌سازی به اتهام ارتباط با احمد شهید و درج بیانیه و مطالب حقوق بشری از درون زندان و در نهایت تبعید ناعادلانه به مخوف‌ترین و فوق‌امنیتی‌ترین زندان و اعتصاب نگران‌کننده ٢٥ روزه بهنام، سرانجام با کمک و همراهی یکی از دوستان خانم، روز دوشنبه ٢٨ آبان بعد از طی مسافت راه و گذر از اتوبان‌های تهران و خیابان‌های پیچ‌درپیچ شهر البرز و کرج، به دیدار همسرم رفتم. این اولین باری بود که بعد از تبعیدش توانستم بالاخره از دادستانی تهران، ملاقات حضوری بگیرم و از نزدیک و رودررو اما خیلی متفاوت‌تر از بند ٣٥٠، همسرم را ببینم. راهروها و دالان‌های عریض و طولانی زندان را هم طی کردیم واقعا حقا که مخوف‌ترین و فوق‌امنیتی‌ترین تبعیدگاهی است در ناکجاآباد رجایی شهر. به سالن ملاقات که رسیدیم، دوست و همراهم از دیدار با همسرم بازماند. این دستور قانونی است که هیچ غریبه‌ای نمیتواند زندانی محبوس را ببیند. وقتی به حضور هم در سالن ملاقات رسیدیم. بهنام مثل همیشه با آن همه شور و احساس همیشگی‌اش مرا در آغوش گرفت. به عمق چشمانش که نگاه کردم تبعید و اعتصاب غذای طولانی‌مدت بر وضعیت جسمی‌اش اثر خود را گذاشته بود، اما ذره‌ای بر شور و شوق و روحیه مبارزه‌طلبی‌اش اثری نگذاشته بود.
نگران حال و روز و بیماری فرزندمان نیما بود. احوال تک‌تک دوستانش را گرفت. در ادامه از وضعیت زندان و بند و دوستان و هم‌بندیانش برایم گفت. از دوستان و رفقای خوبی که در این مدت پیدا کرده بود. از حبس و جوانی مردان با اقتداری چون لقمان و زانیار مرادی که به اعدام محکوم شده‌اند برایم گفت. از چشم‌انداز و افق‌های آینده و از کمبودها و نبودها و اذیت و آزار مسوولان زندان امنیتی و اینکه در روز تنها دو ساعت امکان استفاده از فضای هواخوری دارند و فضای غیربهداشتی و شبیه به سلول‌های انفرادی و وضعیت وخیم بهداشت و غذا و دیگر محدودیت‌ها و عدم رسیدگی پزشکی و اثرات زیان‌آور نصب سیستم پارازیت در زندان بر روی جسم و روح زندانیان هم گفت و در آخر از اعتصاب و اعتراض هر روز کارگران جلوی مجلس بهارستان هم گفت و گفت: «اینجا با اقتدار افتخارهایمان را حبس کرده‌اند. زبیده حاجی‌زاده، همسر زندانی در بند بهنام ابراهیم‌زاده آبان ١٣٩٣»
اخبار بین المللی
مکزیک – تداوم اعتراضات دانشجویان به ناپدید شدن ٤٣ دانشجو
هزاران نفر روز جمعه١٤ نوامبر (٢٣ آبان) با راهپیمایی در خیابان های شهر چیلپانکینگو، مرکز ایالت گوئررو مکزیک، خواستار پاسخگویی دولت درباره سرنوشت ٤٣ دانشجوی ناپدید شده این منطقه شدند. در برخی خیابان ها این تظاهرات به خشونت کشیده شد و جمعی از معترضان، با حمله به ساختمان های نمایندگان پارلمان محلی، خودروهای آنان را به آتش کشیدند و راه های منتهی به فرودگاه بین المللی آکاپولکو را مسدود کردند. پلیس از معترضان خواست تا رفتار خشونت آمیز خود را متوقف کنند اما تظاهر کنندگان خشمگین پاسخ می دادند که خشونت آدم ربایی و قتل عام دانشجویان است و نه حمله به اموال نمایندگان فاسد. دادستان کل مکزیک هفته پیش اعلام کرده بود که قاچاقچیان مسلح با همکاری ماموران فاسد پلیس دانشجویان را کشته و اجساد آن ها را سوزانده اند. پس از انتشار این گزارش و به دلیل بدبینی گستره نسبت به نهادهای دولتی، اعتراضات علیه دولت تشدید شده است.
ایتالیا – تظاهرات در اعتراض به تغییر در قانون کار
شهرهای ایتالیا روز جمعه١٤ نوامبر (٢٣ آبان) شاهد تظاهرات متعددی بود که از سوی اتحادیه ها و انجمن های کارگری و دانشجویی سازماندهی شده بود. تظاهر کنندگان در شهرهایی چون رم، میلان، تورین و فلورانس به بودجه سال آینده میلادی و تغیرات در قوانین کار اعتراض داشتند. در درگیری میان تظاهرکنندگان و پلیس در پادوا، چندین نیروی امنیتی زخمی شدند. این درگیری ها پس از آن رخ داد که تظاهرکنندگان قصد داشتند وارد دفتر حزب حاکم دموکراتیک شوند که با ممانعت پلیس روبرو شدند. بزرگترین این اعتراضات در شهر میلان جریان داشت. “اصلاحات” مورد نظر دولت ماتئو رنزی در قوانین کار که به ایجاد انعطاف در بازار کار و تسهیل اشتغالزایی نظر دارد، اخراج کارگران را برای کارفرمایان آسان می کند. یکی از تظاهرکنندگان می گوید: “نرخ بیکاری در کشورمان افزایش یافته است. هیچ سیاستگذاری صنعتی وجود ندارد و برای اشتغالزایی نیاز به سرمایه گذاری است. برای پیشرفت آتی کشور می توان تنها به اقدامات تجار دلخوش بود.” صدها تن نیز با تجمع در برابر سفارت آلمان در رم اعتراض خود را علیه تصمیم شرکت تولیدکننده فولاد ترنی وابسته به گروه تیسن کروپ آلمان در مورد اخراج ٥٣٠ کارگر ابراز داشتند. این تجمع با مداخله پلیس همراه بود و چند تن از تظاهرکنندگان زخمی شدند.
یونان – درگیری پلیس و دانشجویان در اعتراض به تعطیلی دانشگاه اتن
تظاهرات دانشجویان یونانی در اعتراض به تعطیلی پنج روزه دانشگاه آتن به خشونت گرایید. درگیری بین پلیس و دانشجویان پس از آن روی داد که دانشجویان روز پنجشنبه ١٣ نوامبر (٢٢ آبان) و در اعتراض به تصمیم رئیس دانشگاه آتن مبنی بر تعطیل کردن این دانشگاه در سالگرد قیام دانشجویی ١٧ نوامبر سال ١٩٧٣ میلادی دست به تظاهرات زدند. مسئولان دانشگاه نیز مانع از تحصن دانشجویان در دانشگاه شدند. این درگیری ها دست کم دو زخمی به جا گذاشته است. سوفیا وولتپسی، سخنگوی دولت روز پنجشنبه ضمن هشدار به دانشجویان و احزاب سیاسی حامی معترضان، از جمله حزب مخالف سیریزا، سخنان تندی علیه اعتراضات دانشجویی ایراد کرد. هر ساله در ١٧ نوامبر همزمان با سالگرد قیام دانشجویی ١٩٧٣ علیه دیکتاتوری یونان که به سقوط آن در سال ١٩٧٤ انجامید، دانشجویان یونانی با برپایی تظاهراتی یاد این رویداد تاریخی را گرامی می دارند. در سالهای اخیر این تظاهرات با انتقاد از عملکرد دولت همراه بوده است.
کنیا – هزاران نفر در اعتراض به حمله به زنان به خیابانها آمدند
هزاران نفر از مردم کنیا روز دوشنبه١٧ نوامبر (٢٦ آبان) به خیابان های نایروبی، پایتخت این کشور آمدند تا به حملاتی که اخیرا به زنان به دلیل نوع پوششی که دارند صورت گرفته، اعتراض کنند. اخیرا فیلم هایی در اینترنت منتشر شده که نشان می دهد به زنی که دامن کوتاهی به تن داشته، در یک ایستگاه اتوبوس در نایروبی حمله شده و مردان مهاجم، او را برهنه کرده اند. راهپیمایان که بسیاری از آنها دامن هایی کوتاه بر تن داشتند، انتخاب نوع پوشش را حق خود می دانستند. آنها خواستار دستگیری کسانی شدند که در فیلم به این زن حمله کرده بودند. یک هنرمند و فعال حقوق بشر، با اشاره به این که این اتفاق می توانست برای همسر، مادر و یا دختر خودش بیفتد، می گوید: “این افراد را دستگیر کنید. آنها مجرم هستند. هر فردی که آن زن را لمس کرده باید دستگیر شود و باید به جرم ارتکاب جرایم جنسی محاکمه شود. این یک تجاوز جنسی است.” حوادث مشابهی نیز در دیگر شهرهای کنیا از جمله مومباسا روی داده است.
جهان – بیش از ١٠ هزار عملیات تروریستی در یکسال
نتایج پژوهش یک موسسه استرالیایی نشان می‌دهد که سال گذشته میلادی شمار عملیات تروریستی در جهان ٤٤ درصد افزایش یافته است. بیش از ٨٠ درصد این عملیات در ٥ کشور رخ داده‌اند. شمار قربانیان نیز ٦١ درصد بیشتر بوده است. “موسسه اقتصاد و صلح” که مقر اصلی آن در سیدنی پایتخت استرالیا است، “فهرست عملیات تروریستی در سراسر جهان” در سال ٢٠١٣ را منتشر کرد. بر اساس این فهرست که حاصل پژوهش در ١٦٢ کشور است، در سال گذشته میلادی حدود ١٠ هزار عملیات تروریستی صورت گرفته که این رقم نسبت به سال ٢٠١٢ افزایشی ٤٤ درصدی به‌شمار میرود. شمار قربانیان عملیات تروریستی نیز ٦١ درصد افزایش یافته و به ١٨ هزار نفر رسیده است “موسسه صلح و اقتصاد” در گزارش خود نوشته است که در سال ٢٠١٣ در ٦٠ کشور عملیات تروریستی صورت گرفته است. بر اساس فهرست موسسه استرالیایی بیش از ٨٠ درصد از عملیات تروریستی در سال گذشته میلادی در افغانستان، پاکستان، سوریه، عراق و نیجریه رخ داده است. مسئولیت عملیات در این کشورها به عهده گروه‌های اسلامی تندرو و در صدر آنان القاعده، “دولت اسلامی”، طالبان، و بوکو حرام بوده است.
در گزارش “موسسه اقتصاد و صلح” آمده است که در مابقی کشورهای جهان ٣ هزار و ٧٢١ عملیات تروریستی انجام شده است. در این عملیات ٣ هزار و ٢٣٦ نفر کشته شده‌اند، یعنی ٥٠ درصد بیشتر از سال ٢٠١٢. در صدر کشورهایی که قربانی درگیری‌های مسلحانه و عملیات تروریستی هستند، عراق قرار دارد. در این کشور شمار قربانیان عملیات تروریستی ١٦٤ درصد افزایش یافته و به ٦ هزار و ٣٦٢ نفر رسیده است.
خبر‌های کوتاه
افغانستان – بنابر گزارش “بی بی سی” روز شنبه ١٥ نوامبر (٢٤ آبان) شمار کثیری از دانشجویان محروم از تحصیل در افغانستان تجمع اعتراضی برپا کردند. برپایه این گزارش تجمع کنندگان در اعتراض به لغو بورسیه تحصیلی شان، در مقابل وزارت تحصیلات عالی این کشور تجمع کردند و خواهان رسیدگی به این موضوع از سوی مقامات دولتی و ذیربط شدند.
مکزیک – هزاران استاد و معلم در سراسر مکزیک در اعتراض به دولت در “مکزیکوسیتی” پایتخت این کشور تظاهرات کردند. این تظاهرات علیه شیوه تحقیقات و اطلاع رسانی درباره چهل و سه دانشجوی ناپدید شده مکزیکی صورت گرفت. معترضان بیش از سیصد کیلومتر از مسیرهای اصلی شهر مکزیکوسیتی را پیمودند تا دنیا را از درد و رنج خانواده های دانشجویان ناپدید شده آگاه سازند. معترضان به علاوه خشونت گسترده در مکزیک را محکوم و اعلام کردند مادامی که دولت پاسخ مشخصی به خواسته های آنان ندهد اعتراضات تشدید خواهند شد.
سوئیس – رانندگان خدمات حمل و نقل شهری اعلام کردند که دست به اعتصاب ٢٤ ساعته میزنند. این کارگران به سیاست صرفه جوئی کارفرمایان و حذف ١٠٠ فرصت شغلی اعتراض دارند. اعتصاب از ساعت ٣ بامداد روز چهار شنبه ١٩ نوامبر (٢٨ آبان) آغاز میشود و بمدت ٢٤ ساعت ادامه خواهد یافت.
میانمار – به گزارش “خبرگزاری آلمان” روز دوشنبه ١٧ نوامبر(٢٦ آبان) دانشجویان برای چهارمین روز متوالی در اعتراض به اصلاحات دولت میانمار در بخش آموزش در “یانگون” بزرگترین شهر این کشور تظاهرات کردند.
قانون ملی جدید آموزش میانمار با مخالفت شدید دانشجویان، معلمان و سازمان های مدنی این کشور روبرو شده است. این گروهها معتقدند این طرح که بدون مشورت و رایزنی با آنها تصویب شده است باعث محدود شدن آزادی های آکادمیک در این کشور خواهد شد.
چین – آتش سوزی در یک کارخانه فرآوری هویج در شرق چین دستکم ١٨ نفر را کشت و ١٣ نفر دیگر را مجروح کرد. خبرگزاری دولتی شینهوا گفته است که این آتش سوزی روز یکشنبه ١٦ نوامبر رخ داده است و پلیس برای بررسی علت آتش سوزی از مدیران شرکت بازجویی کرده است.
آلمان – از روز دوشنبه١٧ نوامبر (٢٦ آبان) صدها کارگر انبار مرکزی فروشگاه لباس زنجیره ای “کیک” KIK در اعتراض به عدم دریافت حداقل دستمزد برابر تعرفه در ایالت نورد راین وستفالن آلمان دست به اعتصاب زدند. مدیر فروشگاههای کیک اعلام کرده زیر بار خواست کارگران معترض نخواهد رفت اما اتحادیه کارگران خدمات و فروشگاههای آلمان گفته است بر خواست خود مبنی بر تحمیل تعرفه قانونی دستمزد کارگران به کارفرما پافشاری می کند. در حالی که یک کارگر انبار می بایست ٢١٦٠ یورو حقوق دریافت کند اما فروشگاه کیک تنها ١٦٥٠ یورو به هر کارگر پرداخت می کند.
