نسان نودینیان:
زنجیرهایبودن اسیدپاشیها
اسیدپاشی در نظام جمهوری اسلامی پدیده تازه ای نیست. ضد زن بودن این نظام (دولت اسلامی) نهادینه است. بر تفکر و آئین اسلام استوار است. از شبکه های مخوف و در میان خطابه های مروجین این دولت اسلامی از حوزه های علمیه و مجلس و از درون باندهای مواجب بگیر برای اشاعه ترور و ارعاب، پرورده شده و میشود. اینها در مجموع شبکه مخوف ضد زن هستند. دستهای خونین این شبکه در هر دوره ای در دل رویا رویی و کشاکش سیاسی و اجتماعی جامعه باز و بسته شده. روزنامه شرق: “تحقیقات درباره اسیدپاشیهای اصفهان در حالی ادامه دارد که نتایج به دستآمده زنجیرهای و سریالیبودن این حوادث را تایید میکند. پیش از این درباره زنجیرهایبودن اسیدپاشی بهصورت چهارزن در اصفهان تردیدهایی وجود داشت اما اکنون آزمایشهای تخصصی ثابت کرده است حداقل سهمورد از این حوادث بههم مرتبط هستند. تشابه ظاهری این اسیدپاشی یکی از دلایل موجود است. در تمام این موارد متهم یا متهمان از ساعت هفت تا ٧:٣٠ مرتکب جرم شدهاند و در تمام موارد زنانی را که راننده خودرو بوده اند هدف قرار دادهاند اما بهغیراز شواهد ظاهری، مدارک دیگری نیز بهدستآمده که زنجیرهایبودن این حوادث را تایید میکند. بعد از وقوع اسیدپاشیها نمونه اسید برجامانده روی لباسها و خودرو قربانیان مورد آزمایش قرار گرفت و تایید شد اسیدها مشابه است. نوع و عمق جراحات ایجادشده روی زنان نیز این موضوع را تایید میکند.” اسید پاشی اخیر در دل یک ارزیابی از این رویارویی و کشاکش اجتماعی بیرون زده شده است. تئوری دخالت “دولت” تحت عنوان «ساز و کار امر به معروف و نهی از منکر در نظام های جدید» و مقایسه «جوامع گذشته» ترند ژورنالیستی روزنامه های خودی در دولت اسلامی جمهوری اسلامی ایران است. روزنامه اعتماد در این رابطه نوشته است: “مساله مهم دیگر ساز و كار امر به معروف و نهی از منكر در نظام های جدید است. در جوامع گذشته كه روابط میان مردم عموما چهره به چهره بود و دولت ها نقش مهمی در شكل گیری روابط اجتماعی و نظارت بر آنها نداشتند، طبیعی بود كه هركس به صفت فردی، دیگران را امر به معروف و نهی از منكر می كرد. ولی در جوامع جدید كه از یك سو بسیار بزرگ شده اند: برای نمونه شهری مثل تهران روزها ١٠ تا نزدیك به ١٢ میلیون نفر در آن حضور دارند و حتی همسایه ها نیز یكدیگر را نمی شناسند، ساز و كار امر به معروف و نهی از منكر از تذكرات فردی فراتر رفته و از طریق نهادهای مدنی، مطبوعات و رسانه ها عمل می شود. بنابراین مساله امر به معروف و نهی از منكر را باید در قالب های جدید اجرایی و ارزیابی كرد. مردم به دلایل متعددی نمی توانند بپذیرند كه افراد دیگری به صفت شخصی و از موضع خود اصلح بینی وارد حوزه خصوصی و رفتار آنان شوند. ولی همین مردم نظارت های رسمی و مدنی را می پذیرند و به آن گردن می نهند”. آیا این مردم(زنان) نظارت های رسمی و مدنی دولت اسلامی را میپذیرند سوالی است در این قالب آیا در سی و پنچ سال گذشته زنان امر به معروف و نهی از منکر را پذیرفته اند! و اگر جواب رد بر سینه این نظام اسلامی و قوانین بغایت ضد زن زده اند و اگر حاکمان جنایتکار این نظام میدانند که دوره قمه کشی و راه انداختن اوباش اسیدپاش تمام شده است!، چرا در مجلس در تلاشند این قوانین را “آبدیت یا بروز” کنند. واقعیت موجود و ابژکتیو صحنه سیاسی نشانگر مصاف مبارزاتی زنان و بخش میلیونی سکولار با اسلام و قوانین ارتجاعی این حکومت است. در سی و پنچ سال گذشته زنان در یک رودرویی مبارزاتی به اشکال مختلف علیه دولت اسلامی(داعش) ایستاده اند. در دوره “چهره به چهره” در مقابل مزدوران جنایتکار مقاومت کرده اند به صورت کثیف آنها تف انداختند، در دوره ای کتک کاری آخوندها را تجربه کردند و فاصله پوشش خود را با اعتراض و مبارزه از معیارهای پوشش نظام اسلامی بیشتر کرده اند. اسید پاشی در اصفهان و بسیج نیروهای مزدور برای تحمیل هر نوع الگو و طرح اسلامی جوامع “نظام جدید” و یا “جوامع گذشته”، تنها مستهلک بودن و ضعف این نظام را به نمایش گذاشته است. از نظر زنان جمهوری اسلامی جوامع گذشته و جمهوری اسلامی نظام جدید، نظام جمهوری اسلامی ضد زن است. از نظر زنان در خاورمیانه که استبداد سیاسی اسلامی در حاکمیت را تجربه میکنند، داعش الگوی نظامهای سیاسی در ایران، عربستان سعودی، باندهای اسلامی در عراق و ترکیه، میباشد. ٣٠مهر ١٣٩٣