شیرین شمس: زنده باد انقلاب زنانه

متن سخنرانی شیرین شمس در کنفرانس ۸ مارس در استکهلم، با شرکت نمایندگان احزاب

در ابتدای صحبت هایم دوست دارم با صدای بلند اعلام کنم؛ زنده باد هشت مارس روز جهانی زن، زنده باد دختران خیابان انقلاب و زنده باد انقلاب زنانه.

امسال در شرایطی به استقبال هشت مارس روز جهانی زن می رویم که زنان شجاع، مبارز، آزادیخواه و برابری طلب ایران، با مبارزات مستمر و روزمره، و مشخصا با مبارزات خود از آغاز خیزش سراسری مردم ایران علیه وضعیت حاکم، به دنیا ثابت کردند که انقلابی عظیم در بطن جامعه ایران در حال پیشروی است و این انقلاب یک انقلاب زنانه است. انقلابی که با حمله به ارکان جمهوری اسلامی، نه تنها این حکومت زن سیتز را بیش از همیشه ضعیف کرده، بلکه تصویر غالب بر جهان مبنی بر اینکه مردم ایران، مردم مذهبی هستند را با قدرت تمام بهم ریخته و تصویری از مردم ایران، بخصوص زنان ایران را جایگزین کرده که خواهان رهایی از مذهب، فرهنگ عقب مانده، مردسالارانه و سنت زده هستند. مردمی که خواهان برگرداندن اختیار و حقوق در گرو گرفته شده خود هستند.
۳۹ سال پیش ۸ مارس ۱۹۷۹، ۱۷ اسفند ۱۳۵۷، در روز جهانی زن هزاران هزار زن در خیابانها، در اعتراض به فرمان خمینی به حجاب اجباری، بر طبل انقلاب زنانه کوبیدند. و امروز در سال ۲۰۱۸ میلادی و ۱۳۹۶ شمسی، هشتم مارس در شرایطی فرا میرسد که پرچم انقلاب زنانه با شکوهتر از همیشه شهر به شهر ایران روی سکوهایی که به سکوهای انقلاب معروف شده اند، به اهتزاز درآمده؛ پرچمی که ۳۹ سال دست به دست چرخید تا بالاخره به دست زنان شجاع و مبارزی رسید که امروز در سراسر جهان از این زنان تحت عنوان دختران خیابان انقلاب یاد میشود.

زنانی که نه از بازداشت میترسند و نه از تهدید و یکی پس از دیگری روسری ها و شالهای خود را از سر برمیدارند، سر چوب میکنند تا نشان دهند که به حجاب اجباری و اساسا به هر اجباری اعتراض دارند و به گفته خودشان این اعتراض نه فقط به حجاب اجباری بلکه به کلیت جمهوری اسلامی است. دختران انقلاب امروز در صحبت های خود اعلام می کنند که خواهان برگرداندن اختیار به زنان و به کلیت جامعه هستند.

بر کسی پوشیده نیست که جنبش رهایی زن، به عنوان یک جنبش اجتماعی، سیاسی و اعتراضی، اولین جنبشی بود که مقابل جمهوری اسلامی به عنوان نماینده جنبش اسلام سیاسی بطور قاطعانه ایستاد. ۳۹ سال پیش در چنین روزهایی در مقابل جمهوری اسلامی که پایه های حکومت ضد انسانی خود را با حمله وحشیانه به زنان و با اجباری کردن حجاب این ابزار کنترل، تحقیر و بردگی زن، و این بسترساز بیحقوقی های متعدد و تحمیلی بر زنان بنا میکرد، زنان شعار “آزادی زن” میدادند و فریاد میزدند که این آزادی جهانشمول است… اعلام کردند که آزادی نه شرقی است و نه غربی بلکه جهانی است و در مقابل تحمیل قوانین عقب مانده و قرون وسطایی مذهبی به صراحت اعلام کردند ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم.

۸ مارس روز جهانی زن، تاریخ مبارزات زنان و همه انسانهای آزادیخواه، علیه نظام طبقاتی، علیه نابرابری و مردسالاری را به دوش میکشد، اما  ۸ مارس در ایران نه تنها این تاریخ را بهمراه دارد بلکه بنیانگذار مبارزه زنان علیه جنبش اسلام سیاسی است. جنبشی که در ایران بشکل یک حکومت اسلامی خود را رسمیت داد، در افغانستان بشکل طالبان، اردوغان در ترکیه، بوکوحرام، داعش و امثالهم. جنبشی که در هر جا پا گذاشت با حجاب که امروز به عنوان پرچم اسلامی سیاسی شناخته میشه به زنان آن جامعه و سپس به کل جامعه حمله کرده و … به دستاوردهای همین هشت مارس، به دستاوردهای بشری، به مدرنیسم، به مدنیت حمله کرده تا از این طریق سهمی در قدرت سیاسی سیستم حال حاضر داشته باشه.

و بر کسی پوشیده نیست که جنبش نوین رهایی زن امروز، به عنوان یک جنبش اجتماعی، سیاسی، اعتراضی و سرنگونی طلبانه یکی از قوی ترین جنبش های اعتراضی ایران است که با مبارزات خود، امروز بر سر مساله زن و حجاب، مبارزه طبقاتی در ایران را قطبی کرده است.

هشت مارس امسال در شرایطی فرا میرسه که انقلاب مردم ایران آغازشده است. در خیزش سراسری از دیماه علیه فقر، ستم، ظلم، بیحقوقی و سرکوب، مردم یکپارچه به خیابانها آمدند و فریاد نه به جمهوری اسلامی سر دادند… در این مدت انقلاب مردم به‌سرعت رادیکال‌تر، وسیع‌تر و عمیق‌تر می‌شود. زنان به مبارزه علیه حکومتی استثمارگر که با قوانین اسلامی، زنان و کل جامعه را مورد توهین و تحقیر و کنترل قرار داده است، برمی‌خیزند و در صف اول مبارزه پیش می‌روند. دختران خیابان انقلاب این نمادهای بی چون و چرای انقلاب زنانه و این سمبل های مقاومت و ایستادگی و سمبل های انقلاب مردم ایران، از دل اعتراضات سراسری بیرون می آیند و خون تازه ای به رگ های جنبش سرنگونی طلبانه مردم ایران داده اند.

ادامه خیزش انقلابی جامعه خود را نشان می‌دهد، این بار در کارزار دختران انقلاب و پیوستن مردان به این کارزار. زنان عامدانه مقابل مساجد و پایگاه‌های بسیج، حجاب از سر برمی‌دارند و تصاویر این اقدامات را علنی می‌کنند.

با آگاهی و پیش بینی از دستگیری و بازداشت، باز هم بروی سکوی انقلاب میروند تا بگویند که نه تنها خواهان هیچ صلحی با این حکومت نیستند بلکه آمده‌اند تا به قلب نظام بزنند و اعلام می‌کنند که جمهوری اسلامی با همه جناح‌ها و باندهایش، و با تمام قوانین و فرهنگ استثمارگر، مذهبی، سنت زده، مردسالارانه و ضد انسانی اش باید برود.

۳۹ سال پیش جمهوری اسلامی با حجاب این سلولهای انفرادی به جنگ زنان و جامعه آمد و امروز زنان با به چوب کردن همان حجاب با جمهوری اسلامی می جنگند. تکثیر دختران خیابان انقلاب در این دوره، مهر تأییدی بر این واقعیت زد که انقلاب ایران خصلت زنانه دارد، زنانی آزاده که نه تنها قوانین اسلامی و بردگی زن را به چالش کشیده اند، بلکه با جسارت و شجاعت تمام، با این قوانین و فرهنگ ارتجاعی و با تمامیت حکومت اسلامی به مقابله پرداخته، و در جدال هر روزه با این حکومت، به اعتراف مسئولین جمهوری اسلامی این حکومت را شکست داده و با نه سراسری به حجاب اجباری، نه سراسری به جمهوری اسلامی را نمایندگی کرده اند.

تکثیر دختران خیابان انقلاب ازیک‌ طرف روحیه اعتراضی و سرنگونی طلبی مردم ایران را صد چندان و از طرف دیگر نگرانی و هراس حکومت زن‌ستیز اسلامی را از سرنگون شدن به همان میزان بالا برده است.

هشت مارس امسال، روز جهانی زن باید باعث تقویت مضاعف موج بی‌حجابی در سراسر ایران، و حمله بیشتر و وسیع‌تر و رادیکال‌تر به ‌نظام زن‌ستیز اسلامی باشد که این امر نه‌تنها متضمن پیروزی انقلاب زنانه، انقلابی که زنان به همراه دیگر بخش‌های زحمتکش جامعه از پیش‌قراولان آن بوده‌اند، بلکه گام‌های بلندی در راستای پیروزی انقلاب مردم ایران و سرنگونی جمهوری اسلامی است. حجاب شیشه عمر جمهوری اسلامی است و به معنای واقعی این شیشه ترک برداشته، به معنای واقعی در حال فرو ریختن هست و همین خبر از سرنگونی این حکومت می‌دهد.

هشت مارس امسال هشت مارسی است که جنبش سرنگونی که ما همیشه از آن صحبت کردیم، بیش از هر زمانی خود را نشان میدهد، و زنان با عملکردشان نشان دادند که بیش از هر زمان نوید بخش آزادی و رهایی اند. امسال هشت مارس، مساله بر سر بود و نبود جمهوری اسلامی است و زنان در راس این مساله هستند. به این معنا انقلاب ایران یک انقلاب زنانه است.