روحانی از رقبای انتخاباتی اصولگرایش بخاطر اعدامها و تفکیک جنسیتی افشاگری میکند. اما اعدام و زن ستیزی جزئی از کارنامه همه دولتها و مقامات حکومت اسلامی است. اینها دو رکن اصلی نظامی است که روحانی رئیس جمهور آن است.
تبعیض و آپارتاید جنسیتی در سراسر جامعه ، در ورزشگاهها و ادارت و دانشگاهها و وسائل نقلیه عمومی و حتی مهمانیهای خصوصی یک امر هویتی و نهادینه شده نظام جمهوری اسلامی است. روحانی میگوید “اصولگریان قصد داشتند در پیاده روها هم دیوار بکشند”. این تنها میتواند به ذهن متحجر مقامات حکومتهائی از نوع طالبان و داعش و جمهوری اسلامی خطور کند. اساس مساله نظام اسلامی است. اگر در ایران کار به پیاده روها نکشیده است تنها به این دلیل است که مردم اجازه نداده اند. اگر مقاومت و مبارزات و اعتراضات جانانه زنان و مردان آزاده نبود حکومت اسلامی در ایران هم دست کمی از داعش و طالبان نداشت.
در اعدام و کشتار هم همه دولتها و همه مقامات رژیم همدست و همنظر هستند. رئیسی عامل مستقیم کشتار دهه شصت است و روحانی رکورد دار اعدام. هم اعدامهای امروز مورد تائید همه جناحها است و هم کشتار دهه شصت. اگر توصیه روحانی در سال 59 در مورد بدار کشیدن مخالفین در مراسم نماز جمعه تا بحال عملی نشده است بخاطر اعتراضات وسیع مردم علیه اعدام بوده است و نه الطاف جانیانی که امروز لباس اصلاح طلبی به تن کرده اند.
اصولگرا و اصلاح طلب سرو ته یک کرباسند. رای دادن به هر یک از کاندیداها مشروعیت بخشیدن به رژیم زن ستیز و جنایتکار جمهوری اسلامی است. رای ما مردم روشن است: سرنگونی رژیم اعدام و آپارتاید جنسیتی!
9 مه 17