شهلا دانشفر: کارگران در هفته ای که گذشت

هفته گذشته، یک هفته پر جنب و جوش اعتراضی کارگری بود. دو نمونه مهم از این اعتراضات، تجمع معلمان بازنشسته در مقابل مجلس اسلامی و تجمع کارگران سندیکای واحد در مقابل شهرداری در ١٤ آذر ماه بود. در این روز تراکمی از تجمعات اعتراضی همزمان را در مقابل مجلس شاهد بودیم و از جمله کارگران شیشه گاز نیز به خاطر دستمزدهای پرداخت نشده شان در آنجا جمع بودند و بدین ترتیب جمعیتی دو هزار نفری مقابل مجلس گرد آمده بودند. همچنین در این روز معلمان بازنشسته در شهرهای دیگری چون کرمانشاه، رشت و یزد نیز تجمع داشتند و در دهها کارخانه در شهرهای مختلف چون لیفتراک سازی تبریز، آلومینیوم المهدی هرمزال، کارخانه فولاد یاسوج کارگران بخاطر پیگیری خواستهایشان و اساسا در اعتراض به تعویق پرداخت دستمزدهایشان در اعتراض بودند.

اعتراضاتی با چنین ابعاد و جلو آمدن کارگران، معلمان و مردم معترض با خواستهای اساسی ای چون اعتراض به زندگی زیر خط فقر و اعلام خواست فوری افزایش دستمزدها، طلب کردن بیمه های اجتماعی چون درمان رایگان، تحصیل رایگان و مسکن مناسب، اعتراض به سرکوبها و خواست آزادی زندانیان سیاسی کیفیت جدیدی به جنبش اعتراضی کارگری داده و بیش از هر چیز بیانگر سیر پر شتاب تحولات سیاسی در ایران است. کارگران، معلمان و مردم معترض امروز در شعارهایشان و در اعتراضاتشان دارند کل توحش سرمایه داری حاکم و بساط فساد و دزدی کل حاکمیت را به چالش میکشد. با اعتراض به نابرابری و تبعیض، از یک زندگی شایسته انسان سخن میگویند. و آنچه در هفته گذشته روی داد، تصویر بسیار کوچکی از این اوضاع پر تحول است.

به جنبه های مهم دو نمونه تجمعات اعتراضی معلمان بازنشسته و کارگران سندیکای واحد نگاهی بیندازیم.

تجمع اعتراضی معلمان بازنشسته مقابل مجلس

روز ١٤ آذر بار دیگر و بنا به قراری قبلی بیش از هزار معلم بازنشسته از شهرهای مختلف در مقابل مجلس جمع شدند و پیگیر خواستهایشان شدند. در این تجمع اعتراضی معلمان بازنشسته با شعارهایی چون “خط فقر سه میلیون حقوق ما یه میلیون”؛ “هزینه ها دلاری حقوق ما ریالیه”؛ “زندانی سیاسی آزاد باید گردد”؛ “معلم زندانی آزاد باید گردد”؛ “اسماعیل عبدی آزاد باید گردد”؛ “بیمه رایگان حق مسلم ماست، منزلت معیشت سلامت بیمه کار آمد، منزلت معیشت حق مسلم ماست، اگر من نبودم تو پشت میز نبودی”، بطور واقعی خواستهای کل معلمان و کل جامعه را فریاد زدند. خواستهایی که سراسری است و به صدا در آمدن آنها در مقابل مجلس یک گام مهم در پیشروی جنبش کارگری است. در پایان حرکت اعتراضی این روز معلمان با شعار ما جواب میخواهیم یالا و با کف زدن، اولتیماتوم دادند که اگر پاسخ نگیرند، در تجمع بعدی در مقابل مجلس چادر زده و دست به تحصن خواهند زد.

قبلا نیز معلمان بازنشسته برای پیگیری خواستهایشان تجمعاتی داشتند. یک نمونه برجسته آن تجمع با شکوه آنان در ٦ مهر سال جاری بود که حداقل در ٢٠ شهر معلمان دست به تجمع زدند.

معلمان در تجمعات اعتراضی تا کنونی شان بر خواستهای مهم زیر تاکید کرده اند:

پایان دادن به امنیتی کردن آموزش و پرورش، آزادی فوری اسماعیل عبدی دبیر کانون صنفی معلمان و لغو تمامی پرونده های امنیتی تشکیل شده برای معلمان از جمله برای اسماعیل عبدی، محمود بهشتی، علی اکبر باغانی و برای کلیه کارگران و فعالین اجتماعی، افزایش حقوقها به بالای خط فقر، با شعار اعتراضی خط فقر سه میلیون، حقوق ما یک میلیون و رفع تبعیض، بیمه درمانی کار آمد و رایگان، تحصیل رایگان برای همه کودکان، استخدام فوری معلمان حق التدریس، تسهیلات لازم برای تامین مسکن، لغو مدارس خصوصی و آموزش یکسان و با استاندار پیشرفته و علمی برای همه کودکان، امن شدن مدارس و بازسازی مدارس تخریبی و…

خواستهای معلمان، خواستهای کارگران و کل جامعه است. از این خواستها و مبارزات معلمان وسیعا باید حمایت کرد. این اخبار را وسیعا اطلاع رسانی کنیم.

در این روز معلمان در رشت، یزد و کرمانشاه نیز تجمع داشتند. در تجمع کرمانشاه بیش از هزار معلم جمع بودند.

تجمع اعتراضی كارگران شرکت واحد علیه بی مسکنی

روز ١٤ آذر  کارگران شرکت واحد با شعارهایی علیه بی مسکنی و در اعتراض به حقوق های نجومی و دزدی های میلیاردی و بی تامین کارگران، فریاد اعتراض کل جامعه را به صدا در آوردند.

بی مسکنی یک درد اجتماعی است. در حالیکه دستمزدها چند بار زیر خط فقر است، بخش عظیمی از آن را هزینه مسکن می بلعد. هر روز بر شمار کارتن خوابان اضافه میشود و بر آمار کسانیکه سرپناه خود را از دست داده و به حاشیه نشینی کشیده میشوند، افزوده میگردد. کارگران شرکت واحد با شعارهایی “چون بی خانمانی آن ماست، ملک میلیاردی آن تو”، کل این نظام فاسد و پوسیده سرمایه داری حاکم را به چالش کشیدند.

دولت در قبال زندگی و تامین نیازهای مردم مسئول است. بطور واقعی بیش از ده درصد از حقوق هر کس بیشتر نباید صرف مسکن شود. و امروز نه تنها باید دستمزدها در قدم اول به بالای خط فقر یعنی بالای رقم سه میلیون و پانصد هزار تومان افزایش یابد، بلکه باید کسری هزینه تامین یک مسکن مناسب به کارگران پرداخت شود. و در کنار همه اینها درمان رایگان و تحصیل رایگان در تمام سطوح تحصیلی حق همگان است. اینها خواستهای فوری کل جامعه و شرط بقای زندگی مردم است. خواست مردم معیشت، منزلت، و یک زندگی انسانی و پر از رفاه است و پایان دادن به کل این بردگی و توحش است.

فراخوان سندیکای شرکت واحد به تجمع  روز ١٤ آذر در مقابل شهرداری برای تحقق خواست حقه عمومی مسکن بود. نیروهای سرکوبگر رژیم در این روز بقدری از حرکت اعتراضی رانندگان وحشت کرده بودند که از ساعاتها قبل نیروی انتظامی بسیاری در مقابل شهرداری مستقر کرده بودند. وهنگامی که رانندگان قصد خارج شدن از درب جنوبی پارکشهر راداشتند، پلیس به سمت کارگران و رانندگان به صف کارگران حمله برده و با ضرب و شتم آنان اقدام به پراکنده کردن جمعیت کردند. اما کارگران به حرکت اعتراضی خود ادامه دادند و بصورت راهپیمایی به سمت شرق تقاطع خیابان خیام رفته و در حال حرکت به سمت خیابان بهشت بودند که به سرهنگ دوم عبدالرضا جعفری حمله وحشیانه ای دیگری به کارگران صورت گرفت و بر اثر آن سه تن از رانندگان به نام های ناصرمحرمزاده، حسن سعیدی و ایرج فدایی با باتوم از ناحیه سروگردن مصدوم شدند. همچنین بینی دوتن از کارگران آسیب جدی دید. اما باز هم کارگران متفرق نشدند و با تغییر مسیر به سمت خیابان سپه و از آنجا به پارک سوار فیاض راهپیمایی کردند. در اینجا نیز حمله سوم به آنان صورت گرفت و ١٦ نفر از کارگران دستگیر شدند. اما باز هم کارگران عقب ننشستند و خواستار آزادی دستگیر شدگان شدند. تا اینکه پس از چند ساعت تمامی آنان آزاد و به جمع همکاران خود که در ضلع شمالی پارک شهر تجمع کرده و منتظر آزادی آنها بودند، پیوستند، و با سوت و دست زدن های پی در پی همکارانشان مورد استقبال گرم قرار گرفتند. بدین ترتیب کارگران با جدالی شجاعانه و شعارهای کوبنده با خواست حق داشتن مسکن مناسب پاسخ جانانه ای به سرکوبگری گستاخانه حکومت دادند. و نه تنها این بلکه در روز دوشنبه ١٥ آذر به فراخوان سندیکای شرکت واحد و به نشانه اعتراض به حمله گازانبری نیروی انتظامی تحت امر قالیباف (شهردار) و سرهنگ جعفری به تجمع اعتراضی آنان در روز گذشته در مقابل شهرداری و ضرب و شتم تنی چند از کارگران معترض، رانندگان شرکت واحد بصورت قطاری و با چراغهای روشن و با سرعتی آرام در خیابان های تهران حرکت کردند.

موضوع تجمع اعتراضی کارگران شرکت واحد در ١٤ آذر تجمع برای حق مسکن بود. در همین رابطه قبلا نیز در مرداد ماه کارگران سندیکای شرکت واحد تجمع مشابهی داشتند و با شعار مسکن مناسب حق ماست، بر یک خواست مهم کل جامعه دست گذاشتند. شعار مسکن مناسب، حق مسلم ماست، شعار محوری کارگران شرکت واحد در این اعتراضات است و این شعار، خواست بخش عظیمی از جامعه و سراسری است و این یک وجه مهم اعتراضات آنان است.

وجه مهم دیگر حرکت اعتراضی کارگران شرکت واحد در ١٤ آذر، اعتراض آنان  به حقوقهای نجومی و دزدی های میلیاردی و در مقابل بی تامینی مطلق کارگران، اعتراض آنان به شکاف عمیق طبقاتی در جامعه و فقر مردم با  شعارهای چون “ملک نجومی تو، ما را بی مسکن کرده”؛ “کارگران بیدارند از دزدی ها بیزارند”؛ “نماینده نجومی یه، وعده هاش هم دروغیه”؛ “بی خانمانی آن ماست، ملک میلیاردی آن تو است”. شعارهایی که به اعتراضات آنان بعدی اجتماعی میدهد. در عین حال کارگران شرکت واحد با شعارهایی چون “مسکن ما را ندید این وضع ادامه داره”؛ “مشکلات رو رفع نکنی، اعتصاب هم تو راهه” به ادامه اعتراضاتشان تا رسیدن به حق و حقوق خود تاکید گذاشتند. و بطور واقعی این صدای اعتراض کل جامعه است که امروز رساتر و حق به جانب تر خواستهای خود را طلب میکند.