حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
بنا بر گزارشات حکومتی طی روزهای ٧ و ٨ آبان رزمایش “مدافعان حریم ولایت” با حضور شش گردان در سطح شهر تاکستان و منطقه عمومی عاشق حصار تاکستان برگزار شد. این نمایش مسخره ایست که در شهرهای مختلف دیگر نیز به بازی گذاشته شده است. بنا بر خبر در “رزمایش تاکستان” بیش از هزار و پانصد بسیجی را به خط کردند، تا مثلا خود را در برابر “شورش فرضی” کارگران آبدیده کنند. در روز دوم این “رزمایش” مشتی از مقامات ریز و درشت شهر چون امام جمعه تاکستان، فرماندار، نماینده مجلس اسلامی در این شهر، فرمانده نیروی انتظامی و مسئولین شهرستانی حضور داشتند و این عملیات را در سه منطقه شهرستان با محوریت مقابله با “اغتشاشات” برگزار کردند. جالب اینجاست که از جمله عکس هایی که در دست”اغتشاشگران فرضی شان” دیده میشد، پوسترهایی با شعارهای “کار برای زندگی، نه زندگی برای کار”، حقوق کارگری ما کجاست؟، بود. پوسترهایی که کل داستان را بیان میکند. در مانور مدافعان حریم ولایت در اراک ، “اغتشاشگران” آن کارگران و مردمی هستند که در دفاع از معیشتشان به میدان آمده اند و هزار و پانصد بسیجی و مقامات مختلف حکومتی برای مقابله با آنان دست به بازی این نمایش مسخره زده اند.
” در کجای دنیا شنیده اید که حکومتی علیه اکثریت جامعه این چنین آشکارا صف آرایی کند و مانور ضد “اغتشاش” به راه اندازد.
این نمایشات بطور واقعی نشانه ورشکستی حکومت در مقابل جامعه ایست که خواستهایی دارد و هر روز دارد با جنبش هایش به جلو می آید. این نمایشات بیش از هر چیز قدرت جنبش های اعتراضی مردم و وحشتت جمهوری اسلامی از اعتراضات گسترده و هر روزه کارگری را به نمایش میگذارد.
کافیست که نگاهی به محیط های کارگری و به فضای ملتهب جامعه بکنید و ببیند که اینهمه وحشت از چیست؟ وحشت اینان از کارگری است که فریادش بلند است و میگوید “افزایش حقوقها حق مسلم ماست” . وحشت اینان از معلمی است که با شعار خط فقر سه میلیون، حقوق ما یک میلیون، علیه فقر و فلاکت و اقتصاد مقاومتی شان ایستاده است. وحشت اینان از بازنشسته ایست که جمع میشود و خواستار درمان رایگان است. وحشت اینان از مردمیست که به حقوق های نجومی و دزدی های سران حاکمیت اعتراض دارند و حق و حقوقشان را میخواهند. وحشت اینان از زنان معترضی است که با جنبش حجاب برگیران کاری کرده اند، که در میان حکومتیان بحث بیهوده بودن اجباری کردن حجاب به راه افتاده است. و وحشت اینان از له شدن هر روزه قوانین ارتجاعی اسلامی زیر پای مردم معترض است. زیر فشار این جنبش است که سعید مرتضوی مهره مخلص و عزیز کرده شان را حکم شلاق داده اند. زیر فشار این جنبش است که هر روز رقمی دیگر از دزدیهایشان رو میشود، زیر فشار این جنبش است که خودشان پرونده جنایاتشان را بیرون کشیده و به جان هم افتاده اند، و زیر فشار این جنبش است که ماجرای سعید طوسی ها و تجاوز به کودکان “قاریان قرآن” میرود که دامن بیت رهبری شان را هم بگیرد. در چنین وضعیت اسفناکی است که مانور “حامیان ولایت” و رزمایش تاکستان برپا میشود.
جمهوری اسلامی از یکسو مانور وحشت به پا میکند و از سوی دیگر میکوشد تا فشارش را بر روی رهبران کارگری و فعالین جنبش های اجتماعی شدت دهد، تا اعتراضات کل جامعه را عقب زند. در مقابل کارگران نیز دارند صف اعتراضات سراسری خود را شکل میدهند و جنبش های اجتماعی هر روز بیشتر شکل میگیرد و به جلو می آید. از جمله علیه سرکوبگرهای حکومت، کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران و فعالین جنبش های اجتماعی در جریان است. در مقابل طرحهای تعرضی ای چون “اصلاح قانون کار”، جنبشی به راه افتاده است و کارگران با بیانیه هایشان، با تجمعات و طومارهای اعتراضی شان به مقابله با آن برخاسته اند و نیز محیط های کارگری هر روز در اعتراض و مبارزه است و کارگران با پیش کشیدن خواستهای سراسری ای چون افزایش فوری دستمزدها به رقم بالای خط فقر در گام اول، درمان رایگان و تحصیل رایگان برای همه، لغو قراردادهای پیمایی و موقت و با جنبش های اعتراضی شان دارند هر روز سازمانیافته تر به جلو می آیند. نکته مهم اینجاست که صف خودمان را در عرصه های مهم نبردمان متحد تر کنیم. جواب تعرضات حکومت اسلامی و مانورهای وحشتش را باید با اعتراضات قدرتمند سراسری داد.
