کشاکش نظامی میان حکومت اسلامی و دولت اسرائیل فضای جامعه را بهشدت ملتهب کرده است. همه مردم از این میگویند که این جنگی علیه زنان و کل جامعه است. بحثها در میان مردم بر سر تشدید فضای انقلابی در جامعه است. این فضا را اکنون در بیانیههای مختلف اعتراضی و در اعتراضات میدانی کارگران، بازنشستگان و بخشهای مختلف جامعه در کف خیابان علیه حکومت و فضای جنگافروزی و بحرانآفرینی، بهروشنی میبینیم. شعاردهی شبانه در تهران با فریاد زن زندگی آزادی، مرگ بر دیکتاتور، و مرگ بر خامنهای در شبهای اخیر نمونهای از تعرضیتر شدن فضای اعتراض در جامعه است. آنچه امروز شاهدش هستیم این است که خشم و اعتراض عمومی مردم میرود که شکل سازمانیافتهتری به خود بگیرد. مردم میدانند که تنها راه عقب زدن حکومت و رهایی از ناامنی و جنگافروزیهایش گسترش اعتراضات و به پیروزی رساندن انقلاب است.
از سوی دیگر به دنبال حمله به اسرائیل، حکومت اسلامی هم در داخل ایران و هم در سطح جهانی بیش از هر چیز ضعف خود را در برابر مردم به نمایش گذاشت. مردم پرتاب پهپادهایش را که حتی به مرز اسرائیل هم نرسید به سخره میگیرند و برای آنها جوک میسازند. در سطح بینالمللی هم اوج انزوای حکومت اسلامی را میبینیم و امروز بحث قرارگرفتن سپاه پاسداران در لیست تروریسم جهانی دوباره روی میز آمده است. گزارش کمیته حقیقتیاب سازمان ملل در کنار این اتفاقات فضا را برای بایکوت جهانی جمهوری اسلامی فراهمتر کرده است.
نگاهی گذرا به این شرایط و حال و هوای مشخص جامعه داشته باشیم:
بیانیههای مردمی چه میگویند؟
بیانیه مشترکی از سوی تشکلها، نهادها و جمعهای دانشجویی درباره جنگافروزی جمهوری اسلامی منتشر شده است. در بخشی از این بیانیه چنین آمده است:
” «جنگافروزی»، جمهوری اسلامی را نجات نخواهد داد؛ ما مردم ایران در حال حاضر در جنگ با جمهوری اسلامی هستیم و باید حکومت اسلامی را سرنگون و انقلاب «زن زندگی آزادی» را به پیروزی برسانیم!
… هدف اصلی رژیم اسلامی در این اقدام، ایجاد فضای امنیتی و نظامی و تلاش برای سرکوب مبارزات پیگیر و اعتراضات عموم مردم علیه وضع موجود و در قالب انقلاب «زن زندگی آزادی» است. در واقع جمهوری اسلامی میخواهد صورتمسئله مبارزه مردم برای سرنگونی بر بستر انقلاب را به جنگ بین دو دولت تغییر دهد!
… دشمنان اصلی این حکومت، ما مردمی هستیم که مبارزین راه گسترش بیحجابی و نابودی حکومت آپارتاید جنسی – جنسیتی و مدافعین حق رفاه و آسایش و یک زندگی انسانی هستیم. ما عمیقاً به این مسئله باور داریم که مبارزه ما دانشجویان و مردم تحت سرکوب و استثمار برای سرنگونی حکومت اسلامی و پیروزی انقلاب «زن زندگی آزادی»، کلید حل بحران پیش رو است؛ بحرانی که سایه یک جنگ ضدانسانی را بر سر مردم ایران و اسرائیل انداخته است. ما باید حتی با وجود فضای جنگی بهصورت گستردهتر و قدرتمندتر در این مبارزه پیشروی کنیم.”.
ندای زنان ایران مینویسد: ” درگیری و بازداشت زنان، با آغاز حمله موشکی به اسرائیل و ایجاد فضای جنگی در جامعه همراه شده است. حکومتی که موجودیت خود را در تقابل با زنان میداند با تجدید قوا علیه زنان و براه انداختن جنگ منطقهای تلاش میکند خود را از فشار مبارزات مردم در تمام عرصههای اجتماعی برهاند. بازگشت چندینباره ماشین سرکوب گشت ارشاد که چرخهایش به خون #مهسا_امینی و صدها انسان آزاده آلوده است که در جنبش ” زن زندگی آزادی ” جانشان را از دست دادند، هرگز نمیتواند عزم آهنین زنان و مردم بهجانآمده، برای احقاق حقوق انسانی خود را در هم بشکند. لشکرکشی به خیابان و بگیر و ببندهای پلیسی – امنیتی در طی همه سالیان حاکمیت بساط زنستیزی و فساد و چپاول، هرگز نتوانسته مبارزات زنان و دیگر بخشهای جامعه را به عقب براند.
حجاب اجباری بهعنوان اولین خاکریز مبارزاتی توسط زنان فتح شده است و باز پس گرفتنی نخواهد بود. همچنین دیوار تفکیک و آپارتاید جنسیتی در جشنها و مراسمهای گروهی و خیابانی، زیر گامهای پر قدرت اراده مردمی در حال فروپاشی است. عزم ما زنان و همه مردم برای داشتن زندگی در خور شأن انسان، تمام طرحها و برنامههای سرکوب حکومتی را به شکست خواهد کشاند و فریاد #زن_زندگی_آزادی است که همه صداها را متحد کرده و قدرت میبخشد”.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان مینویسد: “حکومت حاکم بر ایران با فرستادن دهها فروند پهپاد و موشک به اسرائیل حملهای را آغاز کرده که حتی اگر به همین یک شب ختم شود، در نهایت قربانیان آن زنان، کودکان و فرودستانی خواهند بود که به سفره آن تعرض شده و از سفره آنان اسباب این موشکپرانیها تأمین میشود… در جنگی تمامعیار هم بدیهی است که منافع هیچ یک از دو ملت گرفتار حکومتهای مذهبی و فاشیست تأمین نخواهد شد و آوارگی و فقر دامنگیر مردمی میشود که در همین شرایط هم گرفتار تأمین حداقلهای زندگی هستند.”
شورای بازنشستگان ایران در بیانیهاش با تأکید بر بی ربطی جنگ به منفعت مردم و خاتمه فوری این بحران، مینویسد: “فضای جنگی و کوبیدن بر طبل مبارزه با دشمن، در حقیقت مقابله با اتحاد و همبستگی و مقاومتهای مردمی است که تغییر شرایط موجود را تصمیم گرفتهاند. کارگران، بازنشستگان، زنان و کودکان، معلمان و دانشجویان، روستاییان فاقد آب و زمین به بهانه جنگ در معرض سرکوب بیشتری قرار میگیرند.”
اتحادیه آزاد کارگران ایران این جنگ را ماجراجویانه خوانده و مینویسد: “این جنگ، جنگ دو قدرت ضدانسانی حاکم بر ایران و اسرائیل است که از بحران و ویرانی و انسانکشی ارتزاق میکنند.”
اتحاد بازنشستگان در بیانیهاش جنگافروزی در هر شکلش را محکوم کرده و مینویسد: “در ایران تورم و گرانی در سال جدید با شتابی بیشتر از همیشه سیر صعودی خود را طی میکند، اقتصاد بیمار کشور عملاً از درون رو به فروپاشی است و نتایج سالها غارت و فساد و بیتوجهی در تمام ارکان جامعه بهوضوح مشاهده میشود. اینک مردم ایران با زخمِ صدها مصیبت باید صدمات جنگی را تحمل کنند که خود هیچ نقشی در بهوجودآوردن آن نداشتهاند.”
این بیانیهها و این گفتمانها فضای جامعه و پاسخ قاطع مردم به جنگافروزیهای حکومت و برای تداوم انقلاب را بهروشنی بازتاب میدهد. حمله حکومت اسلامی به اسرائیل به نقطه عطفی در مبارزه مردم علیه حکومت اسلامی تبدیل شده است. جنگ حکومت با اسرائیل جنگی علیه مردم است و پاسخ به جنگ و ناامنی، گسترش اعتراضات و رهایی از جهنم جمهوری اسلامی است.
در خیابان چه میگذرد
حکومت اسلامی با حمله همزمان به زنان و اسرائیل تلاش کرد خود را از بحرانی که در آن غوطهور است بیرون کشد و حجاب این سنگر ازدسترفته را باز پس بگیرد. درحالیکه حکومت وحشیانهتر از هر وقت زنان معترض را بهخاطر حجاب مورد حمله قرار داده است، زنان شجاع معترض بیحجاب در خیاباناند. زنان قاطعانه ایستاده و درگیر میشوند و مردان نیز در دفاع از زنان با نیروهای گشت ارشادی درگیر میشوند و زنان را مورد حمایت و پشتیبانی قرار میدهند.
در روز ۲۶ فروردین که شب قبلش حمله جمهوری اسلامی به اسرائیل صورت گرفت و در فضای امنیتی که حکومت ایجاد کرده بوده، دههزار بازنشسته تجمع بزرگ سراسری و بیسابقه خود را در تهران در مقابل سازمان برنامهوبودجه برگزار کردند. در همان روز بازنشستگان تأمین اجتماعی نیز در شهرهای اهواز، کرمانشاه، شوش و اراک تجمعات خود را برپا کردند و با شعار “نه تهدید، نه زندان، نه اعدام، نیست جلودار ما” پاسخ سوداگریهای حکومت برای گستردهتر کردن فضای ارعاب در جامعه را به محکمی دادند. در همان روز کشاورزان در اصفهان و مالباختگان غارت شده رضایت خودرو و طراوت نوین در شهر قزوین و در ۲۸ فروردین در تهران تجمع کردند و جمعیت با فریاد: “دادستان رشوهگیر نمیخوایم، نمیخوایم” کل بساط دزدسالار حاکم را به چالش کشیدند. در همین روز بازنشستگان کشوری و تأمین اجتماعی تجمع مشترکی در اهواز بر پا کرده و با شعارهای اعتراضی خود به صدای اعتراض کل جامعه علیه سرکوبگریهای حکومت تبدیل شدند. بازنشستگان شعار میدادند: “نه تهدید، نه زندان، نه اعدام، نیست جلودار ما”، “تجمع، اعتراض حق مسلم ماست”، ” معلم زندانی آزاد باید گردد”، “کارگر زندانی آزاد باید گردد”، ” فقر و فساد همینجاست، انگل زاده آمریکاست”، “رئیسی بیعرضه بر گرد برو تو حوزه”، و “بازنشسته میمیرد، ذلت نمیپذیرد”.
همین فضای اعتراضی در میان ایرانیان ساکن خارج کشور نیز حاکم است. بحث بر سر برپاکردن دوباره اعتراضات گسترده خارج کشور در همصدایی با مردم در ایران است.
در مدیای اجتماعی نیز بحث بر سر به حرکت در آمدن موج دوباره انقلاب در برابر تعرضات حکومت علیه زنان است. مردم میدانند که جمهوری اسلامی به سیم آخر زده است و تعرضات حکومت با طرح حجاب را جنگی علیه کل جامعه میدانند. استقبال گسترده کاربران شبکه ایکس از هشتگ #جنگ_علیه_زنان، یک مثال بارز آن است. همچنین استیتهایی در همین شب از جمله اتاق اسپیس شبکه ایکس انقلاب زنانه به محل داغی از همین مباحث تبدیل شدند.
مردم میدانند که جنگ علیه زنان جنگ علیه کل جامعه و انقلاب است. مردم میدانند که حکومت در پس جنگافروزیهایش سرکوب کل جامعه را در سر میپروراند. در برابر چنین شرایطی مردم بر تداوم اعتراضات تأکید دارند و خشم و اعتراض مردم دارد به سازماندهی اعتراض تبدیل میشود. گسترش فراخوانها به اعتراضات سراسری از سوی بخشهای مختلف جامعه نشانی از این روند است و این در حالی است که اول مه روز جهانی کارگری در پیش است. روزی که همه این اعتراضات را میتواند در خود جمع کند و به فریاد رسای زن زندگی آزادی تبدیل شود. به استقبال این روز و این جنبوجوش گسترده علیه حکومت و توطئهگریهایش برویم.