حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
پاسخ شهلا دانشفر به یک سؤال
انترناسیونال: شهلا دانشفر به سالگرد انقلاب زن زندگی نزدیک می‌شویم و جنب‌وجوش وسیعی در جامعه در جریان است. حکومت هم وسیعاً نیرو بسیج کرده که مانع ادامه انقلاب و فوران خیزش‌های خیابانی شود. شما اوضاع جامعه را در این روزها و پیامی را که در بر دارد چگونه ارزیابی می‌کنید؟
شهلا دانشفر: گرامیداشت سالگرد انقلاب یعنی اعلام عزم راسخ مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی و تداوم انقلاب و همانطور که اشاره کردید هم اکنون ما شاهد جنب‌وجوش وسیعی در جامعه در آستانه یک‌سالگی انقلاب زن زندگی آزادی هستیم. همانطور که می‌دانید جمهوری اسلامی با تشدید سرکوبگری‌هایش تلاش کرد اعتراضات خیابانی را عقب بزند، اما علی‌رغم این سرکوبگری‌ها انقلاب در اشکال دیگر مبارزاتی تداوم یافت و تعمیق و تعین بیشتری پیدا کرد. یک نمونه بارز این تعمیق و تعین انقلاب منشور دوازده بندی خواست‌های حداقلی بیست تشکل است که به طور واقعی مانیفست انقلاب و پرچم اتحاد مبارزاتی مردم است. منشور مطالبات پیشرو زنان و بیانیه‌های اعتراضی تشکل‌های مختلف مبارزاتی مردمی از کارگران و معلمان گرفته تا دیگر بخش‌های اجتماعی علیه سرکوبگری‌های حکومت و به مناسبت‌های مختلف، دیگر نمونه‌های آن است.
تداوم انقلاب بدین ترتیب حکومت را وحشت‌زده، فرسوده و صفوف آن را درهم‌ریخته کرده است. این را در اظهارات خود حکومتیان به‌روشنی می‌شود دید و وقتی به جامعه نگاه می‌کنید جدالی تمام‌عیار در تمام عرصه‌های مبارزاتی مردمی جاری است. به طور مثال حجاب یک سنگر فتح شده انقلاب است و حکومت تمام تلاش خود را بکار برده تا این سنگر را از دست مردم بازپس بگیرد. از جمله از ۲۵ تیرماه گشت‌های ارشادشان را با اسکورت نیروی انتظامی و گشت‌های خودرویی و پیاده به خیابان آوردند. در برابر مقابله جانانه زنان و موج بی‌حجابی در خیابان‌ها بر دستگیری‌ها و سرکوبگری‌هایشان شدت دادند. صدور احکام عقب‌مانده و وحشیانه‌ای چون محکومیت زنان معترض به شستن اموات، ارجاع به پزشک روانی، پیگرد قضایی از طریق شناسایی با دوربین‌های مداربسته، تعطیل برخی شرکت‌ها که کارمندان زن آنها تن به حجاب اجباری نداده بودند، پلمب کردن برخی مغازه‌ها، جریمه‌های نقدی بالای ۱۵۰ میلیون‌تومانی، استخدام حجاب‌بانان در متروها و گیردادن به زنان بی‌حجاب، نمونه‌هایی از این تقلاها و سرکوبگری‌هاست و هم‌زمان با افزایش پلمب اماکن به‌خاطر بی‌حجابی، بسیج جمهوری اسلامی طرح ایجاد “شهر حجاب” در تهران و اصفهان را اعلام کرد و بالاخره اینکه همین روزها از پایان بررسی لایحه حجاب اجباری در کمیسیون قضایی مجلس و قرارگرفتن آن در دستور کار جلسه عمومی مجلس خبر دادند. اما در برابر همه این سرکوبگری‌ها و طرح‌ها و لوایح سرکوبگرانه حکومت، مردم جانانه ایستاده‌اند و می‌گویند دیگر به عقب بر نمی‌گردیم و شجاعانه از سنگر فتح شده حجاب حراست می‌کنند. در جریان چنین جدال هر روزه در خیابان‌ها بر سر حجاب است که در همین هفته شاهد بازداشت ۱۳ تن از فعالین شناخته شده حقوق زنان در گیلان و حداقل ده نفر در دهلران بودیم و یک کارزار مهم مردمی مبارزه برای آزادی این بازداشت‌شدگان و همین دستگیرشدگان انقلاب است. این چنین است که جدال بر سر حجاب به یک عرصه مهم نبرد با حکومت در آستانه سالگرد انقلاب تبدیل شده است. یک نماد برجسته این جنبش سپیده قلیان این زندانی سیاسی شجاع است که در دادگاهی که در روز ۳۱ مرداد برای او برپا شد تن به حجاب اجباری نداد. از “نیلوفر حامدی” “الهه محمدی” به‌عنوان خبرنگاران شریف یادکرد و وقتی آمنه سادات ذبیح پور این بازجو خبرنگار صداوسیمای جمهوری اسلامی و شاکی پرونده قلیان گفت که مردم مرا دوست دارند، از طرف مردم تفی هدیه صورت او کرد. بعد هم گفت که نه برای دفاع از خود که به‌منظور مقاومت برای آن چیزی که مردم با جنبش خود به دست آورده‌اند، در دادگاه شرکت می‌کند. این چنین است که سپیده قلیان امروز به نماد دیگری از انقلاب زن زندگی آزادی تبدیل شده است.
ما همچنین با جنبش قدرتمند دادخواهی روبروییم که سراسری و با تمام قامت ایستاده است. گرامیداشت یاد جان‌باختگان به مناسبت‌های مختلفی چون تولدها و روزهای اعتراضی معین، گل‌باران کردن مزار جان‌باختگان انقلاب و دیدارهای همبستگی خانواده‌های دادخواه با یکدیگر و برنامه‌ریزی برای گرامیداشت سالگرد انقلاب و یاد جان‌باختگان انقلاب همه نشانه‌هایی از حرکت پر صلابت این جنبش به جلو به‌عنوان یک ستون مهم انقلاب است. از همین رو در آستانه سالگرد قتل مهسا امینی و اولین سالروز انقلاب ژینا مأموران امنیتی شروع به دستگیری و تهدید و زندان دادخواهان کرده‌اند و هر روز شاهد خبر دستگیری و تهدید یکی از خانواده‌های دادخواه هستیم. دادخواهان در کانال تلگرامی خود می‌نویسند: “وقتی عزیزانمان را با وقاحت کشتید و به سنگ مزارشان هم رحم نمی‌کنید ما چیزی برای ازدست‌دادن نداریم. هیچ زندان و ترفندی نمی‌تواند ما را از حق دادخواهی‌مان فروگذارد و تا جان بر بدن داریم با صدای رسا فریاد می‌زنیم: نه می‌بخشیم نه فراموش می‌کنیم”. این چنین است که جنبش دادخواهی صدایش جهانی شده است. از جمله امروز در آستانه اولین سالگرد انقلاب مهسا شاهد صدور بیانیه‌ای از طرف سازمان عفو بین‌الملل هستیم که ضمن اشاره به فشارهای سرکوبگرانه بر دادخواهان و خانواده‌های جان‌باختگان انقلاب و از اینکه حتی به سنگ مزار جان‌باختگان نیز رحم نمی‌کنند خطاب به دولت‌های جهانی می‌نویسد: “باتوجه‌به نظام‌مند بودن مصونیت از مجازات در ایران، عفو بین‌الملل از همه دولت‌ها می‌خواهد که از صلاحیت قضایی جهانی استفاده کنند و برای مقامات ایرانی از جمله آنهایی که مسئولیت فرماندهی دارند، حکم بازداشت صادر شود.”
جنب‌وجوش اعتراضی دیگر در دانشگاه‌ها این سنگر مهم انقلاب است. جمهوری اسلامی با چماق حجاب به دانشجویان هم حمله کرد و در ۲۴ خرداد بود که بخشی از دانشجویان دانشگاه هنر در اعتراض به حجاب اجباری دست به تحصن زدند و در برابر سرکوب شدید حکومت ایستادند و گفتند “بین ما و مسئولین دریایی از خون است ” و در سایه همبستگی سراسری پاسخ ” نه ” آنان به حجاب به کارزاری همگانی بدل شد که با حمایت همه‌جانبه مردم روبرو بوده است. برای عقب زدن این نیروی مهم انقلاب است که بنا بر خبرها ۲۸۴۳ دانشجو در دانشگاه‌های مختلف کشور احضار شده و صدها نفر از ورود به دانشگاه و خوابگاه محروم شده‌اند.
بعلاوه اینکه در جاهایی مثل شهرهای کردستان و زاهدان که کانون‌های داغ انقلاب بوده‌اند، فشارهای امنیتی بیشتر شده است. از یک‌سو تحرکات برای گرامیداشت سالروز انقلاب بالا گرفته و خصوصاً خانواده‌های دادخواه در جلوی این تحرکات قرار دارند. از سوی دیگر حکومت سرکوبگری‌هایش را بیشتر کرده و در روزهای اخیر تعداد قابل‌توجهی از فعالین سیاسی – اجتماعی و جوانان انقلابی حداقل در ده شهر کردستان دستگیر شده‌اند.
و بالاخره اینکه یک عرصه مهم اعتراض علیه فقر و گرانی و تبعیض و نابرابری و اختلاس‌ها و دزدی‌هاست. اعتراضی که در انقلاب با شعار فقر فساد گرونی میریم تا سرنگونی بازتاب یافت و امروز در اعتراضات بازنشستگان با شعار اتحاد، اتحاد علیه فقر و فساد فریاد زده می‌شود. بازنشستگان که با دو شعار کلیدی شاغل و بازنشسته اتحاد، اتحاد”، “لشکری، کشوری، تأمین اجتماعی اتحاد، اتحاد” صف میلیونی مردمی را به اعتراض فرامی‌خوانند. بازنشستگان که سه روز هفته را به اعتراضات خود اختصاص داده‌اند و در این هفته خیابان‌های ۲۵ شهر را به صحنه اعتراض و فریاد شعارهای کوبنده تبدیل کردند و در جاهایی با مارش اعتراضی خود در کف خیابان فضای پرشوری از اعتراض شکل دادند. معلمان نیز که یک نیروی وسیع و قدرتمند و سازمان‌یافته هستند و با اعتراضات قدرتمند اعتراضی خود در سال‌های اخیر به مرکز توجه جامعه تبدیل شده‌اند، در این مدت زیر بیشترین فشارها بوده‌اند و علی‌رغم همه سرکوبگری‌های حکومت در این یک‌ساله در مناسبت‌های مختلف فراخوان به تجمعات اعتراضی سراسری داده‌اند. امروز نیز با کارزار یک‌صد هزار امضا بر آزادی فوری همکاران زندانی و پایان سرکوبگری‌ها تأکید می‌کنند و شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان یکی از امضاکنندگان منشور زن زندگی آزادی با خواست‌های حداقلی است که بیست تشکل از کارگران و معلمان و بخش‌های دیگر اجتماعی امضاکنندگان آن هستند.
همچنین نفت این مرکز کلیدی کارگری آرام و قرار ندارد. از جمله کارگران پروژه‌ای پیمانی نفت و کارگران رسمی نفت در ادامه اعتراضاتی که داشته‌اند اولتیماتوم داده‌اند که اگر به خواست‌های اعتراضی آنها برای افزایش حقوق‌ها و دیگر مطالباتشان پاسخ داده نشود در شهریورماه اعتصابات خود را از سر خواهند گرفت و مرکزی چون نیشکر هفت‌تپه این کانون داغ اعتراضات در همین روزها طی بیانیه‌ای در اعتراض به عدم اجرای وعده‌های داده شده با تأکید بر دو خواست بازگشت به کار اسماعیل بخشی همکار اخراجی خود و حل‌وفصل مطالبات معوق مانده و نظارت بر امور شرکت اولتیماتوم به ازسرگیری اعتراضاتشان را دادند. در چنین فضایی از اعتراض در سطح جامعه دیوارها از شعارهای اعتراضی برای گرامیداشت سالگرد انقلاب و علیه سرکوبگری‌های حکومت در تمام شهرها رنگ انقلاب را به خود گرفته است و مدیای اجتماعی از اعتراض و فراخوان‌های اعتراضی به مناسبت سالگرد انقلاب مهسا و گرامیداشت یاد وی موج می‌زند. در برابر این شرایط حکومت نیز ماشین‌های جنگی پلنگی خود را تحت پوشش گشت‌های ارشاد خود همه‌جا مستقر کرده است.
در خارج کشور نیز در تمام کشورهای جهان از سوی ایرانیان خارج کشور و نیروهای سیاسی مختلف از جمله حزب کمونیست کارگری برای برگزاری آکسیون‌های بزرگ به مناسبت سالگرد انقلاب تدارکات گسترده‌ای صورت‌گرفته است.
پیام تدارکاتی چنین گسترده به مناسبت سالگرد انقلاب و چنین جنب‌وجوش اعتراضی وسیع در سطح جامعه نه فقط تداوم انقلاب بلکه سربلند کردن موج قدرتمندتری از انقلاب است. شرایطی که از در پیش بودن تجمعات سراسری و اعتصابات سراسری کارگری خبر می‌دهد. شرایطی که از پیشتازی جنبش دادخواهی برای کشیدن جنایت‌کاران جمهوری اسلامی به‌پای میز محاکمه خبر می‌دهد. شرایطی که جامعه می‌رود تا به عمر ننگین جمهوری اسلامی خاتمه دهد و جامعه شاد و برابر و انسانی را هر روزه در کف خیابان فریاد می‌زند.
در این شرایط می‌توان با قدرتمندترین بسیج اجتماعی سالگرد انقلاب را گرامیداشت و آن را به نقطه عطفی تاریخی برای با پایان رساندن انقلاب و رهاشدن از شر جهنم جمهوری اسلامی تبدیل کرد.
