حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اعتراضات کارگری در دو هفته اخیر نشانی از گستردگی و جنب و جوش بالای اعتراض در میان کارگران و شاید بهتر است بگویم سرفصلی جدید در مبارزات کارگری است. به جرات میتوان گفت که در این فاصله هزاران کارگر در اعتراض و مبارزه بوده و این اعتراضات هنوز هم ادامه دارد. از جمله خصوصیات مهم این اعتراضات تعرضی بودن آنها، تداوم و طولانی مدت بودنشان، اولتیماتوم دادن های کارگران به اعتراضات وسیع تر است و همه این اتفاقات در متن اوضاع پرجنب و جوش اعتراضی جامعه در جریان است. بطور مثال مقابل مجلس اسلامی به محل تجمعات هر روزه کارگران و مردم معترض تبدیل شده است. خصوصا یک نقطه قابل توجه در مبارزات کارگری امروز، کشیده شدن دامنه آن به مراکز کلیدی و مجتمع های بزرگ کارگری چون مراکز وابسته به نفت و بخش های خدماتی که با جمعیت وسیع مردم سرو کار دارند، است . و این خود وزن سیاسی و اجتماعی بیشتری به این مبارزات داده است. این اعتراضات در عین حال با ایستادن در مقابل تهاجمات رژیم به زندگی و معیشت کارگران، یک نه بزرگ به دولت روحانی و وعده و وعیدهایش و طرح های ریاضت اقتصادی آن تحت عناوینی چون بسته اقتصادی ٦ ماهه خروج از رکود، برنامه توسعه ششم و غیره است که کل حکومت را به چالش میکشد.
چنین فضایی از اعتراض و مبارزه، وزن و جایگاه سیاسی مهمی به جنبش کارگری در اوضاع سیاسی متحول امروز جامعه داده است. و اعتراضات کارگری بعنوان یک عرصه دائمی مبارزه در جامعه امروز بیش از هر وقت در تغییر توازن قوای جامعه به نفع مبارزات مردم و جلو آمدن کل جامعه با خواستهای فوری و سراسری اش، نقش دارد. این توازن قوا راهکارهای نوین و متنوعی را در دستور مبارزه ما قرار میدهد. این توازن قوا را باید دریافت. کافی است نگاهی به نمونه های برجسته این اعتراضات در روزهای اخیر داشته باشیم تا تصویر روشنتری از اتفاقی که در جریان است، بدست آورده و شناخت بیشتری از قدرت و جایگاه این مبارزات پیدا کنیم. نمونه های برجسته این اعتراضات عبارتند از:
– اعتراضات صدها کارگر اپراتورهای قوی برق به نمایندگی از ٥ هزار کارگر در دو روز متوالی این هفته در مقابل مجلس. در این اعتراضات کارگران با پلاکاردی که بر رویش نوشته بود که در صورت خلف وعده وزارت نیرو دست به قطع برق در سراسر کشور خواهند زد. اولیتماتوم به اعتصاب سراسری دادند. و این نوید از در پیش بودن فضا برای رفتن بسوی اعتصابات سراسری را میدهد. و تجمع صدها کارگر در این هفته در مقابل مجلس فضای دیگری به این منطقه داده بود.
– کارگران شرکت واحد با تاخیر چند روزه پرداخت دستمزدشان در چند سامانه تهران دست به اعتصاب و اعتراض زدند و مقامات مسئول سراسیمه ناگزیر به پرداخت فوری طلب کارگران شدند. چرا که آنان تجربه اعتصاب شکوهمند کارگران واحد در سال ٨٤ را دارند و هوا را پس دیدند.
– کارگران آتش نشانی به عنوان بخش دیگری از کارگران خدماتی که در تماس مستقیم با مردم هستند، اعتراضاتشان را از سر گرفتند و در اعتراض به شرایط سخت و مخاطره آمیز کارشان و بی حقوقی و بی تامینی خود در مقابل مجلس تجمع کردند.
– هزاران کارگر در منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی و فازهای مختلف آن، در منطقه ای که بدلیل موقعیت حساسی که دارد و وابستگی اش به صنعت نفت، آنرا ویژه نامیده اند، تا با قوانین و مقرارت سخت گیرانه تری کنترل اوضاع را در دست داشته باشند. در منطقه ای که در آن به کرار حکم بر ممنوعیت اعتراض داده شده و کارگر را مورد تهدید و اعتراض قرار داده اند، دست از کار کشیده و علیه زورگویی های پیمانکاران سودجو ایستاده و حق و حقوقشان را میخواهند.
– تجمع اعتراضی جوانان جویای کار در شهرویی بهبهان که با حمله نیروهای سرکوب، روبرو شد و در نتیجه این یورش جنایتکارانه جوانی به اسم مرتضی فرج نیا جان باخت. همچنین جوانی به اسم ابراهیم شهرویی زخمی و عازم بیمارستان شیراز شد و سه جوان دیگر به اسامی افشین، محمود و داریوش راهی زندان شدند. اما در عکس العمل به این جنایت وحشیانه ٧٠٠٠ نفر از این منطقه و بهبهان و شهرهای اطرافش جمع شدند و یاد مرتضی فرج نیا را گرامیداشتند و اعلام کردند که نخواهند گذاشت این موضوع فراموش شود و خواستار محاکمه قاتل مرتضی، معالجه ابراهیم شهرویی با استاندارد قابل قبول و آزادی فوری دستگیر شدگان گردیدند.
– نامه های اعتراضی علیه تهاجم جدید دولت تحت عنوان برنامه توسعه ششم دولت از جمله فراخوان اتحادیه آزاد کارگران ایران مبنی بر لغو تبصره های ٣٣ و ٢٤ این طرح که اساسا طرح بردگی کاری نوجوانان زیر ٢٩ سال و تعرض به زندگی و معیشت بازنشستگان است. و در همین رابطه کمپینی اعتراضی از سوی کارگران صنایع فولاد اهواز اعلام شده و در جریان است.
این اتفاقات در کنار اعتراضات هر روزه کارگران در مراکز مختلف کارگری چون اعتراضات کارگران شهرداری بروجرد، کارگران پیمانی رجا، تجمعات اعتراضی کارگران اردل که در همین هفته شاهدش بوده ایم، فضای پر التهاب جنبش اعتراضی کارگران در ایران و کل جامعه را به نمایش میگذارد.
نگاهی به این تصویر همانطور که اشاره کردم وزن سنگین جنبش اعتراضی کارگری را در سیر تحولات سیاسی جامعه به روشنی نشان میدهد.
واقعیت اینست که یک وجه مهم مبارزه همه مردم دفاع از زندگی و معیشت خود و بهبود شرایط زندگی شان است. و در فضای پر جنب و جوش اعتراضی کارگری، امروز بیش از هر وقت زمان متحد شدن حول خواستهای سراسری چون افزایش دستمزدها، بیمه بیکاری، درمان و تحصیل رایگان برای همگان و برخورداری مردم از تسهیلات لازم برای تامین مسکن و مطالباتی از این دست است. در عین حال فضا فضای متحد شدن و متشکل شدن است. فضا فضای به راه انداختن کارزارهای مبارزاتی در دفاع از زندگی و معیشتمان است. و در این راستا حضور و شرکت فعال خانواده های کارگری در مبارزات جاری، همبستگی و پشتیبانی از مبارزات یکدیگر، اتکا بر مجامع عمومی برای متحد شدن و تشکلیابی توده ای و سراسری در محیط های کار و استفاده از ابزار مدیای اجتماعی چون تلگرام و شکل دادن به گروههای مبارزاتی خود در آنجا و از این طریق بردن وسیع گفتمانهایمان به میان همه کارگران و کل جامعه، بیش از هر وقت اهمیت دارد و باید بر آنها پای فشرد.
برای نمونه به موضوع مهم شرکت فعال خانواده های کارگری در اعتراضات جاری توجه کنیم. اگر چه در این زمینه پیشروی های درخشانی را در جنبش کارگری شاهدیم. اما هنوز به تمامی این بخش از نیروی جنبش کارگری وارد عرصه نبرد نشده است. نمونه اش همین مبارزاتی است که در دو هفته اخیر اتفاق افتاده و ادامه دارد. که مهمترینش را جلوتر لیست کردم. جای خانواده های کارگری در این مبارزات خالی است و در صورت حضور آنان میشد تصور کرد که با چه اتفاق عظیم اجتماعی ای میتوانستیم روبرو باشیم. و این حضور ممکن و عملی است. نکته اینجاست که این موضوع باید از جمله اولویت های مهم رهبران و سازماندهندگان این مبارزات باشد.
به موضوع همبستگی مبارزاتی اشاره کنم. بطور مثال جوانان جویای کار در شهرویی بهبهان به پا خاستند. وقتی این حرکت با یورش سرکوبگران رژیم روبرو شد، مردم این منطقه به حرکت در آمدند و هفت هزار نفر با گرامیداشت مرتضی فرج نیا که بدست سرکوبگران رژیم به قتل رسید، جمع شدند و اعتراضشان را اعلام کردند. قابل انتظار است که این همبستگی را از سوی همه تشکلهای کارگری و بخش های مختلف جامعه شاهد باشیم. بعلاوه جوانان جویای کار در شهرویی با شعار ما کار میخواهیم دست به اعتراض زده اند و این حرکت میتواند سرآغازی برای تکثیر این اعتراض در تمام شهرها علیه بیکاری و با شعار یا کار یا بیمه بیکاری باشد. و حمایت عملی خود را از مبارزات جوانان بیکار در شهرویی بدین شکل اعلام کنیم.
نکته مهم دیگر نقش کثیفی است که تشکلهای دست ساز دولتی و رسانه هایشان بازی میکنند. از جمله سایت خبری ای چون ایلنا وابسته به دارو دسته خانه کارگر این تشکل دست ساز دولتی را همه می شناسیم. می بینیم که اخبار کارگری را میگوید و لابلای این اخبار همه تلاششان اینست که خط و سیاست دولت تدبیر و امیدشان را به گفتمان های کارگران تبدیل کنند. و یک کارشان اینست که بطور خنده آوری چهره کارگران را در عکس های مربوط به اعتراضات کارگران محو میکنند. اسمش را هم “امنیت” میگذارند. در حالیکه کارگر علنا در مقابل چشم حراست و سرکوبگران رژیم اعتراضش را میکند و نسخه ای از همان عکس هایی که توسط خود این دارودسته ها گرفته میشود، در جریان همان نقش سه جانبه گرایی مسخره شان روی میز صاحبان کار گذاشته میشود. اما این کار را میکنند تا کارگر را از مبارزه علنی و اجتماعی اش ، مبارزه ای که حمایت جامعه را بدنبال دارد، دور کنند. میکوشند اعتصاب را امری “غیرقانونی” و “جرم” تلقی کنند و با این کار فضای رعب را دامن زنند. مدیای اجتماعی و گروههای مبارزه در خطوط اپلی کیشن هایی چون تلگرام میتواند ابزار مهمی برای خنثی کردن این دسیسه ها و عقب زدن آنان باشد. و خوشبختانه نقش مدیای اجتماعی، این ابزار مهم سازمانیابی را هر روز بیشتر در جنبش های اعتراضی کارگری و کل جامعه میبینیم.
و در آخر دیدن نقش تلویزیونی چون کانال جدید مهم است. یک نمونه جالب و اخیر از روی آوری به استفاده از این مدیای مهم اجتماعی، در جریان اعتراضات مردم در شهرویی بدنبال سرکوب مبارزات جوانان جویای کار در این روستا بود. دیدیم که چگونه جوانان و مردم معترض در این منطقه به این تلویزیون روی آوردند. برنامه های مستقیم تلویزیون کانال جدید را به تریبونی برای بلند کردن صدای اعتراض خود تبدیل کردند. از این طریق فراخوان به اعتراض دادند و کیفرخواست خود را علیه جنایت رژیم اعلام کردند. و کاری کردند که حتی مامور انتظامی رژیم که به اعتراف خودش در صف سرکوبگران حکومت در این اتفاق بوده، بیاید و حساب پس دهد. تلویزیون کانال جدید میتواند و باید در بعدی اجتماعی و وسیعتر از سوی همه کارگران و کل جامعه به کار گرفته شود و کانونی برای سازمانیابی سراسری اعتراضات کل کارگران و کل جامعه علیه بختک جمهوری اسلامی باشد. با این کانال که صدای حزب کمونیست کارگری ایران است تماس بگیرید و با این حزب فعالیت کنید.
