حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
نسان نودینیان:
با تو خواهیم بود!
فراخوان زبیده حاجی میرزایی همسر بهنام ابراهیم زاده را در حلقه حمایت و پشتیبانی فوری قرار دهیم. دستگیری و زندانی کردن فعالین کارگری پدیده تازه ای نیست. و همچنین تلاش و مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی امر تازه و جدیدی نیست. در چند سال گذشته کمپین برای آزادی کارگران زندانی بشکل جاری در جریان بوده است. جاری شدن و رودر رویی فعالین کارگری و خانواده های آنها و بخشهایی از دوستداران آنها آن اندازه از تجربه و سازمان اعتراض در جامعه را بوجود آورده که با هر فراخوانی به اسقبال آن برویم. اما، فراخوان همسر بهنام ابراهیم زاده امری دو فوریتی و بسیار عاجل است. فراخوان به اعتراض تا آزادی بهنام ابراهیم زاده بر متن تعیین و موقعیت امروز او بعنوان فعال کارگری، فعال حقوق کودک و یار و یاور کارگران و مردم زحمتکش میتواند به سازمان اعتراض بزرگ و قدرتمند و پر دامنه ای، تبدیل شود. بهنام ابراهیم زاده را توده وسیعی از مردم در شهرهای کردستان میشناسند. این یک نقطه قوت و فاکتور مهم و قابل اتکا برای سازمان این اعتراض است.
دوستان و همراهان فراخوان زبیده حاجی میرزایی در درجه اول تشکلهای موجود کارگران از جمله اتحادیه آزاد کارگران ایران، کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکلهای کارگری، سندیکای اتوبوسرانی تهران، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، معلمان، کودکان، خانواده های کارگران، کارگران فولاد زاگرس، کیان تایر و ده ها مرکز کارگری هستند. این جبهه وسیع از نزدیک با بهنام و نیما ابراهیم زاده و زبیده حاجی میرزایی ارتباط طبیعی و عادی دارند. تلاش زنده و سازمان اکسیون و تجمع برای آزادی بهنام ابراهیم زاده در گرو فراخوان مشترک سازمانهای کارگری و فعالین کارگری است.
طومار اعتراضی یکهزار تن از کارگران خبازیهای سنندج
۱۰۰۰ تن از کارگران خبازیهای سنندج با امضای طوماری نسبت به عدم افزایش دستمزدهای سال 92 و همچنین عدم پاسخگویی نهادهای دولتی اعتراض کردند. در این طومار اعتراضی قید شده مدتی قبل که اعضای سه سندیکای صنفی خبازان شهرهای سنندج، مریوان و سقز که به استانداری استان کردستان مراجعه و خواهان افزایش دستمزدهایشان تا روز ۲۰ مردادماه شده بودند ولی هیچگونه پاسخی دریافت نکردند، لذا روز شنبه ۱9 مردادماه حدود ۲۰۰ تن از کارگران خباز با تجمع در محل انجمن صنفی خود که نیروهای امنیتی نیز در آنجا حضور داشتند، اعلام کردند در صورتی که تا پایان وقت اداری روز چهارشنبه ۲3 مردادماه به خواست هایشان پاسخ داده نشود، روز پنجشنبه دست از کار خواهند کشید.
تجمع مردم نایسر و قار سنندج در اعتراض به کمبود آب آشامیدنی
براساس خبر دریافتی روز یکشنبه ۲۰ مردادماه عداه ای از مردم شهرک “نایسر” و روستای “قار” سنندج در اعتراض به کمبود آب شرب تجمع اعتراضی برپا کردند. معترضین با تهیه یک طومار اعتراضی و تحویل آن به استانداری کردستان خواهان رسیدگی به خواست خود و تامین آب آشامیدنی شدند. لازم به ذکر است که کمبود آب آشامیدنی مشکلات زیادی را برای مردم ساکن در محلات اطراف شهر سنندج بوجود آورده است.
ادامه اعتراضات كارگران فولاد زاگرس برای بازگشت بکار و دریافت مطالبات معوقه
۱۶مرداد: ۲۰۲ کارگر اخراجی کارخانه «فولاد زاگرس» با تنظیم شکایت مشترکی در اداره كار شهرستان قروه، درخواست رسمی بازگشت به كار خود را ارائه دادند. ۱۵مرداد: ۱۷۰ نفر از کارگران اخراجی کارخانه «فولاد زاگرس» برای پیگیری مطالبات صنفی خود در مقابل ساختمان اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان قروه تجمع کرده بودند. نماینده کارگران کارخانه فولاد زاگرس درباره تجمع دیروز،گفت: بعد از آنکه اعتراض صنفی کارگران فولاد زاگرس روز ۲۶ تیر ماه در تهران با وعده تعدادی از نمایندگان مجلس ناتمام ماند، با وجود آنكه کمسیون اصل ۹۰ مجلس طی جلسه‌ای در تاریخ ۳۱ تیرماه کارفرما را متعهد به پرداخت معوقات حقوقی کارگران در اولین فرصت و عدم قطع رابطه کاری با کارگران کرده بود، متاسفانه کارفرما نسبت به نتایج جلسه كمیسیون اصل 9۰ بی‌توجه‌ای نشان داده و به آن عمل نمی‌کند. او افزود: این کارگران با تجمع خود در مقابل اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی در اعتراض به بی‌توجه‌ای کارفرما به مصوبات کمسیون اصل نود مجلس، خواستار بازگشت بکار و دریافت مطالبات معوقه خود شدند. نماینده کارگران فولاد زاگرس با بیان اینکه کارگران از ابتدای سال جاری حقوق دریافت نکرده‌اند، افزود: با توجه به اینکه کارگران در وضعیت نامناسب معیشتی قرار دارند خواستار بازگشت به کار و دریافت معوقات حقوقی خود هستند. ایلنا گزارش می دهد:
كارگران فولاد زاگرس یك ماه پس از اخراج
یک ماه از تعطیلی کارخانه «ذوب آهن فولاد زاگرس» گذشت. روز ۱۸ تیر ماه، «ابراهیم ملا بیگی» مدیر عامل فولاد زاگرس با نصب اطلاعیه‌ای بر روی تابلوی اعلانات، کارخانه را به دلیل کمبود نقدینگی و عدم توان تولید، تعطیل اعلام کرد. این کارخانه در قروه، یکی از شهرستان‌های کوچک استان کردستان واقع شده است. با زمینی به مساحت ۱۰۰ هکتار، ارزش مالکیتی بسیار بالایی دارد. فولاد زاگرس بر خلاف نامش «چدن» تولید می كند. دولت از دو دهه قبل اجرای پروژه‌اش را کلید زده بود. ۱۰ سال طول می‌کشد تا کارخانه راه اندازی شود و ۱۰ سال هم از راه اندازی‌اش می‌گذرد. مالکانش گمان نمی‌بردند اعلام تعطیلی کارخانه و معرفی ۲۳۵ کارگرش برای بیمه بیکاری، دردسر ساز شود. کارگران فولاد زاگرس با آنکه یک ماه از تعطیلی کارخانه می‌گذرد هنوز از حقوق صنفی شان عقب نشینی نکرده‌اند. آنان در آخرین اقدام، با تنظیم شکایتی مشترک در اداره کار شهرستان قروه، درخواست رسمی بازگشت به کار خود را ارائه داده‌اند. «پروین محمدی» از فعالان مستقل کارگری در این رابطه به ایلنا می‌گوید: می‌خواستند از ۲۳۵ کارگری که سال‌های متمادی در کارخانه فولاد زاگرس زحمت کشیده‌اند خلاص شوند. انتظار داشتند کارگر شهرهای دور از پایتخت که از قانون سر در نمی‌آورد از دریافت بیمه بیکاری خوشحال شود. وی ادامه می‌دهد: مطابق قانون تا زمانی که هیات‌های تشخیص و حل اختلاف کار به اخراج قطعی رای نداده باشند کارفرما حق ندارد، کارگرانش را برای دریافت بیمه بیکاری به تامین اجتماعی معرفی کند. عدم تضمین اجرایی مصوبات کمیسیون اصل ۹۰ . کارگران در هفته اول پس از اخراج، تجمعاتی را در مقابل اداره کار شهرستان قروه برگزار کردند اما مدیران این نهاد دولتی به جای آنکه فرم دادخواست و شکایت را در اختیار کارگران قرار دهند به آنها فرم بیمه بیکاری می‌دهند. اگر فرم بیمه بیکاری را پر می‌کردند اخراج‌شان قطعی بود. کارگران که از پشت پرده این بذل و بخشش مطلع بودند به کردستان می‌روند تا مشکل را برای استاندار مطرح کنند. وقتی از استاندار هم جوابی نمی‌گیرند به تهران می‌آیند و اعتراضاتشان را ادامه می‌دهند. تجمعات متوالی‌شان در خیابان پاستور و در مقابل مجلس به تشکیل جلسه کمیسیون اصل ۹۰ منجر میشود. در جلسه این کمیسیون، همه مالکان و مدیر عامل فولاد زاگرس حضور می‌یابند و مدعی میشوند کارخانه را به مزایده گذاشته و به تنها شرکت کننده این مزایده واگذار کرده‌اند اما نامی از مالک جدید نمی‌آورند. کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، كارفرمایان را مکلف می‌کند علاوه بر پرداخت معوقات کارگران، مالک جدید را به کمیسیون معرفی کنند تا از او تعهد بگیرند با راه اندازی مجدد فولاد زاگرس هر ۲۳۵ كارگر این كارخانه را به كار باز گرداند. بدین ترتیب، کارگران به شهرشان باز می‌گردند اما مدیر عامل كارخانه هیچ یک از تعهداتش را عملی نمی‌کند. زمانی که کارگران معترض در مقابل اداره کار قروه تجمع میکنند به آنها گفته میشود مصوبات کمیسیون اصل ۹۰ اعتباری ندارد و شما باید مطابق قانون، شکایتتان را در اداره کار مطرح کنید. محمدی با اشاره به عدم اجرای مصوبه کمیسیون اصل ۹۰ به ایلنا می‌گوید: قانون قوه مجریه مسجل‌تر از قانون قوه مقننه است. کارگران تنها می‌توانستند با اشاره به مصوبه کمیسیون اصل ۹۰ مجلس خواهان اجرای آن شوند. مصوبات این کمیسیون تضمین اجرایی ندارد. چرا درخواست تنفس نمی‌شود؟ مالکان فولاد زاگرس می‌توانستند، با اعلام ورشکستگی یا در خواست تنفس برای فروش یا تغییر کاربری، کارخانه را به صورت موقت تعطیل کنند اما از این مسیر‌ها برای تعطیلی موقت کارخانه اقدام نشده است. محمدی در این رابطه می‌گوید: هر کارخانه‌ای که ورشکست شود با استفاده از ماده ۱۴۱ قانون تجارت میتواند اعلام ورشکستگی کند تا صحت ادعایش مورد بررسی قرار گیرد. کارفرمایان فولاد زاگرس ادعای ورشکستگی دارند اما برای اعلام آن اقدامی نمی‌کنند. وی ادامه می‌دهد: کارفرمایان همچنین می‌توانستند برای فروش یا تغییر کاربری به وزارت صنعت، معدن و تجارت در خواست تنفس دهند. در این صورت وزارتخانه از آنها طلب دلیل می‌کرد و از آنجا پرونده کارخانه را برای تصمیم گیری نهایی به شورای عالی کار ارسال می‌کرد. در صورتی که اجازه تنفس به کارخانه داده می‌شد علاوه بر تعطیلی موقت کارخانه، کارگران مشمول بیمه بیکاری می‌شدند. این فعال کارگری معتقد است: مقاومت غیر منطقی در مقابل خواسته‌های قانونی کارگران به خوبی نشان می‌دهد قصد کارفرمایان از اقداماتشان، اخراج ۲۳۵ کارگری است که سال‌های جوانیشان را در این کارخانه سپری کرده‌اند. گفتنی است مدیر عامل فولاد زاگرس پیش‌تر با اشاره به بدهی ۹۰ میلیون تومانی کارخانه‌اش به ایلنا گفته بود: سرمایه اولیه کارخانه ۴ میلیارد تومان بوده است. قانون تجارت می‌گوید اگر شرکتی ۵۰+۱ درصد زیان انباشته داشته باشد ورشکسته میشود. کارخانه فولاد زاگرس ۶۰ میلیارد تومان زیان انباشته دارد که بیش از ۱۰ برابر سرمایهٔ اولیه‌اش است. (منبع ایلنا)
۱۵مرداد: مخالفت مقام دادستانی باتمدید مرخصی فعال کارگری وکودک بهنام ابراهیم زاده.
بهنام ابراهیم زاده از فعالین کارگری وکودک و از اعضای کمیته پیگیری تشکلهای آزاد کارگری وجمعیت دفاع از کودکان کار وخیابان که چندی پیش برای پیگیری درمان تنها فرزند بیمارش نیما به مرخصی آمده بود امروز سه شنبه پانزدهم مرداد برای تمدید مرخصی خودبه دادستانی تهران مراجعه کرد اما دادستانی تهران با ادامه مرخصی وی که بتوان در کنار فرزند بیمارش بماند مخالفت کردند. مقامات به جای موافقت با تمدید مرخصی به وی پیشنهاد اینکه عفو بنویسد داده اند اما وی به این درخواست جواب رد داده است؛ برگرداندن بهنام به زندان ظلمی آشکار به خانواده بهنام و کودک بیمارش نیما ابراهیم زاده است که طی روزهای آینده باید در بیمارستان محک کودکان برای روند درمانش بستری شود ومراحل سخت شیمی درمانی را پشت سر بگذراند نیما به جز دوری از پدر باید دردشیمی درمانی و استرس و دیگر ناراحتی ها را هم بکشد. کمیته دفاع از بهنام ابراهیم زاده مخالفت با تمدید مرخصی وبرگرداندن بهنام را به زندان به شدت محکوم کرده وخواهان آزادی تمامی فعالان کارگری و زندانیان سیا سی می باشد!
نهادهای مسئول در استان کردستان در هماهنگی با کارفرمای فولاد زاگرس درصدد تحمیل اخراج بر کارگران این کارخانه هستند.
۱۵مرداد: اتحادیه آزاد کارگران ایران: از شروع اعتراضات کارگران اخراجی فولاد زاگرس نزدیک به یکماه گذشت. در این مدت، این کارگران یکروز در مقابل دفتر بیت رهبری و بمدت سه روز در مقابل مجلس شورای اسلامی در اعتراض به اخراج خود دست به تجمع زده اند. علاوه بر این کارگران فولاد زاگرس بارها در مقابل اداره کار شهرستان قروه و استانداری کردستان دست به تجمع زده و خواهان رسیدگی به خواستهای خود شده اند. این کارگران تا ۲۰ سال سابقه کار دارند، از اول سال تاکنون دستمزدی دریافت نکرده اند و بسیاری از آنان بدلیل شرایط سخت و زیان آور کار دچار لطمات شدید جسمانی شده اند. در آخرین تجمع کارگران فولاد زاگرس که در مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار شد کمیسیون اصل نود مجلس با برگزاری جلسه ای با شرکت مدیر عامل و سهامداران کارخانه و نماینده های کارگران بر شفاف سازی فروش کارخانه و تعهد خریدار نسبت به حفظ و بکار گیری کارگران صحه گذاشت و اواخر هفته گذشته صورتجلسه کمیسیون اصل نود به طرفین ارجاع شد. با اینحال اداره کار و فرمانداری شهرستان قروه از آنجا که در صورت اخراج کارگر توسط کارفرما و تمایل داوطلبانه کارگر برای به وصل بیمه بیکاری، رابطه کاری اش با کارفرما قانونا پایان یافته تلقی میشود، در تلاشند تا با سر دواندن کارگران، آنان را وادار به وصل به بیمه بیکاری به صورت داوطلبانه و به میل و اراده خود کنند. این در حالی است که بر اساس ماده ۱۲ قانون کار در صورت تغییر مالکیت کارخانه ای، تعهدات کارفرمای قبلی در قبال کارگران عینا به کارفرمای بعدی منتقل میشود و چنانچه در این بین وقفه ای چند ماهه در تولید پیش بیاید کارفرما باید با ارئه مدارک لازم به مراجع ذیربط و تصویب آن در شورایعالی کار بمدت معینی که توسط این شورا تعیین میشود کارگران خود را جهت وصل به بیمه بیکاری به سازمان تامین اجتماعی معرفی کند و پس از پایان مدت تعیین شده، کارگران بر سر کارهای خود بازگردند. اما علیرغم اینهمه صراحت قانونی و نیز تاکید کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی، اداره کار و فرمانداری شهرستان قروه بعلاوه استانداری کردستان در همدستی با کارفرمای کارخانه فولاد زاگرس بدون طی این مراحل و با تلاش برای وصل داوطلبانه کارگران به بیمه بیکاری در صدد تکمیل سیکل اخراج ۲۳۵ کارگر این کارخانه هستند. بنا بر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، از تاریخ ۳۱ تیر ماه که کارگران اخراجی فولاد زاگرس پس از جلسه کمیسیون اصل نود به شهرستان قروه باز گشته اند هر روز در کارخانه حاضر میشوند و دفتر حضور و غیابی را که خود تدارک دیده اند امضا میکنند. این کارگران از آنزمان تانون دوبار نیز در مقابل اداره کار شهرستان قروه دست به تجمع اعتراضی زده اند و در آخرین اقدامش شان در حوزه استانی، امروز شکایتی را از کارفرما بدلیل عدم پرداخت دستمزد و اخراج از کار به اداره کار شهرستان قروه تسلیم کردند. این کارگران اعلام نموده اند در صورت تداوم روش فعلی مسئولین استانی نسبت به مصوبه کمیسیون اصل نود و عدم پرداخت دستمزدشان از سوی کارفرما، احتمالا بار دیگر تجمعات اعتراضی خود را در مقابل مجلس شورای اسلامی از سر خواهند گرفت و تسلیم بند و بستهای مسئولین استانی با کارفرما نخواهند شد.
***
برگزاری گل‌گشت در مریوان در اعتراض به احکام صادره بر علیه فعالین کارگری
به گزارش رسیده روز جمعه مورخ ۱۸/۵/۹۲ جمعی از فعالین کارگری شهرستان‌های پاوه و مریوان حرکتی اعتراضی در محکومیت احکام صادره اخیر برای فعالین کارگری و بخصوص اعضای کمیته هماهنگی به شکل “گل گشت” برگزار کردند. این “گل‌گشت اعتراضی” با حضورجمعی از فعالین کارگری مریوان و پاوه وهمچنین تعدادی از اعضای کمیته هماهنگی در اطراف شهر مریوان برگزار شد که حاضرین، مراسم را با بحث‌هایی پیرامون وضعیت کنونی جنبش کارگری ایران و فعالین کارگری و نحوه تقابل سیستم سرمایه با این دست فعالیت‌ها آغاز کردند. در خلال بحث‌ها، حاضرین راه کارهایی برای هرچه مستحکم‌تر کردن ارتباط فعالین کارگری با یکدیگر و با بدنه جنبش کارگری ارائه دادند که برای متحد و متشکل شدن صفوف مبارزه طبقاتی کارگران آن را امری ضروری دانستند. مراسم گل‌گشت بعد از قرائت بیانیه مشترک فعالین کارگری پاوه ومریوان در خصوص محکومیت احکام صادره توسط دستگاه قضایی به پایان رسید. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری
اخراج ۱۶ تن دیگر از کارگران شرکت بانتا آبیدر سنندج
به گزارش رسیده شرکت بانتا آبیدر سنندج ۱۶ کارگر دیگر را در روز دوشنبه ۱۴/۵/۹۲ به دلیل واهی کاهش میزان کار اخراج نمود.
کارفرمای شرکت بانتا آبیدر سنندج برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها و حفظ سرمایه خود دست به اخراج کارگران زده است و قرار است انجام بقیه پروژه را به پیمانکاران دیگر واگذار کند تا بدین وسیله از پرداخت حقوق و سنوات کارگران نیز شانه خالی کند. نداشتن قرارداد کاری و بیمه، دست کارفرما را در اخراج کارگران باز گذاشته است. این شرکت در تاریخ ۱۳ مرداد نیز ۲۰ کارگر دیگر را اخراج کرده بود. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری-۱۶ مرداد ۱۳۹۲
***
اخراج ۲۰ کارگر از شرکت بانتا آبیدر سنندج
به گزارش رسیده امروز یکشنبه ۱۳/۵/۹۲ کارفرما شرکت بانتا آبیدر سنندج تعداد ۲۰ نفر از کارگران این شرکت را اخراج کرد. کارفرما دلیل اخراج این تعداد از کارگران را تعدیل نیرو بدلیل کاهش میزان کار اعلام نموده است. شایان ذکر است که کارگران اخراجی سابقه کاری ۲ ماهه تا ۲ ساله در درون شرکت بانتا را داشته‌اند که بدون پرداخت حقوق کاملشان از کار بیکار شده‌اند. همانطور که در گزارشهای قبلی از این شرکت ذکر شده بود، کارفرما قرار بود از هر کارگر مبلغ ۱۵۰ هزار تومان بابت صدور بیمه کسر نماید و در عوض کسر مبلغ قید شده از حقوق کارگران روزمزد به آنها بیمه یک روزه تعلق بگیرد، یعنی کارگر تا زمانی از خدمات بیمه برخوردار است که در محوطه شرکت مشغول به کار باشد و در ایام تعطیل یا زمان بیکاری کارگر فاقد بیمه می‌باشد. این شرایط اعتراض کارگران را به همراه داشت که کارفرما نیز در مقابل این اعتراض‌ها، همه کارگران را با تهدید به اخراج به سر کار برگرداند. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری-۱۳ مرداد ۱۳۹۲
صدور حکم برائت برای “شریف ساعدپناه” فعال کارگری
۱7مرداد: به گزارش رسیده روز پنجشنبه ۱۷/۵/۹۲ دادگاه انقلاب سنندج “شریف ساعدپناه” فعال کارگری و عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران را از اتهامات وارده مبرا دانست و حکم برائت وی را صادر کرد. نام‌برده در اواخر سال ۹۱ نزدیک به ۸ مارس به همراه چند نفر از فعالین کارگری دستگیر و مدت ۱۹ روز در بازداشت اداره اطلاعات به سر برده بود. لازم به ذکر است پرونده دیگر این فعال کارگری که همراه با پرونده “مظفر صالح‌نیا” دیگرعضو اتحادیه که به اتهام عضویت در اتحادیه به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود هنوز در دادگاه تجدید نظر است. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری
***
صدور حکم زندان تعزیری برای ۳ تن از فعالان کارگری مهاباد
بنا به خبر رسیده دادگاه انقلاب مهاباد ۳ تن از کارگران و فعالین کارگری عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در این شهر را به ۲ سال حبس تعزیری محکوم کرد. بر پایه این خبر ۳ تن از فعالین کارگری مهاباد به نامهای محمد مولانائی، یوسف آبخرابات و واحد سیده روز دوشنبه ۱۴ مردادماه به اداره اطلاعات این شهر احضار و احکام صادره به آنان ابلاغ شد. این احکام به مدت ۲۰ روز قابل اعتراض و رسیدگی در دادگاه تجدید نظر می‌باشد. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری ضمن محکوم نمودن احکام صادره بر علیه محمد مولانائی، یوسف آبخرابات و واحد سیده خواهان شکسته شدن این احکام و همچنین آزادی سایر کارگران و فعالین کارگری و زندانیان سیاسی می‌باشد.
***
صدور حکم ۱ سال حبس تعلیقی برای “حامد محمودی‌نژاد”
۱۷مرداد: به گزارش رسیده روز پنجشنبه ۱۷/۵/۹۲ شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج برای “حامد محمودی‌نژاد” فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری به اتهام واهی فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران حکم ۱ سال حبس تعلیقی در ۵ سال صادر کرد و حکم صادره را به وکیل این فعال کارگری ابلاغ نمود. تنها جرم و گناه “حامد محمودی‌نژاد” عضویت در کمیته هماهنگی و دفاع از کارگران مانند خود است و بس. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری ضمن محکوم کردن حکم صادره برای حامد محمودی‌نژاد، خواهان شکسته شدن این حکم و همچنین آزادی سایر کارگران و فعالین کارگری و زندانیان سیاسی می‌باشد. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری
حادثه‌ایی دیگر در محیط کار به علت عدم امکانات ایمنی
۱۶کرداد: کارگر ساختمانی “طالب محمدی‌نیا “اهل روستای دادانه کمانگر از توابع مریوان موقع کار دچار حادثه برق گرفتگی شد. این کارگر موقع کار در طبقه دوم ساختمانی در خیابان شهدای سنندج (سه راه فرح) بعلت نزدیکی کابل‌های تیر برق و برخورد با آنها دچار برق گرفتگی و بیهوش شد که توسط دیگر کارگران همکارش در ساختمان به بیمارستان بعثت سنندج انتقال داده شد. گزارشات رسیده حاکی از وخامت حال وی دارد. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری
کوردستان میدیا: بازداشت ١٠ کولبر منطقه سروآباد که چند روز پیش از سوی نیروهای نظامی رژیم ایران صورت گرفته با همکاری دو فرد وابسته به رژیم ایران بوده است.
چهاردهم مردادماه، ١٠ کولبر اهل روستاها “درکی” و “دمیو” در نقطه مرزی “سروآباد” از سوی نیروهای نظامی بازداشت شدند. در حال حاضر مشخص شده است که دوتن از اهالی روستای “درکی” به نامهای “س.ک” فرزند محمد و “س.م” فزند ناصر با پاسگاه “ژالانه” همکاری کرده و در دستگیری این کولبران نقش داشته‌اند. به گفته یک منبع مطلع، اهالی روستای “درکی” این دو فرد وابسته به رژیم را فرا خوانده و به آنها گفته‌اند که باید دست از کار ناشایست خود بر دارند، اما این دو نفر با مردم مقابله کرده و در پاسگاه ژالانه از ٦ نفر شکایت کرده‌اند. ملا سلمان محمدیان فرزند سلام، مومن عباسی فرزند امین، عادل حسنی فرزند عزیز، سلام قادرنژاد فرزند قاسم، احسن محمودی فرزند سبحان، نذار محمودی فرزند جمال، کاروان فرزند کامل و بایزید” اسامی هشت تن از این ده کولبر بازداشت شده هستند. شماری از این کولبران به صورت موقت و با تودیع وثیقه از زندان آزاد شده‌اند. این کولبران از سوی نیروهای نظامی رژیم درهنگام بازداشت مورد ضرب وشتم قرار گرفته و همچنین کلیه اجناس آنها توقیف شده بود.
بیانیه جمعی از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری
خطاب به کارگران، تشکلهای کارگری و سازمانهای مدافع حقوق بشر
ما کارگریم! کارگران، تشکلهای کارگری! ما امضاء کننده‌گان این بیانیه، جمعی از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری هستیم که بیش از یک سال است تحت پیگرد نیروهای امنیتی و مقام‌های قضایی دولت جمهوری اسلامی ایران هستیم. اگر چه دور جدید تعرض به کمیته هماهنگی با هجوم گسترده به مجمع عمومی این تشکل کارگری در ۲۶ خرداد سال ۹۱ در شهر کرج آغاز گردید؛ اما پس از آن، بازداشت و محاکمه بسیاری از ما کارگران هم چنان ادامه یافت. در این مدت بارها اعضای کمیته هماهنگی در شهرهای رشت، سنندج، بوکان، مهاباد، سقز،… احضار و یا دستگیر شده و مورد ضرب و شتم و توهین و اهانت مامورین امنیتی قرار گرفتند. در نتیجه این سرکوب پلیسی، تاکنون تعدادی از ما به زندان تعزیری محکوم شده و بقیه اعضای کمیته هماهنگی در انتطار ابلاغ حکم مقام های قضایی می‌باشند. کارگران! هم طبقه ای‌ها! ما به عنوان جمعی از فعالین کارگری که در چندین ماه گذشته، تحت فشار نیروهای امنیتی و قضایی بوده ایم، بار دیگر اعلام می‌کنیم کمیته هماهنگی تشکلی کارگری است که در سال ۸۴ و در نبود تشکلهای مستقل کارگری ایجاد گردید و اعضای آن کارگرانی هستند که هدف شان کمک به سازمانیابی کارگران و آگاه شدن آنها از منافع و حقوق طبقاتی‌شان است. کمیته هماهنگی تشکلی مستقل در راستای خواسته‌ها و مطالبات کارگران بوده و هیچ اهداف پنهانی ندارد. ما امضاء کننده‌گان این بیانیه که بارها با بازجویی‌های طولانی، متهم به تبلیغ علیه نظام و عضویت و ارتباط با احزاب اپوزیسیون دولت ایران شده‌ایم؛ این اتهام‌ها را واهی و بی اساس می‌دانیم. ما کارگرانی هستیم که خود را بخشی از میلیون‌ها کارگر و خانواده‌های شان می‌دانیم که با سختی و مشقات بی‌شماری دست به گریبان بوده و امرار معاش میکنند. ما کارگریم و هر یک از ما مانند هزاران مزد بگیر دیگر، روزانه در مراکز مختلف تولیدی، خدماتی و یا پروژه‌ای برای گذران معاش کار می‌کنیم. دوستان کارگر! جرم ما این است که کارگریم و در یک تشکل کارگری به نام کمیته هماهنگی متشکل شده‌ایم و اعلام کرده‌ایم که کارگران باید تشکلهای طبقاتی خود را داشته باشند. مگر نه این است که سرمایه داران از انواع نهادها و سازمانهای مختلف برای حفظ و تقویت سرمایه خود بهره می‌گیرند؛ پس چرا ما کارگران، تشکلهای خود را نداشته باشیم؟ ما گفته‌ایم که کارگران نیاز به تشکلهای فرمایشی ندارند که در نهادهای دولتی، رای به بی حقوقی بیشتر آنها بدهد. ما می‌گوئیم که حق آزادی تشکل، اجتماعات و آزادی بیان و اندیشه، از حقوق به رسمیت شناخته شده شهروندی است و کسی را نباید به این دلیل تحت پیگرد قرار داد و محاکمه و زندانی کرد. ما کارگریم و بارها اعلام کرده‌ایم که به تعویق انداختن دستمزد کارگران توسط سرمایه‌داران جرم است و عاملین این اقدام را باید به اتهام تحمیل فقر و فلاکت به خانواده‌های کارگری و ایجاد استرس و نگرانی برای کارگران، به دادگاه کشاند و محاکمه کرد. ما گفته‌ایم که حتی تا آن زمان که سرمایه‌داری پابرجاست، “قراردادهای موقت کار” به عنوان قراردادهایی ننگین و قرون وسطایی باید لغو گردد؛ دستمزدهای متناسب با تورم واقعی به کارگران پرداخت شود؛ و داشتن مسکن، خوراک و پوشاک مناسب، تحصیل رایگان و مسافرت و تفریح،… از حقوق طبیعی کارگران و خانواده‌های آنهاست و نباید کسی از این نعمت‌های بشری محروم شود. ما کارگریم و همواره خود را در کنار کارگران و همراه اعتراضات آنان برای دستیابی به خواستهای این طبقه در سراسر ایران، از کیان تایر گرفته تا فولاد زاگرس در قروه کردستان و از پتروشیمی ماهشهر تا نیشکر خوزستان می‌دانیم. کارگران! تشکلهای کارگری! و انسان‌های آزادی‌خواه و عدالت‌طلب! ما امضاء کننده‌گان این بیانیه نسبت به احضار، بازجویی و محاکمه خود که از سوی دستگاه‌های امنیتی و قضایی شهرهای سنندج، رشت، مهاباد و بوکان ادامه دارد، اعتراض داریم و حکم‌های صادره توسط دادگاه شهر سنندج را ناعادلانه می‌دانیم و خواستار ابطال آن هستیم. ما ضمن قدردانی از تشکلهای کارگری و کارگرانی که در این مدت به شکل‌های مختلف از ما حمایت و پشتیبانی کرده‌اند، از همه شما می‌خواهیم که به صفوف اعتراضی ما بپیوندید و از هر طریق ممکن ما را در جهت پایان دادن به سرکوب پلیسی علیه تمامی فعالان کارگری، از جمله کارگران و فعالان کارگری متشکل در کمیته هماهنگی یاری کنید. اعتراض ما بخشی از مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و کارگران زندانی است که برای پیگیری خواست‌ها و مطالبات خود در همه عرصه‌ها، از جمله حق ایجاد تشکلهای مستقل و متکی به خود کارگران و رهایی از وضعیت فلاکت بار موجود تلاش و فعالیت میکنند.
زنده باد اتحاد و همبستگی کارگری امضاء کننده‌گان: اعضای کمیته هماهنگی برای کمک ایجاد تشکل های کارگری
۱- خالد حسینی ۲-غالب حسینی ۳- وفا قادری ۴- حامد محمودی‌نژاد ۵-علی آزادی ۶- جلیل محمدی ۷- بهزاد فرج‌الهی ۸- محمد مولانایی ۹- واحد سیده ۱۰- یوسف آب خرابات ۱۱- ابراهیم مصطفی‌پور ۱۲- جمال میناشیری ۱۳- هادی تنومند ۱۴- محمد کریمی ۱۵- مجید حمیدي ۱۶-فرامرز فطرت نژاد ۱۷- سیروس فتحی ۱۸- سعید مرزبان مقدم ۱۹- مازیار مهرپور۲۰- مسعود سلیم‌پور ۲۱- میترا همایونی. ۱۲ مرداد ۱۳۹۲
***
بیانیه جمعی از فعالین کارگری شهرستان‌های پاوه ومریوان در محکومیت احکام صادره برای فعالین کارگری
کارگران، مردم شرافتمند!
همه ما کمابیش باخبریم که اخیراً چندین تن از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری با احکام ضد انسانی محکوم به تحمل حبس‌های تعزیری و تعلیقی شده‌اند؛ این موج جدید حمله و برخورد امنیتی با فعالین جنبش کارگری بار دیگر به ما نشان داد که حافظان سرمایه در برابر این جنبش حق‌طلبانه بیش از پیش احساس خطر کرده و به این ترتیب به زعم خود می‌خواهند سیر ناگزیر تاریخ را به سوی الغای مناسبات طبقاتی متوقف نمایند که این کوششی بیهوده است. حافظان سرمایه و افراد مشترک‌المنافعشان خوب بدانند که در مقابل این تعرض، پیشروان و فعالین جنبش کارگری همچنان با عزم وایمانی راسخ به خواستهای برابری طلبانه‌اشان منوط بر آزادی حق ایجاد تشکلهای مستقل و خودساخته، جسورانه ایستاده‌اند و با تکیه بر نیرو و توان متحد ومتشکل‌شان در راه همبستگی طبقاتی خود در برابر سرمایه گام برمی دارند. ما جمعی از فعالین کارگری شهرستان‌های پاوه ومریوان ضمن اعلام پشتیبانی از خواستهای برحق و بالتبع مبارزات اعضا کمیته هماهنگی، احکام صادره برای این عزیزان را محکوم نموده و خواستار لغو فوری و بی قید وشرط این احکام ضد کارگری وضد انسانی می باشیم. زنده باد مبارزه طبقاتی کارگران
جمعی از فعالین کارگری شهرستان‌های پاوه ومریوان
***
بیانیه جمعی از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری
خطاب به کارگران، تشکلهای کارگری و وجدان‌های بیدار و عدالت‌طلب جامعه
کارگران!، تشکل‌ها و فعالان کارگری ما امضاء کننده‌گان این بیانیه، جمعی از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری هستیم که بیش از یک سال است تحت پیگرد نیروهای امنیتی و مقام های قضایی دولت جمهوری اسلامی ایران قرار داریم. اگر چه دور جدید تعرض به کمیته هماهنگی از جمله با هجوم گسترده به مجمع عمومی این تشکل کارگری در ۲۶ خرداد سال ۹۱ در شهر کرج آغاز گردید، اما پس از آن نیز بازداشت و محاکمه بسیاری از ما کارگران هم چنان ادامه یافته است. در این مدت بارها اعضای این کمیته در شهرهای رشت، سنندج، بوکان، مهاباد، سقز و … مورد پیگرد قرار گرفته، احضار و یا دستگیر شدند و بعضن مورد ضرب و شتم و توهین و اهانت مامورین امنیتی قرار گرفته‌اند که در نتیجه آن، تاکنون تعدادی از دوستان و اعضای این کمیته به زندان تعزیری محکوم شده‌اند و بقیه نیز در انتظار ابلاغ احکام مقام‌های قضایی می‌باشند. کارگران! هم طبقه‌ای‌ها! ما به عنوان جمعی از کارگران و فعالین کارگری که در چند ماه گذشته مدام تحت پیگرد و فشار نیروهای امنیتی و قضایی بوده‌ایم، بار دیگر اعلام می‌کنیم که کمیته هماهنگی به مثابه تشکلی از کارگران و فعالین کارگری است که در سال ۸۴، در شرایط فقدان تشکلهای مستقل کارگری ایجاد گردید و اعضای آن علی‌العموم کارگرانی هستند که هدف‌شان – همان‌گونه که در اساسنامه این تشکل نیز قید شده است – کمک به سازمانیابی و تشکل‌پذیری کارگران و آگاه شدن آنها از حقوق و منافع طبقاتی‌شان، به مثابه یک طبقه است. کمیته هماهنگی در عین حال، تشکلی است علنی و مستقل که در راستای پیگیری خواسته‌ها و مطالبات کارگران و احقاق حقوق مسلم و شناخته شده‌ی این طبقه، تلاش و فعالیت می‌کند. لذا امضاء کننده‌گان این بیانیه در واقع به عنوان تعدادی از اعضا و فعالین این تشکل – که بارها در بازجویی‌ها، متهم به تبلیغ علیه نظام و ارتباط با احزاب اپوزیسیون دولت ایران شده‌اند – این اتهام‌ها را واهی و بی‌اساس دانسته و اکیداً آنها را رد میکنند. ما کارگریم و همچون میلیون‌ها کارگر و مزدبگیر، همراه با خانواده‌های مان، با سختی‌ها و مشقات بسیار و از طریق فروش نیروی کار خود، امرار معاش و زندگی می‌کنیم. ما کارگریم و هر یک از ما مانند هزاران مزد بگیر دیگر، روزانه در مراکز مختلف تولیدی، خدماتی و یا پروژه‌ای برای گذران معاش کار می کنیم. دوستان کارگر! جرم ما این است که کارگریم و تحت عنوان کمیته هماهنگی متشکل شده‌ایم و اعلام کرده‌ایم که کارگران باید تشکلهای طبقاتی و مستقل خود را داشته باشند. مگر نه این است که سرمایه‌داران از انواع نهادها و سازمانهای مختلف و جور واجور برای انباشت و محافظت از سرمایه بهره می‌گیرند؟ پس چرا ما کارگران، نباید تشکلهای خود را داشته باشیم؟ حرف ما این است که کارگران نیاز به تشکلهای فرمایشی ندارند که در نهادهای دولتی، رای به بی حقوقی بیشتر آنها بدهند. ما می‌گوئیم که حق آزادی تشکل و اعتصاب، حق آزادی بیان و اندیشه، تجمع و تحصن، طبع و نشر و … از حقوق به رسمیت شناخته شده‌ی شهروندی است و هیچ کس را نباید جهت پیگیری و مبارزه برای تحصیل آن ها مورد پیگرد و تهدید و بازداشت قرار داد و محاکمه و زندانی کرد. ما کارگریم و بارها اعلام کرده‌ایم که به تعویق انداختن دستمزد کارگران توسط سرمایه‌داران جرم است و عاملین این اقدام باید به همین اتهام و اتهام ضرر و زیان به این بخش از کارگران و خانواده‌های آنان و تحمیل فقر و فلاکت روزافزون به آحاد این طبقه، به دادگاه فرا خوانده شده و محاکمه شوند. ما گفته‌ایم که قراردادهای موقت و ننگین کار باید لغو گردد؛ به اخراج و بیکارسازی کارگران پایان داده شود؛ ما همچنین باور داریم و بارها گفته‌ایم که: تا آن زمان که نظام سرمایه‌داری مسقر و پابرجاست، دستمزدهای کارگران باید، متناسب با تورم واقعی موجود در جامعه پرداخت گردد. ما بر این باوریم که داشتن کار و مسکن مناسب، خوراک، پوشاک، بهداشت و درمان تحصیل رایگان، مسافرت و تفریح و … از حقوق مسلم و طبیعی کارگران و خانواده‌های آنهاست و هیچ فردی از افراد کارگر و زحمتکش جامعه را نباید از این نعمت بشری محروم کرد. ما کارگریم و همواره خود را در کنار اعتراض کارگران برای دستیابی به خواسته‌های برحق آنان، در سرتاسر ایران، از شرکت واحد گرفته تا کیان تایر و زاگرس؛ از پتروشیمی ماهشهر تا نیشکر هفت تپه و … می دانیم. کارگران! تشکلهای کارگری! هم‌زنجیران! ما امضاء کننده‌گان این بیانیه نسبت به احضار، بازجویی و محاکمه کارگران و فعالان کارگری، ار جمله اعضای این تشکل که از سوی دستگاه‌های امنیتی و قضایی شهرهای سنندج، رشت، مهاباد و بوکان دنبال میشود، اعتراض داریم و حکم‌های صادره توسط این دادگاهها را ناعادلانه دانسته و خواستار تجدیدنظر و ابطال آنها هستیم. ما همچنین ضمن قدردانی از تشکلهای کارگری و کارگرانی که در این مدت از ما حمایت و پشتیبانی کرده‌اند، از همه شما می‌خواهیم که به صفوف اعتراضی ما بپیوندید و از هر طریق ممکن ما را در جهت پایان دادن به این قبیل اعمال و برخوردهای پلیسی و امنیتی که علیه اعضای این کمیته و دیگر کارگران و فعالین کارگری، دنبال میشود یاری رسانید. اعتراض ما، بخشی از مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و کارگران زندانی است که به دلیل باورها و اعتقادات خود، از جمله برخورداری از حق اعتصاب و حق ایجاد تشکلهای مستقل و متکی به اراده و توان خود کارگران و همچنین برخورداری از حق اعتراض به انواع بی حقوقی‌ها و محرومیت‌های تحمیلی سرمایه محکوم شده و در معرض محاکمه و زندان قرار گرفته‌اند. زنده باد اتحاد و همبستگی کارگری امضاء کننده‌گان: اعضای کمیته هماهنگی برای کمک ایجاد تشکلهای کارگری ۱- خالد حسینی ۲-غالب حسینی ۳- وفا قادری ۴- حامد محمودی‌نژاد ۵-علی آزادی ۶- بهزاد فرج‌الهی ۷- محمد مولانایی ۸- واحد سیده ۹- یوسف آبخرابات ۱۰- ابراهیم مصطفی‌پور ۱۱- جمال میناشیری ۱۲- هادی تنومند ۱۳- محمد کریمی ۱۴- مجید حمیدي ۱۵-فرامرز فطرت نژاد ۱۶- سیروس فتحی ۱۷- سعید مرزبان مقدم ۱۸- مازیار مهرپور۱۹- مسعود سلیم‌پور ۲۰- میترا همایونی ۲۱- پدرام نصراللهی ۱۸ مرداد ۱۳۹۲
ادامه‌ی دستگیری‌ها و پیگرد برای فعالان کارگری
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری و رویدادهای پس از آن، شماری از فعالان کارگری و اجتماعی به دادگاهها و ادارات اطلاعات احضار یا تحت پیگیری قرار گرفته یا روانه زندان شده‌اند. بیش از دو ماه است كه حسن صارمي فعال حقوق كودكان كار به همراه دو فرزند خود در بازداشت به سر مي‌برد و طی این مدت خانواده‌شان در بي‌اطلاعي كامل از آنها هستند و هيچ‌گونه اطلاعي از اتهامات وارده به او و فرزندانش در دست نيست و آنها از داشتن وكيل و حق ملاقات كه از ابتدایي‌ترين حقوق متهم است، محروم هستند. خالد حسینی ، وفا قادری و بهزاد فرج الهی هر یک به یک سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند. شماری از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری به دادسرای رشت احضار شده‌اند. پدرام نصرالهی از زندان به دادگاه انقلاب فرا خوانده شده است. سه تن دیگر از فعالان کارگری مهاباد به نامهای محمد مولانائی، یوسف آبخرابات و واحد سیده روز دوشنبه ۱۴ مردادماه به اداره اطلاعات این شهر احضار و احکام صادره به آنان ابلاغ شده است. بار دیگر با ادامه مرخصی بهنام ابراهیم زاده مخالفت شده است و… کانون مدافعان حقوق کارگر درجهت دفاع از آزادی و حق تشکل برای همه فعالان کارگری و اجتماعی خواهان رسیدگی شفاف و علنی به کار ایشان و وآزادی بی‌قید و شرط آنان است. کانون مثل همیشه صرف‌نظر از هر گونه اتهامی که به آنان وارد شده است، پیگیر حقوق تضییع شده همه فعالان اجتماعی و آزادی‌خواه خواهد بود. كانون مدافعان حقوق كارگر- مرداد ۹۲
نامه خانواده دو زندانی محکوم به اعدام به احمد شهید
خانواده برادران “افشاری”، دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان مهاباد در نامه ای به “احمد شهید” گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل از وی استمداد طلبیدند. به گزارش “کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی”، “علی افشاری” به همراه برادرش “حبیب الله افشاری” از سوی دادگاه رژیم در مهاباد به اتهام “محاربه از طریق فعالیت تبلیغی و عضویت در یک حزب مخالف نظام” به اعدام محکوم شده است. حکم صادره در دی ماه دو سال گذشته به آنان در زندان ارومیه ابلاغ شد که سال گذشته نیز دیوان عالی کشور رژیم حکم اعدام این دو برادر را تائید کرد.
