حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
مصوب پلنوم بیست وهفتم کمیته مرکزی حزب – فوريه ٢٠٠٧
۱- در شرایط سیاسی حاضر، با تشدید تعرضات مردم علیه جمهوری اسلامی، رادیکالیزه شدن و چرخش به چپ بیش از پیش مبارزات اعتراضی و جنبش سرنگونی، تشدید نزاعهای درونی حکومتی، بی افقی و بن بست استراتژیک نیروهای اپوزیسیون راست ( ناسیونالیسم عظمت طلب ایرانی و ناسیونالیسمهای قومی)، اعمال فشار دولت آمریکا و شورای امنیت به حکومت و شدت یافتن تهدیدات نظامی، مساله قدرت سیاسی به امری عاجل تبدیل شده و در دستور روز جامعه قرار گرفته است. در این شرایط فرا تر رفتن از وضعیت سیاسی حاضر، پیشروی جنبش انقلابی مردم و سرنگونی انقلابی حکومت تماما به عملکرد حزب ما گره خورده است.
۲- حزب باید بعنوان نیروی مدعی کسب قدرت سیاسی، و بعنوان نیروئی که قادر به کسب و حفظ قدرت سیاسی است وسیعا در جامعه شناخته شود. حزب میتواند و باید با تعرض سیاسی مستقیم به جمهوری اسلامی و با بمیدان کشیدن طبقه کارگر و اکثریت مردم در عرصه مبارزه برای سرنگونی حکومت به قدرت برسد.
۳- حزب کمونیست کارگری از چنان موقعیت عینی در جامعه و در صحنه سیاسی ایران برخوردار هست که میتواند به سرعت به حزب رهبر و منتخب اکثریت عظیم جامعه برای کسب قدرت سیاسی تبدیل شود. وقوف بر این واقعیت، متکی شدن به آن و فراتر رفتن از آن کلید پیشروی حزب در امر سازماندهی و رهبری انقلاب است.
۴- در تحقق استراتژی حزب برای کسب قدرت سیاسی پولاریزاسیون طبقاتی جامعه اهمیتی حیاتی دارد.حزب باید با تعمیق و ارتقای نقد و اعتراض و “نه” مردم به وضعیت موجود به یک نقد سوسیالیستی و افشای نیروهای مختلف اپوزیسیون بورژوائی بر اساس مواضعشان در قبال جنبش اعتراضی و انقلابی مردم، روند این قطبندی را که هم اکنون در جامعه در حال شکل گیری است تشدید کند و بجلو سوق بدهد. در شرایطی که از دولت آمریکا تا نیروهای مختلف اپوزیسیون بورژوائی خواهان نوعی سرنگونی رژیم هستند و سناریوهای ارتجاعی ای را برای تغییر حکومت در برابر جامعه قرار میدهند، شناساندن و افشای نیروهای سیاسی بر اساس موضعشان نسبت به انقلاب و اعتراضات و خواستهای انقلابی مردم نقش تعیین کننده ای در پیشروی جنبش انقلابی ایفا میکند. سرنگونی و سناریوی برانداختن رژیم باید با تعریف و روایت حزب در جامعه شناخته شود.
۵- واقعیاتی نظیرطرح شعارهای سوسیالیستی، خواندن سرود انترناسیونال و نقد سرمایه داری بعنوان ریشه تبعیضات و مصائب جامعه در تظاهرات و میتینگهای اعتراضی مردم وبیانیه ها و قطعنامه های آنان نشانگر آمادگی شرایط برای مقبولیت یافتن شعار جمهوری سوسیالیستی در یک سطح وسیع اجتماعی است. طرح شعار “زنده باد جمهوری سوسیالیستی” بعنوان یک شعار روز و توده ای و یک خواست فوری باید در صدر تبلیغات حزب قرار بگیرد.
۶- محتمل ترین سیر شکل گیری انقلاب گسترش و تعمیق و رادیکالیزه شدن مبارزات جاری کارگران و جوانان و زنان و دیگر بخشهای معترض جامعه بر سر خواستهای سلبی مشخص است. جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اعتراضی موجود نظیر جنبش دانشجوئی، جنبش آزادی زن، جنبش دفاع از حقوق کودک، جنبش آزادی زندانیان سیاسی، جنبش علیه اعدام و سنگسار و غیره اعتراضات و خواستهائی را مطرح میکنند که گرچه صریحا و مستقیما حکومت را هدف قرار نمیدهد اما در مضمون خود سرنگونی طلبانه است.( لغو حجاب، جدائی مذهب از دولت، لغو اعدام، انحلال شوراهای اسلامی در کارخانه ها و غیره). این ها شاخه های مختلف جنبش اعتراضی هستند که با گسترش و به هم پیوستن خود به انقلاب عظیمی شکل خواهند داد. این واقعیت در عین حال بیانگر درجه بالای تعین یافتگی، خودآگاهی و سازمانیافتگی ای است که انقلاب آتی میتواند از آن برخوردار باشد. از این نقطه نظر انقلابی که در ایران شکل میگیرد از انقلاب ۵۷ که اساسا یک انقلاب خود جوش و یک عصیان توده ای سازمان نیافته بود کاملا متمایز است.
۷- حزب باید بعنوان نماینده اکثریت جامعه در عرصه مبارزه بر سر قدرت سیاسی حاضر شود. حزب عملا تنها میتواند با انقلاب بقدرت برسد اما باید بعنوان نیروئی که در شرایط وجود آزادیهای سیاسی از جانب اکثریت بالای جامعه به حکومت انتخاب خواهد شد، در برابر رژیم و نظام موجود عرض اندام کند. حزب باید مدام بر این واقعیت تاکید کند که ما حزب اکثریتیم و در صورتی که در جامعه آزادیهای سیاسی وجود داشته باشد، حزب به حکومت انتخاب خواهد شد. انقلاب راه رهائی جامعه ای است که از آزادیهای سیاسی برای دخالت در سرنوشت خود برخوردار نیست. این جزء مهمی از تبلیغ انقلاب و حقانیت و ضروت آن در جامعه و یک رکن مهم بدست گیری رهبری انقلاب است.
۸- یک رکن استراتژی حزب برای رسیدن بقدرت، خنثی کردن آلترناتیوها و سناریوهای راست برای تغییر رژیم ( حمله نظامی، رژیم چنج، کودتا، انقلاب مخملی وغیره) است. سیاست حزب تلاش برای جلوگیری از این سناریوها، و در صورت وقوع، مقابله با آثار و پیامدهای مخرب آن از طریق سازماندهی نیروی مستقل کارگران و مردم انقلابی در برابر جمهوری اسلامی و دول غربی هر دو است. حزب با بمیدان کشیدن و مسلح کردن کارگران و توده مردم در برابر ماجراجوئی های نظامی دار و دسته های مذهبی و قومی قاطعانه خواهد ایستاد.
۹- ایجاد آمادگی سیاسی و عملی در حزب و درمیان پیشروان جنبش سرنگونی هم برای مقابله نظامی برای خنثی کردن ماجراجوئی های نظامی دار و دسته های مختلف در شرایط احتمالی سناریوی سیاه و هم در جهت تدارک یک قیام توده ای برای سرنگونی جمهوری اسلامی باید در دستور حزب قرار بگیرد. سازماندهی و تدارک عملی این امر مستلزم تحقق پیش شرطهای سیاسی نظیر رادیکالیزه شدن بیشتر نقد و اعتراض و خواستهای مردم، قطبندی و تمایز بیشتر بین صف انقلاب و ضد انقلاب، و مقابله صریح و علنی مردم با جمهوری اسلامی است. تبلیغ توده ای و سازماندهی زودرس تسلیح ومبارزه نظامی، توده های مردم و حتی پیشروان جنبش کارگری و جنبشهای اعتراضی را از حزب دور خواهد کرد. تدارک قیام امری اساسا و بدوا سیاسی است.*
