اطلاعیه پایانی بیست و ششمین پلنوم کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری ایران 

روزهاى شنبه و يکشنبه،هفتم و هشتم اکتبر، پلنوم وسیع کميته مرکزى حزب با شرکت اکثريت اعضاى کميته مرکزى و اعضای مشاور کميته مرکزى و بخشى از کادرهاى حزب برگزار شد. در اين پلنوم مجموعا بيش از ۱۱۰ نفر از کادرهاى حزب شرکت داشتند. همينطور روز جمعه ششم اکتبر، توسط دفتر سياسى حزب دو سمينار برگزار شد. سمينار اول را حميد تقوائى با عنوان “نظم نوین جهانی وموقعیت اسلام سیاسی” و سمينار دوم را على جوادى و آذر ماجدى با عنوان “موقعیت کمونیسم کارگری در ایران و استراتژی پیشروی” ارائه دادند. اين سمينارها در جوار پلنوم با استقبال و دخالت وسيع حاضرين روبرو شد.

پلنوم با سرود انترناسيونال و اعلام يک دقيقه سکوت بياد منصور حکمت و جانباختگان راه آزادى و سوسياليسم شروع شد و در ادامه آئين نامه و دستور جلسه پلنوم به تصويب رسيد. گزارشهاى مفصلى از ارگانهاى حزبى و فعاليتهاى سازمانهاى جانبى حزب و همينطور قرارهاى متعددى به پلنوم ارائه شده بود. اين نشست وسیع کميته مرکزى اما تماما به بحث حول حزبیت، تحکیم حزبیت، آرایش رهبری حزب، مضمون و شیوه های رهبری کمونیستی و مناسبات درونی یک حزب اجتماعی و مدرن متمرکز شد. مسائل مربوط به سبک کار و آرایش رهبری حزب درهفته های اخیر از جمله موضوعات مورد بحث و اختلاف نظر میان اعضای رهبری و کادرهای حزب بود و پلنوم در واقع این بحثها را، که گاه شکل حاد و تندی نیز بخود میگرفت، با موفقیت به فرجام رساند.

تم اصلی تمام مباحث پلنوم و سمینارهای جانبی آن را تاکید بر پیشرویهای سیاسی و اجتماعی و گسترش نفوذ اجتماعی حزب، بررسی ضعفها و مشکلات تشکیلاتی حزب، و ضرورت تثبیت شیوه ها ومناسبات مدرن و اصولی درون حزبی که درخور موقعیت و نفود سیاسی و اجتماعی امروز حزب در جامعه ایران و در سطح بین المللی باشد تشکیل میداد. این مباحث بیانگر وحدت و انسجام حزب حول افق و سیاستها و استراتژی حزب برای رهبری و سازماندهی انقلاب و ضرورت ارتقاء تشکیلات و مناسبات درون حزبی برای پاسخگوئی به این وظایف بود.

واقعیت آنست که موجودیت تشکیلاتی حزب هم ارز و متناسب با موجودیت اجتماعی و نفوذ سیاسی آن در جامعه رشد نکرده و متحول نشده است. بویژه رشد و گسترش سریع نفوذ و دخالتگری حزب در جامعه، در مبارزات کارگری، در جنبش های اعتراضی بخشهای مختلف مردم، و در کمپینها و عرصه های مختلف مبارزه با جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور در سالهای اخیر ضرورت اتکای حزب به مناسبات درون حزبی متناسب با این شرایط را بیش از پیش به یک امر عاجل تبدیل کرده است. مناسباتی که بتواند قدرت و نفوذ سیاسی و اجتماعی حزب را به رشد و گسترش کمی تشکیلاتی و تعداد اعضا و کادرها و افزایش منابع و امکانات مالی و مبارزاتی حزب ترجمه کند، مناسباتی که در عرصه های مختلف مبارزه امکان پیشروی و عرض اندام شخصیتهای سرشناس و پرنفوذ اجتماعی را بوجود میآورد و از سوی دیگر نفوذ چهره های حزبی را در خدمت رشد و تقویت حزب قرار میدهد، مناسبات یک حزب مدرن و باز واجتماعی و آماده پاسخگوئی به وظایف عظیم و هرکولی ای که در برابر خود قرار داده است.

مسائل و موضوعات مورد بحث در پلنوم خود انعکاسی از این فاصله بین موجودیت سازمانی و اجتماعی حزب و در عین حال تلاش برای پاسخگوئی به این مساله بود. مناسبات سياسى و سازمانى چنين حزبى با خود و جامعه چگونه است و حزبيت و علنيت چه جايگاهى در آن دارد؟ يک سازمان حزبى قوام يافته با سنتهاى جا افتاده و قوى که ظرفيت گسترش وسيع و جذب نيرو را دارد، حزبى که باز و مدرن است و آمادگى سياسى بالائى براى دخالتگرى دارد، حزبى که براى هميشه از مناسبات احزاب غير اجتماعى کنده است و مناسبات درونى آن منعکس کننده چهره بیرونی و اجتماعی آنست. اين حزب بايد ساخته شود. پلنوم نقطه آغازحرکت به سوی چنین حزبی بود.

پلنوم همچنین قرارى درمورد برگزارى کنگره ششم حزب تصويب کرد. کنگره ششم حزب در نيمه اول آوريل ۲۰۰۷ برگزار خواهد شد. دستور پايانى پلنوم بيست و ششم انتخابات بود. پلنوم به اتفاق آرا حميد تقوائى را بعنوان ليدر حزب انتخاب کرد و در ادامه به يک دفتر سياسى ۲۱ نفره راى داد. کميته مرکزى محمد آسنگران، محسن ابراهيمى،مينا احدى،هما ارجمند، فاتح بهرامى، کيوان جاويد، على جوادى، فرشاد حسينى، شهلا دانشفر، سياوش دانشور، نسرين رمضانعلى، بهرام سروش، عصام شکرى، سهيلا شريفى، مصطفى صابر، حسن صالحى، اصغر کريمى، خليل کيوان، آذر ماجدى، مريم نمازى و کاظم نيکخواه را بعنوان اعضاى دفتر سياسى انتخاب کرد. دفتر سياسى بعد از پايان پلنوم نشست کوتاهى براى انتخاب رئيس دفتر سياسى را برگزار کرد. از ميان کانديدهاى رياست دفتر سياسى، آذر ماجدی، مينا احدى و مصطفى صابر، دفتر سياسى مصطفى صابر را بعنوان رئيس دفتر سياسى انتخاب کرد.

پلنوم با سخنرانى اختتاميه حميد تقوائى و سرود انترناسيونال پايان يافت.

حزب کمونيست کارگرى ايران
١٩ مهر ۱۳۸۵ – ١١ اکتبر ٢۰۰۶