Nesan Nodiniam
نسان نودینیان

نگاه هفته: مجموعه ای از رویدادهای هفته در شهرهای کردستان

Nesan Nodiniam
نسان نودینیان
خطاب به کشاورزان سروآباد!
برای گرفتن خسارت از جمهوری اسلامی به اعتراض و راه پیمایی دست بزنید.
شورای شهر سروآباد با انتشار بیانیه اش اعلام کرده؛ بعد از بارش های اخیر برف و باران در شهرستان سروآباد و به دنبال آن افت شدید دمای هوا، بر اساس بررسی های به عمل آمده توسط کارشناسان کشاورزی بیشتر باغات و محصولات این شهرستان دچار خسارت شده اند. معیشت اصلی مردم منطقه سروآباد بیشتر از ناحیه کشاورزی و باغداری تامین و اکثریت محصولات درجه یک استان کردستان از این خطه تولید و توزیع می شود که با این اوضاع هم تولید منطقه و استان دچار رکود گردیده و هم خسارات زیادی به کشاورزان وارد گردیده است. ما مردم شهر سروآباد و کشاورزان منطقه شامیان را فرامیخوانیم برای تحقق عملی خسارات درختان و محصولات باغی در شهرهای سنندج و مریوان دست به اعتراض و راه پیمایی بزنند.
کارگران
اعتراض به انحلال کارخانه
16فروردین: ۲۰۰ نفر از کارگران فولاد زاگرس در اعتراض به انحلال این کارخانه از سوی کارفرما در مقابل اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان قروه واقع در استان کردستان تجمع کردند. «علیاکبر هدایتی»، یکی از نمایندگان کارگران حاضر در این تجمع تعداد کارگرانی که با انحلال این کارخانه بیکار میشوند را ۲۷۴ نفر ذکر کرد. او افزود: طبق جلسه مجمع فوق العاده سهام داران اصلی شرکت فولاد زاگرس، این واحد از مورخه ۲۲ اسفندماه سال ۹۲ منحل اعلام شده و آگهی آن روز ۲۶ اسفند در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده است. انحلال کارخانه فولاد زاگرس بدون تایید نهادهای مرتبط تصریح شده در ماده ۱۴۱ قانون تجارت و بند ۳ ماده ۱۹۹ این قانون انجام شده است. این مدیر وکالت دارد در سال جاری با تمامی کارگران بر اساس آگهی انتشار یافته تسویه حساب کند.
نماینده کارگران فولاد زاگرس در ادامه به بیکاری کارگران بعد از انحلال کارخانه اشاره کرد و گفت: انحلال کارخانه فولاد زاگرس در حالی صورت گرفته که ۴ ماه از حقوق کارگران پرداخت نشده است.
وی همچنین در مورد پاسخگویی مسئولان شرکت فولاد زاگرس در مورد انحلال این واحد اظهار داشت: هیچ یک از مالکان اصلی کارخانه فولاد زاگرس برای پاسخگویی به مشکلات کارگران در تجمع امروز حاضر نشدهاند. این کارگر در خاتمه گفت: تجمع 16قروردین کارگران در حالی پایان یافت که این کارگران از روز ۱۸ تیرماه سال گذشته تا هم اکنون به بهانه آنچه «ناتوانی مالی و زیانده بودن تولید» ذکر میشود بلاتکلیف بوده و با آنکه اجتماعات متعددی را در مقابل نهادهای مختلف انجام دادهاند اما متاسفانه هنوز نتوانستهاند مطالبات خود رادر مورد بازگشایی کارخانه، بازگشت به کار و دریافت مطالبات معوقه خود وصول کنند. پیشینه اعتراض کارگران: پیش از این، در تاریخ ۲۵ اسفندماه در پی سفر کارگران فولاد زاگرس از کردستان به تهران و تجمع در مقابل ساختمان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، با برگزاری جلسهای از جانب وزارت کار، کارفرما مکلف شده بود ۴ ماه از مجموع هشت ماه حقوق معوقه کارکران را پرداخت کند. به گفته نماینده کارگران حاضر در جلسه مذکور، تعدادی از سهامداران کارخانه بعد از امضاء صورت جلسه پرداخت بخشی از معوقات حقوقی کارگران، تهدید کردند که حداکثر تا چند روز آینده کارخانه فولاد زاگرس را منحل اعلام خواهند کرد. اتفاقی که اینک اتفاق افتاده است.

تکاب: اعتراض کارگران به اخراج
18فروردین: کارگران اخراجی معدن طلای “زره شوران” تکاب در اعتراض به تصمیم کارفرمایان مبنی بر اخراج آنان، راه اصلی این معدن را مسدود نمودند. تجمع این کارگران که خواستار بازگشت به کار هستند تا ساعت ٣ بعدازظهر دوشنبه 18 فروردین ادامە یافت و مورد حمله ماموران نیروی انتظامی رژیم در شهر تکاب قرار گرفت. کارگران اخراجی معدن طلای زرە شوران، همگی ساکن روستاهای “زرەشوران، هلوچلی و شهر تکاب” می باشند.

«مزد ضد کارگری»
انجمن صنفی کارگران خبازیهای سنندج و حومه با صدور بیانیهای، میزان تعیین شده برای مزد کارگران در سال جاری را «مزد ضد کارگری» خواند……… در ابتدای این بیانیه اعتراضی کارگران نانوای سنندج با انتقاد از «شرایط اقتصادی ایران که کارگران را قربانی سود پرستی سرمایه داران کرده»، نوشتهاند: امنیت شغلی کارگران در سال ۹۲ در سایه رواج قراردادهای موقت و سفید امضا عملا به صفر رسید. کارگران در برابر بیعدالتیها ساکت نماندند و در نقاط مختلف کشور از معدن چادرملو اردکان، پلی اکریل اصفهان، پتروشیمی بندر امام، نیشکر هفت تپه تا فولاد زاگرس کردستان و خبازیهای سنندج و سقز و مریوان و دهها و صدها کارگاه و کارخانه دیگر نسبت به وضعیت نابسامان معیشتی خود دست به اعتراض زدند و فریاد سردادند. در بخش دیگری از این بیانیه با اشاره به تصویب مزد ۹۳ بر خلاف ماده ۴۱ قانون کار (که بر افزایش حداقل دستمزد بر اساس درصد تورم اعلام شده از سوی بانک مرکزی تاکید دارد)، آمده است: در اواخر اسفند ماه [سال گذشته] در شرایطی که کارگران با کوله باری از سختی و مشقت و سفرههای خالی به استقبال نوروز میرفتند، شورای عالی کار در عملی ضد کارگری و در جلسه سه جانبه با حضور دولت، کارفرما و نمایندگان فرمایشی کارگران که هیچ سنخیتی با کارگران ندارند، حداقل دستمزد سال ۹۳ را ۶۰۸ هزار و ۹۰۰ تومان اعلام کرد که هدفی جز استثمار بیشتر کارگران برای سودآوری بیشتر سرمایهداران ندارد. در این بیانیه ضمن هشدار نسبت به گرانیهای احتمالی که اجرای فاز دوم هدفمندی یارانهها در پی خواهد داشت، از مکانیزم ناعادلانهای که برخلاف قانون برای افزایش مزد کارگران نانوا در نظر گرفته شده انتقاد شده و آمده است: دستمزد کارگران خباز بر اساس عرفی غیر قانونی و ظالمانه منوط به افزایش قیمت نان می باشد، به همین دلیل مبنای پرداخت دستمزد فعلی کارگران خباز، تورم سال ۹۰ میباشد و تمامی مکاتبات رسمی و مراجعات حضوری نمایندگان کارگران به نهادهای مربوطه عملا بینتیجه و با وعده و وعیدهای تو خالی همراه بوده است. انجمن صنفی کارگران خبازهای سنندج و حومه در پایان بیانیه اعتراضیاش اعلام کرده است دستمزد کارگران خباز جواب گوی تورم موجود در کشور نیست و دخل و خرج کارگران تحت هیچ مکانیسمی با هم جور درنمیآید و خواستار افزایش حداقل دستمزد برابر با ماده ۴۱ قانون کار و تورم واقعی موجود در کشور شده است.(منبع ایلنا)
متن کامل این بیانیه در ادامه می آید:
فرا رسیدن سال نو همواره نویدبخش افکار نو و تصمیمهای نو برای آینده است، آیندهای که هر سال میگوییم امیدواریم بهتر از سال قبل باشد!! اما… سال نو و بهار در حالی فرا میرسد که کارگران سال گذشته را در شرایط بس بغرنجتر از گذشته سپری کردند. سالی که درهمان اوایل، دستمزدها بار دیگر چندین برابر کمتر از خط فقر بود، گرانی و تورم افسار گسیخته در سال گذشته مداوم و حتی روز به روز شده بود. سال قبل با اخراج سازیهای گسترده و عدم پرداخت به موقع حداقل دستمزد بخور و نمیر به کارگران ادامه داشت. امنیت شغلی کارگران در سال ۹۲ در سایه رواج قراردادهای موقت و سفید امضا عملا به صفر رسید. در سال پار هزاران کودک خانوادههای کارگری از درس و مدرسه به جا ماندند و به دلیل بالا بودن هزینههای تحصیل، ناچارا لقای علم را به جلایش بخشیدند و برای آنکه بتوانند بخشی از هزینههای خانواده را جبران کنند راهی بازارهای کار شدند و به خیل کودکان کار پیوستند. سال ۹۲ همچنین سالی پر خطر برای کارگران بود، کارگرانی که برای بدست آوردن لقمه نانی که با آن بتوانند شکم خود و خانوادههایشان را سیر کنند خطر مرگ را به جان خریدند و در همین راستا صدها کارگر قربانی سود پرستی سرمایهداران شدند و به دلیل عدم امنیت جانی در محل کار جان باختند. هر چند سالی که گذشت وضعیت اجتماعی – معیشتی کارگران تباهتر از گذشته گشت اما کارگران در برابر این بیعدالتیها ساکت نماندند و در نقاط مختلف کشور از چادرملو اردکان، پلی اکریل اصفهان، پتروشیمی بندر امام، نیشکر هفت تپه تا فولاد زاگرس کردستان و خبازیهای سنندج و سقز و مریوان و دهها و صدها کارگاه و کارخانه دیگر نسبت به وضعیت نابسامان معیشتی خود دست به اعتراض زدند و فریاد سردادند. اما با وجود همه اینها در اواخر اسفند ماه در شرایطی که کارگران با کوله باری از سختی و مشقت و سفرههای خالی به استقبال نوروز میرفتند شورای عالی کارمزدی در عملی ضد کارگری حداقل دستمزدهای سال ۹۳ را ۶۰۸۹۰۰۰ ریال اعلام کرد. کارگران در حالی قدم به سال جدید گذاشتند که این بار حداقل دستمزدها ضمن سه برابر کمتر از خط فقر موجود، حتی از میزان تورم ۳۶ درصدی که بانک مرکزی بطور رسمی اعلام کرده بود کمتر است. چنین دستمزدی در حالی به کارگران تحمیل گردید که دولت در اواخر سال گذشته اعلام کرد: علاوه بر افزایش قیمت آب، برق و سوخت، فاز دوم هدفمند کردن یارانهها را نیز به مرحله اجرا در خواهد آورد. واضح و روشن است که مسئولین دولتی با این اظهار نظرها در سال جدید، چشم طمع به سفره خالی کارگران انداختهاند. آقایانی که ابتدا کلید به دست آمده بودند تا حلال مشکلات گردند، گویا عزم خود را برای «کشتن چراغ خانه» جزم کردهاند؟ اما در میان این مشکلات و هیاهوها تنور زندگی کارگرانی که قوت غالب مردم و اکثر کارگران را پخت میکنند گرم نیست بلکه نابسامانتر نیز میباشد. چون دستمزد کارگران خباز بر اساس عرفی غیر قانونی و ظالمانه منوط به افزایش قیمت نان میباشد به همین دلیل مبنای پرداخت دستمزد فعلی کارگران خباز تورم سال ۹۰ میباشد و تمامی مکاتبات رسمی و مراجعات حضوری نمایندگان کارگران با نهادهای مربوطه عملا بینتیجه و با وعده و وعیدهای تو خالی همراه بوده است. از این طریق انجمن صنفی کارگران خبازهای سنندج و حومه اعلام میدارد که دستمزد کارگران خباز جواب گوی تورم موجود در کشور نیست و دخل و خرج کارگران تحت هیچ مکانیسمی با هم جور درنمیآید. همانگونه که قبلا نیز اعلام داشته بودیم ما خواهان افزایش دستمزدهایمان برابر با ماده ۴۱ قانون کار و تورم واقعی موجود در کشور میباشیم. به همین خاطر ما کارگران خباز دیگر تاب تحمل این همه فشار اجتماعی و بیعدالتی و نابربری که طی این سالیان به خود و خانوادههایمان شده، نداریم و بر این عقیدهایم که تحمیل دستمزد ۶۰۸۹۰۰۰ ریال در جلسه سه جانبه با حضور دولت، کارفرما و نمایندگان فرمایشی کارگران که هیچ سنخیتی با کارگران ندارند؛ چیزی جز استثمار بیشتر کارگران برای سودآوری بیشتر سرمایهداران نمیباشد. بر این مبنا ما کارگران خبازیهای شهر سنندج خود را در کنار تمامی کارگرانی که برای احقاق ابتدایی ترین حقوق خود و کسب یک زندگی انسانی تلاش میکنند، میبینیم و اعتراض به چنین دست درازی و نفض آشکارماده ۴۱ قانون کار را حق بیچون چرای خود میدانیم. در پایان انجمن صنفی کارگران خبازیهای سنندج و حومه سال نو را با دلهایی سرشار از امید و با تکیه به نیروی آگاهی، سازمان یافتگی و […] برای احقاق ابتداییترین حقوق خود و برچیده شدن نابرابری و ستم و استثمار در جامعه، بدور از جنگ و ناامنی و غرق در رفاه و آسایش را برای تمامی کارگران ایران آرزومند است.

کارگران خانوادگی کوره پزخانهها روزی ۱۵ ساعت كار میكنند
کارگرانی که بصورت خانوادگی با عناوین شغلی قالب دار، قالب کش، گل ساز و بار جمع کن که از استانهای خراسان، کردستان و… به تهران کوچ میکنند تا به عنوان کارگر فصلی در کوره پزخانهها مشغول شوند روزانه بیش از ۱۵ ساعت کار میکنند.

اطلاعیه شماره ١٢ کمیته دفاع از کارگران دستگیر شده مهاباد – انتقال محمد مولانایی از بیمارستان به زندان
ساعت ١٠ صبح روز یکشنبه ١٧ فروردین ماه ٩٣، محمد مولانایی کارگر زندانی که جهت معالجه پزشکی به مرخصی آمده بود به زندان برگشت. این در حالی است که این کارگر زندانی هنوز تحت درمان بود و در بیمارستان مهاباد بستری بود. بعد از ترخیص از بیمارستان، بلافاصله به زندان برگردانده شد. کمیته دفاع از کارگران زندانی مهاباد ضمن محکوم کردن این تصمیم که توسط دادستان مهابا د اتخاذ شده از کلیه وجدان های بیدار و کارگران تقاضامند است تا نسبت به این تصمیم دادستانی مهاباد، اعتراض خود را به هر شکلی که برایشان میسر است اعلام کنند. محمد مولانایی کارگر بازنشسته شهرداری مهاباد است که 76 سال سن دارد و به اتهام دفاع از حقوق کارگران و عضویت در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری توسط دادگاه مهاباد به یک سال حبس تعزیری محکوم شده و با وجود بیماری های متعدد که دچار او شده و پزشکان چند بار اعلام کردند که توان ادامه حبس را ندارد.اما تا این لحظه قوه قضائیه هنوز به درخواست پزشکان و خانواده محمد مولانایی جواب نداده و اماده نیست تا این کارگر مریض و مسن را آزاد کنند.

9ماه حقوقهای پرداخت نشده
بانه: از تیرماه سال گذشته تاکنون کارگران شاغل در سد عباسآباد شهرستان بانه از دریافت حقوق و مزایا محروم گشتهاند. پیمانکار و مجری سد مخزنی عباسآباد بر عهدهی شرکت شمس عمران ـ سهامی خاص میباشد. ودویست و سی کارگر و کارمند در این تأسیات مشغل بکار هستند. یکی از کارگران شاغل در این سد گفت: “عدم پرداخت دستمزد بیش از ٩ ماهه اخیر در حالی است که نوروز امسال مسئولان شرکت تنها حقوق ١٥ روز کارگران را که همگی متأهل و دارای فرزند هستند را پرداخت کردند”.

زندان و دستگیری
افسانه بایزیدی ٢٨ ساله، فرزند ابوبکر و دانشجوی دانشگاه پیامنور ـ واحد بوکان به اتهام “همکاری با اپوزسیون حکومت اسلامی ایران توسط دستگاه قضایی به ٢ سال زندان تعلیقی محکوم شده است.

مرگ ناشی از انفجار مین
خودکشی
17 فروردین: سقز. کژال قادری فرزند رحمان ساکن روستای “سیاه در” از توابع منطقه گورک شهر سقز با اسلحه شکاری خودکشی کرد.

مریوان: عبدالله واحدی ٢٠ ساله فرزند علی اهل روستای “دانیکش” بخش کلاترزان شهرستان سرو آباد و مقیم شهرستان مریوان در مکانی به نام قبر درویش در نزدیکی دریاچه زریبار از طریق حلقآویزنمودن به طناب دار خودکشی کرده و به زندگی خود پایان داد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *