توجه ویژه به جنبش زنان
جنبش زنان در دور فعلی گامهای بزرگی به جلو برداشته و رشد و گسترش زیادی داشته است نمونه هایی نظیر مادران خاوران و مادران پارک لاله و وجود شخصیتهایی چون پروین محمدی و شعله پاکروان در جنبشهای اجتماعی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. حضور زنان در جنبشهایی نظیر جنبش کارگری علیه اعدام، برای آزادی زندانیان سیاسی، حقوق کودکان و دفاع از آزادی بیان را، نمی توان ندیده گرفت. در تظاهرات ها و اعتصابات کارگری زنان خود را در صف جلو مبارزه قرار داده اند. این مبارزات با حضور زنان با قدرت بیشتری به پیش می رود. اما هنوز این اول کار است و این حضور باید گسترده تر شود. زنان نه تنها بعنوان همسران و خانواده کارگران بلکه بعنوان مدعیان اصلی بیحقوقی کارگران باید به صحنه بیایند و در رهبری این جنبش نقش داشته باشند. میلیونها زن در کارگاهها و کارخانه ها، در مدارس و بیمارستانها و در ادارات مشغول کار هستند. آنها به مراتب بیشتر استثمار میشوند و علاوه بر آن بطور مداوم در معرض تحقیر و توهین قوانین و اوباش اسلامی قرار دارند. تقریبا تمامی زنان بدون هیچ دستمزدی بار سنگین کارهای خانگی را بدوش میکشند. قوانین و سنن در جامعه مردسالار به صورتی شکل گرفته که گویی انجام روزی چند ساعت نظافت و غذا پختن و مراقبت از کودکان و شستشو و دوخت و دوز و … یک امر طبیعی و ژنتیک است و غیر از آن قابل تصور نیست. مبارزه با این خرافه و اینگونه استثمار وحشیانه ولی خاموش زنان نیاز به روشنگری و بسیج انسانهای شریف و آزادیخواه دارد و اینکار فقط از حزب ساخته است. در سالهای اخیر بارها شاهد اعتراضات زنان پرستار، معلم و کارگر بوده ایم. زنان بیشتری باید در رهبر اعتراضات کارگری به صحنه بیایند. حزب در سازماندهی و قدرت بخشیدن به این اعتراضات باید نقش برجسته تری ایفا کند.
در مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی زنان نقش مهمی دارند. تعداد زیادی از زندان سیاسی زنانی هستند که بخاطر فعالیت های اجتماعی و سیاسی خود در شکنجه گاههای جمهوری اسلامی گرفتار هستند. هزاران زن در کمپین هایی نظیر دفاع از حقوق کودکان و حفظ محیط زیست فعال هستند. گذشته از همه اینها در جنبش برابری طلبی زنان و مبارزه آنان علیه آپارتاید جنسی این زنان هستند که نیروی اصلی بشمار می آیند. قوانین اسلامی قبل از هر چیز زنان را نشانه گرفته است و مبارزه زنان با این قوانین از اولین روز به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی ادامه داشته است. مبارزه با حجاب بعنوان سمبل قوانین ضد زن اسلامی در سالهای اخیر به حدی افزایش یافته که آخوندها بر روی منابر گریه و زاری کرده و به عجز خود در مقابل بی حجابی اعتراف می کنند. صدور هزاران حکم شلاق، زندان، سنگسار و اعدام برای زنان نشان دهنده میزان کینه اسلامیون به زنان و از سوی دیگر نشان دهنده قدرت و عمق جنبش زنان است.
برنامه حزب کمونیست کارگری در باره برابری زن و مرد و حقوق زنان یک دستاورد مهم برای جنبش زنان است و مهمترین سندی است که برای مبارزه با مردسالاری و اشکال مختلف ستمکشی زنان می تواند راهنمای کار جنبش زنان باشد. حزب باید پرچمدار جنبش زنان باشد و کادرها و اعضای بیشتری در این جنبش دخالت کنند.
جنبش علیه مذهب بیشترین نیروی خود را از زنان میگیرد زنان در هر اعتراضی در صف اول مبارزه هستند به همین دلیل لازم است حزب فوکوس بیشتری روی جنبش زنان داشته باشد. و برای جذب فعالین این جنبش و سازماندهی و تشکلیابی آنها برنامه داشته باشد و نیرو اختصاص دهد. انتظار من از کنگره دهم حزب این است که راهکارها و نقشه عمل های مشخصی در این مورد ارائه دهد و راه را برای پیشرفت قویتر جنبش زنان باز کند.