شهلا دانشفر: کارگران در هفته ای که گذشت

 نگاهی به سرتیترهای مهم اخبار در هفته گذشته از فضای پر التهاب اعتراضات گسترده کارگری حکایت دارد. اعتراضاتی که به لحاظ کیفی هر روز قدمی جلوتر می گذارد. از جمله در این اعتراضات خواستهای سراسری کارگری که در واقع خواستهای کل جامعه است هر روز بیشتر به جلو می آید و با اشکال نوینی از سازمانیابی و همبستگی در میان کارگران و نقش خانواده های کارگران در این اعتراضات روبروییم. تجمع کارگران سندیکای شرکت واحد مقابل شهرداری با شعار مسکن مناسب حق مسلم ماست، ادامه اعتراضات پر قدرت کارگران ایران ترانسفو، پایان موقت اعتصاب هجده روزه کارگران کشت و صنعت مهاباد با یک عقب نشینی اولیه از سوی مدیریت و اعتراضات هر روزه در کارخانجات مختلف بیانگر این فضا و این حال و هواست. در این نوشته از نزدیکتر به این سرتیترهای مهم خبری نگاهی می اندازیم و مروری بر آخرین اخبار از کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض داریم.

تجمع کارگران سندیکای واحد با شعار مسکن مناسب حق مسلم ماست

روز ١٢ مرداد بیش از ٤٠٠ کارگر شرکت واحد که بعضا به همراه خانواده هایشان آمده بودند در مقابل شهرداری تهران جمع شدند و پیگیر معضل مسکن خود شدند. این حرکت با فراخوان قبلی سندیکای واحد و با عنوان جالب “بیایید برای خانه دار شدن متحد شویم” و با اعلام اینکه با لباس های فرم و به همراه خانواده ها جمع خواهند شد، بر پا شد. شعار محوری این حرکت شعار مسکن مناسب حق مسلم ماست، بود. شعاری که خواست بخش عظیم جامعه است و سراسری است و این یک وجه مهم این حرکت بود. جالب است معلمان در اعتراضاتشان از تحصیل رایگان گفتند، معلمان بازنشسته و بازنشستگاه صنایع فولاد در تجمع اعتراضی همزمانی که چندی پیش داشتند، شعار “درمان رایگان حق مسلم ماست” را فریاد زدند، حمایت کنندگان از کمپین علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض و در دفاع از جعفر عظیم زاده هنگامیکه او در زندان بود، شعار “کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد” را دادند و امروز می بینیم که  کارگران سندیکای واحد شعار مسکن مناسب حق مسلم ماست را می دهند. و این نشانگر جا باز کردن بیشتر شعارهای سراسری در سطح جامعه است.

نکته جالب دیگر حرکت اعتراضی کارگران شرکت واحد، اعتراض آنان  به حقوقهای نجومی و بی تامینی مطلق کارگران بود با شعار وعده های دروغین، حقوقهای نجومی بود. و این یک اعتراض اجتماعی است که قبلا نیز معلمان بازنشسته در تجمع اعتراضی شان مقابل مجلس در شعار هایشان ابراز داشتند. این صدای اعتراض کل جامعه است که امروز معترض تر و حق به جانب تر خواستهای خود را طلب میکند.

شعار قابل توجه دیگر در این حرکت اعتراضی، شعار “اعتصاب یادت نره” بود. اشاره کارگران به اعتصاب قدرتمندشان در سال ٨٤ بود که براستی نقطه عطفی در جنبش کارگری بود و طنین آن چنان گسترده بود که اخبارش به سطح جهانی کشیده شد.

علاوه بر اینها شعارهای زیر در فضای مقابل شهرداری تهران طنین انداز بود: مدیر بی کفایت نمی خواهیم نمی خواهیم و مدیر خیانت می کند شهردار حمایت می کند ،شهردار شهر تهران توجه توجه، کارگران بیدارند از حق کشی بیزارند، قالیباف قالیباف امروز و فردا نکن مشکل ما را حل کن، کارگرا درد دارن مشکل مسکن دارن، خصوصی رو رها کن ، فکری به حال ما کن، شهردار تهران ما ، بودجه مسکن چه شد؟ و…

اعتراض کارگران شرکت واحد به سردواندن مدیران پروژه های مسکن سپیدار ٢ و ٣ بود. پروزه هایی که کارگران ٧٠ درصد مبلغ خانه های آنرا داده اند و چندین سال است متوقف شده است. و اکنون بیش از ٢٦٠ کارگر شرکت واحد منتظر تحویل این خانه ها هستند، اما بیش از ٤٠ درصد کار این پروژه ها انجام نشده و نیمه ساخته باقی مانده اند و جواب کارگران را هم نمیدهند. زیر فشار اعتراض کارگران در این روز سه نفر از آنان به اسامی داود رضوی، حسن سعیدی و محمد رمضانی به نمایندگی از کارگران معترض با شورای اسلامی شهر تجمع داشتند که وعده داده شد که در کوتاهترین زمان به خواسته های آنان جواب داده خواهد شد. تاکید کارگران این بود که تا پایان حل مشکل مسکن همچنان به اعتراضاتشان ادامه خواهند داد. بنا بر خبرها مقامات مسئول در این روز با اضافه کردن ساعات کار رانندگان شرکت واحد تلاش کردند که مانع پیوستن آنها به این حرکت اعتراضی شوند. اما خبر این تجمع اعتراضی و شعارهای پرشور کارگران انعکاس بسیاری در میان کارگران شرکت واحد در بخش های مختلف تهران داشت.

حقوقهای نجومی، دستمزدهای چند بار زیر خط فقر و بی مسکنی، بخش عظیمی از مردم کل جامعه را به خشم در آورده است. بویژه مسکن بخش عظیم درامد خانواده ها را می بلعد و بسیاری از مردم ناتوان از تامین سرپناهی برای خود به حاشیه شهرها رانده شده اند. از جمله آخرین آمارهای دولتی از وجود ١١ میلیون حاشیه نشین در تهران و کسانیکه خانه و مسکن خود را از دست داده اند گزارش میدهند.

دولت در قبال ایجاد تسهیلات برای تامین مسکن شایسته انسان برای مردم مسئول است. کارگران شرکت واحد در تهران با شعار مسکن مناسبت حق مسلم ماست، فریاد اعتراض کل جامعه بودند.

اعتراضات گسترده کارگران ایران ترانسفو با ٤٠٠٠ کارگر

یک خبر مهم هفته گذشته اعتصاب ٤٠٠٠ کارگر ایران ترانسفو است. این حرکت اعتراضی در ۴ مرداد شروع شد و  راهپیمایی نمادین این کارگران در محوطه شرکت در این روز، قدرت بزرگ این کارگران را به نمایش گذاشت. اعتراض این کارگران به کوچک سازی کارخانه و در پیش بودن بیکارسازیها و تعرضات بیشتر به زندگی و معیشتشان است و هنوز ادامه دارد. مقامات دولتی که تجربه اعتصاب ٥ هزار کارگر معدن بافق یزد در سال گذشته را دارند که توانست شهری را به حرکت در آورد،  فورا به تکاپو افتادند. سعی کردند با شعارهای انحرافی چون ترانسفو به زنجان متعلق است و سر دادن شعارهای  الله اکبر و صلوات اعتراض را به انحراف بکشانند و فضای رادیکال اعتراض را قبضه کنند. حتی فراتر از این افرادی کانال تلگرامی کمپین حمایت مردمی از گروه ایران ترانسفو را بدست گرفتند و سراسیمه خبر پایان اعتصاب این کارگران را دادند.  تا از انعکاس اجتماعی این اعتراضات جلوگیری کنند و جلوی همبستگی با این کارگران را بگیرند. اما آنها از طریق مدیای اجتماعی و صفحه فیس بوکی خود مرتب خبر رسانی کرده، اخبار و گزارشات خبرشان را درج کردند. عکس و فیلم گذاشتند، خبر پایان اعتصاب را تکذیب کردند و بر ادامه مبارزات خود و خواستهایشان تاکید گذاشتند.

بدین ترتیب کارگران ایران ترانسفو هم اکنون با جدال سخت و پرقدرتی اعتراضات خود را جلو میبرند. از جمله روز ۱۳ مرداد، دو نفر از کارگران این کارخانه آقایان رحیمی و نعلبند زنجانی از کارگران با سابقه کارخانه که مسئولیت کمپین جلب حمایت از مبارزات کارگران را بر عهده داشتند، بازداشت شدند که بعدا زیر فشار اعتراض کارگران با وساطت برخی مقامات حکومتی پس از چند ساعت آزاد شدند. اما این کارگران از کار اخراج و حق شرکت آنان در تجمع اعتراضی کارگران سلب شده است. کارگران با شعارهایی چون مومنی ، باقری فراری ات میدهیم. همکاران محترم اتحاد، اتحاد در برابر این تعرضات ایستاده و باقدرت به مبارزه شان ادامه میدهند.

آنچه در ایران ترانسفو میگذرد یک هشدار است. نظیر این بلوا را ممکن است در هر کجای دیگر هم  بر پا کنند تا جلوی اعتراضات کارگران را بگیرند. میکوشند با الله اکبر گفتن و صلوات سر دادن اعتراض را رنگ حکومتی بزنند، با شعار های قومی در میان کارگران شکاف بیندازند و غیره. راه مقابله با همه این توطئه ها متحد ماندن کارگران بر سر خواستهایشان و منزوی کردن گرایشات راست و نهادهای دست ساز حکومتی است. راه مقابله متکی بودن به مجمع عمومی کارگران و تصمیم گیری جمعی و شرکت وسیع خانواده های کارگران در اعتراضات است. راه مقابله شکل دادن به همبستگی کارگری نظیر کاری است که کارگران ایران ترانسفو تلاش کردند در کانال تلگرامی خود  انجام دهند و با اطلاع رسانی از اعتراضات و خواستهایشان کوشیدند همبستگی وسیع جلب کنند. و وقتی هم که توطئه گرانه برای قبضه کردن این کانال تلگرامی تلاش شد، دو هزار کارگران ایران ترانسفو از آن خود را بیرون کشیدند و بر تداوم اعتراضاتشان تاکید گذاشتند. درسهای این اعتصاب قدرتمند را باید آموخت.

توطئه کارفرما برای خاتمه اعتراضات کارگران کشت و صنعت مهاباد

 کارگران در تدارک از سرگیری اعتراضاتشان هستند

خبرها ابتدا حاکی از این بود که در پی تجمع ١٤ روزه اعتصاب کارگران کشت و صنعت مهاباد؛ آنها با یک عقب نشینی اولیه از سوی مدیریت کارگران این کارخانه به اعتصابشان پایان داده اند. اما خبرهای بعدی از این حکایت دارد که  نه تنها ١٤ ماه دستمزد عقب افتاده کارگران پرداخت نشده بلکه حتی جلسه ای که به آنها وعده داده شده بود، تا خواستهایشان مورد بررسی قرار گیرد، برگزار نشد و ٧٠ نفر از کارگران به بهانه پایان قرادادشان از ١٠ مرداد ماه از کار اخراج شدند.

قرار بود سیزدهم مرداد ماه جاری تعدادی از کارگران کشت و صنعت دیگر شهرهای ایران به اعتصاب هجده روزه کارگران کشت و صنعت مهاباد در اعتراض به تعویق پرداخت حقوقهایشان، بپیوندند و با کارگران مهابادی همصدا شوند. اما هراس از وقوع چنین اتفاق مهمی و هراس از ادامه این حرکت اعتراضی و تبدیل آن به حرکتی سراسری در صنایع کشت و صنعت، باعث شد که کارفرما فریبکارانه وعده هایی دهد، تا به شکلی فضا را آرام کند. از جمله قرار شد که کارگران مرغداری با دریافت چک هایی از سوی سرمایه گذار جدید این مجتمع تا پایان نیمه اول .سال ٩٦ مطالباتشان پرداخت شود. با این وعده ها کارگران موقتا به اعتصاب خود خاتمه دادند. اما حدود دویست کارگر شاغل در شرکت‌های چهارگانه سبز مهاباد شامل کشت و صنعت مهاباد، مجتمع دامداری و صنعتی مهاباد، مجتمع هما مرغ مهاباد و سردخانه زمزم مهاباد تا ١٤ ماه دبستمزد خود را طلب دارند. کارگران نیز در تدارک از سرگیری اعتراضاتشان هستند. خواست کارگران پرداخت فوری طلبهایشان و بازگشت به کار کارگران اخراجی است.

وعده های شفاهی کارفرمایان، راهی برای عقب زدن مبارزه کارگران و تفرقه افکنی در اعتراضات آنان است. از همین روست که کارگران بارها اعلام کرده اند که وعده شفاهی کافی نیست و باوری به آن ندارند. باید وعده ها کتبی شود. رسما از رسانه ها اعلام شود و اگر وعده پرداخت مزدشان است، فورا چک های واریز شود.

از سرگیری تجمعات اعتراضی، همصدا شدن کارگران کشت و صنعت شهرهای دیگر و پیوستن به آنها، شرکت فعال خانواده های کارگران در تجمعات اعتراضی و پیگیری خواستهایشان و حفظ اتحاد کارگران از طریق برپایی منظم مجامع عمومی و تصمیم گیری های متحدانه شان برای تداوم مبارزات خود، پاسخ عملی به توطئه گریهای کارفرماست.

در ادامه کمپین علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض

کمپین علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض و با خواست مشخص باطل شدن پرونده های قضایی تشکیل شده برای آنان مدتی است که جاری است و به جلو میرود. در جریان سابقه این کمپین هستید و میدانید که  با بیانیه مشترک جعفر عظیم زاده از رهبران شناخته شده کارگری و اسماعیل عبدی از رهبران معلمان معترض شروع شده و با حمایت وسیعی پاسخ گرفت. مساله اصلی برای ما امروز تداوم این کارزار بعنوان یک گام مهم در دفاع از حق تشکل، حق اعتصاب و آزادی های سیاسی پایه ای در جامعه و برای آزادی زندانیان سیاسی است. دیدیم که چگونه زیر فشار اجتماعی این کارزار جعفر عظیم زاده موقتا از زندان آزاد شد. اما دوباره از سوی بازپرسی ساوه با پرونده ای دیگر و بازهم با اتهاماتی امنیتی چون اخلال در نظم وامنیت ملی به بازپرسی ساوه کشیده شد. بنا بر آخرین خبر پرونده جعفر عظیم زاده به شعبه ١٠١ دادگاه کیفری ٢ ساوه ارسال شده است.«محمدعلی جداری فروغی»، وکیل او در تماسی با سایت خبری دولتی ایلنا اعلام کرد که با توجه  به مشخص شدن مرجع قضایی، جهت مطالعه پرونده و اطلاع از مفاد کیفرخواست صادره به همراه جعفر عظیم زاده به شعبه ١٠١ کیفری ٢ ساوه خواهد رفت. و اظهار امیدواری که با توجه به اینکه تنها علت این محاکمات مبارزه او برای حقوق برحق کارگران است، به زودی از تمام اتهامات تبرئه خواهد شد.

و علاوه بر جعفر عظیم زاده هم اکنون کارگران، معلمان و فعالین سیاسی بسیاری با اینگونه اتهامات پرونده دارند و تحت پیگرد و فشار دائمی قرار دارند و یا در زندانند.

محمد جراحی از دیگر چهره های شناخته شده کارگری که هم اکنون در زندان تبریز بسر میبرد، یکی از این صدها نمونه ایست که بخاطر مبارزاتش و بخاطر تلاش برای ایجاد تشکل کارگران ٥ سال و نیم حکم زندان گرفته است و تنها بیست روز از این حکم باقی مانده است. بنا بر آخرین خبرهای منتشر شده وضعیت جسمانی محمد جراحی  در زندان تبریز خوب نیست و در بررسی های پزشکی، علت این مسئله دادن داروهای اشتباهی  که یک ماه پیش در زندان برای او ارسال شده، تشخیص داده شده است. دادن داروی اشتباه به محمد جراحی بخشی از بی توجهی به وضعیت زندانیان و رفتار جنایتکارانه حکومت اسلامی در زندانهاست. محروم کردن زندانیان سیاسی از دارو و درمان، آزار دائمی آنان و زیر شکنجه جسمی و روحی قرار دادنشان داستان تباهی و بعضا مرگ خاموش زندانیان سیاسی در زندانهای رژیم اسلامی است. باید به حمایت از محمد جراحی و همه زندانیان سیاسی شتافت.

حمایت از محمد جراحی، حمایت از جعفر عظیم زاده ، حمایت از کارزار مهم لغو اتهامات امنیتی چون “اخلال در نظم و امنیت ملی” است. وسیعا از  بیانیه مشترک جعفر عظیم زاده با اسماعیل عبدی و از کارزار برای لغو اتهامات امنیتی حمایت کنیم.