حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
تجمعات اعتراضی بخش‌های مختلف بازنشستگان در این هفته مثل هفته‌های گذشته در روزهای یکشنبه، دوشنبه و سه‌شنبه از سوی بازنشستگان تأمین اجتماعی و فولاد، مخابرات و کشوری همچنان برقرار بود.
بازنشستگان نبض پر تپش جامعه در تداوم انقلاب هستند که خواست‌ها و اعتراضات کل جامعه را علیه فقر و بی‌تامینی و معضلات معیشتی و بساط تبعیض و نابرابری و دزد سالار حاکم نمایندگی می‌کنند. از جمله تجسم آن را در تجمع مشترک بازنشستگان کشوری و تأمین اجتماعی در همین هفته در نهم آبان‌ماه در اهواز و شعارهای اعتراضی آنان به‌روشنی می‌توان دید. قبلاً هم در کرمانشاه ما شاهد تجمعات مشترک این دو بخش از بازنشستگان با هم بودیم و این تلاشی آگاهانه از سوی بازنشستگان برای اتحاد مبارزاتی سراسری ۲۵ میلیون بازنشسته بر سر خواست‌ها و دردهای مشترکشان است که فراخوان‌هایش با شعار ” لشکری، کشوری، تأمین اجتماعی” مدتی است سر داده می‌شود.
یک نکته قابل‌توجه این است که تجمعات اخیر بازنشستگان و به طور مشخص تجمع مشترک بازنشستگان تأمین اجتماعی و کشوری در نهم آبان به لحاظ شعارهای اعتراضات آنها و گفتمان‌هایش کیفیت جدیدی از مبارزه را در اعتراضات بازنشستگان به نمایش گذاشت و به الگویی برای خود آنها و نیز در سطح جامعه تبدیل شد که باید از درس‌هایش آموخت.
برای مثال فریاد شعارهایی چون “درد ما درد شماست، مردم به ما ملحق شوید” و ” اتحاد، اتحاد، علیه فقر و فساد” در تجمع بازنشستگان تأمین اجتماعی در اهواز در هفتم آبان‌ماه و تجمع مشترک آنان با بازنشستگان کشوری در نهم آبان‌ماه در همین شهر، ارتباط عمیق اعتراضات بازنشستگان را با شعار “فقر فساد گرونی میریم تا سرنگونی” که از سوی مردم در انقلاب زن زندگی آزادی فریاد زده شد، بیان می‌کند و در بستر همین شرایط در تجمع نهم آبان‌ماه در اهواز یکی از معلمان بازنشسته سخنرانی پرشورش را با نام‌بردن از مهسا، آرمیتا، کیان و سایر جان‌باختگان انقلاب آغاز کرد و با اعتراض به فقر و تنگدستی و زندانی کردن معترضین و اعدام‌ها سخنانش را به پایان رساند. نام او سیامک چهرازی بود و سخنانش با کف‌زدن ممتد حاضرین پاسخ گرفت و شور و حالی به تجمع‌کنندگان داد.
بعلاوه بازنشستگان با تعیین روزهای ثابت اعتراضی بر تداوم مبارزاتشان تأکید دارند و با فریاد “شاغل و بازنشسته اتحاد اتحاد” پرچم اتحاد طبقاتی کارگری در سطح جامعه را به دست گرفته‌اند.
ما امروز به‌نوعی تجسم این اتحاد مبارزاتی را در اعتراضات بخش‌های مختلف بازنشستگان و بخش‌های مختلف کارگران نفت می‌بینیم. از جمله کارگران شاغل در بخش‌های مختلف نفت همچون بازنشستگان روزهای اعتراضی معین خود را تعیین کرده و اعلام کرده‌اند تا وقتی پاسخ نگیرند در روزهای اعلام شده دست به تجمع خواهند زد. برای نمونه کارگران رسمی نفت در فلات قاره روزهای دوشنبه را برای روز اعتراض خود تعیین کرده‌اند. کارگران شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری روزهای یکشنبه را اعلام کرده و درعین‌حال بر هر روزه بودن اعتراضاتشان تأکید نموده‌اند و پرسنل استخدام جدید شرکت‌هایی چون بهره‌برداری نفت و گاز کارون، مارون، آغاجاری و نفت و گاز غرب با خواست بهره‌مندی از مزایای کامل اجرای ماده ده و به‌روزرسانی جداول پرداختی ۲۱ پایه‌ای خود، از ادامه اعتراضاتشان در روزهای سه‌شنبه سخن می‌گویند. اعتراض کارگران نفت نیز به تعرضات معیشتی، به اختلاس‌ها و دزدی‌ها و به انواع قراردادهای برده‌وار کاری و وجود پیمانکاران چپاولگر است که معضلات بخش عظیم از کارگران در جامعه است.
تعیین روزهای ثابت اعتراض از سوی بخش‌های مختلف معترض در نفت به‌نوعی تکثیر تجربه اعتراضی بازنشستگان این مرکز کلیدی کارگری است و این تجربه را باید سراسری در بخش‌های دیگر نفت و در کل جنبش کارگری بکار گرفت. در این بستر است که نفت و متأثر از آن کل جنبش کارگری به‌سوی سراسری شدن اعتراضات خود در حرکت است و این یک تحول سیاسی مهم در فضای اعتراضی کل جامعه است و موج قدرتمندتر انقلاب را در چشم‌انداز نزدیک‌تری قرار می‌دهد.
این چنین است که بازنشستگان با فریاد شعارهای متحدکننده خود و فریاد “شاغل و بازنشسته اتحاد، اتحاد” و جلو آوردن خواست‌های سراسری ای چون درمان رایگان و سردادن سرود “زیر بار ستم نمی‌کنیم زندگی، جان فدا می‌کنیم در ره آزادگی” پرچم اتحاد طبقاتی کارگران را در دست گرفته و تداوم واقعی انقلاب زن زندگی آزادی را در اعتراضات متوالی خود به نمایش می‌گذارند. زنده‌باد بازنشستگان، زنده‌باد کارگران نفت که در کنار هم نویدبخش اعتراضات و اعتصابات سراسری کارگری و تداوم قدرتمند انقلاب هستند.
