حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
انترناسیونال: اوایل ماه گذشته دیوان عالی آمریکا رای به پرداخت ۲ میلیارد دلار از دارایی های مسدود شده ایران برای پرداخت غرامت به خانواده های آمریکائیان کشته شده در حمله به پایگاه تفنگداران دریایی آمریکا در بیروت در سال ١٩٨٣ داد. در روزهای اخیر یک دادگاه کانادایی رای داد که ۱۳ میلیون دلار از محل دارایی های ایران به قربانیان حملات حزب الله و حماس، پرداخت شود. نظر شما در این مورد چیست؟
علی جوادی: اجازه دهید قبل از اینکه به حکم این دادگاه عالی در آمریکا بپردازیم به نقش و جاگاه دستگاه قضایی در جامعه آمریکا و کل جوامع طبقاتی حاکم اشاره مختصری داشته باشم. بر خلاف تبلیغات و توهمات رایج در جوامع موجود، دستگاه قضایی در این جوامع بطور واقعی دارای استقلال سیاسی و اجتماعی از کل نظام حاکم نیست. نسبت به منافع و مصالح این نظامهای طبقاتی کور و بی تفاوت نیست. کلا سیستم قضایی و مفهوم عدالت و قضاوت در این جوامع انعکاس و تابعی از مناسبات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی حاکم بر این جوامع است. دستگاه قضایی در این جوامع در کنار دستگاه سرکوب، ارتش و پلیس و نیروهای نظامی و امنیتی، بخشی از روبنای سیاسی نظام حاکم و حافظ منافع طبقه و نظام حاکم است. استقلال ظاهری حقوقی این دستگاه پوششی برای رسالت و ماهیت واقعی این دستگاه است.
از این رو رای دادگاه عالی آمریکا، اقدامی در جهت کمک و همیاری با قربانیان یک فاجعه تروریستی نیست. یک رای و قضاوت سیاسی است. گوشه ای از سیاست هیات حاکمه این کشور در تقابل با تروریسم اسلامی و مشخصا حکومت اسلامی در ایران است. اقدامی در همبستگی با قربانیان انفجار پایگاه تفنگداران دریایی آمریکا در بیروت نیست. در آمریکا نیروهای نظامی از کار کنار گذاشته شده و یا از کار افتاده خود عمدتا در زمره محرومین و مجروحین جنگی هستند. بخشی از آنها در صف بی خانمان ها هستند. بسیاری از آنها مبتلا به انواع بیماریهای روانی ناشی از جنگها و جنایات میلیتاریستی اند. عمدتا انسانهایی از صفوف کارگران و مردم زحمتکش هستند که بورژوازی حاکم برای تحت انقیاد نگهداشتن طبقات محروم جامعه و پاسداری از منافع اقتصادی و اجتماعی طبقه سرمایه داری حاکم آنها را اجیر کرده است. و زمانیکه ارزش مصرفشان به پایان میرسد آنها را به گوشه ای در جامعه پرتاب میکنند.
از نقطه نظر هر انسان منصف و عادلی، عاملین و مسببین کشته شدن این افراد، کل ماشین نظامی و جنگی آمریکا است که پر و بال نظامی و قلدری و زورگویی خود را در هر گوشه ای از جهان به حرکت در آورده است. از نقطه نظر ما عاملین این کشتار نیروهای تروریسم اسلامی اند که ترور و آدمکشی ابزار پیشروی سیاست کور و ضد انسانی شان است. نه تفنگداران نیروی دریایی آمریکا برای انجام عملیات “خیرخواهانه” و “انساندوستانه” به لبنان اعزام شده بودند و نه دستجات تروریستی اسلامی عامل این انفجار ذره ای “انسانیت” و “خیرخواهی” در این اقدام خود دنبال میکردند. در هر دو سوی این تقابل نیروهای ارتجاعی و تروریستی قرار دارند که هر کدام به درجات متفاوت مسبب کشتارها و قتل عامهای خونینی در طول تاریخ بشری بوده اند و هستند.
اما قربانیان اصلی و درجه اول این جدال تروریستی عادی ترین مردم عادی اند. انسانهایی که کوچکترین سهمی در شکل دادن به این وضعیت و یا منفعتی در تداوم این جدال خونین ندارند. قربانیان میلیتاریسم هزاران هزار مردمی هستند که در زیر بمبارانهای وحشیانه جان خود را از دست داده اند، قربانیان تروریسم اسلامی هزاران هزار مردمی هستند که به جرم حق طلبی و آزادیخواهی به دست نیروهای متفاوت اسلامی به خاک و خون کشیده شده اند. اگر غرامتی باید پرداخت شود باید به خانواده های قربانیان اصلی تروریسم اسلامی داده شود. اگر غرامتی باید پرداخت شود باید به خانواده های اعدام شدگان در ایران داده شود. اگر غرامتی باید پرداخت شود…!
انترناسیونال: این اقدامات به معنی دخالت جمهوری اسلامی در عملیات تروریستی است، اما آیا دامنه عملیات تروریستی رژیم به همین حد محدود میشود؟ برای پایان دادن به این اقدامات چه باید کرد؟
علی جوادی: بهیچوجه، نقطه تمرکز عملیات تروریستی رژیم اسلامی را باید در عملکرد روزمره این جنبش تروریستی در ایران و سایر جوامع اسلام زده جستجو کرد. قربانیان عملیات تروریسم اسلامی مردمی هستند که تحت حاکمیت این نیروها به فقر و فلاکت و محرومیت و نا امیدی محکوم به زندگی شده اند. قربانیان تروریسم اسلامی خانواده های ١٢٠ هزار اعدامی رژیم اسلامی اند که در قتل عامهای سالهای ٦٠ و ٦٧ و پس از آن به جوخه های اعدام و طناب دار سپرده شدند. قربانیان تروریسم اسلامی زنانی اند که سنگسار شده اند، مردانی هستند که از این نیروهای آدمکش شلاق خورده اند. قربانیان تروریسم اسلامی کودکانی هستند که از خوشی و شادی و بازی محروم شده اند. قربانیان تروریسم اسلامی کارگرانی هستند در اعتراض به بی حقوقی شان به گلوله بسته شدند، شکنجه شدند و در ملاء عام شلاق خوردند.
اما برای پایان دادن به تروریسم اسلامی باید دولتهای اسلامی و مشخصا رژیم اسلامی در ایران را سرنگون کرد. برای پایان دادن به تروریسم و خشکاندن ریشه های این بلای اجتماعی باید جوامعی باز و آزاد و شاد و مرفه و برابر به جای جوامع کنونی مستقر کرد. برای پایان دادن به تروریسم اسلامی باید به تبعیض و نابرابری و ستم پایان داد. باید به طور ریشه ای به جنگ هر ایدئولوژی و تفکری رفت که نافی و ناقض برابری و آزادی آحاد جامعه است. برای پایان دادن به تروریسم اسلامی باید به حمایت از دولتها و جریانات اسلامی پایان داد. برای پایان دادن به تروریسم اسلامی باید به تقسیم جنبش ارتجاعی اسلام سیاسی به خوش خیم و بد خیم پایان داد. و بالاخره برای پایان دادن به تروریسم اسلامی باید به حل عادلانه مساله فلسطین دست یافت. باید حقوق حقه مردم فلسطین را برسمیت شناخت و به جنگ و قلدری میلیتاریستی پایان داد. برای پایان دادن به تروریسم اسلامی باید به تروریسم دولتی هم پایان داد. این نیروها دو روی یک سکه اند.
انترناسیونال: برای حمایت از قربانیان عملیات تروریستی جمهوری اسلامی چه باید کرد؟
علی جوادی: حیاتی ترین اقدام در حمایت از قربانیان عملیات تروریستی حکومت اسلامی گسترش همه جانبه جنبش توده ای برای سرنگونی رژیم اسلامی است. هر روز حیات این رژیم مترادف است با فقر و فلاکت و محرومیت و تباهی جسمی و روحی میلیونها انسان کارکن و زحمتکش. سرنگونی رژیم اسلامی در پس یک انقلاب توده ای اصلی ترین حمایت از قربانیان عملیات تروریستی حکومت اسلامی است.
روزی که رژیم اسلامی سرنگون شود ما یاد تک تک این عزیزان و قربانیان تروریسم اسلامی را گرامی خواهیم داشت. بنای یاد بود این عزیزان نام تک تک شان را حک شده بر خود خواهد داشت.
اما تلاش برای سازمان دادن به یک اقدام بین المللی تا رسیدن به آن روز شیرین میتواند در دستور قرار گیرد و آن محاکمه سران رژیم اسلامی به جرم جنایت علیه مردم ایران است.
انترناسیونال: اموال ضبط شده توسط این دادگاهها متعلق به کیست؟
علی جوادی: این اموال متعلق به مردم ایران است که باید به دولت منتخب مردم در فردای سرنگونی رژیم اسلامی عودت داده شود. هر گونه دخل و تصرف و بهره جویی در این اموال عملا اقدامی علیه اموال مردم ایران است.
انترناسیونال: چه کسانی باید تاوان جنایت های رژیم را بپردازند؟
علی جوادی: مسلما تاوان جنایت های رژیم اسلامی را باید از سران رژیم اسلامی و دست اندر کاران این دستگاه ترور و آدمکشی بپردازند. اما سرنوشت قربانیان تروریسم اسلامی در خارج از جغرافیایی ایران به درجات زیادی به سرنوشت قربانیان رژیم اسلامی در ایران گره خورده است. با تعیین تکلیف با رژیم اسلامی در ایران به این مساله هم باید پرداخت.
اما هیچ میزان غرامتی این عزیزان را به ما برنخواهد گرداند و جای خالیشان را پر نخواهد کرد. حفره های ایجاد شده در قلبهای این عزیزان را نمیتوان با غرامت مالی پر کرد.
انترناسیونال: با اموال رژیم در خارج از کشور چه باید کرد؟
علی جوادی: ما در عین حال که برای سرنگونی رژیم اسلامی تلاش میکنیم در عین حال مخالف سر سخت هر گونه تحریم اقتصادی هستیم. قربانیان تحریم اقتصادی مردم عادی اند. تحریم اقتصادی یک سلاح کشتار دسته جمعی است. مستقل از تاثیر آن بر ثبات و یا بی ثباتی رژیم اسلامی، نظر به تاثیرات مخرب آن بر زندگی توده های مردم باید برچیده شود. برخی از دول غربی در پی اعمال سیاست تحریم اقتصادی اقدام به منجمد کردن حسابهای نفتی حکومت اسلامی کردند. این اقدام گوشه ای از یک اقدام ارتجاعی است، کوچکترین ارتباطی به آزادیخواهی و انسانگرایی ندارد.
اما تا آنجا که به اموال سران رژیم اسلامی بر میگردد، مساله کاملا متفاوت است. باید این اموال را منجمد کرد. تمام حسابهای سران رژیم در خارج کشور را باید منجمد کرد. این اموال حاصل کار و تلاش صاحبان آن نیست، محصول دزدی و چپاول و غارت اموال مردم در ایران است. حسابهای بانکی چند میلیارد دلاری سید خامنه ای و آقا مجتبی تنها و تنها حاصل غارت اموال مردم فقر زده در ایران است.
