حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
انترناسیونال:دو آکسیون اعتراضی علیه جمهوری اسلامی یکی در ۵ ژوئن با فراخوان کمپین برای آزادی کارگران زندانی(Free Them Now) و دیگریدر ۹ ژوئن با فراخوان کمیته برگزاری آکسیون‌های اعتراضی در ژنوبرگزار شد. ارزیابی شما از این روزهای اعتراضی مهم در مقابل اجلاس سازمان جهانی کار چیست؟
شهلا دانشفر:همانطور که اشاره کردید آکسیون اول با فراخوان کمپین برای آزادی کارگران زندانی در همان روز آغاز صد و یازدهمین کنفرانس سالانه سازمان جهانی کار برگزار شد.تأکید اصلی ما در این آکسیون بر اخراج جمهوری اسلامی از این اجلاس، بیرون انداختن آن از آی ال او و بایکوت جهانی جمهوری اسلامی به‌خاطر همه جنایاتش بود. این تجمع با شعارهای “زن زندگی آزادی”، “زندانی سیاسی آزاد باید گردد”، “کارگر زندانی آزاد باید گردد”، “جمهوری اسلامی از آی ال او اخراج باید گردد” ، “جمهوری اسلامی نابود باید گردد” و ترانه‌هایی که در میان برنامه پخش می‌شد از جمله ترانه “برای” صدای اعتراض کارگران، مردم معترض و انقلاب زن زندگی آزادی بود.کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، کمیته بین‌المللی علیه اعدام، حزب کمونیست کارگری ایران، اتحادیه‌های کارگری ای که نامه اعتراضی فری دم ناو با خواست بیرون انداختن جمهوری اسلامی از این سازمان را امضا کرده بودند، از جمله فدراسیون سراسری کارگران صنعتی میانمار و اتحادیه سراسری سوئیس از این حرکت اعتراضی حمایت کرده بودند. امسال در تداوم انقلاب و نامه‌های اعتراضی و سرگشادهکارگران از داخل ایران خطاب به نمایندگان اتحادیه‌هایشرکت‌کننده کارگری در اجلاس سازمان جهانی کار مبنی بر اینکه هیئت جمهوری اسلامی آنها را نمایندگی نمی‌کندو خواست آنها اخراج آنها از این اجلاس است، از جمله نامه‌های رضا شهابی عضو هیئت‌مدیره سندیکای واحد و علی نجاتی از سندیکای نیشکر هفت‌تپه و نامه مشترک هشت تشکل کارگری یک نقطه قوت اعتراضات امسال در مقابل اجلاس آی ال او و برای پیشبرد کارزار اخراج این حکومت جنایت‌کار و آدم‌خوار از این سازمان بود. ما ترجمه انگلیسی این نامه‌ها را همراه با نامه فری دم ناو با امضای اتحادیه‌های کارگری از کشوری‌های مختلف در حمایت کارزار اخراججمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار را در دیداری که با مسئول کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان مللداشتیم به او تحویل دادیم و همین‌طور به دفتر سازمان جهانی کار نیز تحویل دادیم.
در این تجمعمن به‌عنوان سخنگو و کاظم نیکخواه مسئول روابط بین‌المللی فری دم ناو سخنرانی داشتیم. بعلاوه جمشید پوران پیر از مسئولین اتحادیه کارگران خدمات عمومی در سوئیس،پریسا پوینده و سهیلا دالوند از کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، آناهیتا از فعالین آکسیون نهم ژوئن، آرش واصلی از برگزارکنندگان اعتراضات مردمی در هشت ماه انقلاب در ژنو، جعفر امیری عضو کمیته دفاع از کارگران و زحمت‌کشان ایران – هلند، و پیام آذر و هاشم فاضلی از حزب کمونیست کارگری ایران سخنرانی داشتند.
آکسیون دوم در نهم ژوئن با فراخوان کمیته برگزاری آکسیون‌های ژنو برگزار شد و اعتراض آن به حضور هیئت کارگری جمهوری اسلامی در اجلاس بود و خواست اخراج آنها را مورد تأکید قرار می‌داد.این آکسیون از سوی چندین اتحادیه کارگریاز جمله از فرانسه، سوییس، سوئد، دانمارک سخنرانانی داشت.همین‌طور از چهره‌هایی از سوی کمیته برگزارکننده و دیگر جریانات شرکت‌کننده در آن سخنرانی کردند و پیام‌هایی نیز از اتحادیه‌های کارگری در جهان و از ایران در میتینگ قرائت شد. در این میتینگ اعتراضی قطعنامه‌اینیز در همین راستا علیه جمهوری اسلامی قرائت شد.
حزب کمونیست کارگری ازهر دو آکسیون یعنی آکسیون ۵ ژوئن و ۹ ژوئن حمایت کرد وکادرهای حزب در هر دو شرکت پر رنگی داشتند. همین‌طور فری دم ناو حمایت خود را ازاین دومی نیزاعلام کرده و پوستر بزرگ آن با عکس کارگران و لوگوی این نهاد در آنجا برجسته بود و آرش واصلی از جانب این نهاد در نهم ژوئن سخنرانی کرد.سخنرانی ناصر کشکولی از حزب کمونیست کارگری با توجه بسیاری روبرو شد و مصاحبه صدای آمریکا با او و نمایش بنرهای حزب در این آکسیون و عکس‌های کارگران زندانی با لوگوی فری دم ناو نشانگر حضور قوی ما در این آکسیون بود.
انترناسیونال:کاظم نیکخواه شما گرداننده تجمع ۵ ژوئن بودید و سخنرانی‌ای به زبان انگلیسی هم داشتید. کلاًتأکیدات شما و دیگر سخنرانان در این آکسیون‌ها چه بود؟
کاظم نیکخواه: همه سخنرانان بر اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار تأکید داشتند. من در سخنرانی کوتاهی که داشتم اشاره کردم که هشت ماه انقلاب زن زندگی آزادی دنیا را متوجه آنچه در ایران می‌گذرد و جنایات و سیاست‌های جمهوری کرده است؛ بنابراین آی ال او نمی‌تواند ادعا کند که نمی‌دانستیم و خبر نداشتیم و امثال اینها. چه اتفاقات دیگری باید بیفتد که دست‌اندرکاران آی ال او از مماشات و معامله با حکومت منفور اسلامی دست بردارند؟ و تأکید کردم که دولت‌ها و سازمان‌ها و کسانی که با این حکومت مماشات و معامله می‌کنند از چشم مردم ایران نادیده گرفته نمی‌شوند و باید به مردم پاسخگو باشند. سخنرانان دیگر هم در همین راستا به نکاتی اشاره کردند از جمله به دستگیری‌ها و جنایات حکومت اسلامی علیه کارگران و مردم و کودکان. به اینکه این حکومت هر روز دارد مقاوله‌نامه‌های سازمان جهانی کار را زیر پامی‌گذارد. گفته شد که هیئت سه‌جانبه‌ای که از ایران به‌عنوان نمایندگان کارفرمادولت و کارگران به ای ال او آمده‌اند یک هیئت یک‌جانبه است و همه از پادوها و شکنجه‌گران و کاربه‌دستان حکومت ضد کارگری اسلامی هستند. درکلبه نمایندگان اتحادیه‌های کارگری فراخوان داده شد که روی سازمان جهانی کار فشار بگذارند که همچنان که نازیست‌های هیتلری را در قرن گذشته از آی او بیرون انداختند، حکومت اسلامی را هم بیرون بیندازند. گفته شد که گفتمان اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار امروز از درون جامعه ایران و جنبش کارگری در داخل ایران نیز شنیده می‌شود و تشکل‌های کارگری همین خواست را از درون کشور دارند مطرح می‌کنندو ما این کمپین را که ازسال‌ها پیش شروع کرده‌ایم تا رسیدن به هدف ادامه خواهیم داد و همین‌که امروز اتحادیه‌های متعددی از خواست اخراج جمهوری اسلامی حمایت می‌کنند، نشان می‌دهد که کارزار ما به نتایج و دستاوردهای ملموسی رسیده است.
انترناسیونال:در گزارش کمپین برای آزادی کارگران زندانی اعلام شده است که هیئتی از جانب این نهاد با مسئول شورای‌عالی حقوق بشر سازمان ملل انیس عنانی دیدار کرده است. در این مورد هم توضیح دهید.
شهلا دانشفر: همانطور که جلوتر اشاره کردم ما دیداری با انیس عنانی رئیس بخش خاورمیانه و شمال آفریقای کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل داشتیم. هدف این دیدار اعلام کارزار فری دم ناو برای اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار به‌خاطر همه جنایاتش بود. در همین رابطه ما نامه‌ای به اتحادیه‌های کارگری در سطح جهان نوشته و در آنخواستار پیوستن به این کارزار شده بودیم. شماری از اتحادیه‌های کارگری که بعضاً۴۰۰ تا ۶۰۰ هزار عضو دارند آن را امضا کرده‌اند. از جمله فدراسیون اتحادیه‌های کارگری سوئیس، فدراسیون اتحادیه‌های کارگری در عراق، فدراسیون سراسری کارگران صنعتی در میانمار، فدراسیون کار بریتیش کلمبیا، اتحادیه ملی کارمندان عمومی در کانادا، اتحادیه کشتیرانی استرالیاو نیز فعالین سیاسی شناخته شده جهانی ای چون پیتر تاچل، اریک لی و جان کلارک امضاکننده کنندگان آن هستند و بیش از بیست اتحادیه و نهاد اجتماعی از آن اعلام حمایت کرده‌اند. ما در دیدار با انیس عنانی این نامه را به همراه ترجمه انگلیسی نامه‌های فعالین کارگری و تشکل‌های کارگری درایران به وی دادیم.انیس عنانی اعلام داشت که آنها با اشاره به اینکه از آنچه در ایران می‌گذرد و سرکوبگری‌های حکومت اسلامی در ایران باخبر است و از اینکه هر ساله تلاش کرده‌اند که گزارشات نقض حقوق کارگری در ایران رابه سازمان ملل ارائه دهند و منتشر کنند صحبت کرد و از ما خواست که تا سپتامبر که موعد ارائه چنین گزارشی از سوی آنان است ما هر گزارش و خبری داریم برایشان داریم ارائه دهیم و ما نیز پذیرفتیم. همان جا به تجربه‌های تاریخی اشاره کردیم و گفتیم همانطور که نمایندگان آلمان هیتلری در دهه سی قرن پیش با قدرت اتحادیه‌های کارگری از آی ال او اخراج شدند. همانطور که حکومت آپارتاید نژادی به قدرت مبارزات مردم این کشور بایکوت جهانی شد، ما می‌توانیم جهان را وادار کنیم که صدای کارگران و مردم ایران را بشنود.
انترناسیونال:کلاًتأثیر این نوع تجمعات و اعتراضات را چگونه می‌بینید؟ ارزیابی شما چیست؟
کاظمنیکخواه: همانطور که اشاره کردیم این نوع تجمعات و آکسیون‌ها بخشی از یک کارزار و کمپین درازمدت فری دم ناو، کمپین برای آزادی کارگران زندانی در ایران برای اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار است. ما سال‌هاست که این کمپین را به‌پیشمی‌بریم. تا همین‌جا به نتایج ملموسی که این کمپین داشته اشاره کردیم. برای مثال اینکه گفتمان اخراج جمهوری اسلامی بسیار گسترده شده یکی از آنهاست. این فقط ما نیستیم که این خواست و هدف را مطرح می‌کنیم، بلکه از جانب جریانات مختلفی مطرح می‌شود و این بسیار مثبت است و یک دستاورد است. در همین راستا اتحادیه‌های کارگری متعددی از کانادا، سوئیس، استرالیا،میانمار، نروژ، و دیگر کشورها که هرکدام ده‌ها و صدها هزار عضو دارند، در سطح جهان دارند این خواست را مطرح می‌کنند و از فری دم ناو پشتیبانی کرده‌انداینها نیز بسیار مهم است. در درون کنفرانس آی ال او هم این گفتمان و این بحث بارها مطرح شده و نمایندگان جمهوری اسلامی زیر فشار جدی ای قرار دارند و بسیار منفور و منزوی هستند. این بخشی از مبارزه مردم ایران برای سرنگونی جمهوری اسلامی است و بسیار کارساز و مهم است و مطمئنم که باتوجه‌به روند اوضاع در ایران و جهان، به موفقیت قطعی یعنی بیرون انداختن حکومت منفور اسلامی از سازمان جهانی کار خواهد انجامید. اکنون در گوشه‌وکنار دنیا هر روز تجمعات و اعتراضاتی علیه حکومت اسلامی در جریان است و این حکومت زیر ضرب مبارزات مردم در خارج و داخل قرار دارد. ارزیابی من این است که این کارزار بسیار مؤثر و به‌موقع و به‌جا است و دست روی نقطه اصلی در سطح بین‌المللی گذاشته است و دولت‌هایی را که با حکومت اسلامی مماشات می‌کنند زیر فشار گذاشته است. با ادامه آن می‌توانیم به دستاوردهای ملموس‌تر و جدی‌تری برسیم.*
