یاشار سهندی  :هیاهوی بسیار بر سر هیچ و همه چیز

 

یکی از مشخصات بارز جمهوری اسلامی “خدعه” است. از خمینی نقل میکنند که برخی از حواریون از ایشان گله مند بودند که حرفها و کارهایت با آنچه د ر پاریس میگفتی فرق دارد ایشان در جواب گفته بود: “خدعه کردم!” دروغگویی و مردم فریبی یکی از سنگ بناهای حکومت الله بر روی زمین است. هفته گذشته روحانی و اعوان و انصارش رفته بودند عسلویه تا دو فاز دیگر را در منطقه عسلویه افتتاح کنند. این برای دومین بار بود که فاز ١٤ و ١٥ عسلویه افتتاح میشد! اما این اولین بار بود که رسما خود ریاست جمهور اسلامی اعتراف میکرد که قبلا خدعه بکار رفته و مراسم افتتاح این پروژه در روزهای آخر دولت احمدی نژاد  نمایشی و کذایی بوده.( البته این رویه همیشگی این حکومت بوده که احداث یک پل دومتری روی یک رودخانه که یک وجب عمق دارد را پل گلدن گیت جا بزند و با حضور یک لشگر از کاربدستان حکومت افتتاحش کند!)  بی بی سی هم گویا مهمترین خبر دنیا بدستش رسیده باشد حسابی پیاز داغش را بیشتر کرده بود تا بیننده قانع شود که روحانی یک چیز دیگر است. خدعه کردن فقط مختص خمینی و جمهوری اسلامی نیست!

یکشنبه گذشته برای چندمین بار ” لغو تحریمها”، “دوران پسا تحریم” ، “پیروز شدن دیپلماسی” ، “آزاد شدن پولهای بلوکه شده” و “هجوم هئیت های اقتصادی به ایران” و بسیاری دیگر برای ٢٤ ساعت حسابی در بوق شد.  کارشناسان و صاحبان نظر در همه حوزه ها  کار و بارشان داغ شده بود و برای چندمین بار در یک شو داغ نقش مهمی یافتند. همگی تاکید میکردند که دست دولت روحانی باز شده و امروز و فردا است که رونق سیاسی و اقتصادی به ایران برگردد. از قول بانک جهانی یادآورد شدند که سال آینده اقتصاد ایران پنج درصد رشد خواهد داشت. نشانه هایی هم نشان ما دادند که؛ ببینید چگونه بازار بورس تهران تکان خورد. دلار نزول کرد! دوباره جمهوری اسلامی در لیست احتمالی کشورهای نوظهور اقتصادی جا گرفت و خبر پشت خبر پخش شد که تجار و کارآفرینان فرنگی جلسه و سمینار گذاشتند تا بالا و پایین کنند که چگونه به “بازار بکر ایران” میتوانند دسترسی پیدا کنند. گفتند که دیگر با “دلار چمدانی” معامله نمیشود. بانکها از تحریم خارج شدند  و مثل یک تاجر محترم میشود پول رد و بدل کرد. بدیعی وزیر شکنجه گر روحانی گفته دوران رونق کارخانجات شروع شده و از طرف کارگران به یک کسانی وعده داده که کارگران تلاش بیشتری خواهند کرد و همزمان کارگران معدن سنگ آهن بافق به جرم اخلال در تولید محاکمه شدند. برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی به مجلس اسلامی ارائه شده و در آنجا تایید کردن نرخ دستمزد کارگران از این هم که هست، با ادامه طرح هدفمندی یارانه ها تا سال ٩٩ ، نازلتر خواهد شد.

فردای تکان خوردن بورس و نزول دلار و “خوابیدن هیجانات اجرای شدن برجام”  گفتند روز قبل به اندازه کافی بورس تهران واکنش نشان داد! دلار هم که دوباره خودش را بالا کشید نقطه تعادل درست همین جاست! وبلا فاصله یادآور شدند، منتظر اعجاز نباشید. قرار نیست چیزی در زندگی مردم تغییر کند. اقتصادانان دوباره روزهای پر کاریشان شروع شد. آستین ها را بالا زدند که ثابت کنند قرار نیست آبی برای مردم گرم شود. قرار همیشه این بوده سطح توقعات به جای خطرناکی نرسد. از سوی دیگر واقعیت کریه جمهوری اسلامی خودش را به سرمایه نشان داده که این حکومت عوض بشو نیست. یادشان آمد برای رونق دوران پساتحریم، سرمایه باید در ایران احساس امنیت کند نه اینکه فلان امام جمعه که حس کرد سهمش کم است برادران خودجوش و گمنام را بفرستد سراغ کارآفرینان محترم. دست سپاه باید از پروژه های اقتصادی کوتاه شود. تضمین شده باشد که اگر سرمایه خارجی به ایران آمد سودش در پایان پنج سال بدستش میرسد نه اینکه سهم کاربدستان ریز و درشت بیشتر از سود ایشان بشود و ایشان یک چیزی بدهد که حداقل جانش را نجات داده باشد. بانک جهانی وعده پنج درصد رشد را به حکومت اسلامی داده به شرطی که قواعد بازی معمول سرمایه داری را رعایت کند. وقتی قرار است نمایندگی اسلامی مک دونالد افتتاح شود نباید نیروی انتظامی حکومت هنوز روبان افتتاح پاره نشده آنرا پلمپ کند. نباید فلان تاجر محترمی که به ایران تا  دست سرمایه اسلامی را در دست سرمایه کافر بگذارد دستگیر شود وبعد هم معلوم نباشد چه بر سرش می آید.

گیرم که همه “اصلاحات لازم اقتصادی” محقق هم شود، سهم ما کارگران از همه این بازار بکر فقط کار کردن و استثمار شدن است. این دیگر اصل ثابت شده سرمایه داری است. به قول یک اقتصاددان ساکن پاریس، مردم ایران با کیفیت هستند(!) منظور اینکه نیروی کار فراوان و ارزان در دسترس سرمایه دار محترم است و “قوانین دست و پا گیر” هر روز بیشتر از دیروز برداشته میشود تا سود سرمایه دار تضمین شود. فقط اگر جمهوری اسلامی بتواند ماهیت غارت گرانه خودش را تغییر بدهد (که البته اسمش هست “اصلاحات لازم اقتصادی”) کسی کار به این نخواهد داشت که کارگر را به جرم درخواست افزایش دستمزد محاکمه و زندانی میکنند. بلکه اینها تبدیل به مسائل داخلی حکومت میشود که هیچ وقت هم لازم نیست بشود به سرتیتر اخبار رسانه های رسمی تبدیل شود تا مبادا توجهی به آن جلب  شود. این که نشد خبر، خبر این است که دوربین را چهارده ساعت تمام روشن بگذاری که شاید کاربدستان دولتهای سرمایه داری بیانیه بدست بالاخره روی صحنه ظاهر شوند و بگویند امروز یک “روز خوب” است. اگر جمهوری اسلامی شکنجه واعدام میکند بخودش مربوطه، مهم این است که “ظریف آدم صادقی است”، “روحانی شیخ دیپلمات است”. مهم این است که حکومت اسلامی با صداقت دارد تمام تلاشش رامیکند که زیر ساختها لازم برای سود آوری بیشتر سرمایه را فراهم کند. همه چیز برای سرمایه در سود خلاصه میشود. همه امور جهان از دیپلماسی تا جنگ و مذهب و شکنجه و اعدام باید در خدمت این هدف مقدس باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *