فایل پی دی اف ویژه پیاده کردم روی تلفن همراه
برگزاری کنگره دوازدهم حزب را تبریک میگویم. من یک معلم هستم. سالهاست با کمیته سازمانده حزب کمونیست کارگری در تماسم. بخاطر دارم که در آن اولین دوره های اعتصابات و تجمعات ما عده ای جلو افتاده بودند که با عنوان تجمع سکوت سعی داشتند ما آرام بیاییم و برویم. و با شعارهایی چون سکوت ما فریاد ماست، ما از فقر نمی نالیم، ما از فرق می نالیم میخواستند بقول خودشان اعتراض مسالمت آمیز باشد و موضوع آن را را در چهارچوب همسان سازی حقوقها محدود نگاه دارند. حتی جاهایی با صلوات وارد میشدند. روزهای معلم هم برنامه را می گذاشتند در پای مزار مطهری که در عین حال لبیکی هم به نظام داده باشیم. در این میان عده ای کنار ایستاده و تماشا میکردند و میگفتند که این ها همه کار خود حکومتی هاست و به ما بی ربط است. اما من رزمندگی را از حزبم آموختم و یاد گرفتم که خیر اتفاقا باید به کف خیابان رفت و همه اینها را با حضور معترض خود کنار زد و حرف و صدای اصلی معلم حق طلب را را فریاد زد. بدین ترتیب ما با این سیاست که خیابان از آن ماست وارد کل این ماجرا شدیم و موفق شدیم. ما توانستیم صلوات را از خیابان جمع کنیم. با شعارهایی چون هم از فقر مینالم، هم از فرق و با فریاد شعارهایمان از تجمع سکوت انها عبور کردیم. بدنه معلم نیز که فقر و تبعیض و اختلاس و بی تامینی را با تمام وجود چشیده بود به دنبال ما آمد. اینگونه بود که ما خیابان ها را تصرف کردیم. شعار معیشت، منزلت، حق مسلم ماست را به هویت اعتراضی معلم تبدیل کردیم. و با اعتراضات سراسری خود مهر خواست تحصیل رایگان را بر راس خواستهای کل جامعه کوبیدیم. علیه امنیتی کردن مبارزات بپاخاستیم و خواستار آزادی همکاران دربند و همه زندانیان سیاسی شدیم. و در ادامه این اعتراضات در همین سال جاری در بیش از ۴۵ شهر به خیابان آمدیم. من به عنوان یک عضو حزب در قدم به قدم این مبارزه حزب کمونیست کارگری را می بینم. نکته اینجاست که امروز ما در یک قدمی تثبیت خواستهای سراسری معیشتی ای چون تحصیل رایگان و درمان رایگان برای همه و حق داشتن مسکن هستیم همچنین ما یک نیروی مهم جنبش علیه فقر با خواست افزایش حقوقها به بالای ۱۲ میلیون هستیم. از حزب کمونیست کارگری انتظار داریم در این مقطع حساس از مبارزه همچنان پشتیبان و چراغ راه ما باشد.
زنده باد حزب
رها مبتکر معلمی از ایران