انترناسیونال 718
شهلا دانشفر
با خواست اخراج جمهوری اسلامی از آی ال او در ژنو خواهیم بود
امسال نیز همانند هر سال با خواست اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار (آی ال او) به ژنو میرویم و با تجمع اعتراضی خود در مقابل یکصد و هشتمین اجلاس این سازمان، اعتراض خود به مماشات آی ال او با حکومت کثیف اسلامی را اعلام میکنیم. با کارزار اخراج جمهوری اسلامی تا کنون توانسته ایم چهار اتحادیه کارگری در سطح جهان از جمله شورای اتحادیه های کارگری ونکوور و حومه – کانادا(DVLC)، اتحادیه کارگران خدمات و دولتی در کانادا (BCGEU )، فدراسیون اتحادیه های کارگری عراق و اتحادیه کارگران پست کانادا را همراه خود کنیم. در همین فاصله دیدارهایی با اتحادیه های کارگری جهانی دیگر و همچنی امنستی اینترناسیونال برای جلب حمایت از این خواست را داشته ایم که نظر تایید آمیز داشته و امیدوارم با بیانیه های حمایتی خود به این کارزار بپیوندند. حرف ما اینست که جمهوری اسلامی، کارگران و مردم ایران را نمایندگی نمیکند. جمهوری اسلامی حکومت آپارتاید جنسی، ضد کارگر و ضد انسان است که با ماشین جنایت و سرکوبش، بساط سرمایه داری وحشی چپاولگر را بر پا کرده است. جای این رژیم نه فقط در سازمان جهانی کار، بلکه در هیچ نهاد بین المللی نیست و باید در سطح جهانی به انزوا کشیده شود. جای این رژیم پشت میز محاکمه است. ما با این گفتمان ها به ژنو میرویم تا با اعتراض خود صدای کارگران و مردم ایران باشیم.
یک خواست مهم کارگران در ایران اخراج نمایندگان جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار است. در همین راستا هر ساله کارگران و تشکلهای کارگری مختلف با نامه های سرگشاده خود صدای اعتراضشان را به حضور هیات جمهوری اسلامی اعلام کرده اند. یک نمونه آن در آستانه صد و هشتمین اجلاس سازمان جهانی کار، نامه سرگشاده اتحادیه آزاد کارگران ایران خطاب به شارون بارو دبیر کل کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری با خواست اخراج نمایندگان دولت ایران و آزادی کارگران زندانی و معلمان در بند است. رونوشت این نامه به تمامی اتحادیه های بین المللی کارگری و نهادهای حقوق بشری است. اتحادیه آزاد در این نامه به نقض پایه ای ترین حقوق کارگران در ایران اشاره شده است؛ از جمله در این نامه به دستگیریهای که در آستانه روز جهانی کارگر صورت گرفت، به حمله رژیم به مراسم اول مه و دستگیری دهها نفر در مقابل مجلس، به دستگیری معلمان در روز بعد از اول مه، به دستگیری جعفر عظیم رئیس هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران با شش سال حکم زندان، به سرکوبگریهای حکومت اسلامی در قبال اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه و بازداشت اسماعیل بخشی نماینده منتخب این کارگران و نیز خطر صدور حکم زندان برای علی نجاتی عضو سندیکای نیشکر هفت تپه به عنوان مصادیفی از تشدید سرکوبگری های حکومت اسلامی در قبال مبارزات کارگران و مبارزات مردم اشاره شده است. در این نامه همچنین به لیستی از معلمان زندانی از جمله اسماعیل عبدی، محمود بهشتی، محمد حبیبی و و ده ها تن از معلمانی که با اتهامات واهی در معرض صدور حکم زندان قرار دارند اشاره شده است. بعلاوه در نامه اتحادیه آزاد به اینکه هم اکنون چند عضو این تشکل کارگری در زندان بسر میبرند و برای چند تن دیگر از اعضای آن نیز پرونده های قضایی مفتوح است، اشاره شده است. اتحادیه آزاد در این نامه با اعتراض به حضور نمایندگان تشکل دولتی خانه کارگر در نشست های هر ساله سازمان جهانی کار و با اعلام اینکه نهادهای حکومتی ایران به کارگران اجازه ایجاد تشکلهای خود را نمیدهند و هر تلاشی در این راستا باسرکوب پاسخ میگیرد، به نقض سه مقاوله نامه پایه ای سازمان جهانی کار از جمله حق تشکل یابی و سازماندهی نشست ها و پیشبرد مذاکرات جمعی و اینکه کوچک ترین تلاشی در این جهت از سوی کارگران با شدت و خشونت برخورد میشود، اشاره میکند. در خاتمه اتحادیه آزاد خواستار اخراج نمایندگان دولت ایران از سازمان جهانی کار شده و در بخش پایانی نامه آن خطاب به شارون باو چنین آمده است:” اتحادیه آزاد کارگران ایران با ارسال این نامه از شما درخواست می کند به سبب مسئولیتی که برعهده دارید این موضوع را به عنوان یک مورد آشکار نقض حقوق انسانی کارگران در ایران مد نظر قرار داده و با درج آن در گزارش خویش در اجلاس یکصد وهشتم سازمان جهانی کار خواهان اخراج نمایندگان دولت ایران شده و با توجه به بی گناهی جعفر عظیم زاده، ناهید خداجو، اعظم خضری جوادی و فرهاد شیخی و دیگر کارگران و معلمان زندانی مؤاکداً از مقامات مسئول در ایران بخواهید حکم آزادی بی قید و شرط ایشان را صادر کنند و رفع منع قضایی از این کارگران صورت گیرد.
بیانیه شورایی هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگی علیه سرکوبها
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان طی بیانیه ای در پنجم خرداد ماه اعتراض خود را به ادامه سرکوبگری های حکومت اعلام داشه است. شورای هماهنگی در این بیانیه با اشاره به تشدید سرکوبگری های حکومت و حمله وحشیانه به تجمعات اعتراضی معلمان در دوازدهم اردیبهشت ماه و با محکوم کردن این تعرضات و پرونده سازیها و با اشاره به احضار ها و دستگیری های جدید، حمایت قاطع خود را از تمامی معلمان آزادیخواه، عدالت طلب و مطالبه گر و خصوصا معلمان در بند اعلام نموده است. در ادامه شورای هماهنگی در پاسخ به سرکوبگری های حکومت ضمن محکوم کردن هر گونه پرونده سازی و یا اجرای حکم زندان برای معلمان، اولین بند بیانیه خود را به خواست آزادی بدون قید و شرط معلمان در بند اختصاص داده است. بند دوم این بیانیه هشداری به نهادهای امنیتی، دولت، مجلس و قوه قضاییه به عواقب سرکوب جنبش معلمان است و در آن با اعلام اینکه پرونده سازی، اخراج، تبعید و زندان تاکنون نتوانسته است روند مطالبهگری معلمان را متوقف نمایند، بر ایستادگی برای احقاق حقوق معلمان و دانش آموزان تاکید شده است. بند سوم بیانیه شورای هماهنگی اولتیماتوم آنهاست و در آن چنین آمده است:”اگر روند سرکوب فعلی متوقف نگردد، شورای هماهنگی از تمام ظرفیتها و توان خود برای حمایت از فعالان صنفی و معلمان استفاده خواهد نمود. و بالاخره در بند چهارم شورای هماهنگی حمایت خود را از هر معلمی که مورد تعرض و ستم قرار میگیرد اعلام میدارد.
هم اکنون کارزاری وسیع برای آزادی معلمان زندانی با خواست آزادی بدون قیدو شرط آنان و با هشتک # نه به وثیقه و نیز علیه امنیتی کردن مبارزات در میان معلمان در جریان است. در همین راستا معلمان برای تجمع در نهم خرداد فراخوان دادند. در پاسخ به این فراخوان معلمان در اردبیل در مقابل اداره آموزش و پرورش تجمع کردند. معلمان شعار میدادند:”معلم زندانی آزاد باید گردد”، “معیشت، منزلت، حق مسلم ماست”.
تجمع معلمان در اردبیل با شعار معلم زندانی آزاد باید گردد
معلمان در شهر اردبیل بنا بر قرار از قبل اعلام شده در ساعت ١١ صبح روز نهم خرداد برای پیگیری خواستهایشان در مقابل مراکز آموزش و پرورش تجمع کردند. معلمان با دو هشتک # نه به وثیقه، # نه به اخراج محمد حبیبی به استقبال این تجمع رفتند. بدین ترتیب معلمان اعتراض خود را به آزادی موقت با قید وثیقه، این شکل آشکار اخاذی و ادامه سرکوبگری های حکومت اعلام داشتند. ضمن اینکه آنها اعتراض خود را به تلاش توطئه گرانه آموزش و پرورش برای اخراج محمد حبیبی از اعضای کانون صنفی معلمان که از بیستم اردیبهشت ٩٧ در زندان است و قطع کامل حقوق اعلام داشته و حمایت قاطع خود را از او اعلام داشتند.
در کنار این خواستها معلمان همچنین بر خواستهایی چون افزایش حقوق ها به بالای خط فقر هفت میلیون، تحصیل رایگان برای همه کودکان، درمان رایگان، پایان دادن به کالایی کردن آموزش و لغو خصوصی سازی مدارس و برگرداندن پولهای به سرقت رفته بانک ذخیره فرهنگیان تاکید دارند. با این مطالبات معلمان بطور واقعی خواستهای کل جامعه را نمایندگی میکنند. در تجمع روز ٩ خرداد معلمان در اردبیل با دو شعار “معلم زندانی آزاد باید گردد”، “معیشت، منزلت، حق مسلم ماست” جوهر اصلی خواستها و اعتراضاتشان را بیان کردند. در این روز تجمع مشابهی نیز از سوی معلمان در شهر اصفهان برپا شد.
همبستگی های جهانی گسترش می یابد
یک عرصه مهم جنبش قدرتمند برای آزادی کارگران زندانی و زندانیان سیاسی، جلب حمایت های بین المللی است. گسترش این حمایت ها بیش از هر چیز نشانگر پیشروی جنبش کارگری و انعکاس جهانی اعتراضاتش است. در ادامه همبستگی های گسترده جهانی در این هفته چهارمین کنگره اتحادیه های کارگری اروپا طی بیانیه ای ضمن محکوم کردن سرکوب تظاهرات روز جهانی کارگر در ایران و بازداشت دهها نفر از فعالین کارگری از اتحادیه اروپا و دولتهای عضو آن خواستار اقدامی اضطراری برای آزادی فعالین کارگری در بند و تضمین آزادیهای سیاسی در ایران مطابق کنوانسیون های بین المللی سازمان جهانی کار شد.