حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اول مه امسال
اول ماه مه امسال یک اتفاق سیاسی مهم و یک نقطه عطف بود. خیزش انقلابی مردم در دیماه و تحولات سیاسی بعد از آن چهره دیگری به روز اول ماه مه امسال داد. جنبش کارگری که خود یک فاکتور مهم در کشیده شدن شرایط به وضع کنونی است، در نتیجه این خیزش کیفیتی دیگر پیدا کرد. در این چند ماه اعتراضات کارگری گسترده تر شده و کارگران با اشکالی چون مارش رفتن در وسط شهرها، دست زدن به اقدام مستقیم در برابر چپاولگری ها و به سرقت رفتن دستمزدهایشان، ایستادن در برابر دستگیری ها و تهدیدها و با خواستهایی متعین تر و روشن تر که کل بساط دزدسالاری و تبعیض طبقاتی حاکم را به چالش میکشد، به میدان آمده و مبارزات کل جامعه را عمق بخشیدند. و این تحولات مهر خود را بر اول ماه مه امسال نیز کوبید و تحرک گسترده ای بر سر برگزاری این روز شکل گرفت .
جدا از قطعنامه ها و بیانیه های اول ماه مه از سوی کارگران و بخش های مختلف جامعه، جدا از فراخوانهای کارگران به برگزاری این روز و جنب و جوش هایی که در محیط های کارگری و بخش های مختلف جامعه بر سر برگزاری این روز بر پا شد، و جدا از ابعاد قدرتمند سازماندهی این روز همبستگی کارگری از طریق مدیای اجتماعی، ما شاهد صحنه های شورانگیر دیگری چون صحبت ها زن جوانی در مترو بودیم که نوین است. او در سخنانش در مترو با گفتن اینکه ما به مناسبت روز جهانی کارگر میخواهیم حرمت انسانی با برابری به زنان باز گردانده شود، اعتراض خود را به دستمزدهای زیر خط فقر اعلام داشته و خواستار حداقل دستمزد ٥ میلیون شد. همچنین دختران انقلاب که با سر چوب کردن حجابهایشان و به چالش کشیدن بساط آپارتاید جنسی جمهوری اسلامی خیزش دیماه مردم را وارد فاز جدیدی کردند در اول ماه مه امسال نیز به میدان آمدند و در جاهایی حجاب برداشتند و این روز را گرامیداشتند.
و بالاخره اینکه به مناسبت روز جهانی کارگر رهبران کارگری چون پروین محمدی، محمود صالحی، شاپور احسانی راد، علی نجاتی، جوانمیر مرادی و اسماعیل عبدی سخن گفتند و این روز را گرامی داشتند. و همه این اتفاقات چهره به غایت متفاوتی به اول ماه مه امسال داد و همبستگی طبقاتی گسترده ای علیه نظم موجود و برای داشتن یک زندگی انسانی در صف عظیمی از جامعه را به نمایش گذاشت.
قطعنامه های روز جهانی کارگر، پلاتفرم مبارزات متحد کارگران
به مناسبت روز جهانی کارگر دو بیانیه مشترک از سوی تشکلهای مستقل کارگری انتشار یافت. همچنین کارگران از کارخانجات و مراکز مختلف کارگری چون گروه ملی، هفت تپه و از بخش های مختلفی چون بازنشستگان، معلمان و نهادهای اجتماعی ای چون جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، کانون نویسندگان، ندای زنان ایران، شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان و گروههای تلگرامی چون اتحاد بازنشستگان و نوزده اسفند بیانیه دادند و محورهای خواستهای اساسی خود را اعلام داشتند. قطعنامه ها و بیانیه های روز جهانی کارگر با اعتراض بر تعیین شدن دستمزدهای چند بار زیر خط فقر از سوی شورایعالی کار و حقوق های نجومی مقامات بر خواست حداقل دستمزد ٥ میلیون و نیز بیمه های اجتماعی چون بهداشت و درمان رایگان برای همه و تحصیل رایگان تاکید شده بود. همچنین این بیانیه ها بر خواستهایی چون حق تشکل، حق تجمع، حق اعتصاب، حق تحزب به عنوان حقوق پایه ای مردم تاکید داشت. محورهای مهم دیگر این قطعنامه ها دفاع از حقوق کودک و منع کار کودکان، دفاع از حقوق زن و برابری زن و مرد در تمام شئون زندگی و دفاع از اعتراض به حجاب و دختران انقلاب بود. بعلاوه امنیتی کردن مبارزات یک موضوع دیگر این بیانیه ها بود و در آنها بر خواست آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی تاکید شده بود.
خواستهای مشترکی بیانیه ها و قطعنامه های روز جهانی کارگر را به هم وصل میکرد. به این اعتبار اول مه امسال در ایران روز اعتراض سراسری بود. روز همبستگی طبقاتی علیه سرمایه داری حاکم و کل بربریت و توحش آن بود. این بیانیه ها ضمن اشاره به ابعاد تکاندهنده فقر و بیحقوقی به عنوان راه حل فوری برای خلاصی از این وضعیت بر اعتراضات و اعتصابات سراسری کارگری اولتیماتوم داده بود. بدین ترتیب بیانیه ها و قطعنامه های اول ماه مه امسال در مقابل کل جامعه راه گذاشت .
قطعنامه های اول ماه مه بطور واقعی پلاتفرم اتحاد مبارزاتی سراسری کارگری و کل جامعه حول خواستها و رفتن بسوی اعتصابات سراسری است و میتواند سرفصل جدیدی در اعتراضات کارگری و کل جامعه باشد.
تصویری از روز اول ماه مه
روز اول ماه مه به فراخوان اتحاد بازنشستگان و ٥ تشکل کارگری صدها نفر در مقابل مجلس گرد آمدند و با شعارهایی چون نان مسکن آزادی حق مسلم ماست، حقوق های نجومی فلاکت عمومی، معیشت منزلت حق مسلم ماست، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، اعتراض، تشکل، اعتصاب حق مسلم ماست ، خط فقر ٥ میلیون حقوق ما یه میلیون، آزادی، برابری، قوانین انسانی صدای اعتراض خود را علیه فقر، تبعیض، نابرابری و فاصله عظیم طبقاتی ای که بر جامعه حاکم است بلند کرده و کل بساط دزدسالار سرمایه داری حاکم را به چالش کشیدند. در این روز درجریان حمله نیروی انتظامی به تجمع کنندگان ٦ نفر به اسامی حسین آذرگشسب، محسن ثقفی، پیمان احمدی، مصطفی آقایی، بابک کرمانیان و تهمینه خسروی بازداشت شدند و این دستگیری ها در همانجا با اعتراض و بالا گرفتن شعار کارگر زندانی آزاد باید گردد، پاسخ گرفت. بعد هم در ١٢ اردیبهشت تمامی دستگیر شدگان آزاد شدند. همچنین یک صحنه پرشور مراسم روز جهانی کارگر در مقابل مجلس اسلامی قرائت قطعنامه اول ماه مه توسط ناهید خداجو از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران بود که صدای رزمنده او را در تاریخ به ثبت رساند.
بعلاوه در روز جهانی کارگر کارگران سندیکای واحد با شعار کارگر، کارگر، اتحاد، اتحاد در قرارگاه آزادی تجمع کردند. اتفاق قابل توجه دیگر در روز جهانی کارگر در تهران لغو مراسم دولتی از ترس خارج شدن کنترل اوضاع از دست حکومتیان و سر دادن شعار مرگ بر ستمگر، درود بر کارگر توسط کارگران در میان جمعیتی بود که به خاطر لغو این مراسم جمع شده بودند. بدین ترتیب آنجا نیز کارگران فریاد اعتراضشان را علیه ستمگری های بساط سرمایه داری حاکم و خانه کارگری های حکومتی بلند کردند. در شهریزد و شهرهای مختلف کردستان چون سقز، بانه، مریوان، کامیاران نیز مراسم گرامیداشت روز جهانی کارگر برگزار شد و در نایسر سنندج شاهد مارش کارگران بودیم. در سنندج دو نفر به اسامی یدی صمدی و امیرشهابی و در شهر سقز عثمان اسماعیلی از چهره های شناخته شده کارگری دستگیر شدند. آزادی دستگیر شدگان اول مه خواست فوری همه کارگران است.
و بالاخره اینکه در روز جهانی کارگر در مراکزی چون پالایشگاه آبادان کارگران پیمانی با خواست قراردادهای دائم، کارگران آی تی آی شیراز با خواست بازگشت به کار کارگران اخراجی، کارگران شهرداری ماهشهر در اعتراض به عدم پرداخت ٦ ماه حقوق با پهن کردن سفره خالی، آتش نشانان مشهد در اعتراض به عدم امنیت شغلی و با خواست افزایش دستمزدها، کارگران پالایشگاه نفت خلیج بندر عباس در اعتراض به عدم پرداخت دو ماه حقوق، کارگران قرارداد موقت پتروشیمی ایلام در اعتراض به پارتی بازی در استخدامها و بازنشستگان فولاد با تجمع در مقابل ساختمان صندوق بازنشستگی فولاد و در اعتراض به وضعیت حقوق و وضعیت معیشتشان، تجمعات اعتراضی شان را بر پا کرده و خواستهایشان را پیگیر شدند.
این چنین بود که علیرغم تلاشهای رژیم برای جلوگیری از برگزاری مراسم روز جهانی کارگر، علیرغم تهدید فعالین کارگری به برگزاری این روز و احضار کردنها، اول ماه مه با شکوه برپا شد.
و آنچه در اول ماه مه گذشت با همه بیانیه ها و فراخوانهایش و شعارهایی که در تجمعات اعتراضی این روز فریاد زده شد، بار دیگر این حقیقت را که امروز سوسیالیسم به خیابانها کشیده شده و جامعه انسانیت را فریاد میزند در مقابل چشمان ما قرار داد. به درست یک بند از قطعنامه های کارگری در اول مه امسال تاکید بر تحزب بود. و فراخوان من پیوستن به حزب کمونیست کارگری ایران به عنوان پاسخی به این شرایط است.
معلمان به استقبال اعتصاب سراسری و تجمعات سراسری میروند
شورای عالی تشکلهای صنفی معلمان طی بیانیه ای تحت عنوان هفته معلم، هفته ای از اعتراض را در برنامه کار خود گذاشته و معلمان را به آن فراخوان داده است. ١٣ اردیبهشت روز همبستگی با معلمان در بند اسماعیل عبدی، محمود بهشتی و مختار اسدی و خواستها و مبارزاتشان است. روز های ١٥ اردیبهشت و ١٦ اردیبهشت بر دو موضوع مهم دفاع از حقوق دانش آموزان برای برخورداری از آموزش رایگان، کیفی و عادلانه و حق تشکل یابی معلمان اختصاص دارد. بیانیه معلمان را برای پیگیری خواستهایشان که سالهاست برای آن مبارزه میکنند، به اعتصابی اخطاری در دو ساعت آخر روز نوزده اردیبهشت فراخوان به اعتصاب سراسری فراخوانده است. همچنین روز ٢٠ اردیبهشت قرار است که معلمان در تهران در مقابل سازمان برنامه و بودجه و در شهرستانها در مقابل ادارات آموزش و پرورش تجمع داشته باشند.
معلمان یک بخش معترض جامعه هستند که در مبارزات تا کنونی شان الگوهای خوبی از سازمانیابی توده ای در گروههای مدیای اجتماعی و سازماندهی اعتراضات سراسری در مقابل کارگران و کل جامعه گذاشته و راه نشان داده اند. معلمان همچنین در اعتراضاتشان با خواستهایی چون خواست افزایش حقوقها به بالای خط فقر، تحصیل رایگان برای همه، درمان رایگان برای همگان، ایجاد تسهیلات برای تامین مسکن و در اعتراض به فقر، تبعیض و نابرابری و حقوق های نجومی و اختلاس ها، نقش مهمی در جلو آورد گفتمان های رادیکال و چپ کارگری در سطح جامعه داشته اند. از جمله شعارهایی چون معیشت، منزلت، حق مسلم ماست، نماینده ٦٠ میلیون حقوق ما یک میلیون در تاریخ مبارزات معلمان ثبت شده است و اینها شعارهاییست که کل بساط تبعیض و نابرابری سرمایه داری حاکم را به چالش کشیده و صدای اعتراض کل جامعه است. معلمان با چنین شعارها و خواستهایی توانسته اند، جریانات سازشکار و راست را از سر مبارزاتشان کنار بزنند. از مبارزات معلمان وسیعا حمایت کنیم.
