حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
انترناسیونال: مدتی پیش دفتر سیاسی حزب کمونیست کارگری بیانیه‌ای را با موضوع بهداشت و درمان و تحت عنوان “حقوق انکارناپذیر شهروندان در زمینۀ سلامت و درمان” منتشر کرد. لطفاً کمی در مورد دلایل عینی ارائه این بیانیهدر وضعیت موجود برای خوانندگان ما بگویید.
حسن صالحی: از نظر حزب کمونیست کارگری ایران این حق همه شهروندان است که از سلامتی کامل جسمی و روحی برخوردار باشند و دراین‌رابطه بدون هیچ تبعیضی تحت پوشش رایگان خدمات بهداشتی و درمانی باکیفیت، به‌موقع و مناسب قرار بگیرند. از نظر ما حوزه سلامت و درمان و بهداشت یکی از محورهای جامعه رفاه است که ما در پی ایجاد آن هستیم. همانطور که مثلاًآموزش‌وپرورش، مسکن، حمل‌ونقل شهری، اشتغال و محیط‌زیست ارکان دیگر آن را تشکیل می‌دهند. از این منظر عمومی، بسیار طبیعی است که حزب کمونیست کارگری درباره سلامت و بهداشت عمومی حرف بزند و بر اساس آنچه که ما در برنامه حزب، برنامه یک‌دنیای بهتر، دراین‌خصوصگفته‌ایم بیانیه بدهد و متناسب با زمان و اوضاع کنونی مطالبات پیشرو و انسانی در حوزه سلامت و بهداشت و درمان را رو به جامعه مطرح کند.
اما علاوه بر این، همانطور که در خود این بیانیه نیز آمده است جمهوری اسلامی با عدم‌پذیرشهیچ‌گونه مسئولیتی در قبال سلامتی شهروندان مسبب سقوط وضعیت سلامت و بهداشت جامعه به سطح اسف‌بار فعلی است. شرایطیکه باید برای آن چاره‌جویی کرد و فوری تغییرشداد و این بدون طرح مطالباتی روشنی که بتواند به پرچم مبارزهبخش‌های مختلف جامعه تبدیل شود، میسر نیست. از این نظر، طرح این بیانیه یک مبرمیت فوری مبارزاتی هم دارد چونمی‌خواهد به یکی از عاجل‌ترین مشکلات مردم جواب بدهد.
حقیقت این است تا آنجا که به حوزه سلامت و بهداشت و درمان در جامعه بر می‌گردد رویکرد جمهوری اسلامی اصولاًبی‌توجهی به این عرصه بوده است. شما تصورش را بکنید که این حکومت بعد از ۳۶ سال تکیه‌زدن بر مسند قدرت یعنی تازهدر سال ۱۳۹۳ به صرافت این افتاد که طرحی تحت عنوان “طرح تحول نظام سلامت” بیاورد که اهداف سه‌گانه آن “حفاظت مالی از مردم”، “ایجاد عدالت در دسترسی به خدمات سلامت” و نیز “ارتقای کیفیت خدمات” اعلام شد. این طرح با عدم اختصاص بودجه لازم به آن، بحران‌های ارزی رژیم و کاهش مداوم اعتبارات مربوط به خدمات درمانی در بودجه،عملاً ناکام ماند و به استعفای وزیر بهداشت وقت، حسن قاضی‌زاده هاشمی انجامید. در سال ۱۳۹۳ مدیرعامل وقت سازمان بیمه سلامت ایران اذعان کرد که بین ۱۰ تا ۱۳ میلیون نفر از جمعیت کشور که بیشتر زاغه‌نشین و حاشیه‌نشین هستند، از خدمات بیمه محروم‌اند. به‌علاوه آنها هم که بیمه هستند، بیمه‌ها تنها ۱۱ درصد از هزینه‌ها را می‌پردازند،یعنی بخش عمده هزینه باید توسط بیمه‌شدگان پرداخت شود. می‌خواهم بگویم که جمهوری اسلامی بر خلاف دیگر دولت‌های متعارف سرمایه‌داری حتی از تأمینحداقل‌ها برای سلامتی و درمان مردم سرباز زده است. این به وضعیتی فاجعه‌بار منجر شده است که اکنون شاهد آن هستیم. ازیک‌طرف این رژیم با تحمیل فقر و فاقه به مردم و تخریب محیط‌زیست و گرفتن آب سالم، خاک سالم و هوای سالم از شهروندان باعثنابودی زندگی و سلامتی مردم و شیوع انواع و اقسام بیماری‌های کشنده و مرگ‌ومیر زودرس شهروندان شده است و از سوی دیگر با نبود یک سیستم خدمات بهداشتی و درمانی عادلانه و باکیفیت و قابل‌دسترس، باعث شده است که بسیاری از مردم به‌محضدچارشدن به یک بیماری با رنج و عذابی عظیمروبرو شوند که پایان تلخش می‌تواند مرگ باشد. جمهوری اسلامی هر جایی هم کهبه حوزه سلامت ورود کرده است برای دزدی و کسب سود بوده است و هدفش رفع نیازهای مردم نبوده است. فقط یک فقره از این دزدی‌ها مربوط می‌شود به اختصاص یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورو ارز رسمی به ۱۰ شرکتواردکننده دارو و تجهیزات پزشکی، که بعداً اعلام شد هیچدارو و تجهیزاتی وارد نکرده‌اند و همه را به جیب زده‌اند. بیشتر کسانی که به مدیریت این شرکت‌هامنصوب می‌شوند مسئولین دولتی هستند. تحقیقات زیادی نشان می‌دهد که فساد در سیستم بهداشت و درمان جمهوری اسلامی مثل عرصه‌های دیگر، ساختاری و نظام‌مند است و قانون هم راه را برای این دزدهای کلان باز گذاشته است.
از نظر حزب کمونیست کارگری ایران حوزه درمان و سلامت باید از حیطه بازار و سودورزی خارج شود و تنها و تنها تأمین نیازهای انسانی شهروندان را هدف خود قرار دهد. ما می‌خواهیم با بالابردن استاندارد زندگی و رفاه عمومی در شرایط سلامتی مردمتحول و بهبود جدی به وجود آوریم. ما خواستار طب و خدمات پزشکی رایگان، مناسب و باکیفیت و به‌موقعو در دسترس برای همه هستیم.ما معتقدیمشهروندان صرف‌نظر از درآمد خانوادگی، محل اقامت و موقعیت اجتماعی و غیره، باید باتوجه‌به نیازهایشان، امکان برخورداری از خدمات درمانی مناسب را داشته باشند. اینها از جمله موضوعاتی هستند که در بیانیه مصوب دفتر سیاسی حزب کمونیست کارگری به تاریخ شهریور ۱۴۰۳ آمده است و امیدوارم که موردتوجه همه فعالین اجتماعی بخصوص در عرصه بهداشت و درمان قرار گیرد.
از سوی دیگر اینجا باید به شرایط کاری کارکنان خدمات درمانی و به‌ویژه پرستاران اشاره کنیم که همیشه برای احقاق حقوق خود در حال مبارزه بوده‌اند. نمی‌شود از ارائه خدمات درمانی مناسب در ایران حرف زد درحالی‌که با کمبود شدید پرستار و کادر درمانی در کشور روبرو هستیمو کمر پرستارانزیر فشار خردکننده کار خم شده است. نمی‌شود از خدمات درمانی باکیفیت در ایران صحبت کرد زمانی که پرستاران با دستمزدهاینازل و غیرقابل‌قبول کار می‌کنند. هر قدمی در جهت بهبود خدمات درمانی باید به بهبود فوری شرایط کار و معیشت پرستاران همبینجامد و این دقیقاً موضوعی است که در بیانیهدفتر سیاسی حزب بدان اشاره شده است. در این زمینه ما خواستار کاهش ساعات کار پرستاران و افزایش فوری دستمزدشان هستیم و از مطالبات آنها در این زمینه و همچنین ممنوعیت اضافه‌کاری اجباری و حق اعتراض، اعتصاب و سازمان‌یابی پرستاران و کل کادر درمان قاطعانه حمایت می‌کنیم.
انترناسیونال: ضمن تشکر از حسن صالحی در ادامه متن بیانیه دفتر سیاسی حزب را در این شماره بازنشر می‌کنیم تا ضمن تأکید مجدد بر آن، خوانندگان امکان رجوع به آن را در کنار مباحث فوق داشته باشند.
