حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
“اعتراضات صنفی دانشجویی بایستی به مبارزات برحق کارگران، معلمان، زنان و تمام محذوفان و مطرودان اجتماع بپیوندد و کلیت ساختار و برنامه‌های کلان اقتصادی سیاسی را که تجاری‌سازی آموزش نیز بخشی از تبعات آن است به نقد بکشد. بدون این همراهی و پیوند، مقاومت در برابر این سیل بنیان‌برانداز که هستی دانشجو، کارگر، معلم، زن و تمام فرودستان را تهدید میکند، غیرممکن می‌نماید.“
از بیانیه فراگیر دانشجویان کشور به مناسبت 16 آذر
امسال روز دانشجو روز اعتراض و اعلام کیفرخواست تمام فرودستان به حکومت اسلامی سرمایه بود. بیانیه فراگیر دانشجویان که امضای بیش از 11 هزار دانشجو از 800 دانشگاه، 36 شورای صنفی و 112 انجمن و کانون دانشجوئی و حمایت تشکلها و نهادهای کارگران و معلمان را با خود داشت یک دستاورد ارزشمند جنبش دانشجوئی و کل جنبش چپ اجتماعی است. این بیانیه از زبان دانشجویان و خطاب به کارگران و معلمان و زنان و “تمام محذوفان و مطرودان” جامعه اعلام میکند که باید علیه کالا شدن آموزش و علیه کل نظامی که دانشگاه را با بنگاه تجاری تبدیل کرده است متحد شد.
بیانیه اعلام میکند: “قانونگذاران و مجریان حاکم بر دانشگاه، با تصویب قوانینی از قبیل قانون سنوات، از قضا فشار را دقیقاً به همان خانواده‌هایی وارد می‌آورند که همزمان تحت فشار قوانین حداقل دستمزد قرار دارند. این چرخه حاصلی جز تشدید محرومیت و فقر برای تولیدکنندگان واقعی ثروت جامعه ندارد.”
و بر این مبنا است که “کلیت ساختار و برنامه های کلان اقتصادی” موجود را بچالش میکشد و همراهی و پیوند مبارزه “دانشجو و کارگر و معلم و زن و تمام فرودستان” را فراخوان میدهد.
هشت ماه قبل در روز جهانی کارگر نیز جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی با انتشار بیانیه و فراخوان مشترکی کل نظام حاکم را بچالش کشیدند. تقویت اتحاد جنبش کارگران ومعلمان یک دستاورد آن بیانیه بود و اکنون جنبش دانشجویان با انتشار بیانیه 16 آذر در کنار کارگر و معلم قرار میگیرد. بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور به مناسبت روز معلم امسال نیز همین خط و جهت را دنبال میکرد.
جمهوری اسلامی تلاش میکند با سرکوب و بگیر و ببند و بویژه با پرونده سازیهای امنیتی برای فعالین این جنبش آنرا به عقب براند و در هم بکوبد. در بیانیه دانشجویان این مساله به این شکل مطرح شده: “صدای اعتراض دانشجویان که چیزی جز حقوق بنیادین خود نمی‌خواهند، گویا بر اربابان، مدیران، سیاست‌گذاران و مجریان قوانین تبعیض‌آمیز بسیار گران آمده است. کمیته‌های انضباطی و حراست دانشگاهها و دوشادوش آنان نهادهای امنیتی بیرون از دانشگاه، برای خاموش‌کردن صدای مستقل دانشجویان تمام‌قد ایستاده‌اند و به واسطۀ تهدیدهای مکرر دانشجویان معترض و خانواده‌هاشان، احضارهای گاه به گاه، پرونده‌سازی، صدور احکام انضباطی و ده‌ها حربۀ امنیتی دیگر، چکمه بر گلوی دانشجویان فشرده‌اند. بی‌خبر از آن که صدای حق‌طلبی، عدالت‌خواهی و آزادی‌خواهی دانشجویان با هیچ سرکوبی خاموش‌کردنی نیست.”
یک خواست مهم بیانیه عظیم زاده – عبدی حذف اتهامات امنیتی از پرونده فعالین بود. معلمان نیز در بیانیه خود بر همین خواست تاکید کردند. و اکنون دانشجویان اقدامات کمیته های انضباتی و حراست دانشگاهها و دیگر نهادهای امنیتی و پرونده سازی علیه فعالین دانشجوئی را افشا میکنند. تلاشهای سرکوبگرانه حکومت علیه فعالینی که “چیزی جز حقوق بنیادین خود نمی‌خواهند” را میتوان و باید با مبارزه مشترک علیه پرونده سازیهای امنیتی و تحقق خواست حذف اتهامات امنیتی از پرونده فعالین خنثی کرد. این مبارزه ای است علیه سرکوبگریهای حکومت و برای تضمین عملی آزادی بیان و نقد و اعتراض.
بیانیه های روز کارگر و روز معلم و روز دانشجو نشانه این واقعیت شور انگیز است که جنبش کارگری، جنبش معلمان و جنبش دانشجوئی با طرح خواستها و مسائل مشخص و مبرم زنده وملموس خود در بیانیه هائی ضد کاپیتالیستی پلاتفرم و پرچم نقد اجتماعی و ریشه ای نظام حاکم را برافراشته اند. این نقطه عطف و گام بزرگی در پیشروی چپ اجتماعی است. این حرکت شکوهمندی است که نشان میدهد ثقل و موقعیت اجتماعی چپ و گرایش ضد سرمایه، علیرغم سرکوب مداوم از جانب حکومت و علیرغم تلاشها و ادعاهای نیروهای راست و جریانات ناسیونالیست و ملی اسلامی، در جامعه رو به رشد و تعمیق و گسترش است و روز بروز متعین تر و متعرض تر میشود.
بیانیه دانشجویان روز دانشجو را به روز کارگر و روز معلم پیوند داد. با فرارسیدن روز جهانی زن این حلقه تکمیل خواهد شد. 8 مارس امسال فرصت مناسبی برای عرض اندام قدرتمند و سراسری نیروی چپ در مقابله با تبعیض جنسیتی است. زنده باد همبستگی “دانشجو و کارگر و معلم و زن و تمام فرودستان” جامعه.
8 دسامبر 16
