حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
خانه کارگریها بجای اول مه ، ۳۰ آوریل تجمعی تحت عنوان روز کارگر برگزار کردند. این اولین تلاش حکومت اسلامی برای زدن زیر روزجهانی کارگر، اول مه بود. جمهوری اسلامی از همان آغاز کارش با اعلام اینکه همه روز، روز کارگر است، تلاش داشت کلا اول مه را خط بزند . اما زیر فشار جنبش کارگری، ناگزیر شدند که از روز کارگر حرف بزنند. و برای اینکه این روز را از محتوی طبقاتی و تاریخی اش، جدا سازند، هر ساله هفته کارگر را اعلام کرده و روز من در آوردی ١١ اردیهبشت را “روز کارگر” میخوانند. اما کارگران هر سال با تحرک بیشتری به تدارک روز جهانی کارگری میروند. به مناسبت این روز قطعنامه داده و همراه با کارگران در سراسر جهان، کیفرخواست خود را علیه توحش سرمایه داری اعلام کرده و بر خواستهای فوری خود تاکید میگذارند. امسال تحرک بر سر برگزاری روز جهانی کارگر گسترده تر از هر سال بود.
امسال اول ماه مه روز جهانی کارگر با ١٢ اردیبهشت مصادف شده است. و تشکلهای کارگری و تشکلهای مختلف اجتماعی چون کانون نویسندگان، ندای آزادی زنان، انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران و جمع های کارگری از شهرهای مختلف به مناسبت روز جهانی کارگر به عنوان یک روز بزرگ اعتراض علیه سرمایه داری و تمامی مصائبش پیام داده و کیفرخواست خود را علیه سرمایه داری حاکم اعلام کرده اند.
مراسم امروز خانه کارگر جمهوری اسلامی، بدنبال هفته کارگر دولتی تحت عناوین “کارگران، امام و انقلاب و تجدید میثاق با بنیانگذار جمهوری اسلامی، کار، کارگران، اقدام و عمل و اقتصاد مقاومتی، برگزار شد و بیعتی با اقتصاد مقاومتی خامنه ای و ریاضت اقتصادی جمهوری اسلامی بود. کارگران و کل جامعه از جهنم جمهوری اسلامی به ستوه آمده و در کمین پایان دادن به جهنمی هستند که زندگی و معیشتشان را هر روزه به تباهی میبرد، اینها کارگر را به اقتصاد مقاومتی و بیعت با امام و نظام فرا میخوانند.
خانه کارگر جمهوری اسلامی دشمن کارگران و حافظ حکومت است و به هیچوجه ربطی به کارگران ندارد. این پادوهای حکومتی آتش بیار معرکه برای چلاندن بیشتر کارگران و پیاده کرده طرح های ریاضت اقتصادی جمهوری اسلامی و اقتصاد مقاومتی ولی فقیه شان هستند. اینان دراین روز از جاهای مختلف نیرو جمع کرده و به محل آورده بودند تا بویژه به دنیا نشان دهند که اوضاع امن و امان است و در این اجتماع حضور نیروی انتظامی بسیار محسوس بود. چون جمهوری اسلامی تجربه سالهای گذشته را دارد که کارگران توانستند، مراسم دولتی را بدست بگیرند و آن را به صحنه اعتراض خود تبدیل کنند و از تکرار آن خصوصا در اوضاع پر التهاب سیاسی امروز وحشت داشتند.
جالب اینجاست که ایلنا سایت رسمی خانه کارگر مدعی شده است که هزاران نفر در این مراسم شرکت کرده است. اما گزارشات دریافتی حکایت از جمعیت های پراکنده در محل را دارد. و این در حالیست که در سوی دیگر در خیابان طالقانی کارگران شرکت واحد به مناسبت روز جهانی کارگر و با قطعنامه ای که امضای ٤ تشکل کارگری دیگر نیز در زیرش بود و جوهر مشترکی با دیگر قطعنامه های اول مه را داشت، جمع شدند و بر خواستهایشان پا فشردند.
محور سخنرانی ها و قطعنامه ” روز کارگر” دولتی خانه کارگری ها ، دعوت به اقتصاد مقاومتی و تاکید بر تولید ملی بود. بدین ترتیب خانه کارگری امسال نیز در کنار دولت تدبیر و امیدشان و با تاکید بر ریاضت اقتصادی و بیعت با جمهوری اسلامی و خمینی، ضدیت آشکار خود را با کارگران هر چه بیشتر آشکار ساختند.
به گزارش شاهدان عینی ، خانه کارگری ها از وحشت اینکه مبادا اوضاع از کنترلشان خارج شود، در معیت نیروی انتظامی سعی کردند بعد از تشریفات اولیه فورا برنامه را خاتمه دهند و از جمله محجوب دبیر کل خانه کارگر بعد از پایان سخنانش تحت عنوان اینکه زود پراکنده شویم تا وضعیتی پیش نیاید که سال دیگر نتوانیم باز هم راهپیمایی داشته باشیم، تلاش کرد هر چه زودتر جمعیت را پراکنده کند.
بنا بر خبرهای رسیده در حالیکه تلاش دولت و دارودسته های خانه کارگر این بود که نشان دهند که اوضاع امن است و کارگران همراه سیاست های حکومتند، در هنگام برگشت جمعیت یک وانت با بلندگوهایش به همراه بیست نفری شعار مرگ بر آمریکا میدادند. بدین ترتیب مراسم “روز کارگر” دولتی ها در عین حال صحنه دیگری نزاعهای درون حکومتی بود.
