حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
دومین سالگرد انقلاب فرارسیده است. در تداوم انقلاب زن، زندگی، آزادی، اعتراضات در سطح جامعه بسیار گسترده است. زنان شجاع در حلقه حمایت مردمی و بلندشدن فریاد “روسری را رها کن، فکری به حال ما کن”، در کف خیابان، حجاب را به‌دور انداخته و آپارتاید جنسیتی حاکم را به مصاف گرفته‌اند. جوانان معترض، این ستون محکم انقلاب که بساط محرم و ماه رمضان حکومت را به سخره گرفتند، سخت در تدارک گرامیداشت سالگرد انقلاب زن، زندگی، آزادی هستند. جنبش دادخواهی این نیروی قدرتمند انقلاب، هر روزه در صحنه اعتراض است و با نزدیک‌شدن به دومین سالگرد انقلاب دیدارهای همبستگی و روزهای اعتراضش را تدارک می‌بیند. زندان‌ها به صدای رسای انقلاب و اعتراض علیه اعدام و سرکوب و فریاد زن، زندگی، آزادی تبدیل شده است. تجمعات و راهپیمایی‌های اعتراضی پرستاران طی یک ماه اخیر گرمای بیشتری به فضای اعتراض در خیابان‌ها بخشیده است. اعتراضات در نفت تمام بخش‌های آن را دربرگرفته و شرکت خانواده‌ها در تجمعات آنان، بعدی اجتماعی‌تر به اعتراضاتشان داده و گوشه دیگری از فضای انقلابی جامعه را به نمایش می‌گذارد و بالاخره اینکه بازنشستگان همچنان بلندگوی قوی صدای اعتراض کل جامعه هستند.
در راستای این اتفاقات پر شور اعتصاب قدرتمند کارگران واگن پارس اراک این شهر را به تحرک درآورده است و کشاورزان در اصفهان نزدیک یک ماه است که در تحصن و اعتراض به سر می‌برند و فریاد رسای مردم علیه بی‌آبی و تخریب‌های محیط زیستی هستند. همه این اتفاقات علی‌رغم گسترش اعدام‌ها و سرکوبگری‌های حکومت که هدفش عقب زدن انقلاب است، صورت‌گرفته و هر روزه جریان دارد. بدین‌گونه انقلاب به اعماق جامعه ریشه دوانده است و این‌همه گوشه کوچکی از عزم و اراده جامعه را برای پایان‌دادن به توحش و بردگی حاکم و سرنگونی حکومت نکبت جمهوری اسلامی نشان می‌دهد.
با چنین عزم و اراده‌ای می‌شود بساط سرکوب و اعدام حکومت را عقب زد و در هم پیچید و راه رهایی از جهنم جمهوری اسلامی را هموار کرد. در چنین فضای اعتراضی، گرامیداشت سالگرد انقلاب می‌تواند نقطه عطف جدیدی برای پیشروی‌های بیشتر ما باشد. از جمله می‌تواند فرصتی برای گسترش تجمعات و اعتصابات سراسری در کل جامعه و متوقف کردن چرخ‌های تولید باشد. با چنین چشم‌اندازی به استقبال گرامیداشت دومین سالگرد انقلاب برویم.
با گرامیداشت یاد مهساها و ساریناها و تمامی جان‌باختگان انقلاب و عزیزانی که به دست حکومت جنایت‌کار اسلامی به قتل رسیدند دومین سالگرد انقلاب را گرامی بداریم. گروهی و دسته‌جمعی به دیدار خانواده‌هایشان برویم و با آنها برای دادخواهی اعلام همبستگی کنیم. در آرامستان‌ها و بر مزار عزیزان جان‌باخته و در نقاطی که آنها به قتل رسیده‌اند جمع شویم و به یاد عزیزانشان این اماکن را گل‌باران کنیم و فریاد زن، زندگی، آزادی سر دهیم.درودیوار را از شعارهای اعتراضی‌مان و از پوسترهای عزیزان جان‌باخته و معترضین در بند انقلاب زن، زندگی، آزادی پر کنیم و تمام شهرها را به رنگ انقلاب در آوریم.
به مناسبت سالگرد انقلاب شعاردهی‌های شبانه را دوباره راه بیندازیم و فریاد برآوریم که انقلاب تنها ره رهایی است.
منشور خواست‌های حداقلی با بیست امضا پلاتفرم اتحاد مبارزاتی ماست. حول آن گرد آییم و با بیانیه‌های جمعی خود از نوع این منشور و میثاق‌ها و دیگر اسناد تاریخی انقلابمان و نیز با سخنرانی‌ها و پخش تراکت و نصب بنرهای اعتراض در خیابان‌های شهرها و هر اقدامی که در توان داریم، دومین سالگرد انقلاب را گرامی بداریم.
از پلتفرم‌های مختلف در مدیای اجتماعی برای انتشار فراخوان‌ها و پیام‌ها و تجدید عهد دوباره بر سر خواست‌هایی استفاده کنیم که قبلاً در منشور مطالبات حداقلی بیست تشکل و یا منشور مطالبات پیشرو زنان مطرح کرده‌ایم. با راه‌اندازی توفان توییتری در شبکه ایکس با هشتگ‌های مناسب خواست سرنگونی جمهوری اسلامی و شعار زن، زندگی، آزادی را وسیعاً مطرح کنیم. در شبکه‌های اجتماعی صحنه‌های به‌یادماندنی از انقلاب و از اعتراضات کف خیابانی‌مان را بازتاب دهیم و اعلام کنیم که تنها در کف خیابان ما می‌توانیم حق خود را بگیریم.
یک‌صدا باهم برای اتحاد علیه فقر و فساد و کل بساط آپارتاید جنسی حاکم و برای داشتن جامعه‌ای آزاد و برابر، زن، زندگی، آزادی را فریاد بزنیم و برای برداشتن گام نهایی پیروزی هم‌پیمان شویم.
دبیر کمیته سازمانده حزب کمونیست کارگری
شهریور ۱۴۰۳
