حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
پنجشنبه چهاردهم اردیبهشت‌ماه، حکم دو زندانی که پیش‌تر از بابت اتهامات مرتبط بامواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند، در زندان قزل‌حصار کرج به اجرا درآمد. علاوه بر این در این روز پنج زندانی در زندان یزدو دو زندانی در مشهد و بیرجند اعدام شدند. در این روز همچنین یک شهروندان اهل زاهدان در ارتباط با مواد مخدر در تربت‌جام اعدام شد.با احتساب این زندانی در طی پنج‌روز اخیر دستکم ۲۰ شهروند زندانی اهل بلوچستانو از جمله دو زن در زندان‌های کشور اعدام شده‌اند. همچنین بر اساس گزارش منتشر شده، در روز چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۰ نفر در زندان‌های مختلف ایران اعدام شدند…
اینها گوشه‌هایی از اخبار اعدام‌های فزاینده در ایران است که خشم و نارضایتی بسیاری را به‌ویژه در میان خانواده‌های محکومین به اعدام دامن زده است. فردا نوبت کیست و کدام خانواده دیگری داغدار خواهد شد؟ این سؤالاتی است که بسیاری با دل‌نگرانی از خود می‌پرسند. ابعاد این اعدام‌ها در بلوچستان به شکل یک نسل‌کشی وحشیانه در جریان است.
ایناعدام‌هانشان‌دهنده وضعیت درمانده حکومتی است که هیچ پاسخی برای معضلات اجتماعی ندارد؛ بلکه خودش عامل بسیاری از بلیه‌های اجتماعی در جامعه است. این اعدام‌ها همچنین نشان‌دهنده ترس حکومت از انقلاب مردم و تلاش برای ایجاد فضای رعب و وحشت است تا از طریق آن به خیال خود اعتراضات مردمی را مهار کند. این اعدام‌هاصرف‌نظر از جرائم منتسب به اعدام‌شدگان یک اقدام سیاسی حکومت علیه مردم و به طور مشخص در پاسخ به انقلاب زن زندگی آزادی است. جمهوری اسلامی دارد از مردم به‌پاخاسته و معترض، از مردم بلوچستان که با اعتراضات مداوم خود رژیم را ذله کرده‌اند انتقام می‌گیرد تا به جامعه نشان دهد که هنوز کنترل اوضاع را در دست دارد.
مقابله با موج فزاینده اعدام‌ها در ایران وظیفه تک‌تک ماست. چرا که جمهوری اسلامی با این اعدام‌هاتک‌تک ما را نشانه گرفته است. نباید بگذاریم که جمهوری اسلامی با ارتزاق از جان و خون مردم به حیات ننگین خود ادامه دهد. این نبرد بخشی مهمی از انقلاب زن زندگی آزادی برای سرنگونی جمهوری اسلامی است. اگر هر اعدام با اعتراض محکم جامعه روبرو شود، اگر نام و عکس محکومین به اعدام در همه‌جا پخش شود و فریاد نه به اعدام در همه‌جاطنین‌انداز شود، اگر برای نجات هر زندانی محکوم‌به‌اعدامبه طوردسته‌جمعی، کمپین‌های نجات راه بیندازیم، اگر خانواده‌های محکومین به اعدام جرئت بیشتری کنند و در مقابل تهدیدات رژیم مرعوب نشوند و پرونده‌هایاعدامی‌ها را رسانه‌ای کنند، اگر در شبکه‌ای اجتماعی اسم و مشخصات محکومین به اعدام با هشتگ‌های مناسب دست‌به‌دست شود، اگر در تجمعات خانواده‌های محکومین به اعدام در مقابل درب زندان‌ها و مراجع قضایی جمهوری اسلامی تعداد هر چه بیشتری شرکت کنیم و تنهایشان نگذاریم، اگر همان‌طور که برای آب و غذا و مسکن و بهداشت و حقوق دست به اعتراض و اعتصاب می‌زنیم علیه اعدام‌ها نیز اعتراضات بیشتر و یا حتی اعتصاب سازمان دهیم، آن‌وقت موفق خواهیم شد که جلوی اعدام‌های فزاینده را بگیریم و ماشین آدمکشی جمهوری اسلامی را متوقف کنیم.
اگر هدف اعدام‌ها این است که ما را بترساند و روانه خانه کند لازم است با ابراز وجود متحدانه خود نشان دهیم که دست از اعتراض برنخواهیم داشت و هر اعدام را به اعتراضی بیشتر علیه جمهوری اسلامی تبدیل خواهیم کرد. لازم است همه فعالین اجتماعی بسیج عمومی علیه اعدام را در دستور کار خود قرار دهند و برای توقف ماشین آدمکشی جمهوری اسلامی که هر روز جان عده‌ای را می‌گیرد و خانواده‌هایتازه‌ای را عزادار و متلاشی می‌کند، هر چه قوی‌تر وارد میدان شویم. ما می‌توانیم و باید با نیروی متحد و یکپارچه خود و با شعار نه به اعدام جلوی اعدام‌ها در ایران را بگیریم و از شر رژیم خلاص شویم.
