حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
“اجازه ندهید این همه نقض قانون و اخلاق به حساب اسلام و جمهوری اسلامی و روحانیت گذاشته شود.”
از نامه سرگشاده حجت الاسلام انصاری راد نماینده سابق مجلس به خامنه ای
این توصیه در نامه مفصلی در نقد نظارت استصوابی و بی قانونی های شورای نگهبان و در دفاع از “مظلومیت” موسوی و کروبی و اصلاح طلبان خارج از حکومت خطاب به خامنه ای نوشته شده است. بیش از سه دهه است فقر و فلاکت و بیحقوقی و فساد و دزدی و چپاول در جامعه بیداد میکند و تازه یک حجت الاسلام دو خردادی و نماینده سابق مجلس همین نظام به این صرافت افتاده است که از رهبر بخواهد اجازه ندهد این فجایع بحساب “اسلام و جمهوری اسلامی و روحانیت گذاشته شود”!
درد مردم کل نظام متحجر و فوق ارتجاعی موجود است است و نگرانی و دغدغه نویسنده بدر بردن “اسلام و جمهوری اسلامی و روحانیت” از زیر تیغ اعتراضات مردم! باید به ایشان گفت کمی دیر به فکر نجات نظام متبوعتان افتاده اید. حساب حکومت و اینگونه تقلاها برای نجات آن مدتهاست در نزد مردم بسته شده است.
این نوع نامه نگاریهای اپوزیسیون حافظ نظام ناشی از رونق مجدد خط استحاله نیست بلکه نشان دهنده آنست که اصلاح طلبان مغضوب و بقول نویسنده نامه “خارج از حکومت” در گیر و دار کشمکشها و رقابتهای انتخاباتی بین جناح خامنه ای و روحانی، فضا را برای ابراز وجود مناسب دیده اند. اساس نامه شکایت و اعتراض قانونی و فقهی به عملکرد شورای نگهبان و رفع اتهام از “فتنه گران” است اما این شکوائیه ای است که از یک موضع سوم و با لحنی تعرضی صورت میگرد. در بخشی از این نامه آمده است:
“این اختلاف بین چند نفر نیست، اختلاف بین یک ملت و دو جناح سیاسی فراگیر است و هرگز با قدرت نظامی و اطلاعاتی و امنیتی و اخراج و تبعید و تبعیض و تکفیر و تفسیق و زندان یک جناح خارج از قدرت که در تمام کشور گسترده است و بسیاری از نخبگان و دانشمندان روحانی وغیر روحانی از آن طرفداری می‌کنند و درآن جناح قرار دارند حل و فصل نمی‌شود ”
این در واقع نوعی قدرت نمائی و عرض اندام طرفداران موسوی بعنوان “جناح خارج از قدرت” در مقابل جناح اصولگرا و روحانی هر دو است. اما انتشار این نامه قبل از اینکه نشانه قدرت خط موسوی- کروبی باشد، نماینده ضعف و درماندگی کل حکومت است. “نخبگان و دانشمندان روحانی و غیر روحانی” ممکن است با جناب حجت الاسلام هم نظر باشند، اما اکثریت عظیم مردم خواهان جمع کردن بساط حکومت با همه جناحهای داخلی و خارجی اش هستند. یک درد حکومت اینست که خیزش ۸۸ از موسوی و کروبی عبور کرد و با شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه کل نظام جمهوری اسلامی را بچالش کشید. و علت مغضوب واقع شدن موسوی و همپالکیهایش هم این بود که ناخواسته به این فضای اعتراضی میدان دادند.
در آخر نویسنده پیشنهاد میکند که رهبر آشتی ملی اعلام کند و به حصر موسوی و کروبی و رهنورد پایان بدهد. آشتی ملی بین جناحهای حکومتی کاملا امکان پذیر است اما بین توده مردم و حکومت آشتی و سازشی نمیتواند در کار باشد. جمهوری اسلامی با بحرانی روبروست که تنها با سرنگونی اش میتواند حل و فصل بشود.
۱٣ ژانویه ۱٦
