ناصر اصغری: بیست و پنج سال از یک جنایت گذشت

٢۹ آبان ٢٠١٥، ٢٥مین سالگرد تصویب قانون کار ارباب و رعیتی جمهوری اسلامی بود. قانونی که در پی سرکوب مبارزه و اعتراض ١٠ ساله کارگران به تصویب رسید. قانون کاری که جایی برای کارگر برای اعتراض و برای تصمیم گیری در سرنوشتش نگذاشته است. قانون کاری که بر اساس تبعیض اسلامی تدوین شده است و کارگر را مسلمان و غیرمسلمان کرده است. کارگر را سرکوب کردند و گفتند که نماینده شما کسانی چون صادقی، محجوب، ربیعی، جلودارزاده و کمالی هستند. “نمایندگانی” که به اعتراض کارگران در شرکت واحد حمله کرده و با تیغ زبان کارگران را می بریدند. “نمایندگانی” که در دست و پا زدن کارگران در تباهی و فقر، هر کدام بعدها وزیر و وکیلی شدند.

کارگر اما در مبارزه برای عقب راندن توحش اسلامی و تحمیل فقر در این ٢٥ سال یک لحظه هم به قانون کار و دیگر قوانین اسلامی چشم ندوخته. مجامع عمومی خودشان را تشکیل داده و به اجحافات سرمایه داران معم و مکلا نه گفته و با پلیس و اوباش اسلامی در “خانه کارگر” دست به یقه شدند.